ตอนที่ 34 ฝึกฝนปราณพลัง บุกจู่โจมท่ามกลางความมืด (2)

ตึงๆ!

เสียงดังมาจากโต๊ะชาให้ความรู้สึกเหมือนใกล้ปริแตกอยู่รางๆ

ส่วนหลี่ฮ่าวก็ปรับลมหายใจอยู่เรื่อยๆ พลังครั้งที่สามก็ถูกปล่อยมาจากส่วนต่างๆ ภายในร่างกาย กล้ามเนื้อแขนขวาขยับกระเพื่อมขึ้นมาไม่หยุดอีกครั้ง เห็นแล้วน่าสะพรึงไม่น้อย

ทว่าพลังนี้กลับกระเพื่อมไปมาอยู่เช่นนั้น

พลังขยับไล่ไปตามท่อนแขนด้านขวาทำให้กล้ามเนื้อของหลี่ฮ่าวปวดระบมไปหมด

แต่หลี่ฮ่าวกลับยืนหยัดจะใช้พลังต่อไป!

เพราะนี่คือพลังซ้อน!

แน่นอนว่าตอนนี้ช้าเกินไป ‘เก้าหลอมแรงปราณ’ ที่แท้จริงจะช้าขนาดนี้ไม่ได้ ครั้นฟาดฝ่ามือหนึ่งลงไป รออยู่นานถึงจะมีพลังที่สองโผล่มา และรออยู่พักใหญ่พลังที่สามกลับยังถูกอัดอยู่ตรงท่อนแขนด้านบน…ต่อให้ปะทะกับคู่ต่อสู้ที่เชื่องช้าขนาดนั้น พลังที่สามยังไม่ทันปล่อยออกมา อีกฝ่ายก็ซัดคุณตายก่อนแล้ว

หลี่ฮ่าวเพิ่งใช้พลังเป็นครั้งแรกเลยยังไม่ถนัดก็เท่านั้น

ภายใต้การยืนหยัดของหลี่ฮ่าว ในที่สุดพลังที่สามก็ถูกปล่อยออกมาสักที

จากนั้นก็มีเสียงพลั่กดังขึ้นก่อนโต๊ะชาจะถูกอัดจนเป็นรอยร้าวเล็กๆ หนึ่งขึ้นมา

หลี่ฮ่าวเผยสีหน้าดีอกดีใจ

ถึงกระบวนการขั้นตอนจะลำบากไม่น้อย แต่ก็สื่อว่าเขาสามารถเรียนรู้ได้ เขาในเวลานี้ห่างชั้นกับคำว่าปล่อยสามพลังซ้อนอะไรนั่นได้ ตอนนี้แม้แต่พลังชั้นเดียวเขายังไม่รอดด้วยซ้ำ!

สามพลังซ้อนที่แท้จริงก็คือปล่อยพลังทั้งสามออกมาอย่างต่อเนื่อง ระหว่างกลางแทบไม่มีช่องว่างปรากฏให้เห็น แบบนั้นถึงจะเรียกว่าพลังซ้อนอย่างแท้จริง

“ในหนังสือบอกว่าเจ้านี่ช่วงแรกเริ่มจะยากที่สุด เพราะบาดเจ็บง่ายเกินไป เมื่อกี้กล้ามเนื้อบนไหล่ขวาของเราก็บาดเจ็บอยู่หน่อย”

แต่…เราสนด้วยเหรอ

ฉับพลันหลี่ฮ่าวก็ยิ้มแป้น

พลังกระบี่แสงดารา!

เจ้าสิ่งนี้ช่วยดูแลซ่อมแซมร่างกายได้ดีที่สุดแล้ว

พลังลี้ลับทะลวงร่างกายเขารุนแรงขนาดนั้นยังถูกต้านไว้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นนี่คือกำลังภายใน แรงกระแทกของกำลังภายใน โดยเฉพาะแรงกระแทกในร่างกายของตนตอนนี้ย่อมสู้พลังลี้ลับไม่ได้อยู่แล้ว

ดังนั้นพลังแสงดาราต้องซ่อมแซมบำรุงบาดแผลเล็กๆ นี้ได้อย่างไม่มีปัญหา

หากเป็นคนอื่นฝึกฝน ‘เก้าหลอมแรงปราณ’ แค่เพิ่งเริ่มต้นวันแรกคงฝึกครั้งสองครั้งเท่านั้น แต่หลี่ฮ่าว…กลับไม่สนใจนัก เขาเปลี่ยนไปใช้ ‘วิชาคายรับห้าปาณภูต’ ดูดซับพลังกระบี่ดาราเล็กน้อย พลังถูกหลี่ฮ่าวเปลี่ยนไปเก็บไว้ตรงแขนด้านขวา พริบตาเดียวกล้ามเนื้อที่บาดเจ็บเมื่อครู่ก็หายเป็นปลิดทิ้ง

ไม่รู้สึกปวดระบมแม้แต่นิดเดียว!

“ของดีจริงๆ!”

ครั้งนี้หลี่ฮ่าวสัมผัสได้ถึงข้อดีของพลังนี้อีกครั้ง ดีชะมัดเลย

ต่อจากนั้นเขาก็ฝึกฝน ‘เก้าหลอมแรงปราณ’ โดยที่ไม่ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากยารักษาอะไรเลยสักนิด ควรรู้ไว้ว่าตอนที่คนในตระกูลหลิวฝึกฝนวิชานี้ พวกเขาได้ปรุงยาแขนงหนึ่งเตรียมไว้เพื่อใช้หล่อเลี้ยงบำรุงร่างกายโดยเฉพาะ ป้องกันไว้เผื่อตอนฝึกฝนอาจบาดเจ็บตรงจุดสำคัญในร่างกายได้

ไม่รู้ว่าประสิทธิภาพของพลังแสงดาราของหลี่ฮ่าวแข็งแกร่งกว่ายาพวกนั้นตั้งกี่เท่า

“สนุกจังแฮะ!”

ใช่แล้ว หลี่ฮ่าวรู้สึกสนุก

ความสนใจคือพื้นฐานสำคัญในการฝึกฝน หากเขาไม่สนใจเรื่องฝึกฝน เช่นนั้นการฝึกวิชายุทธ์คงได้ผลยาก

หลี่ฮ่าวถือว่า ‘เก้าหลอมแรงปราณ’ เป็นเกม แถมเป็นเกมที่สนุกมากเกมหนึ่งด้วย เพียงครู่เดียวก็ทำเอาเขารู้สึกสนใจเจ้าสิ่งนี่ขึ้นมาไม่น้อย

เขาปล่อยหมัดออกไปทีหนึ่ง พลังก็เริ่มซ้อนกันเป็นชั้น

ทันทีที่พลังที่สองปรากฏ ต้องเว้นช่องว่างอย่างน้อยเพียงสามวินาทีเท่านั้น…แต่หากลงสนามจริงคงสายเกินไปแล้ว

แต่หลังจากแขนค่อยๆ ชินกับพลังนี้ พลังที่สองของเขาก็ปล่อยออกมาเร็วขึ้นเรื่อยๆ

สองวินาที…หนึ่งวินาที…

ทว่าพอทำเวลาได้หนึ่งวินาที หลี่ฮ่าวกลับพัฒนาความเร็วได้ยากขึ้นกว่าเดิม ช่องว่างยังคงเป็นหนึ่งวินาทีเช่นเดิม สำหรับนักรบอย่างพวกเขาอาจถือว่าเพียงพอให้เปลี่ยนได้หลายกระบวนท่าแล้ว เพราะคู่ต่อสู้คงไม่ได้โง่ถึงขนาดพอโดนหมัดซัดเข้าไปแล้วจะรอคุณซัดหมัดที่สองโดยที่ไม่ขยับอะไรเลยในหนึ่งวินาทีนั้น

“พลั่กๆ!”

คืนนี้หลี่ฮ่าวเองก็ไม่ได้ฝึกฝนเคล็ดวิชาลับอื่นอีก แต่เน้นฝึก ‘เก้าหลอมแรงปราณ’ โดยเฉพาะ

นี่อาจเป็นวิธีที่ทำให้พัฒนาขึ้นได้ง่ายที่สุดและเป็นเรื่องที่ง่ายดายที่สุดในเวลานี้ด้วย

ในเมื่อมีพลังแสงดาราใช้ควบคู่กันไป เขาไม่กลัวว่าร่างกายจะบาดเจ็บเลยสักนิด

ไม่จำเป็นต้องเป็นกังวลอะไรเลย!

กระบวนท่าที่ปล่อยออกไปในแต่ละครั้ง พลังซ้อนในแต่ละครั้ง และจำนวนการฝึกฝนแต่ละครั้งในช่วงตลอดคืนนี้ บางทีอาจมากกว่าจำนวนครั้งที่คนอื่นๆ ฝึกฝนหนึ่งปี กระทั่งห้าปีด้วยซ้ำไป

หากหลิวหลงมาเห็นว่าเขาฝึกฝนขนาดนี้ คาดว่าดวงตาคงถลนออกมาแล้ว!

เกรงว่าหากเป็นคนทั่วไปแขนคงระเบิดไปนานแล้วด้วย

ยังไม่ต้องเอ่ยถึงว่าหลี่ฮ่าวไม่เป็นอะไรเลยสักนิด เพราะภายใต้การหล่อเลี้ยงบำรุงของแสงดารานั้นทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากล้ามเนื้อของแขนทั้งสองข้างแข็งแกร่งขึ้นมาก แค่เห็นก็รู้สึกได้ว่าอัดแน่นไปด้วยพลังแล้ว

……

หลี่ฮ่าวมีความสุขโดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย

แต่ละหมัด แต่ละฝ่ามือที่ปล่อยออกไป เขาค้นพบความลับข้อหนึ่ง…ไม่นับว่าเป็นความลับอะไรนักหรอก เพียงแต่พอเขาใช้เก้าหลอมแรงปราณมากเข้า เขาก็รู้สึกว่าพลังแขนของตนกลับแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเดิม

ความจริงนี่ไม่ใช่ความลับเลยสักนิด เพียงแต่ปรมาจารย์นักรบทั่วไปทำเช่นนี้ไม่ได้ หากใครทำเช่นนี้ในเวลาเพียงวันเดียว ถ้าไม่ตายก็คงพิการ

คืนนี้หลี่ฮ่าวไม่มีกะจิตกะใจอยากนอนเลย

จนกระทั่งตะวันขึ้นขอบฟ้า หลี่ฮ่าวก็ยังคงปล่อยหมัดต่อไป…จนเกิดเสียงดังสองครั้งต่อเนื่อง!

ครั้งนี้เหมือนจะไม่มีช่องว่างระหว่างกลาง เพราะทั้งสองเสียงเหมือนจะรวมร่างเป็นเสียงเดียวกัน

หลี่ฮ่าวชะงักไป…สำเร็จแล้วเหรอ

เขาไม่อยากเชื่อเลย วินาทีต่อมาเขาก็ปล่อยหมัดอัดโต๊ะชาในบ้านไปที…ซึ่งตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาเขาอัดไปนับครั้งไม่ถ้วน

เกิดเสียงพลั่กดังขึ้น!

ครั้งนี้โต๊ะชาเกิดรอยร้าวแตกออกจากกันอย่างชัดเจน จากนั้นเสียงปึงก็ดังขึ้นก่อนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ลงบนพื้น

คุณป้าห้องชั้นล่างเพิ่งตื่นได้ไม่นาน จู่ๆ ก็ตะโกนถามเสียงดังว่า “หลี่ฮ่าว เธอทำอะไรอีก”

เช้าตรู่ขนาดนี้ทำอะไรอีก

ความจริงหลี่ฮ่าวระวังมากแล้ว!

อีกทั้งยังตั้งใจปูพรมรองขาโต๊ะชาไว้ชั้นหนึ่ง แต่เพราะหมัดเมื่อครู่กลับอัดโต๊ะชาจนหักลงมา เพราะเช่นนี้พรมรองพื้นจึงไม่มีประโยชน์อีกต่อไป

หลี่ฮ่าวเหนื่อยหน่ายใจอยู่บ้าง สถานที่เล็กเกินไป ยังไม่ต้องพูดถึงว่าไม่มีที่ให้ฝึกฝนวิชายุทธ์ เพราะแค่เขาขยับนิดหน่อย คุณป้าก็ตะเบ็งเสียงคำรามใส่คุณยกใหญ่แล้ว…เห็นทีหากพลังพยัคฆ์คำรามก้องป่าพัฒนาขึ้น บางทีคงเป็นเพราะเรียนรู้มาจากคุณป้านี่แหละ

เขายังไม่เคยเห็นพยัคฆ์ป่าดุร้ายตัวจริงมาก่อน แต่สิงโตคำรามอย่างคุณป้าชั้นล่าง หลี่ฮ่าวกลับเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน ทะเลาะกันในหมู่บ้านทีก็ปล่อยพลังต่อสู้ขั้นสูง ภายใต้สถานการณ์ทั่วไปแม้แต่ผู้หญิงคนอื่นๆ ในหมู่บ้านยังสู้คุณป้าห้องชั้นล่างไม่ได้เลย

หลี่ฮ่าวปลอบใจตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง ไม่นานก็ตะโกนตอบกลับไปว่า “ตู้เย็นล้มลงมาครับ!”

“ตู้เย็นบ้านเธอล้มทุกวันเลยนะ!”

คุณป้าคำรามใส่ทีหนึ่ง ล้มไม่รู้กี่รอบ ตอนนี้ยังมาล้มอีก ตู้เย็นบ้านเธอใช้กระดาษทำหรือไงถึงได้ล้มง่ายขนาดนั้น

“เดือนหน้าผมจะเปลี่ยนตู้เย็นใหม่ครับ! ส่วนตู้เย็นในบ้านจะให้คุณป้าไปเลย คุณป้าจะเอาไปขายของเก่าก็ได้ครับ!”

ครั้นได้ยินเช่นนั้น คุณป้าก็สงบลง

ไม่เลวเลย!

หล่อนได้ตู้เย็นมาฟรีๆ หนึ่งหลัง แถมเอาไปขายของเก่าก็แบ่งขายได้ตั้งหลายส่วน

เวลานี้หลี่ฮ่าวไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะใบหน้าเผยรอยยิ้มสดใสแต่งแต้มใบหน้า

สำเร็จ!

เขาทำสองพลังซ้อนได้แล้ว!

ถึงแม้เพิ่งเริ่มต้นคงเทียบกับหลิวหลงไม่ได้ แต่ช่วงเวลาเพียงหนึ่งคืนเขากลับฝึกฝนปล่อยพลังได้ถึงสองครั้งซ้อน…หลี่ฮ่าวเพ้อฝันไปว่าบางทีผ่านไปไม่กี่วัน เขาคงฝึกฝนเก้าพลังซ้อนได้!

พอถึงตอนนั้นเขายังเป็นสิบสังหารอยู่ ไม่แน่จู่ๆ อาจจะระเบิดท่าจนฆ่าทะลวงร้อยตายเรียบก็ได้

“ถือว่าสำเร็จแล้ว!”

นับว่าเป็นความสำเร็จอย่างเป็นทางการครั้งแรก แสดงว่าหลังจากนี้คงง่ายขึ้นแล้ว หลี่ฮ่าวลองมาหลายครั้งและสำเร็จทุกครั้ง เพียงแต่พลังซ้อนสามครั้งดันกลับไปยากลำบากเหมือนก่อนหน้านี้ อีกทั้งระยะช่องว่างก็นานมากด้วย

………………………………………………………………….