ในเมื่ออีเว้นท์แรกจบลงแล้วลู่หมิงจึงคิดจะกลับไปที่หอพักของเขาเพื่อพักผ่อน ซึ่งระหว่างทางเขาก็สังเกตุเห็นร้านขายรถเขาจึงยิ้มออกมาและเดินไปหยิบกุญแจจากนั้นก็เลือกรถสักคันออกมาและขับกลับไปที่หอพัก

 

ลู่หมิงจอดรถไว้ที่หน้าหอพักก่อนจะสแกนประตูด้วยบัตรนักศึกษา ก่อนจะขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นสิบเอ็ดและตรงไปยังห้องของเขาทันที เมื่อเขาสแกนประตูเข้ามาก็พบกับผู้หญิงสองคนที่เขาไม่รู้จักกำลังนั่งกินบะหมี่กันอยู่ พวกเธอมองลู่หมิงอย่างงุนงงก่อนจะถามเขา

 

“นายเป็นใคร ?”

 

ลู่หมิงมองพวกเธอเล็กน้อยก่อนจะถามกลับ

 

“นี่มันห้องของฉัน ฉันต่างหากที่ต้องถามพวกเธอ”

 

เมื่อพวกเธอได้ยินคำถามของลู่หมิง พวกเธอก็แสดงสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะมองหน้ากัน แต่ในขณะที่พวกเธอกำลังจะพูดอะไรต่อประตูห้องด้านในก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกับสาวสวยคนหนึ่งเดินออกมา เมื่อเธอเห็นลู่หมิงเธอก็ยิ้มออกมาทันทีก่อนจะวิ่งเข้ามากอดเขา

 

“นายกลับมาแล้วงั้นเหรอลู่หมิง ฉันคิดว่านายจะตายแล้วซะอีก”

 

ลู่หมิงตบหลังหญิงสาวเบาๆก่อนจะตอบกลับไปว่า

 

“ฉันไม่ตายง่ายๆหรอกนะอันหยา”

 

สาวสวยที่กำลังกอดลู่หมิงอยู่ตอนนี้เธอชื่ออันหยาเป็นแฟนของจางเหว่ย และยังเป็นหนึ่งในเพื่อนไม่กี่คนเขาในมหาลัยอีกด้วย หลังจากทักทายกันเล็กน้อยเสร็จแล้วอันหยาก็พาลู่หมิงเข้ามาในห้องพร้อมกับแนะนำผู้หญิงอีกสองคนให้เขารู้จัก พวกเธอคือเพื่อนของอันหยา

 

ทั้งสองคนเป็นผู้หญิงที่สวยไม่แพ้อันหยาเลย คนแรกเธอนั้นมีนิสัยเงียบๆเธอชื่อว่า จางอี้เฟย ส่วนอีกคนชื่อ ซูรั่วหลิน ดูจากท่าทีของซูรั่วหลินแล้ว ลู่หมิงคิดว่าเธอดูจะเป็นสาวแกร่งเล็กน้อยและหลังจากมองเธอสักพักดูเหมือนว่าจะฝึกศิลปะการต่อสู้เสียด้วย

 

ลู่หมิงทักทายพวกเธอเล็กน้อยก่อนจะขอตัวเข้าไปพักผ่อนในห้องของตัวเอง เมื่อกลับเข้ามาในห้องลู่หมิงก็หยิบกำไลข้อมือของระบบออกมาและจากนั้นก็มีหน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมา

 

{ เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้เล่น ทางระบบจะทำการหลอมรวมกำไลของระบบ กับกำไลข้อมืออิเล็กทรานิกส์ }

 

จากนั้นกำไลข้อมืออิเล็กทรอนิกส์ของลู่หมิงก็ส่องแสง

 

{ กำไลข้อมืออิเล็กทรอนิกส์ได้รับการเปลี่ยนแปลง กลายเป็นกำไลระบบ

กำไลระบบได้เชื่อโยงกับสมองของผู้เล่นเรียบร้อยแล้ว ผู้เล่นสามารถใช้งานมันได้ด้วยความคิด }

 

ลู่หมิงมองดูที่กำไลระบบที่อยู่บนข้อมือเล็กน้อยก่อนจะสั่งการมันด้วยความคิดของเขา จากนั้นหน้าต่างของกำไลระบบก็เด้งขึ้นมารูปแบบการใช้งานส่วนใหญ่นั้นคล้ายคลึงกับกำไลอิเล็กทรอนิกส์ แต่ก็มีแทบข้อมูลบางส่วนเพิ่มเข้ามา

 

หากใครที่เคยเล่นเกมมาก็จะรู้ได้เลยทันทีว่ากำไลระบบนั้นทำหน้าที่เหมือนอินเตอร์เฟสของเกมที่จะช่วยอำนวยความสะดวกให้กับผู้เล่น

 

ความสำคัญส่วนใหญ่ของกำไลระบบมีไว้เพื่อดูข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับชาวพื้นเมือง ชาวพื้นเมืองก็คือชื่อเรียกที่ถูกใช้เรียกคนที่มาจากอีกโลกหนึ่งซึ่งในอนาคตชาวพื้นเมืองเหล่านี้จะมีบทบาทสำคัญสำหรับการพัฒนาของผู้เล่น เพราะพวกเขามักจะขายสินค้าหรืออาวุธต่างๆที่จำเป็นสำหรับการออกล่ามอนสเตอร์ ปืนจะไม่ใช่อาวุธเดียวที่สามารถใช้ได้อีกต่อไปเพราะมอนสเตอร์นั้นมีรูปแบบที่แตกต่างกันตั้งแต่ตัวเล็กเท่าสัตว์เลื้อนคลาน ไปจนกระทั้งตัวใหญ่กว่าตึกร้อยชั้น

 

ดังนั้นการใช้ปืนต่อสู้กับพวกมันเพียงอย่างเดียวไม่ได้ เพราะมันมีมอนสเตอร์ที่มีเกราะหนาที่สามารถทนได้แม้กระทั้งขีปนาวุธอานุภาพสูง

 

ลู่หมิงทิ้งตัวลงนอนเพราะความเหนื่อยล้าจากการล่าเป็นเวลานาน

…..

 

ลู่หมิงตื่นมาในช่วงสายของอีกวันหนึ่งก่อนเขาจะลุกขึ้นอย่างขี้เกียจพร้อมกับผ้าขนหนูและเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องน้ำโดยไม่สนใจสายตาของคนอื่นๆที่ห้องนั่งเล่น

 

เมื่อลู่หมิงเปิดประตูห้องอาบน้ำเข้าไป เขาก็พบกับร่างอันขาวนวลในผ้าขนหนูของซูรั่วหลินกำลังยืนเช็ดผมอยู่ เมื่อเธอมองเห็นลู่หมิงเดินเข้ามาเธอก็ตกใจเล็กน้อยและกำลังจะตะโกนออกมา แต่ลู่หมิงกลับไม่ได้สนใจเธอเลยเล็กน้อยและเดินตรงเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที ทำเอาเธอถึงกับงุนงงเล็กน้อยว่าเขานั้นไม่เห็นเธออยู่ตรงนี้เลยงั้นเหรอ ?

 

ลู่หมิงอาบน้ำเสร็จก็ออกมาก่อนจะพบเห็นคนอื่นๆกำลังนั่งดูทีวีกันอยู่ จางเหว่ยที่กำลังทำอาหารก็หันมาทักทายเขาก่อนจะเอ่ยถามว่า

 

“เมื่อวันก่อนนายหายไปไหนมาน่ะ ฉันกับหยาหยาเป็นห่วงนายมากเลยนะ”

 

ลู่หมิงหันไปมองจางเหว่ยเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า

 

“ฉันออกไปล่ามาน่ะ”

 

“ออกไปล่า ? นายออกไปสู้กับมอนสเตอร์พวกนั้นมางั้นเหรอ ?”

 

ลู่หมิงพยักหน้าก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องโดยไม่คิดจะตอบคำถามของจางเหว่ยเลยแม้แต่น้อย เมื่อลู่หมิงเดินเข้าไปในห้องแล้วอันหยาก็ถามจางเหว่ยด้วยความสงสัย

 

“เขาเป็นอะไรไป ?”

 

“เขาคงเหนื่อยล่ะมั้ง ก็สู้กับพวกมอนสเตอร์นี้นะ”

 

อันหยาและทุกคนได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้า ซูรั่วหลินมองตามหลังลู่หมิงไปก่อนจะคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่แล้วเธอก็หน้าแดงออกมาเล็กน้อย

 

ภายในห้องลู่หมิงนั่งลงและเช็ดหัวของเขาขณะกำลังวางแผนการต่อไป เขาจำเป็นจะต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ไวที่สุดและตามล่าหาไอเทมสำคัญๆมาให้ได้

 

ลู่หมิงหยิบแผนที่โลกที่ซื้อมาจากพ่อค้าลึกลับขึ้นมาเปิดดู ในตอนนี้สภาพของโลกได้เปลี่ยนไปแล้วมีทวีปใหม่เกิดขึ้นมาสองสามทวีป ลู่หมิงจ้องมองแผนที่โลกในมือเล็กน้อยก่อนจะคิดแผนใหม่ของเขาออกนั่นก็คือ

 

การเดินทางไปที่ทวีปเล็กๆทางใต้ที่พึ่งเกิดขึ้นมาใหม่ ชื่อของทวีปนั้นคือทวีปมูล์ ซึ่งเป็นทวีปที่ถูกปกครองโดยเหล่าเอลฟ์ผู้เป็นลูกรักของเวทมนต์ และเป้าหมายที่ลู่หมิงต้องการทางไปที่นั่นก็เพื่อที่จะหาอาติเฟคชิ้นหนึ่งที่จะช่วยเหลือเขาในอนาคต และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือเขาต้องการที่จะเรียนเวทมนต์