รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ ตอนที่ 48 : การต่อสู้ที่แท้จริง

 

ลู่หมิงที่เห็นยาร์ทกําลังใช้ปลดปล่อยออร่าอยู่นั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นตึงเคลียด แม้เขาจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับออร่ามากนักแต่ในอดีตเขานั้นได้ต่อสู้กับผู้ใช้ออร่ามากมาย

 

ผู้ใช้ออร่าถูกแบ่งออกเป็นหลายระดับได้แก่นักรบ ซึ่งมีทั้งหมด 5 ขั้น จากนั้นพวกเขาก็จะกลายเป็นระดับ อัศวินซึ่งมีอยู่ 7 ระดับและระดับสุดท้ายก็คือ อัศวินศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมี 3 ระดับ

 

ความแข็งแกร่งของผู้ใช้ออร่าแต่ละระดับนั้นลู่หมิงไม่ได้รู้มากนัก เพราะในอดีตเขาเคยพบเจอมากสุดเพียงแค่อัศวินเท่านั้น แถมยังเป็นอัศวินระดับล่าง ส่วนอัศวินศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเหมือนกับปราการด่านสุดท้ายของอาณาจักรต่างๆดังนั้นพวกเขาจึงไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 

แต่จากการคาดเดาลู่หมิงคิดว่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์น่าจะอยู่ในระดับเทพนิยาย หรืออาจจะสูงมากกว่านั้น

 

แต่เรื่องนั้นช่างมันไปก่อนสิ่งที่ควรจะกังวลอย่างแท้จริงเลยก็คือยาร์ท ที่ตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาคงอยู่ในระดับ 

 

นักรบขั้นที่ 2 ขั้นกลางหรือปลาย ซึ่งแข็งแกร่งกว่าเขาถึงครึ่งขั้น

แม้จะดูไม่มากแต่ช่องว่างมันก็พอที่จะสังหารเขาได้ถ้าหากเขาไม่ระวัง

 

ลู่หมิงเก็บหอกเข้าไปในกระเป๋าก่อนจะหยิบดาบออกมาเพราะการจะสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าด้วยการใช้หอกนั้นเป็นอะไรที่อันตรายเล็กน้อยแม้การโจมตีของหอกจะกว้างและรุงแรง แต่มันค่อนข้างจํากัดในสถานะการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้

 

เมื่อยาร์ทเห็นว่าลู่หมิงเปลี่ยนอาวุธเขาก็จ้องมองลู่หมิงอย่างตั้งใจก่อนจะพูดขึ้นว่า

 

“ต่อให้แกเปลี่ยนอาวุธ สถานะการณ์ก็ไม่เปลี่ยนหรอกนะเจ้าหนู

 

ลู่หมิงได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมา

 

“จะจริงเหรอ ”

 

เมื่อพูดจบสู่หมิงก็พุ่งเข้าใส่ยาร์ทยาร์ทเค้นเสียงเย็นชาออกมา

 

“เหอะ ! ไร้สาระ

 

ยาร์ทพุ่งเข้าใส่ลู่หมิงพร้อมกับคลื่นออร่าที่รุนแรงลู่หมิงใช้ดาบที่ห่อหุ้มไปด้วยปราณป้องกันการโจมตีของยาร์ท

 

ปิง !!

 

ลู่หมิงถูกตีจนถอยไปถึงสามก้าวก่อนจะพยุงร่างของตัวเองขึ้นมาและ พุ่งใส่ยาร์ทอีกครั้งดาบของทั้งสองคนปะทะกันอ

ย่าง

 

รุนแรงลู่หมิงไม่รอช้าซัดฝ่ามือเข้าใส่ท้องของยาร์ททันที่ 

 

ยาร์ทที่เห็นแบบนั้นใบหน้าของเขาก็กลายเป็นตึงเคลียดก่อนจะบิดตัวอย่างรวดเร็วเพื่อหลบการโจมตีนั้น แต่มีหรือว่าลู่หมิงจะปล่อยให้ยาร์ทหลุดรอดไปได้

 

รูปแบบฝ่ามือของลู่หมิงเปลี่ยนไปจากกรงเล็บกลายเป็นรูปแบบดาบ

 

“ที่มแทง !”

 

ฉีก !!

 

ฝ่ามือที่ปกคลุมไปด้วยปราณพิ่มเข้าใส่ลําตัวของยาร์ทลู่หมิงหมุนตัวและใช้ส้นเท้าที่ถูกห่อหุ้มปราณเอาไว้เตะไปที่ใบหน้าของยาร์ททันที

 

ตูม !!

 

ร่างของยาร์ทกระเด็นไปไกลกว่าครึ่งเมตรและปะทะเข้ากับตัวเรือ ฝุ่นคละคลุ้มไปทั่วก่อนจะมีเสียงหัวเราะดังออกมา 

 

“ฮ่าๆๆ ไม่เลวนี้เจ้าหนู ทําให้ข้าบาดเจ็บได้แบบนี้ ฉันขอยอมรับแกเลยจริงๆ”

 

ยาร์ทเดินออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ลู่หมิงเองก็ไม่ได้แปลกใจกับท่าทีของยาร์ทเท่าไหร่นักเพราะเขารู้ตัวดีกว่าการโจมตีเมื่อครู่ไม่ได้ส่งผลอะไรมากนัก ร่างกายของผู้ใช้ออร่านั้นแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปอยู่แล้วการโจมตีแบบนั้นจึงไม่ส่งผลมากเท่าที่ควร

 

ทางด้านของยาร์ทนั้นเขาได้เปลี่ยนความคิดของเขาที่มีเกี่ยวกับเด็กหนุ่มตรงหน้าไปอย่างสิ้นเชิง ในตอนแรกเขาคิดว่าเจ้าเด็กคนนี้พอจะมีฝีมืออยู่บ้างเนื่องจากเขาสามารถชนะสมิทหนึ่งในลูกเรือระดับสูงของเขาได้ เขาจึงคิ ดว่าเด็กหนุ่มคนนี้น่าจะเก่งกว่าลูกเรือระดับสูงไม่มากนัก

 

แต่จากการโจมตีเมื่อครู่ ทําให้เขานั้นรู้แล้วว่าเจ้าเด็กคนนี้มีอะไรที่ซุกไว้อยู่ใต้เสื้อคลุมอีกมาก ทําให้ตอนนี้ยาร์ทไม่คิดจะปรามาทลู่หมิงอีกต่อไป

 

ลู่หมิงสังเกตุเห็นการเปลี่ยนแปลงของยาร์ทได้อย่างรวดเร็วใบหน้าเจ้าสําราญนั้นเปลี่ยนไปแล้วกลายเป็นจริงจังขึงขัง 

 

“ดูเหมือนการต่อสู้ที่แท้จริงกําลังจะเริ่มแล้วสินะ”

 

เรมแล้วสินะ

 

ลู่หมิงคิดในใจพร้อมกับยิ้มออกมา