หลังจากออกจากห้องทำงานของอาจารย์ฝาง เย่เฟิงไม่ได้กลับไปที่ห้องเรียน แต่เขากลับไปที่ห้องสมุดของโรงเรียนแทน!

ห้องสมุดของโรงเรียนมัธยมปลายเมืองเจียงซีนั้นมีหนังสือทุกประเภท

เย่เฟิงตั้งใจจะศึกษาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ทั้งหมดบนโลก

มันคงต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าที่เขาจะไปจากโลก ดังนั้นก่อนที่เขาจะไปจากโลกเขาต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพความเป็นอยู่บนโลกนี้ก่อน

เย่เฟิงอ่านหนังสือทุกประเภทรวมถึงการเมือง ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และการใช้ชีวิต ฯลฯ

 

เขาสามารถจำเนื้อหาทั้งหมดของหนังสือได้ โดยมองผ่านมันเพียงเท่านั้น

อย่างไรก็ตามหลังจากเย่เฟิงศึกษาหนังสือทั้งหมดในห้องสมุด มันก็ค่ำมืดแล้ว

เมื่อเขากำลังเดินออกจากห้องสมุด โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น

มันเป็นเฟยเชี่ยน!

เฟยเชี่ยนขอให้เขาไปพักผ่อนหย่อนใจในบาร์ แต่เย่เฟิงนั้นต้องการที่จะปฏิเสธเขา ทว่าหลังจากที่นึกได้ว่าเย่เฟิงนั้นก็เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเจ้าอ้วนในที่สุดเขาก็ตอบตกลง

…

 

บาร์กุหลาบราตรี!

บาร์ที่คึกคักที่สุดในตรอกซอยย่านนี้!

ภายใต้แสงไฟนีออนชายและหญิง อยู่ด้วยกันเป็นคู่ ๆ เสียงคุยกันต่าง ๆ ทำให้มันค่อนข้างอึกทึก

 

เมื่อเย่เฟิงเข้ามาในบาร์ เสียงเพลงแนวเฮฟวีเมทัลดังคลอไปกับเสียงของฝูงชน

ผู้คนมากมายกำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งในสระว่ายน้ำ พวกเขาเต้นกันเป็นคู่ ๆ แต่ละคนระบายความปรารถนาราวกับสัตว์หลังจากถอดหน้ากากออกมา

“เฟิง ทางนี้!”

เจ้าอ้วนโบกมือให้เขาทันทีที่เย่เฟิงเข้ามาถึงด้านในบาร์

เย่เฟิงเดินไปที่นั่นด้วยรอยยิ้ม

หลังจากเข้าใกล้ที่นั่นแล้ว เย่เฟิงสังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มรูปหล่อหนึ่งคนและหญิงสาวที่ดูสวยและไร้เดียงสาอีกสามคนข้าง ๆ เฟยเชี่ยน

“เฟิง มาตรงนี่สิ! ฉันขอแนะนำสาวงามให้นาย!”

เฟยเชี่ยนวางแขนของเขาไว้รอบคอของเย่เฟิง ขณะที่เขาขยิบตาด้วยรอยยิ้มลามก

เมื่อเห็นอย่างนี้เย่เฟิงก็เข้าใจว่าเฟยเชี่ยนนั้น กลัวว่าเขาจะไม่สามารถตัดใจจากหยูเฟยได้ จึงอยากจะแนะนำผู้หญิงให้กับเขา

 

ในทันใดนั้นเย่เฟิงก็เผยรอยยิ้มจาง ๆ

เย่เฟิงรู้ว่าชายหนุ่มที่หล่อเหลาคือ ชวี่เต๋า ซึ่งเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงในเมือง เจียงซี และหญิงสาวทั้งสามนั้นคือ เสวียชิง หยวนหลี่ และ เซ็งเหวยเว่ย ตามลำดับ

เสวียชิงนั้นเป็นแฟนของชวี่เต๋า!

เฟยเชี่ยนและหยวนหลี่ก็เป็นแฟนกัน

ดังนั้นเซ็งเหวยเว่ยต้องเป็นหญิงสาวที่เจ้าอ้วนจะแนะนำให้เย่เฟิงโดยเฉพาะ

“ยินดีที่ได้รู้จัก! ฉันชื่อเซ็งเหวยเว่ย!”

เธอแนะนำตัวด้วยท่าทางที่น่ารักและไร้เดียงสา เซ็งเหวยเว่ยนั้นสูงและรูปร่างเพรียวบาง เธอยื่นมือของเธอออกไปหาเย่เฟิง ขณะมองเย่เฟิงขึ้นและลงอย่างพิจารณา

 

หลังจากพบว่าเย่เฟิงอยู่ในชุดสบาย ๆ ธรรมดา เซ็งเหวยเว่ยก็บุ้ยปากเล็ก ๆ ของเธอขณะที่เผยหน้าตาที่ผิดหวังเล็กน้อย

“ เย่เฟิง!” เย่เฟิงยื่นมือออกมาจับมือเธอเบา ๆ

แต่หลังจากได้ยินชื่อของเย่เฟิงคนทั้งสี่ก็ผงะในทันที

“เย่เฟิง? พี่ชาย! คุณมีชื่อเดียวกันกับลูกชายนอกสมรสที่ไร้ค่าของตระกูลเย่เลย อย่าบอกนะว่าคุณเป็นเขา!” ชวี่เต๋ากล่าว

ในขณะนี้ชวี่เต๋ากำลังจ้องเย่เฟิงอย่างจริงจัง

เซ็งเหวยเว่ย เสวียชิงและหยวนหลี่ก็จ้องมองเย่เฟิงด้วยความสงสัยอย่างมากเช่นกัน

หลังจากได้ยินอย่างนั้นแล้วเย่เฟิงก็ไม่ตอบอะไรกลับไป แต่เฟยเชี่ยนกลับกลายโมโหในเสี้ยววินาที

“ชวี่เต๋า แกพูดแบบนี้แม่งหมายความว่ายังไง? เฟิงเป็นพี่ชายของข้าคนนี้ ถ้าแกกล้าพูดอะไรแบบนั้น ข้าคนนี้จะตัดความสัมพันธ์กับแก!”

 

เฟยเชี่ยนโกรธมาก

ก่อนหน้านี้เขากังวล เพราะว่าเย่เฟิงนั้นค่อนข้างผิดหวังหลังจากที่เลิกกันกับหยูเฟย ดังนั้นเขาจึงแนะนำเซ็งเหวยเว่ยให้เย่เฟิง แต่เขาไม่คาดคิดว่า ชื่อเย่เฟิง ลูกชายนอกสมรสที่ไร้ค่าจะเป็นที่รู้จักมากเกินไป

เมื่อมองดูความโกรธของเฟยเชี่ยน ชวี่เต๋าก็เข้าใจว่าชายคนนี้คือเย่เฟิงตัวจริง

หลังจากนั้นเขามองเย่เฟิงด้วยแววตาเยาะเย้ยอย่างมาก

เขาพูดว่า “โอ้! เป็นคุณนั่นเอง! พี่ชายคุณเพิ่งได้รับความนิยมอย่างมากเรื่องอื้อฉาวทางเพศกับประธานที่สวยที่สุดของเมืองเจียงซี เมื่อสองสามวันก่อน! หลังจากนั้นคุณก็ยังมีปัญหากับกงหวู่และจงเฉียง!”

เขาพูดมัน พร้อมทั้งเปิดเผยรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยาม

และเหมือนชวี่เต๋าจะนึกบางอย่างได้ เขายังพูดต่ออีกว่า “ฉันเดาว่ากลุ่มดาวราศีของคุณไม่ใช่ทั้งราศีพฤษภหรือราศีธนูแน่ มันต้องเป็นดาวตก เพราะคุณเป็นตัวโชคร้าย!“

หลังจากที่ชวี่เต๋าพูดจบเขากับเสี่ยวชิงก็หัวเราะเสียงดังออกมาพร้อมกัน

แม้ว่าหยวนหลี่และเซ็งเหวยเว่ยจะไม่หัวเราะออกมา แต่พวกเธอทั้งสองก็แสดงสีหน้าดูถูกอย่างยิ่ง

“ชวี่เต๋า! แกแม่งพูดมากเกินไปแล้ว!”

เฟยเชี่ยนตั้งใจจะต่อยชวี่เต๋าด้วยความโกรธเกรี้ยว

แต่หยวนหลี่หยุดเขาด้วยการคล้องแขนไว้อย่างไม่คาดคิด

“หยวนหลี่! ปล่อยฉันไป! ไอ้สารเลวนี่ ดูถูกพี่ชายของฉัน ฉันต้องสั่งสอนเขาบ้าง!”

เฟยเชี่ยนกลายเป็นโกรธอย่างมาก เมื่อเขาพบว่าหยวนหลี่หยุดเอาไว้

หลังจากได้ยินคำพูดของเขาแล้ว หยวนหลี่ก็ตะโกนว่า “เฟยเชี่ยน! นายเป็นอะไร? ชวี่เต๋าพูดถูกต้องแล้ว! ผู้ชายคนนี้เป็นตัวโชคร้าย! นายจะนับถือเขาในฐานะพี่ชายของนายเหรอ? นายจะตายเพราะเขาไม่ช้าก็เร็ว!”

หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ เฟยเชี่ยนชะงัก ในขณะที่เขาหันหลังกลับและจ้องมองที่หยวนหลี่อย่างเศร้า ๆแล้วพูดอย่างเย็นชาราวกับสัตว์ที่อยู่ปลายสุดของความบ้าคลั่ง

“หยวนหลี่เธอว่าอะไรนะ? พูดอีกทีหนึ่งซิ!”

“เฟยเชี่ยน นี่นายโง่หรือเปล่า ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ลูกชายนอกสมรสที่ไม่มีอะไรดี ลูกชายที่ตระกูลเย่กำลังจะเขี่ยทิ้ง! นอกจากนี้เขายังมีปัญหากับตระกูลกงเพราะเรื่องอื้อฉาวระหว่างเขากับหลินหลาน! กงหยุ่นเฟยและคนอื่น ๆ ในตระกูลกง จะไม่ยกโทษให้เขาแน่!”

หยวนหลี่ชี้ไปที่หน้าของเฟยเชี่ยนและตะโกนว่า “นายจะนับถือเขาในฐานะพี่ชายของนายเหรอ? นี่นายโง่หรือเปล่า?”

เพียะ!

หลังเธอพูดจบ เฟยเชี่ยนก็ตบหน้าของเธออย่างแรง

นั่นเป็นการตบที่รุนแรงมาก!

หยวนหลี่เซและถอยหลังไปไม่กี่ก้าว ด้วยรอยนิ้วมือสีแดงสดบนใบหน้าของเธอ เธออับอายอย่างมาก

หยวนหลี่ตกใจ!

เธอยกมือขึ้นมาปกปิดใบหน้าของเธอ และมองเฟยเชี่ยนอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

“เฟยเชี่ยนนี่นาย…นายกล้าตบฉันเหรอ?”

หยวนหลี่ไม่เชื่อว่าเฟยเชี่ยนจะกล้าลงไม้ลงมือกับเธอ

ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา เมื่อเธออยู่กับเฟยเชี่ยน เฟยเชี่ยนนั้นปฏิบัติกับเธอในฐานะเทพธิดาของเขาเสมอ และเขาให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ เขาไม่เคยคัดค้านความต้องการของเธอเลย

‘แต่เขาตบฉันเพื่อคนไร้ค่าคนนี้!’

หยวนลี่ไม่อยากจะเชื่อ!

ในขณะนี้เฟยเชี่ยนมองตรงเข้าไปในดวงตาของหยวนหลี่ด้วยความโกรธ พร้อมคำรามว่า “ตบเธอน่ะเหรอ? ฉันนี่อยากจะฆ่าเธอซะด้วยซ้ำ! เธอสามารถดูถูกฉันได้ แต่เธอไม่มีสิทธิมาดูถูกพี่ชายของฉัน! ไม่มีใครมีสิทธิมาดูถูกพี่ชายของฉันทั้งนั้น!”

‘ไม่มีใครมีสิทธิมาดูถูกพี่ชายของฉันทั้งนั้น!’

หลังจากได้ยินคำพูดของ เฟยเชี่ยนหัวใจของ เย่เฟิงก็เต้นแรงในทันที

เฟยเชี่ยนนั้นเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของ อดีตเจ้าของร่างกายนี้ แต่จากนี้ไปเฟยเชี่ยนจะกลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเย่เฟิงด้วยเช่นกัน!

บางครั้งความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างชายสองคน สามารถพิสูจน์ได้เพียงประโยคเดียวเท่านั้น!

เฟยเชี่ยนดูเคร่งเครียดอย่างมากในตอนนี้!

เขาจับจ้องไปที่หยวนหลี่เมื่อเสียงของเขาเปลี่ยนไปเป็นเย็นชาและแน่วแน่

“หยวนหลี่! ฉันไม่เห็นคุณค่าของเงินหรือชื่อเสียง แต่ฉันเห็นคุณค่าของความถูกต้องและความเป็นพี่น้อง! หากเธอดูถูกพี่ชายของฉัน นั่นมันก็เท่ากับเป็นการฆ่าฉัน! จากนี้ไปเราจบกันแล้ว!”

หลังจากพูดอย่างนั้นเฟยเชี่ยน มองไปที่ชวี่เต๋า เสี่ยวชิง และเซ็งเหวยเว่ย พร้อมเอ่ยคำพูดอย่างเย็นชา “ และพวกแก! วันหนึ่งพวกแกจะเข้าใจว่าพวกแกได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่! เมื่อพวกแกดูถูกพี่ชายของฉันตอนนี้ ในอนาคตพวกแกจะไม่มีทางกลับมาเพื่อนกับพี่ชายของฉันได้แม้ว่าพวกแกจะต้องการ!”

เฟยเชี่ยนพูดด้วยสายตาที่แน่วแน่ราวกับว่าเขานั้นเชื่อในเย่เฟิงมากกว่าตัวเขาเอง!

หลังจากทิ้งคำเหล่านี้ไว้แล้วเฟยเชี่ยนก็ออกจากที่นั่นพร้อมดึงแขนเย่เฟิงไปกับเขา

“เฟิง ไปกันเถอะ!”

การแสดงออกที่แน่วแน่ของเฟยเชี่ยน ความคิดของเย่เฟิงก็ซับซ้อนขึ้น

เขารู้แล้ว ว่าเขานั้นมีน้องชายที่สามารถตายเพื่อเขาได้!

“เจ้าอ้วน! ไอ้น้องชาย…”

เย่เฟิงเผยรอยยิ้มแปลก ๆ

บางทีไม่มีใครนึกภาพได้ว่าการตัดสินใจของ เฟยเชี่ยนวันนี้จะนำไปสู่ชีวิตในตำนานของเขาแม้แต่ตัวเฟยเชี่ยนเอง

หลายปีต่อมาเจ้าอ้วนก็กลายเป็นที่รู้จักในนาม จักรพรรดิหมาป่าหิวโหย ในห้วงจักรวาลซึ่งเป็นหนึ่งในสามจักรพรรดิที่โหดเหี้ยมและชั่วร้ายที่สุดซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเย่เฟิง!