เล่ม 1 ตอนที่ 64: ความสามารถที่ยอดเยี่ยมของหมิงซิน (2)

เมื่อกลับออกมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกําพร้า มู่หรงเสี่ยวเทียนและคนอื่น ๆ ก็ตรงไปที่บ้านของจิงยี่ เขาต้องการจะให้หมิงซินพักอยู่ที่บ้านของจิงยี่ก่อน

“พี่เทียน ฉันคิดว่าพี่อาจจะลองให้หมิงซินได้ลองเล่นเดสตินี่ดูนะ บางทีเธออาจจะสามารถมองเห็นก็ได้” ที่โต๊ะอาหารในบ้านของจิงยี่ เปิยวซื้อก็ได้เสนอความคิดดี ๆ ขึ้นมา

“โอ้ ใช่ ทําไมเราไม่ลองทําแบบนั้นกันดู” มู่หรงเสี่ยวเทียนตกใจเป็นอย่างมาก

หลาย ๆ คนก็ยิ้มขึ้นมา เรื่องนี้มีความเป็นไปได้อยู่สูงมากทีเดียว ถ้ามันสําเร็จ มันก็จะสามารถเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปของหมิงซินได้

หลังจากกินข้าวกันเสร็จแล้ว ทุก ๆ คนก็เริ่มแบ่งงานกันทันที มู่หรงเสี่ยวเทียนและหยางซ่งนั้นรีบไปซื้อแคปซูลออนไลน์เข้ามา จิงยี่และเปียวซื้อก็ไปช่วยซื้อเสื้อผ้าและของใช้ประจําตัวของหมิงซิน ส่วนวู่เฟิงรับหน้าที่อธิบายให้หมิงซินรู้ถึงข้อมูลต่าง ๆ ในเดสตินี่

ผ่านไปสองสามชั่วโมง ทุกอย่างก็เรียบร้อย หมิงซินสมัครบัญชีและออนไลน์ สถานที่เกิดของเธอคือหมู่บ้านโนวิช 568

“จิงยี่ ฉันอาจจะขอให้หมิงซินอยู่ที่นี่และรบกวนเธอสักเล็กน้อยนะ ฉันจะรีบกลับมารับเธอทันทีที่ฉันมีบ้าน” เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเสร็จสิ้น มู่หรงเสี่ยวเทียนก็มองไปที่จิงยี่

“เสี่ยวเทียน เธอเบื่อฟังเสียงของป้าคนนี้แล้วหรือ ? ครอบครัวของเรามีทุกวันนี้ได้ก็เพราะเธอนะ” แม่ของจิงยีไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไหร่ “เธอพูดอย่างกะว่าพวกเราเป็นคนแปลกหน้า ไม่ต้องกังวลหรอกนะ ป้าจะดูแลหมิงซินคนนี้ราวกับว่าเป็นลูกสาวอีกคนเลย”

“ขอบคุณนะครับ คุณป้า” มู่หรงเสี่ยวเทียนกล่าวขอบคุณ “ถ้างั้นผมก็ขอฝากหมิงซินไว้กับป้านะครับ”

“แหม ดูพูดเข้าสิ ถ้าไม่ใช่หน้าที่ของป้าคนนี้ แล้วใครกันจะเหมาะสมไปกว่าป้า ? ” แม่ของจิงยี่ยิ้มอย่างสุภาพ

หลังจากออกจากบ้านของจิงยี่แล้ว มู่หรงเสี่ยวเทียนก็รีบกลับห้องพักของเขา ส่วนวู่เฟิงและคนอื่น ๆ ก็กลับไปที่กลุ่มหนานเทียน

เมื่อเขากลับไปถึงบ้าน เขาก็รีบเข้าไปในแคปซูลออนไลน์ทันที จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่ประตูมิติ เมื่อเขาไปถึงที่หมู่บ้านโนวิช 568 เขาก็พบว่า หยางซ่ง วู่เฟิง เปียวซือ จิงยี่ และหมิงซินกําลังยืนอยู่ที่จุดเกิด

“เร็วเหมือนกันนะทุกคน” มู่หรงเสี่ยวเทียนยิ้มและส่ายหัว

“เป็นยังไงบ้าง มองเห็นมันรึไม่ ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกกังวล เขามองตรงไปที่หมิงซิน แต่หมิงซินกลับส่ายหัวเป็นคําตอบ

มู่หรงเสี่ยวเทียนมองไปที่คนอื่น ๆ อีกครั้ง ทั้ง วู่เฟิง เปียวซือ จิงยี่ และหยางซ่งก็ต่างส่ายหัวด้วยสีหน้าที่เคร่งขริ่ม

ทันใดนั้นเองเขาก็ราวกับว่าจมลึกลงไปในมหาสมุทร เขารู้สึกผิดหวังและหดหูเป็นอย่างมาก

“แต่ว่า” จู่ ๆ หมิงซินก็พุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของมู่หรงเสี่ยวเทียนโดยที่เธอนั้นได้เอาแขนโอบคอของมู่หรงเสี่ยวเทียนเอาไว้ ใบหน้าของเธอแสดงรอยยิ้มที่สดใสออกมามากที่สุดเท่าที่มู่หรงเสี่ยวเทียนเคยเห็นในชีวิต “แต่ว่า ฉันสามารถรับรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างเข้าใจ แม้ว่าตาของฉันจะมองไม่เห็น แต่หัวใจของฉันมันก็ยังคงสัมผัสได้รวมถึงรับรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจนภายในรัศมี 50 เมตร ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใบหญ้า…”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” วู่เฟิงและคนอื่น ๆ อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“โอ้โห มันกลายเป็นว่าพวกนายอําฉันหรือเนี่ย ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนยิ้มออกมา น้ำตาของเขาไหลออกมาจากหางตาของเขา

“หมิงหยวน นายเห็นรึยัง ? ในที่สุดน้องสาวหมิงซินก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข และในที่สุดพวกเธอก็สามารถมองเห็นฟ้าสีคราม เมฆสีขาว ภูเขา น้ำตก ในที่สุดเธอก็พบกับแสงสว่างสักที” มู่หรงเสี่ยวเทียนนึกถึงหมิงหยวนลับ ๆ ภายในหัวใจ

“หมิงซิน เธอก็อําฉันเหมือนกับพวกนั้นด้วยหรือ ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนลูบไปที่หัวของหมิงซินเบา ๆ ด้วยความรัก จากนั้นก็หันกลับมาและพูดว่า “ไป ไปกันเถอะ ไปเที่ยวเมืองฟินิกซ์กัน เมื่อไปถึงที่นั่นจะรู้ว่าบ้านโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้าสวยงามขนาดไหน”

พวกเขาทั้งหลายเดินออกจากหมู่บ้านโนวิซ 568 จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของมู่หรงเสี่ยวเทียนในเมืองฟินิกซ์ จิงยี่ เคยไปที่นั่นแล้วและเธอเองก็ยังเป็นเจ้าของร้านขายยาโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้าอีกด้วย ส่วนคนอื่น ๆ นั้นได้แต่ประหลาดใจกับสไตล์บ้านของมู่หรงเสี่ยวเทียน

“อู๋ต้า อู๋ต้า !” มู่หรงเสี่ยวเทียนตะโกนเสียงดังขณะที่เขาเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเขา

“พี่เทียน อย่าตะโกนเลย อู๋ต้าน่าจะอยู่ที่ร้านอาหารโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้าในตอนนี้ ที่นั่นมีสาวงามมากมายทํางานอยู่ด้วย” จิงยี่เม้มปากและหัวเราะออกมา

“สาวงามมากมายงั้นหรือ ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนสับสนเล็กน้อย

“เดี๋ยวพี่ก็รู้เองเมื่อไปถึงที่นั่น” จิงยี่ยิ้มแล้วไม่ได้อธิบายอะไร

มู่หรงเสี่ยวเทียนตกตะลึง เขาต้องการใช้ฟังก์ชั่นอัญเชิญอู๋ต้าให้มาที่นี่ แต่หลังจากคิดดูแล้ว เขาก็ล้มเลิกไป เพราะไม่ว่ายังไงเขาก็จะต้องไปที่ร้านอาหารนั้นอยู่ดี

พวกเขาทุกคนออกจากที่บ้านโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้าและเดินไปยังถนนในย่านที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดของเมืองฟินิกซ์ ร้านอาหารที่ถูกซื้อโดยอู๋ต้านั้นตั้งอยู่บนถนนแห่งนั้น

มู่หรงเสี่ยวเทียนตกตะลึงกับฉากตรงหน้าของเขา ป้ายสีทองของร้านอาหารโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้านั้นมีสาวสวย 4 คนที่แต่งตัววาบหวิวยืนอยู่ บนเสื้อของพวกเธอนั้นมีอักษรที่เขียนว่า “ธุรกิจพันธมิตรของโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้า” ติดเอาไว้ พวกเธอถือดอกไม้เอาไว้ในมือ พร้อมกับกล่าวต้อนรับกับผู้เล่นที่เข้ามาในร้านด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานจนไม่มีใครกล้าที่จะปฏิเสธ

มู่หรงเสี่ยวเทียนยิ้มออกมาอย่างขมขื่นและส่ายหัว จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปพร้อมกับทุก ๆ คน

ทันทีที่ผ่านเข้าประตูไป ผู้เล่นสาวสวยที่ชื่อ MM ก็ทักทายเขา “ยินดีต้อนรับค่ะ สนใจที่จะไปดื่มด้านบนหรือว่าลงไปด้านล่างดีคะ ? “

“พวกเราไม่ดื่มและไม่ได้ไปที่ห้องด้านล่างด้วย แต่พวกเรากําลังตามหาอู๋ต้า เรียกให้เขามาพบฉันที่” มู่หรงเสี่ยวเทียนตอบด้วยรอยยิ้ม

ผู้เล่นสาวสวย MM มองที่มู่หรงเสี่ยวเทียนหัวจรดเท้า เพราะเธอนั้นเห็นว่ามู่หรงสวมใส่อุปกรณ์ที่มีเลเวลต่ำของผู้เริ่มเล่น มันดูสกปรกราวกับว่าไม่ได้ซักมาแล้วหลายวัน จากนั้นเธอก็พูดกับมู่หรงเสี่ยวเทียนด้วยความรังเกียจและไม่พอใจ “นายคิดว่านายเป็นใครกัน ? ดูสิเป็นแค่ชาวบ้านกระจอก ๆ ธรรมดา หรือเป็นแค่พวกบ้านนอกคอกนาที่เพิ่งจะมาในเมืองก็เท่านั้น กล้าดียังไงมาสั่งให้เถ้าแก่ของฉันออกมาหานาย ? นายอายุเท่าไหร่กัน ?!”

มู่หรงเสี่ยวเทียนตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาอดไม่ได้ที่จะจับไปที่จมูก ส่วนวู่เฟิงและคนอื่น ๆ นั้นก็มองตากันเลิกลักและหัวเราะออกมาจนท้องแข็ง

“ก็เป็นเพราะเถ้าแก่ของเธอหล่อมาก” มู่หรงเสี่ยวเทียนพูดยกยอออกมา “งั้นก็บอกมาได้ไหม ว่าเถ้าแก่ของเธออยู่ที่ไหน ฉันอยากจะพบเขามาก ! ”

“เถ้าแก่ของเรากําลังพักผ่อนอยู่ด้านบน แล้วนายมาเกี่ยวอะไรกับเถ้าแก่ของพวกเรา ? ถ้าหากว่าไม่มีธุระอะไรสําคัญก็กรุณาได้โปรดอย่าไปรบกวนเขา ! ” MM มองไปที่มู่หรงเสียวเทียนอย่างดูถูก จากนั้นก็เข้าไปขัดขวางมู่หรงเสี่ยวเทียนผู้ที่กําลังจะเดินขึ้นไปบนบันไดนั้น

ณ เวลานั้นมู่หรงเสี่ยวเทียนเริ่มโกรธขึ้นมา เขาตะโกนด้วยน้ำเสียงต่ำว่า “เจ้าอู๋ต้า ออกมาหาฉันเดี๋ยวนี้โว้ย !”

To be continued…