ขณะที่ซิหยาเดินชั้นหนังสือเพื่อไปหาบรรณารักษ์หญิงคนนั้น เขาก็ต้องประหลาดใจกับหนังสือหลากหลายประเภทที่เขาเดินผ่าน เขาไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถอ่านหนังสือทั้งหมดที่อยู่ในห้องสมุดได้ นอกจากนี้เขายังรู้ว่ายังมีห้องสมุดที่ใหญ่ที่นี่อีกหลายเท่าใน Haven Online อีกด้วย

 

“ความรู้ที่ไม่สิ้นสุดเหล่านี้” เขาได้พึมพำพลางเลื่อนนิ้วไปตามสันหนังสือ “มันคงยากที่จะเรียนรู้พวกมันทั้งหมด”

 

เขาได้ตั้งเป้าหมายไว้ว่า หลังจากที่เขาเริ่มลงตัวกับการหาเงินแล้ว เขาตั้งใจว่าจะใช้หาเวลาเดินทางไปยังห้องสมุดต่าง ๆ ในโลกนี้ เพื่อหาความรู้ที่แม้แต่ในชีวิตที่แล้วก็ยังไม่มี

 

ซินหยาก็เดินไปถึงตรงที่ ๆ บรรณารักษ์หญิงคนนั้นอยู่ เธอเป็นหญิงสาวเผ่ามนุษย์สัตว์ที่ดูน่ารักอย่างมาก ดูจากหูและหางของเธอน่าจะเป็นเผ่ากวาง เธอมีเรือนผมสีขาวราวกับหิมะที่รวบพาดผ่านไหล่อันบอบางของเธอ ดวงตาของเธอมีสีเขียวเฉกเช่นใบไม้

เธอกำลังจดจ่ออยู่กับงานของเธอ ริมฝีปากสีชมพูของเธอกำลังเม้มแน่นอย่างมีสมาธิ

 

“อะแฮ่ม”

 

ซินหยากระแอมออกมาเบา ๆ เพื่อดึงความสนใจจากเธอแต่น่าเศร้าที่เธอหมกหม่นกับงานของเธอมากเกินไป เมื่อครั้งแรกไม่ได้ผล เขาจึงเพิ่มเสียงขึ้นไปอีกรับ

 

“เอ่อ..ขอโทษนะครับ”

 

“ว๊าย!!”

 

ด้วยเสียวของซินหยาทำให้เธอตกใจ ทำให้หนังสือหลุดออกจากมือและเธอก็เกือบจะตกบันไดที่เธอยืนอยู่

เธอหายใจเข้าเพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนจะหันมามองซินหยา

 

“ต้องขออภัยด้วยที่ฉันไม่ได้ทันสังเกตคุณ คุณทำให้ฉันตกใจแทบแย่” หญิงสาวกล่าว “คุณจะว่าอะไรมั้ย ถ้าฉันขอให้คุณช่วยหยิบหนังสือที่ฉันทำตกมาให้ฉัน”

 

ซินหยาก็รู้สึกโล่งอกเช่นกันที่เธอไม่ตกลงมาจากบันได้ ไม่อย่างเขาคงจะต้องสัมผัสตัวของเธอ แค่คิดถึงเรื่องนั้นเขาก็ขนลุกขึ้นมาทันที

 

“นี่ครับคุณผู้หญิง” ซินหยาก้มไปหยิบหนังสือขึ้นมา

 

“เรียกฉันแบบนั้นมันออกจะไม่สุภาพไปหน่อยนะ ฉันเด็กเกินกว่าที่จะเรียกว่าคุณผู้หญิงนะ เรียกฉันว่าคุณวินเทอร์ก็พอ” วินเทอร์กล่าวอย่างรื่นเริง “ที่ฉันชื่อว่าวินเทอร์ก็เพราะว่าฉันเกิดในฤดูหนาวไงล่ะ”

 

“ครับ คุณวินเทอร์” ซินหยาตอบ

 

“แล้วเธอมีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ?” วินเทอร์ถามอย่างสงสัย

 

“เรื่องของซิลแว็คครับ” ซินหยากล่าวพร้อมสังเกตสีหน้าของเธอ เขาพบว่ารอยยิ้มของเธอได้หายไป สีหน้าของเธอดูซับซ้อนขึ้น “ผมคิดว่าคุณอาจจะรู้อะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับเขา”

 

วินเทอร์ได้วางหนังสือลง เธอหันมามองซินหยาด้วยสีหน้าที่จริงจัง

 

“ก่อนที่ฉันจะพูดอะไร ฉันขอถามได้มั้ยว่าทำไมคุณถึงอยากรู้เรื่องของเขา”

 

“เพราะผมอยากเป็นนักปรุงยาต่อสู้ที่เก่งกาจเช่นเดียวกับเขา” ซินหยาตอบ

 

“คุณคิดว่าคุณจะทำมันได้งั้นเหรอ?” วินเทอร์ถามขณะที่มองซินหยาขึ้นลงด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ

 

ซินหยาไม่ชอบสายของเธอที่มองเขา ดังนั้นเขาจึงพูดออกด้วยความมั่นใจทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมได้

 

“ครับ ผมทำได้”

 

ภารกิจได้ถูกสร้างขึ้น

 

เมื่อซินหยาเห็นการแจ้งเตือนเด้งขึ้นก็ทำให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูกต้อง

จากนั้นวินเทอร์ก็ได้เดินลงมาจากบันได เธอจ้องมองเขาสายตาที่ทะลุปรุโปร่งราวกับเธอกำลังตรวจสอบอะไรบางอย่าง มันทำให้เขารู้สึกกับเมลวินที่กำลังมองเขาในตอนที่เขาขอเป็นช่างฝีมือครั้งแรก

 

“ฉันเห็นความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะเป็นนักปรุงยาต่อสู้ของคุณ โปรดตามฉันมาทางนี้” วินเทอร์กล่าว

 

ซินหยาเดินตามเธอมาบริเวณด้านหลังของห้องสมุดที่นั่นมีห้องเล็ก ๆ มีของที่ดูเหมือนโต๊ะและเก้าอี้นวมจำนวนห้อง

วินเทอร์นั่งลงอย่างสบาย เธอได้โบกมือเชิญซินหยานั่งลง

 

“เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก” เธอเริ่มพูดเมื่อเห็ว่าซินหยาได้นั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “ฉันใฝ่ฝันที่จะเป็นนักปรุงยาต่อสู้เช่นเดียวกับท่านซิลแว็ค ท่านเป็นวีรบุรุษที่ช่วยผู้คนนับแสนในสงครามกับมอนเตอร์ครั้งใหญ่ นอกจากการต่อสู้ที่เก่งกาจของท่านแล้ว การรักษาโรคของท่านก็ช่วยผู้คนจำนวนมากไม่แพ้กัน ฉันอยากจะเดินตามรอยท่าน….แต่ว่าในเช้าวันหนึ่งท่านกลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย”

 

“คุณพอจะรู้มั้ยว่าเขาไปไหน” ซินหยาถามอย่างสงสัย

 

“ฉันได้แต่คาดเดาเท่านั้นและไม่แน่ใจว่าท่านจะอยู่ที่นั่นรึเปล่า” เธอตอบอย่างเศร้า ๆ

 

“อย่างนี้ก็แย่สิ” ซินหยากล่าว

 

จู่ ๆ รอยยิ้มที่แสนคิดถึงได้ปรากฏบนใบหน้าของเธอ

 

“ฉันจำได้ว่าฉันมีความสุขมาก เมื่อได้รู้ว่าท่านได้ทิ้งบันทึกการผจญภัยทั้งหมดของท่าน รวมไปถึงวิธีสร้างยาต่าง ๆ  แต่น่าเศร้าที่ลูกศิษย์ของท่านได้ทำลายสำเนาของบันทึกและซุกซ่อนบันทึกฉบับจริงเอาไว้

เขาไม่ต้องการให้คนจำนวนมากได้รับมรดกอันล้ำค่าที่ท่านซิลแว็คทุ่มเทสร้างมันขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงแบ่งบันทึกแต่ละเล่มเป็นสองส่วนและซ่อนพวกมันไว้ตามที่ต่าง ๆ ทั่วโลก

ภายหลังที่ฉันค้นหามันมาหลายปี ฉันก็ได้พบส่วนหนึ่งของบันทึกถูกซ่อนอยู่ใกล้ ๆ กับเมื่องเบลล์พอร์ต ฉันอยากจะค้นหามันด้วยตัวเองแต่ฉันคงทำมันไม่ไหวแต่ไม่ใช่สำหรับคุณ ฉันคิดว่าคุณสามารถทำได้ ถ้าหากคุณสามารถหามันเจอ ฉันอยากจะขออ่านมันสักหน่อยได้มั้ย”

 

“ได้ครับ ผมจะพยายามตามหามันให้เจอ” ซินหยาตอบอย่างจริงใจ

 

ภารกิจได้ถูกสร้างขึ้น: วินเทอร์ เธออยากเป็นนักปรุงยาต่อสู้มาโดยตลอดแต่ด้วยทักษะต่อสู้ของซิลแว็คนั้นยากเกินไปสำหรับเธอแต่เธอคิดว่าคุณมีศักยภาพเพียงพอ ดังนั้นเธอจึงเต็มที่จะแบ่งปันข้อมูลนี้กับคุณ สิ่งที่เธอต้องการมีแค่อย่างเดียวก็คือ ขออ่านบันทึกเล่มนั้นหลังจากที่คุณอ่านจบ

ภารกิจสามารถแบ่งปันได้

รางวัล: 1,000exp ครึ่งแรกของบันทึกของซิลแว็ค

 

“เอาล่ะ ฉันจะบอกทุกอย่างที่ฉันรู้” วินเทอร์พูดพร้อมกับรอมยิ้มที่เต็มไปด้วยความยินดีที่ปรากฏบนใบหน้าอันสวยงามของเธอ