ตอนที่ 288 พึงใจ

 

เสียงนั้นนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ สีหน้าของเกอซียังคงเรียบ เฉยนิ่งสงบ

 

สําหรับเกอซี แม้พลังฝีมือของนางจะไม่สูงส่งโดดเด่น ทว่าหนทางแห่งการเอาตัวรอดของนางหาได้ขึ้นกับพลังฝีมือแต่เพียงประการเดียวไม่ เมื่อนางยังคงมีพิษร้าย วิชาตัวเบา ทั้งยังมีพลังภายใน แม้นหากผู้ใดหมายพุ่งเข้าทําร้ายนางก็หาได้หวั่นเกรงหวาดกลัวต่อผู้ใดไม่

 

ยามนี้จิตใจของหญิงสาวสงบลงแล้ว ทั้งยังเริ่มรับรู้ได้ถึงขุมพลังปราณที่ถูกดูดกลืนจากร่างอย่างต่อเนื่องที่ดูคล้ายถูกพลังอันแข็งแกร่งหนักหน่วงกระชากกระทุ้งจุดตันเถียนภายในร่าง ให้ยินยอมปลดปล่อยพลังปราณที่เก็บกักออกมาให้สิ้น หากทว่าคลื่นพลังปราณที่ถูกบังคับให้ผ่องถ่ายออกมา กลับมิได้สร้างความผันผวนให้แก่ม่านหมอกขาวโดยรอบที่ตั้งหน้าตั้งตาดูดซับแต่ประการใด

 

เกอซีลองใช้ปราณเพลิงในร่างเผาผลาญม่านหมอก หากแต่กลับพบว่าเพียงพลังปราณเพลิงถูกผลักดันออกมาพ้นร่างมันกลับเลื่อนสลายหายไปอย่างไร้ร่องรอย

 

ยิ่งเวลาล่วงผ่านไป ปราณในร่างกลับยิ่งถูกสูบกลืนออกไปเรื่อยๆ กระทั่งเมื่อขุมพลังปราณหดหายไปถึงแปดในสิบส่วน สีหน้าของหญิงสาวกลับซีดขาวราวซากศพ

 

ฉับพลันนัยน์ตาของนางกลับเบิกกว้าง ภายใต้แววตานั้นฉายร่องรอยแห่งความกระจ่าง ความมุ่งมั่นอย่างเต็มเปี่ยมปรากฏชัด รอยยิ้มคลี่บานเผยผ่านริมฝีปาก

 

ด้านนอกม่านหมอกขาว ฝ่ามือที่จับกุมเส้นไหมทองของหนานกงยี่รัดแน่นขึ้น แม้ภายนอกใบหน้าของชายหนุ่มจะยังคงนิ่งสงบ หากทว่าฝ่ามือที่กําเส้นไหมอย่างแน่นเหนียวย่อมแสดงให้เห็นถึงความกระวนกระวายภายในใจอย่างยิ่งยวด

 

ทันใดนั้น ดวงตาที่จ้องเขม็งอยู่กับหมอกขาวเบื้องหน้าของเขาก็เปล่งประกายเงาร่างอ่อนบางสายหนึ่งค่อยๆขยับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

 

รูปหน้าอันกระจ่างภายใต้แสงสุริยันท่ามกลางหมอกขาว ที่บดบังส่งให้นางประดุจดั่งเทพธิดาผู้เลอโฉมแห่งผืนปาปีศาจอสูรที่ซักพาจิตใจให้ใหลหลงดั่งต้องมนตรา ภาพที่ปรากฏประทับฝังแน่นอยู่ในใจของชายหนุ่มกระทั่งหนานกงยวี่พบว่าเขาไม่อาจปลดปล่อยตนให้เป็นอิสระจากนางได้ตลอด

 

เกอซีรีบกลืนโอสถเสริมพลังปราณซึ่งปรุงขึ้นด้วยทิพย์ธาราทันทีที่ก้าวข้ามม่านหมอกขาวมา ก่อนจะเริ่มหย่อนกายลงนั่งโคจรกระแสพลังเพื่อปรับคืนสภาพสมดุลย์แห่งพลังปราณ

 

นางค้นพบหนทางการรับมือหมอกขาวเบื้องหน้าแล้ว ทว่าสิ่งแรกจําต้องกระทํานั้นคือฟื้นคืนพลังปราณก่อนจะลองก้าวเข้าสู่ด้านในอีกครา

 

เพียงเม็ดโอสถเสริมพลังปราณเข้าสู่ร่าง หญิงสาวพลันรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังเย็นอันราบเรียบที่ช่านขึ้นมาจากด้านหลัง ขุมพลังนั้นค่อยๆเคลื่อนเข้าสู่ภายในกายอย่างเชื่องช้า คลื่นพลังที่หอบพาเอาความอบอุ่น และอ่อนโยนดังที่รู้สึกคุ้นชินยิ่งนักร่วมไว้ด้วย

 

คือหนานกงยว เขาใช้พลังปราณในกายช่วยเสริมส่งให้นางสามารถดูดซับพลังจากโอสถเสริมพลังปราณได้อย่างเต็มที่ ทั้งยังช่วยกระตุ้นเร้าการออกฤทธิ์โอสถให้ส่งผลเร็วอย่างยอดเยี่ยม

 

หญิงสาวปิดเปลือกตาทั้งคู่เพื่อน้อมรับคลื่นพลังจากอีกฝ่ายด้วยความยินยอม จุดตันเถียนที่แห้งเหือดภายในกายค่อยๆถูกเติมเต็มขึ้นทีละน้อย มุมปากของนางคลี่ยกเผยรอยยิ้มอ่อนบาง

 

เมื่อช่วงเวลา 2 เค่อ ผ่านพ้นไป หญิงสาวจึงขยับกายลุกขึ้นพร้อมคํากล่าว

 

*1 เค่อ คือ 15 นาที 2 เค่อ คือครึ่งชั่วโมง

 

“ข้าจะกลับเข้าสู่หมอกขาวอีกครา”

 

พร้อมกันนั้นนางกวักเข็มเงินขึ้นปักลงบนจุดฝังเข็มต่างๆ บนร่างของตนก่อนจะหันกลับเข้าสู่หมอกขาวอย่างไร้อาการลังเลโดยไม่รั้งรอคําตอบรับหรือปฏิเสธจากผู้ใด

 

และในครานี้เกอซีล่วงเข้าสู่หมอกขาวด้วยชั่วเวลาเพียง 1เค่อ*

 

*1 เค่อคือ 15 นาที

 

หากทว่ายามเมื่อนางกลับออกมา สีหน้ากลับมีสีชมพูเปล่งปลั่ง รอยยิ้มเผยผ่านถึงดวงตา ไม่ปรากฏเช่นเดียวกับคราแรกซึ่งแลดูซีดเซียวอ่อนแอทั้งยังสิ้นสูญพลังปราณในกาย

 

ในคราแรก พวกหวูอวี้ยังคงสับสน ครั้นเมื่อตระหนักรู้ได้ พวกเขาต่างเบิกตากว้างจ้องนางเขม็ง “คุณชายซี ท่าน…ท่านค้นพบหนทางขจัดการสูญเสียพลังปราณแล้วกระนั้นหรือ?”

 

หญิงสาวผงกศีรษะพลางยกข้อมือตนตรวจจับเส้นชีพจร ก่อนจะเปล่งวาจาออกมาด้วยน้ําเสียงที่ชัดเจน “ข้าค้นพบหนทางปิดกั้นการสูญเสียพลังปราณแล้ว หากทว่าอาจกักกันพลังปราณให้คงค้างในกายได้เพียงแปดในสิบส่วนเท่านั้น ยังมี แท้จริงด้วยวิธีการนี้ย่อมสามารถเสริมพลังความแข็งแกร่งได้อย่างแน่นอน หากแต่ภายใต้การสูบพลังของม่านหมอกขาวนี้ย่อมไม่อาจเก็บกักพลังไว้ได้ทั้งสิบส่วนจําต้องสูญเสียพลังออกไปดังที่กล่าว ที่สุดการหาหนทางแก้การเสียพลังอย่างสมบูรณ์จําต้องใช้เวลา ไม่อาจคิดค้นได้ในช่วงเวลาอันสั้น ผลที่ได้รับแค่เพียงพอใช้ได้!”

 

นี่เรียกว่าพอใช้ได้กระนั้นหรือ ? นี่มันยังไม่ถึงความพึงพอใจของท่านอีกกระนั้นหรือ? ระดับความพึงใจของท่านสูงส่งถึงเพียงนี้แล้วจะให้ผู้คนใต้หล้ามีชีวิตอยู่ได้เยี่ยงไร?! 

 

หวูอวี้ กับชิงหลงหันมาสบตากันด้วยสีหน้าตื่นตระหนกระ คนยอมรับนับถืออย่างสุดซึ้ง พระชายาของพวกเขาจะน่าตื่นตะลึงเกินไปเสียแล้ว! ยอดฝีมือขั้นปฐพีสะท้านสะเทือน หรือกระทั่งยอดยุทธระดับย้ายเคลื่อนจิตวิญญาณ ล้วนไม่อาจหาหนทางจัดการกับหมอกขาวเหล่านี้ได้ ทว่าเพียงปัดมือ พระชายาของพวกเขาก็เยี่ยม่านหมอกพวกนั้นแตกกระจายได้แล้ว

 

จุ๊จุ๊จุ๊ สมควรยิ่งแล้วที่นางคือสตรีในดวงใจของนายท่านผู้เหนือคนของพวกเขา!

 

เกอซีเงยหน้าจ้องทุกคน “ หากหนึ่งในพวกท่านยอมเข้าไปลองทดสอบดูก่อนย่อมเป็นการดีเยี่ยมอย่างที่สุด ในเรื่องนี้ท่านจงวางใจ”

 

นางต้องการทดสอบเพื่อความมั่นใจ ด้วยหากมีผู้ซึ่งมีสรีระผิดแปลกออกไป และการฝังเข็มสกัดจุดไม่อาจปิดกั้นการไหลถ่ายเทของพลังปราณได้ย่อมกลายเป็นปัญหาใหญ่

 

***จบตอน พึงใจ***