แม้ว่าเย่เฟิงจะออกจากห้องพักครูไปแล้ว แต่ยังคงมีร่องรอยความอายหลงเหลืออยู่บนใบหน้าที่สวยงามของฝางยิ่ง

เมื่อเธอนึกถึงบั้นท้ายของเธอที่ถูกตี ฝางยิ่งกลับรู้สึกดีทั้งทางร่างกายและจิตใจ

“แต่เขากำจัดพิษให้ฉันด้วยฝ่ามือของเขาได้อย่างไร”

ฝางยิ่งไม่เชื่อว่าพิษจะสามารถกำจัดได้ด้วยการตบก้นแม้แต่ในตอนนี้ มันช่างน่าเหลือเชื่อ!

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งฝางยิ่งก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็โทรออก

 

เสียงเอื่อย ๆ ของผู้หญิงตอบรับมาจากปลายสายของอีกฝั่ง

“สวัสดี! อาจารย์ฝาง ในที่สุดเธอก็มีเวลาจะโทรหาฉัน ฉันนึกว่าเธอสนใจการสอนจนลืมฉันไปแล้ว!”

ที่ปลายสายอีกด้านของเธอคือ ฉินเสวีย เพื่อนรักของฝางยิ่งและยังเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเฟิร์สพีเพิลของเมืองเจียงซี!

ฉินเสวียเป็นหมอที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และด้วยเหตุผลบางอย่างเธอจึงตัดสินใจที่จะเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเฟิร์สพีเพิลของเมืองเจียงซี!

อย่างไรก็ตามเธอเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ระดับเหรียญทองและยังเป็นบุคคลที่เป็นสมบัติของชาติอีกด้วย

บุคคลสำคัญหลาย ๆ คนจากเมืองปักกิ่งยอมเดินทางไกลมายังเมืองเจียงซีเพื่อรับการรักษาจากฉินเสวีย

 

เมื่อเธอนึกถึงความมีเสน่ห์และขี้เล่นของฉินเสวีย ฝางยิ่งก็หัวเราะออกมาเบา ๆ

“เสวีย ตัดเรื่องไร้สาระออกก่อน ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะถามเธอ!”

“เห้อ…น่าเบื่อ!” ฉินเสวียตอบอย่างเย้ายวนและเฉื่อยชาเหมือนเมื่อก่อน “เอ้า…ว่ามา!”

ฝางยิ่งรีบถามว่า “คุณรู้เรื่องยุงปีศาจไหม”

‘ยุงปีศาจ?’

เมื่อเธอได้ยิน ฉินเสวียก็กลายเป็นคนเคร่งขรึมในทันทีที่เธอตอบว่า “ฉันรู้ มันเรียกอีกอย่างว่ายุงยามา มันดูค่อนข้างเหมือนยุงธรรมดา หลังจากโดนมันกัด เธอจะไม่รู้สึกผิดปกติอะไร แต่เธอจะเริ่มรู้สึกคันและมึนในเวลา 15 นาทีและหากเธอไม่ได้รับการรักษาที่มีประสิทธิภาพ ผิวหนังของเธอก็จะติดเชื้ออย่างหนัก และหากเธอไม่สามารถเข้ารับการรักษาได้ภายใน 30 นาที เธอจะต้องตายอย่างแน่นอน! ซึ่งตอนนี้ยังคงไม่มีวิธีที่มีประสิทธิภาพในการแก้พิษของพิษชนิดนี้จนถึงตอนนี้!”

 

เสียงของฉินเสวียฟังดูเหนื่อยเล็กน้อย

“ซึ่งยุงชนิดนี้พบได้ทั่วไป ในป่าฝนเขตร้อนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อย่างไรก็ตามพวกมันก็ถูกค้นพบในเมืองเจียงซีเมื่อเร็ว ๆ นี้เช่นกัน! ฉันกำลังยุ่งกับเคสที่คล้ายกันเมื่อเร็ว ๆ นี้! และผู้ป่วยบางรายเสียชีวิตแล้วเพราะมัน!”

อะไรนะ?

ฝางยิ่งตกใจ

‘แปลว่าเย่เฟิงไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม’

ฝางยิ่งรีบอธิบายอาการของเธอต่อฉินเสวีย

เมื่อได้ยินดังนั้น ฉินเสวียรู้สึกเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก เธอรีบเร่งเร้ากับฝางยิ่ง “ฝางยิ่ง ฟังนะ นักเรียนของเธอพูดถูกแล้ว จากคำอธิบายของเธอ เธอถูกยุงปีศาจกัดแน่นอน! รีบมาที่โรงพยาบาลของฉัน! ด่วนเลย! หากเธอมาช้า เธออาจจะตายนะ!”

น้ำเสียงของฉินเสวียเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว เนื่องจากเธอนั้นเป็นห่วงฝางยิ่งมาก

ฝางยิ่งตกใจ เธอรีบอธิบายกับฉินเสวียว่า “เสวีย ไม่ต้องกังวล! พิษของฉันโดนกำจัดออกไปแล้ว ฉันรู้สึกสบายดีแล้ว!”

อะไรนะ?

ฉินเสวียแทบจะกระโดดขึ้นมาจากที่นั่งของเธอ!

ฉินเสวียนั้นรู้ดี ถึงความเป็นพิษที่ร้ายแรงของยุงปีศาจ ในโรงพยาบาลของเธอคนไข้บางรายถูกยุงกัดเสียชีวิตไปแล้ว

แต่ว่าไม่มียาแก้พิษที่มีประสิทธิภาพทั้งในและต่างประเทศ!

‘ฝางยิ่งบอกว่าสารพิษของเธอได้ถูกกำจัดไปแล้ว นั่นมัน…มันเป็นไปไม่ได้! ‘

“นี่ฝางยิ่ง อย่ามาหลอกฉัน! นั่นเป็นไปไม่ได้!” ฉินเสวียสงสัยอย่างจริงจัง

“ฟังนะ ไม่มียาแก้พิษสำหรับพิษตัวนี้ในท้องตลาดเลย! หากเธอพลาดในการรักษาไม่ทันเวลา เธอจะต้องตายอย่างแน่นอน!”

หลังจากได้ยินคำพูดของฉินเสวียแล้ว ฝางยิ่งก็เผยรอยยิ้มที่ขมขื่น แม้แต่ตัวฝางยิ่งเองก็แทบไม่เชื่อในการรักษาของเย่เฟิง ไม่ต้องพูดถึงฉินเสวียเลย!

 

“เสวีย มันเป็นเรื่องจริง! เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่ฉันถูกกัด ตามที่เธอบอกฉันควรจะตายไปแล้ว แต่ดูสิ ฉันยังคุยกับเธออยู่ไม่ใช่เหรอ?”

ฉินเสวียเงียบ

ทว่าหลังจากนั้นฝางยิ่งได้ยินเสียงถอนหายใจยาว เห็นได้ชัดว่าฉินเสวียมีอาการตื่นเต้นอย่างมาก!

“นี่อาจารย์ฝาง รีบบอกฉัน ว่าเธอทำได้อย่างไร โอ้พระเจ้า! ช่างเหลือเชื่อจริงๆ!”

เสียงของฉินเสวีย สั่นเนื่องจากความตื่นเต้น

แต่คำพูดของเธอนั้นทำให้ฝางยิ่งหน้าแดงในทันที

“นักเรียนของฉันช่วยฉันเอาไว้!” ฝางยิ่งตอบขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธอด้วยใบหน้าเขินอาย

‘นักเรียน?’

ฉินเสวียตกตะลึงเล็กน้อย

“ฝางยิ่ง เธอบ้าหรือเปล่า? นักเรียนของเธอ? นักเรียนชั้นมัธยมปลายปีที่ 3 จะช่วยกำจัดพิษของยุงปีศาจได้อย่างไร”

ฉินเสวียไม่เชื่อเลย!

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์จำนวนมากทั่วโลก ก็ไม่สามารถทำได้ ไม่ต้องพูดถึงนักเรียนชั้นมัธยมปลายปีที่ 3 เลย

“มันเป็นความจริง! นักเรียนคนนั้น…” จากนั้น ฝางยิ่ง ก็อธิบายว่าเย่เฟิงนั้นรักษาเธอได้อย่างไร

เมื่อฉินเสวียได้ยินว่านักเรียนรักษาฝางยิ่งด้วยการตบก้น เธอก็ตกตะลึงอย่างมาก

“ตบ…ตบก้นของเธอเหรอ”

ฉินเสวียเงียบชั่วครู่ก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา!

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…อาจารย์ที่สวยที่สุดของโรงเรียนมัธยมปลายเมืองเจียงซี คุณหนูของตระกูลฝาง ผู้มีชื่อเสียงทางด้านการเงินคนสำคัญในภาคใต้ของจีน เทพธิดาที่เหล่านายน้อยหลายคนต่างหมายปอง ถูกตบก้นโดยนักเรียนของเธอ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า…ฉันขำจะตายอยู่แล้ว!”

ฉินเสวียเกือบน้ำตาคลอ

เธอรู้ว่าหลายคนในภาคใต้ของจีนคงจะรู้สึกตะลึงหากได้ยินข่าวนี้

หากเหล่านายน้อยในภาคใต้ของจีนรู้ว่า เทพธิดาของพวกเขาโดนตบที่ก้นของเธอ พวกเขาจะต้องบ้าคลั่งอย่างมากและเชือดนักเรียนคนนั้นออกเป็นชิ้น ๆ แน่!

หลังจากได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อนรักของเธอ ฝางยิ่งก็ยิ่งพูดไม่ออก

“พอ พอได้แล้ว! ผู้หญิงร้ายกาจ! หยุดหัวเราะนะ! จำไว้ว่าเธอต้องเก็บความลับนี้เอาไว้! ไม่มีใครควรรู้เพิ่มอีกแล้ว!”

“ไม่ต้องกังวลนะ อาจารย์ฝาง!”

ฉินเสวียหัวเราะคิกคักขณะที่เธอเปลี่ยนหัวเรื่องในทันที

“โอ้ว! ฉันอยากเจอกับเขา! ฉันต้องการรู้วิธีที่เขาแก้พิษของยุงปีศาจ!”

“ฝางยิ่ง นักเรียนคนนี้เป็นคนแบบไหน? เขากล้าตบก้นของอาจารย์ได้อย่างไร”

ฉินเสวียถาม ฝางยิ่งด้วยความอยากรู้!

‘คนแบบไหน?’

ฝางยิ่งสับสน

ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่าเธอไม่สามารถมองเย่เฟิงออกได้อีกแล้ว!

‘จากความทรงจำอันน่าทึ่ง การรักษาชั้นเลิศ ความขี้เล่น ความอวดดี นิสัยที่แปลก ๆ และลามกนั่น!’

‘เขาเป็นเหมือนปีศาจ!’

ฝางยิ่งตอบพร้อมถอนหายใจอย่างแรง “เขาเป็นชายหนุ่มที่ลึกลับ!”