68 หยวนต่อครั้ง!

6.8 หยวนสำหรับแต่ละท่า!

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นจงเฉียงก็กระอักเลือดออกในที่สุด เขารู้สึกราวกับว่าท้องฟ้าและพื้นดินกำลังหมุนไปเรื่อย ๆ !

‘ฉันซื้อของต่อจากเขาเหรอ?’

‘นอกจากนี้ มันอาจจะสกปรกไปสักหน่อย?’

เมื่อจงเฉียงตระหนักว่าเขาใช้เงินไปหลายหมื่นหยวนให้กับหยูเฟยในช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ก็ไม่เคยได้ขึ้นเตียงกับเธอเลยสักครั้ง เลือดกำเดาของเขาเริ่มไหลออกมาเพิ่ม

‘โธ่โว้ย! เธอหลอกลวงฉัน!’

ยิ่งเมื่อได้ยินการคํานวณราคาของเย่เฟิง จงเฉียงเกือบจะร้องไห้

แต่อีกคนหนึ่งกลับน้ำตาออกมาอย่างพรั่งพรู – หยูเฟย!

“เย่เฟิง, ไอ้สารเลว! แกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร!”

หยูเฟยรู้สึกโมโหมากเพราะเธอไม่คาดคิดว่าคนขี้ขลาดคนนี้ จะทำตัวหยิ่งยโสและเลวร้ายไปได้

ยิ่งกว่านั้น ไอ้สารเลวนี่ ยังเปรียบเทียบเธอกับผู้หญิงขายบริการราคาถูกอีกด้วย

เมื่อหยูเฟยนึกถึงประโยคที่บอกว่า 68 หยวนต่อครั้ง ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความคับแค้นใจ เธอกัดฟันแน่น ดวงตาของเธอนั้นแทบจะปล่อยไฟออกมาได้

แต่ทว่า การที่ได้เห็นเธอแสดงความเกลียดชังนั้น เย่เฟิงแค่ยักไหล่และถอนหายใจแรง ๆ ออกมา “หยูเฟยที่จริงแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันก็ได้นะ! ฉันมักจะจดจำช่วงเวลาที่ดีของเรา มันอยู่ในใจของฉันเสมอ! ถ้าฉันให้เงินเธอครั้งละ 1 พันล้าน… ทั้งหมด 264 ครั้ง เธอคงจะเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลก!” เย่เฟิงพูดพลางทำท่าทางครุ่นคิด

อั่กก!

‘ครั้งละ 1 พันล้าน!’

‘ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลก?’

 

หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิงนักเรียนทุกคนที่ได้ยินเสียงก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

จงเฉียงกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง!

“ไอ้ชั่ว! ไอ้เลว! ไอ้เวร!”

ดวงตาของจงเฉียงเปลี่ยนสีเป็นเลือด เนื่องจากเขารู้สึกเดือดดาลกับคำพูดที่ไร้ยางอายของเย่เฟิง

เขาไม่เคยนึกเลยว่าลูกแกะขี้ขลาดที่ทุกคนสามารถรังแกได้ จะกลายเป็นหมาป่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อีกฝ่ายสามารถดูถูกเหยียดหยามเขาเพียงคำพูดไม่กี่คำ

เมื่อเขาคิดเรื่องถึงเรื่องนี้ จงเฉียงมองตรงไปยังเย่เฟิงด้วยสายตาแห่งความเกลียดชัง เขาพูดว่า “ฮึ! ไอ้เลว แกก็ทำได้แค่พูด! แล้วยังไงล่ะ? ยังไงตอนนี้หยูเฟยก็รักฉันมาก แล้วแกล่ะ?”

จงเฉียงยังคงแสดงท่าทางที่ดูหมิ่นและเหยียดหยาม

“แกมันก็เป็นแค่ไอ้ลูกนอกสมรสที่ไร้ค่า! เป็นขยะที่ไม่มีใครชอบ! แกคิดว่าคนอย่างแกมีดีอะไรที่ จะเหมาะสมกับหยูเฟยเมื่อเทียบกับฉัน”

เสียงของจงเฉียงเปลี่ยนไปเป็นเย็นชามากยิ่งขึ้น!

เมื่อหยูเฟยได้ยินคำตอบโต้ของจงเฉียงเธอก็เปิดเผยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความร้ายกาจออกมา แล้วเธอก็พูดกับเย่เฟิงว่า “ฮึ! เย่เฟิง! ฉันตาบอดจริง ๆ ที่ฉันเคยชอบแกมาก่อน แต่ฟังนะ คนอย่างแกไม่มีทางหาแฟนได้หรอก ชีวิตแกถูกกำหนดมาให้เป็นขยะที่ไม่มีใครต้องการ!”

พูดตามตรงแล้วทั้ง หยูเฟยและจงเฉียง เก่งมากเรื่องพูดจาดูถูกคนอื่น

หลังจากได้ยินอย่างนั้นผู้ชมทุกคนต่างขมวดคิ้ว

ถึงแม้ว่าเย่เฟิงไม่ได้ต้องการที่จะโต้เถียงกับพวกเขาตั้งแต่แรก แต่หลังจากได้ยินคำพูดพวกนี้ดวงตาของเขาก็กลายเป็นเย็นชาในทันที!

ขณะนั้นเอง

…

 

เสียงที่ใสราวกับแก้วดังขึ้น!

“ใครบอกว่าไม่มีใครต้องการเขา”

‘อืม?’

 

เสียงนี้เพราะมาก ๆ ซึ่งทำให้ทุกคนในบริเวณที่อยู่ใกล้เคียงมีชีวิตชีวาและรู้สึกสบายราวกับว่าเป็นฤดูใบไม้ผลิ

ขณะที่นักเรียนทุกคนกำลังประหลาดใจในที่มาของเสียงนั้น สาวงามในชุดสีขาวก็เดินไปที่เย่เฟิงอย่างช้า ๆ

“คุณก็คิดมากเกินไป! เย่เฟิงเป็นแฟนของฉันเอง!”

เมื่อเธอเดินมาถึงข้างตัวของเย่เฟิง สาวงามก็ควงแขนของเย่เฟิงในทันที ขณะที่เธอประกาศเสียงดังให้ทุก ๆ คนได้ยิน

อะไรนะ!

คำพูดของเธอนั้น ทำให้ทุกคนตกตะลึง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเห็นว่าเธอเป็นใคร ความโกลาหลก็เกิดขึ้นราวกับฟ้าร้องในทันที!

…

 

ในไม่ช้าทั้งฝูงชนก็มีเสียงระงมไปทั่ว!

ภาพที่ไม่น่าเชื่อปรากฏให้ผู้ชมในบริเวณนั้นได้เห็น!

“ไป๋… ไป๋ยี่! เธอ… เธอคือไป๋ยี่!”

“โอ้พระเจ้า! เธอเป็นดาวของโรงเรียนมัธยมปลายเมืองเจียงซี! ตั้งแต่…เมื่อไหร่กันที่เธอกลายเป็นแฟนของ เย่เฟิง นั่นมัน…นั่นมันเป็นไปไม่ได้!”

“บ้า! บ้าเกินไปแล้ว! ดาวของโรงเรียนเป็นแฟนของขยะอันดับ 1 เหรอไม่ นั่นแม่งโคตรเหลือเชื่อ!”

“โอ้พระเจ้า! เทพธิดาของฉันเธอมีแฟนแล้ว! แฟนของเธอเป็นไอ้ขยะหมายเลข 1! หัวใจของฉัน…แตกร้าวไปแล้ว!”

…

 

ในเสี้ยววินาทีนั้น ฝูงชนที่ห้อมล้อมก็อยู่ในความโกลาหล!

นักเรียนทุกคนในปัจจุบัน ได้แสดงอาการตกใจราวกับว่าพวกเขาเห็นผี

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ พวกเขาจะไม่เชื่อเด็ดขาดว่าไป๋ยี่เป็นแฟนของเย่เฟิง แต่นี่ ไป๋ยี่ยอมรับมันด้วยตนเองพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น

ในเวลานั้นแม้แต่จงเฉียงและหยูเฟยก็ยังตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

จงเฉียงหน้าซีดราวกับกระดาษเขาพึมพำว่า “เป็น…เป็นไปไม่ได้! ไป๋ยี่จะเป็นแฟนของลูกชายนอกสมรสที่ไร้ค่านี่ได้อย่างไร ฉันรู้สึกหน้ามืด! มันเป็นไปไม่ได้!”

ไป๋ยี่เป็นเทพธิดาที่นักเรียนชายทุกคนในโรงเรียนใฝ่ฝัน!

แม้แต่จงเฉียงก็ไม่สมหวังในความรักกับเธอมาตลอดสามปี อย่างไรก็ตามเขารู้แน่ชัดเกี่ยวกับตัวตนของเธอและพลังอันน่าสะพรึงกลัวของตระกูลไป๋ จงเฉียงไม่แม้แต่จะมีความกล้าพอที่จะสารภาพรักกับเธอ

แต่ว่าไป๋ยี่ เทพธิดาของเขากำลังควงแขนของเย่เฟิงและประกาศต่อสาธารณชนว่าเธอนั้นเป็นแฟนของเย่เฟิง นั่นเป็นเหมือนการขว้างระเบิดร้ายแรงไปที่จงเฉียง!

หยูเฟยทรุดตัวลงกับพื้นขณะที่ใบหน้าของเธอซีดเผือด

ไป๋ยี่เป็นไอดอลของนักเรียนหญิงทุกคนในโรงเรียนแม้แต่ หยูเฟยก็ยอมรับว่าเธอเป็นเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่เมื่อเธอยืนอยู่กับไป๋ยี่!

เป็นไปไม่ได้เลยที่ ไอ้คนชั่วที่เธอทิ้งไป สามารถคว้าหัวใจของไป๋ยี่ไอดอลของเธอ!

นี่ …นี่มันโคตรไร้สาระ

ไม่เพียงแค่ฝูงชน แม้แต่เย่เฟิงก็ยังคงตกตะลึง

เขาหันกลับมามองไป๋ยี่ด้วยท่าทางแปลก ๆ

เขาไม่เคยคิดเลยว่า ไป๋ยี่จะช่วยเขาให้พ้นจากสถานการณ์ตรงหน้าและประกาศให้สาธารณชนเห็นว่าเธอเป็นแฟนสาวของเขา ในขณะที่เขาได้เคยได้พบกับเธอเพียงแค่ครั้งเดียว

‘นี่เธอกำลังคิดจะทำอะไร’

เย่เฟิงเหลือบมองไป๋ยี่อย่างระมัดระวัง

แต่ไป๋ยี่เพียงเปิดเผยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาต่อเขา จากนั้นเธอบอกจงเฉียงและหยูเฟยอย่างวางท่าที “พวกคุณพอใจหรือยัง! ฟังนะ! เย่เฟิงเป็นแฟนของฉัน ถ้าพวกคุณข่มขู่เขา ก็เหมือนกับการข่มขู่ฉันและตระกูลไป๋! “

ตระกูลไป๋!

 

จงเฉียงตัวสั่นอีกครั้งในขณะที่เขาได้ยินคำเหล่านี้

เขารู้ดีเกี่ยวกับอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของตระกูลไป๋ แต่เขาไม่คาดคิดว่าไป๋ยี่จะปกป้องเย่เฟิงโดยการใช้ชื่อของตระกูลไป๋

‘โธ่เว้ย! ไป๋ยี่เป็นแฟนกับเย่เฟิงจริงเหรอ?

เขากัดฟันแน่น จงเฉียงเผยแววตาอิจฉาและไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่เขาทำได้แค่พยักหน้าอย่างหวาดกลัว

เขาไม่กล้ารังแกไป๋ยี่!

หลังจากสังเกตเห็นถึงพลังของเธอ ไป๋ยี่พยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นเธอเผยรอยยิ้มกว้างต่อเย่เฟิงและพูดอย่างใกล้ชิดว่า “ที่รัก เสร็จแล้ว! เราไปกันเถอะ!”

หลังจากพูดแบบนั้นไป๋ยี่ก็ดึงเย่เฟิงออกไป

เมื่อดูเหตุการณ์นี้นักเรียนชายทุกคนในบริเวณนั้นรู้สึกอกหักรวมทั้งจงเฉียง

หยูเฟยรีบไปช่วยจงเฉียงด้วยใบหน้าที่ตกใจกลัว

“พี่เฉียงฉัน… “

เพียะ!

หยูเฟยถูกตบอย่างแรง!

“นางตัวดี! นางผู้หญิงมือสองที่ไม่มีใครเอา!”

สายตาของจงเฉียงเกือบจะคุกรุ่นเมื่อเขาจ้องมองไปที่หยูเฟยด้วยความเกลียดชัง

‘ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะหล่อนฉันคงไม่ต้องขายหน้า ฉันถูกเยาะเย้ยเพราะเลือกผู้หญิงมือสอง‘

‘และเมื่อเทียบกับไป๋ยี่ หยูเฟยนั้นดูธรรมดาเกินไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีกแล้ว’

เมื่อจงเฉียงนึกภาพว่าเทพธิดาที่เขาใฝ่ฝันกำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเย่เฟิง เขากัดฟันแน่น สีหน้าแสดงความเกลียดชัง “เย่เฟิง แกเจอดีแน่! รอดูได้เลย!”