ทันทีที่เว่ยวางสาย เธอกระโดดขึ้นรถปิดอัพคันเก่าของเธออย่างรวดเร็ว เธอขับไปตรงไปที่ที่อยู่ที่ซินหยาบอกเธอมา

เธอไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลย ทำเธอถึงมองไม่ออกถึงการกระทำของนังแม่มดนั่น เธอที่คอยอยู่ข้าง ๆ ซินหยาตลอดเวลา น่าจะเข้าใจและรู้ตัวเร็วกว่านี้ซิ

*ตึง*

เธอชกพวงดึความหงุดหงิด เว่ยต้องกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นสักวันและทำให้เธอชดใช้สิ่งที่เธอทำกับซินหยา แต่ตอนนี้เธอต้องไปหาเพื่อนของเธอก่อน เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขายังสบายดี

เธอได้เหยียบคันเร่ง ทำให้รถแล่นไปด้วยความเร็วสูง เพียง 30นาทีเธอก็ถึงที่หมายแล้ว

เมื่อเธอมาถึง เธอรู้สึกตกใจอย่างมากและต้องการพาเขาออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

ถึงที่นี่จะเป็นสลัมแต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่สาเหตุที่เธอต้องการพาเขาออกไปนั้น เนื่องจากที่เป็นแหล่งซ่องโสเภณี ที่ค้าบริการทั้งชายทั้งหญิงและพวกเขายังกระทำอนาจารกันในที่สาธารณะอีกด้วย

เธอต้องพาเขาออกมา แค่ที่เขาพบเจออยู่นั้น มันก็แย่มากพอแล้ว

“ซินหยา ฉันมาแล้ว เปิดประตูหน่อย” เว่ยตะโกนขณะเคาะประตู

ซินหยาแง้มประตูเล็กน้อยเพื่อดูว่าเป็นใคร เมื่อเห็นว่าเป็นเว่ยเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกและเปิดประตูออกไปจนสุด

ที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะว่าก่อนหน้านี้ พวกโสเภณีแถวนี้ ต่างเข้ามาชักชวนเขา บางคนถึงกับออกปากบอกว่าจะบริการให้เขาฟรีด้วย ใบหน้าที่ลามกเหล่านั้นได้ทำให้เขานึกความทรงจำที่เลวร้ายเมื่อก่อนหน้านั้น

“ดีใจจัง ที่เธอมาที่นี่” ซินหยาพูด้วยรอยยิ้ม

“ฉันหวังว่าจะไม่ทำให้นายรอนานเกินไปนะ” เว่ยตอบพลางเดินเข้ามาในห้องและคว้ากระเป๋าของเขาขึ้นมา “เอาล่ะ ออกจากที่นี่กันเถอะ”

“ด้วยความยินดี”

เว่ยได้เข็นซินหยาไปที่รถปิคอัพของเธอ เธอได้ช่วยพยุงเขาไปนั่งในรถ ก่อนที่จะวางกระเป๋าไว้ที่กระบะรถ

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอก็ออกเดินทางกลับไปที่บ้านของเธอ ระหว่างทางซินหยาได้ถามไถ่ถึงชีวิตของเว่ยเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากที่เธอถูกไล่ออกจากบ้านไป แม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วแต่เขาก็อยากพูดคุยกับเธอเพื่อละลายช่องว่างที่เพิ่มขึ้นมาในระหว่างกันและกัน

เว่ยได้เล่าว่า แม่ของเธอได้งานใหม่ที่ดีมากและที่ทำงานของแม่ก็ได้แนะนำให้พวกเธออยู่ในอพาร์ทเม้นท์ถูกและอยู่ในย่านที่ปลอดภัย

ปัจจุบันพื้นที่ในเมืองไปถูกแบ่งเป็นสี่ส่วน สลัมเป็นย่านที่ค่าเช่าราคาถูกสุด เนื่องจากที่นั่นส่วนใหญ่มีแต่คนไร้บ้าน อาชญกรและผู้ที่ถูกรังเกียจทุกประเภท

ต่อมาก็พื้นที่ชนชั้นกลาง พื้นที่นั้นได้ถูกแบ่งเป็นสองส่วนคือระดับสูงกับระดับต่ำ พื้นที่นี้ดีกว่าในสลัมมาก มันทั้งปลอดภัยและผู้ที่อาศัยที่นี่ก็มีงานการทำที่มั่นคง

สุดท้ายก็พื้นที่ของชนชั้นสูง พื้นที่ส่วนใหญ่ถูกครอบครองโดยเจ้าพ่อนักธุรกิจ บุคคลมีชื่อเสียงและอื่น ๆ มีรอบรอบขอบชิดและเป็นโซนที่ปลอดภัยมาก ๆ และยังเป็นที่ที่ซินหยาเคยอาศัยอยู่มาก่อนด้วย

เว่ยได้พาเขาไปในพื้นที่ชนชั้นกลาง อพาร์ทเมต์นของที่ของที่นี่ แม้ว่าจะอยู่ในระดับล่างแต่ทำเลถือว่าน่าอยู่มาก เลยทำให้ค่าเช่าค่อนข้างสูงไปหน่อยนี่จึงสาเหตุที่ทำให้เว่ยต้องการรูมเมทมาช่วยหารค่าเช่าห้อง

เมื่อพวกเขามาถึง ซินหยาต้องแสร้งทำเป็นประหลาดใจกับสถานที่แห่งนี้ มันเป็นอาคาสูง 30ชั้น ด้านในได้รับการตกแต่งอย่างสวยงาม มันทำให้เขานึกถึงโรงแรมหรูที่เขาบางไปมาตอนเด็ก ๆ

เว่ยพาเขาขึ้นไปที่ ชั้น 15 ระหว่างเดินเธอได้สาธยายถึงความเป็นอยู่ที่นี่รวมไปถึงประโยชน์ของการใช้ชีวิตที่นี่

เมื่อพวกเขาถึงหน้าห้องของเว่ย เธอได้เปิดประตูออกและพาซินหยาเขาไป

เขามองไปรอบ ๆ สถานที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้าน แม้การตกแต่งภายในจะดูสาวน้อยไปหน่อยก็เถอะ

ที่ห้องนั่งเล่นตกแต่งด้วยผนังและพรมสีงาช้าง โซฟาและเก้าอี้นวมลายดอกไม้และทีวีขนาดพอเหมาะ ห้องครัวเป็นสีเหลืองและสีขาว ภายในมีเครื่องครัวเครื่องใช้รุ่นใหม่ล่าสุด

เธอพาเขาไปดูห้องนอนและห้องน้ำและถามเขาว่าชอบมั้ย? เขาได้บอกไปว่าที่นี่มันเยี่ยมมาก เหมือนเทียบกับที่ ๆ เขาอยู่ก่อนหน้านี้นั้น ที่แห่งนี้เรียกว่าสวรรค์ก็ยังได้

หลังจากที่พูดสัพเหระอยู่พักใหญ่ เว่ยก็ได้ไปเอาเอกสารออกมาและใส่ชื่อของเขาเพิ่มในสัญญาเช่า โดยค่าเช่าของเขาจะอยู่ที่ 1,500ดอลล่าร์ต่อเดือน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจให้เธอล่วงหน้า 6เดือน

วันถัดมา เว่ยได้พาซินหยาไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่สำหรับห้องของเขา

คืนนั้นในระหว่างที่พวกเขากำลังทานข้าวเย็นด้วยกัน เว่ยได้ถามเขาว่าจะไปทำอะไรต่อไป เพราะเธอรู้ว่าเงินที่แม่ทิ้งไว้ให้เขา นับวันก็ยิ่งค่อย ๆ หมดไป

ซินหยาจึงบอกเธอว่าเขาจะพยายามหาเงินจากการเล่น VRMMO Haven Online เมื่อเธอได้รู้ถึงกับตกใจเล็กน้อย เนื่องจากเธอรู้ว่าเขาไม่เคยเล่นเกมใด ๆ มาก่อน แต่เธอก็เข้าใจที่อาจเป็นหนทางเดียวที่เขาสามารถหาเงินได้ นอกจากนี้ถ้าหากเขาเก่งพอก็มาบริษัทติดต่อมาเป็นสปอนเซอร์ให้เขา

ซินหยารู้ดีว่าเว่ยคิดอย่างไรกับเรื่องนี้ มันก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ที่หวังว่าเล่นเกมนี้แล้วจะมีบริษัทมาสนับสนุนพวกเขา แต่โอกาสมันมีเพียง หนึ่งในล้านที่จะทำให้บริษัทสนใจคน ๆ หนึ่งและมาลงทุนกับเขา

แม้ว่าซินหยาจะแผนบางอย่างอยู่ในใจ แต่เขาไม่คิดว่าแผนนั่นมันจะดีพอให้ได้รับสปอนเซอร์ แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย