อะไรนะ!

ใบหน้าของลูกค้าทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อหมาป่าคลั่งพูดจบ

ในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักว่าหมาป่าคลั่งมาที่นี่เพื่อขยายอาณาเขต นอกจากต้องการบาร์กุหลาบราตรีแล้ว หมาป่าคลั่งยังต้องการที่จะครอบครองตัวของโรสด้วยเช่นกัน

ในทันใดนั้นลูกค้าทุกคน ก็พยายามหลีกหนีให้ไกลเพราะกลัวว่าพวกเขานั้นจะโดนลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

เมื่อได้ยินคำพูดของหมาป่าคลั่ง ใบหน้าของโรสก็เปลี่ยนเป็นไม่พอใจอย่างมาก

ตาคู่งามของโรสเปลี่ยนเป็นสายตาที่ทิ่มแทง เธอจ้องไปที่หน้าของหมาป่าคลั่ง ซึ่งมองตอบเธอด้วยสายตาลามก

โรสเอ่ยปากถามว่า “หมาป่าคลั่ง! นี่นายรู้หรือไม่ ว่านายกำลังทำอะไรอยู่”

“ฉันกำลังทำอะไรอยู่?”

หมาป่าคลั่งยิ้มเยาะ แผลเป็นบนใบหน้าของเขานั้นบิดราวกับตะขาบที่น่ากลัว

“แน่นอน! ฉันมาที่นี่เพราะฉันต้องการบาร์และตัวของเธอ!”

ในขณะที่เขาตอบหมาป่าคลั่งมองดูโรสอย่างตะกละตะกลาม

“หึหึ! โรส เธอเป็นเหมือนกุหลาบที่สวยที่สุดและมีหนามพิษร้าย ซึ่งอยู่ท่ามกลางบรรดากองกำลังด้านมืดของเมืองเจียงซี และฉันจะมารับตัวเธอไปวันนี้!”

หลังจากคำพูดของ หมาป่าคลั่ง เหล่าชายฉกรรจ์ประมาณ 40 คนที่อยู่ใกล้ ๆ เขาก็ค่อย ๆ ล้อมรอบบาร์เอาไว้ทั้งหมด

พวกเขาทั้งหมดนั้น ดูโหดร้ายราวกับว่าพวกเขาเป็นฝูงหมาป่าที่พร้อมจะกลืนผู้คน

 

ยิ่งไปกว่านั้นพวกอันธพาลทุกคนเป็นพวกบ้าเลือดและไม่รู้จักคำว่ากลัว เมื่อพวกเขายืนอยู่ที่นั่น ไอพลังฉีที่ดุร้ายของพวกเขาก็แผ่ออก สร้างความหวาดกลัวให้กับเหล่าลูกค้าจนเกือบที่จะฉี่ราดกางเกง

“ดี! ดีมาก!”

ใบหน้าของโรสเปลี่ยนเป็นมืดมน ขณะที่โบกมือไปทางมุมมืดของบาร์แล้วพูดว่า “ไทเกอร์!”

ชายร่างสูงกว่า 2 เมตรยืนขึ้นอย่างช้า ๆ จากมุมมืดของบาร์

ปัง!

ปัง!

ปัง!

ชายร่างแกร่งคนนี้เป็นเหมือนกับภูเขาเหล็ก แต่ละก้าวที่เขาเดินไปข้างหน้านั้นสร้างความสั่นสะเทือนไปทั่ว

ด้วยเส้นเลือดที่ปูดนูนคล้ายกากบาทรูปมังกรตามกล้ามเนื้อของเขา มันทำให้เขาดูดุร้ายอย่างมาก

การปรากฏตัวขึ้นภายใต้แสงไฟของเขานั้น ได้สร้างความตกใจกับทุกคน!

“ไทเกอร์! แชมป์ของสังเวียน MMA ใต้ดินในเมืองเจียงซี! ไม่น่าเชื่อว่าเขาอยู่ภายใต้คำสั่งของโรส!”

“เชี่ย เขาโหดเหี้ยมจริงๆ! เขานั้นไม่มีใครเทียบได้ใน สังเวียน MMA ใต้ดินของเมืองเจียงซี เป็นเวลาครึ่งปีที่เขาชนะการต่อสู้ทั้ง 11 ครั้ง และน็อคเอาท์ ฝ่ายตรงข้ามไป 8 ครั้ง! เขามีชื่อเล่นว่า คิงไทเกอร์! และนี่ก็คือเขานั่นเอง!”

“โอ้พระเจ้า! ฉันเคยดูการแข่งขันของเขาแล้ว ผู้ชายคนนี้เป็นเครื่องจักรสังหาร! เขาช่างน่ากลัวเหลือเกิน!”

…

 

สีหน้าของลูกค้าทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก เมื่อเห็นไทเกอร์

แม้แต่หน้าของหมาป่าคลั่งก็ยังเปลี่ยนเป็นมืดมน

“ไทเกอร์? ฉันไม่คิดว่านายจะทำงานให้กับโรส!”

หมาป่าคลั่งก็รู้จักไทเกอร์ เขานั้นดูการแข่งขันของไทเกอร์อีกด้วย แต่เขาไม่คิดว่าไทเกอร์จะอยู่ใต้บังคับบัญชาของโรส

ไทเกอร์จ้องมองหมาป่าคลั่งด้วยความโหดเหี้ยมด้วยใบหน้าที่เข้มของเขา

“หมาป่าคลั่ง! ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับแก ว่ากันว่าแกก็เป็นนักสู้ที่ดี! แต่ถ้าแกทำให้โรสไม่พอใจแกก็จะต้องตาย!”

เสียงนั้นสร้างความสั่นสะท้านไปทั่วทุกมุม เสื้อของไทเกอร์ถูกฉีกในทันทีเผยให้เห็นร่างกายท่อนบนซึ่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามที่น่ากลัว

เขาเป็นเหมือนกับยักษ์ที่ไม่สามารถต่อต้านได้!

มันน่ากลัวอย่างมาก!

ภาพที่เห็นเบื้องหน้า ทำให้ โรสคลี่ยิ้มของเธอเล็กน้อยขณะที่เธอนั่งลงอย่างช้า ๆ และจิบเหล้าอย่างไม่รีบร้อน

จากนั้นเธอพูดอย่างใจเย็น “ หมาป่าคลั่ง! ตราบใดที่นายเอาชนะไทเกอร์ได้ บาร์นี้ก็จะเป็นของนาย!”

เธอกล่าวเสริมด้วยว่า“ แต่หากนายพ่ายแพ้ นายจะต้องออกจากที่นี่ในทันที!”

แม้ว่าคำพูดของเธอจะฟังดูเย็นชา แต่มันก็แฝงไปด้วยเจตนาร้าย

ทว่าหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ หมาป่าคลั่งก็ยิ้มเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระหายเลือด “หึหึ! โรสถ้าฉันชนะ ฉันต้องการทั้งบาร์และตัวของเธอ!”

หลังจากพูดอย่างนั้นหมาป่าคลั่งก็โบกแขนของเขา

ชายแข็งแกร่ง 40 คนพุ่งเข้าหาไทเกอร์ในทันที ด้วยท่าทางที่โหดเหี้ยมราวกับว่าพวกเขาได้เสพยา!

“ไปตายซะ!”

ชายแกร่งเหล่านี้ดุร้ายดุจหมาป่าและเสือ เมื่อพวกเขาพุ่งไปที่ไทเกอร์ในเวลาเดียวกัน พวกเขานั้นดูก้าวร้าวเป็นพิเศษ

แต่ไทเกอร์กลับจ้องเขม็งไปที่หมาป่าคลั่งพร้อมกับยิ้มอย่างดูถูกขณะที่คำราม “ไปลงนรกซะ!”

หลังจากพูดคำนั้น ไทเกอร์ก็วิ่งไปข้างหน้า

ในเสี้ยววินาทีมันก็เหมือนเสือเข้ามาท่ามกลางฝูงแกะ!

ไม่มีใครต้านทานได้!

หนึ่ง!

สอง!

สาม!

ลูกน้องของหมาป่าคลั่งถูกส่งให้ลอยไปทุกทิศทุกทางเหมือนถุงพลาสติก

ในเวลาน้อยกว่า 1 นาทีชายฉกรรจ์ทั้ง 40 คนก็นอนลงกับพื้น!

เหตุการณ์นี้ทำให้คนอื่นต่างหวาดกลัว

พวกเขาทุกคนต่างได้รับรู้ถึงความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของ ไทเกอร์ว่าเป็นอย่างไร!

แต่ทว่า จากนั้นมีเงาดำพุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้า!

…

 

มันเป็นหมาป่าคลั่ง!

ด้วยการกระโดดที่รวดเร็ว หมาป่าคลั่ง ก็พุ่งเข้าต่อยร่างยักษ์อย่างแรง

มันเป็นการลอบโจมตี!

ไม่มีใครคิดว่า หมาป่าคลั่ง จะเจ้าเล่ห์แบบนี้

…

 

เขารวดเร็วเหมือนกับสายฟ้า

เมื่อเห็นอย่างนั้น สีหน้าของไทเกอร์ก็เปลี่ยนไปทันที เขาคำรามออกมา “ไอ้มดตัวน้อย!”

ในเวลาเดียวกันไทเกอร์โบกมืออันทรงพลังของเขาเข้าเล็งไปที่หัวของหมาป่าคลั่งอย่างดุเดือด!

ทั้งคู่ต่างเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก!

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่า หมาป่าคลั่งได้ทำนายการโต้กลับของไทเกอร์ไว้อยู่ก่อนแล้ว เขาดูโหดร้ายมากยิ่งขึ้นขณะที่เขาพูดเย้ยหยัน “ไอ้ยักษ์โง่ แกตายแล้ว!”

ในขณะที่เขาพูดหมาป่าคลั่งก็หันกลับมาทันทีแล้วพุ่งไปที่ด้านหลังของไทเกอร์ พริบตาเดียวกันนั้นเขาก็กระแทกไทเกอร์อย่างรุนแรงด้วยฝ่ามือของเขา!

‘ไม่!’

ใบหน้าของไทเกอร์ซีดลงอย่างมาก เมื่อเขารู้ว่าเขานั้นถูกหลอก

เขาต้องการป้องกันการโจมตีของ หมาป่าคลั่ง แต่มันก็สายเกินไป!

ไทเกอร์ล้มลงกับพื้นในขณะที่เขาถูกกระแทกอย่างแรงด้วยฝ่ามืออันทรงพลังของหมาป่าคลั่ง

กระดูก 4 หรือ 5 ท่อนบนหลังของไทเกอร์หักในเสี้ยววินาที

ในขณะเดียวกันนั้น เลือดสีแดงก็ไหลออกจากปากของไทเกอร์ ไทเกอร์คำรามด้วยความโกรธเขาพยายามที่จะลุกขึ้นแต่พบว่าเขานั้นทำไม่ได้

…

 

บาร์ทั้งหมดตกอยู่ในความวุ่นวายในทันที

น็อคเอาท์!

หมาป่าคลั่งจัดการคิงไทเกอร์!

‘นั่นมัน…โหดร้ายเกินไป!’

ลูกค้าทุกคนจ้องไปที่หมาป่าคลั่ง ด้วยความตกใจราวกับว่าพวกเขากำลังมองปีศาจอยู่

โรสก็ผุดยืนขึ้นในเสี้ยววินาที

เมื่อมองดูไทเกอร์ที่สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ของเขา โรสหน้าซีดในขณะที่ดวงตาของเธอสั่นด้วยความโกรธ

“แกมันอำมหิต! แกกล้าลอบโจมตีได้อย่างไร!”

“ลอบโจมตี? หึหึ…”

หมาป่าคลั่งเหยียบลงบนร่างของยักษ์ด้วยท่าทางที่โหดร้ายยิ่งขึ้น

“ไม่มีแนวคิดเรื่อง ‘ตรงไปตรงมา’ หรือ ‘อำมหิต’ ในพจนานุกรมของฉัน มีเพียงแต่ความล้มเหลวหรือชัยชนะเท่านั้น!”

หลังจากพูดอย่างนั้นหมาป่าคลั่งก็เตะไทเกอร์แล้วส่งเขาไปอีก 3-4 เมตรราวกับว่าเขากำลังเตะเศษขยะ

“และประเด็นสำคัญคือ ฉันคือผู้ชนะ!”

หมาป่าคลั่งกล่าวขณะที่เขาเดินไปหาโรสอย่างช้าๆ

เมื่อมองที่ร่างเรียวของโรส การแสดงออกของหมาป่าคลั่งกลับดูหื่นกระหายอย่างมาก

“นับจากนี้ไป เธอเป็นของฉัน!”

เสียงฝีเท้าของหมาป่าคลั่งเดินไปที่โรส

ในแต่ละก้าวของเขานั้น ทำใบหน้าของโรสจะค่อยๆ เปลี่ยนไป

‘ไม่จริง!’

โรสตระหนักว่าเธอกำลังจะเสียบาร์ของเธอในวันนี้

นอกจากไทเกอร์ไม่มีใครสามารถเอาชนะหมาป่าคลั่งได้ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

หมาป่าคลั่งมาถึงหน้าเคาน์เตอร์บาร์แล้ว

“ไปให้พ้น ไอ้เด็กเหลือขอ!”

หลังจากที่เห็นเย่เฟิงกับเฟยเชี่ยนแล้ว หมาป่าคลั่งก็ผลักเฟยเชี่ยนกระเด็นออกไปในทันที

ปัง!

เจ้าอ้วนถูกส่งไปลอยไปกว่า 2 เมตรก่อนที่จะกระแทกพื้นอย่างหนักราวกับว่าเขาเป็นแค่ขนนก

มีเลือดออกจากที่หน้าผากบนใบหน้าของเขา เฟยเชี่ยนหน้าซีดอย่างมาก

อย่างไรก็ตามเฟยเชี่ยนไม่สนใจเกี่ยวกับการบาดเจ็บที่หน้าผากของเขา แต่เขาจ้องมองเย่เฟิงด้วยความวิตกกังวลอย่างมาก พลางร้องว่า “เฟิง รีบหลบมาทางนี้!”

เฟยเชี่ยน รู้ว่าพวกเขานั้นไม่สามารถโจมตี หมาป่าคลั่งได้ เพราะเขาบ้าเลือดเกินไป!

แต่ว่าเย่เฟิงดูเหมือนจะไม่ได้ยินเสียงเรียกของเฟยเชี่ยน ในขณะที่เขาหันกลับมาอย่างช้า ๆ และมองตรงเข้าไปในดวงตาของหมาป่าคลั่ง แล้วถามว่า “นี่แกผลักน้องชายของฉันเหรอ”

‘หืมม?’

ผู้ที่มองดูทั้งหมดเริ่มตกตะลึงรวมทั้งหมาป่าคลั่ง ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนกล้าพูดกับกับหมาป่าคลั่งในลักษณะนี้โดยเฉพาะคนที่ดูเหมือนกับนักเรียน

‘เขา…ต้องตายแน่ ๆ !’

หมาป่าคลั่งเหลือบตามองเล็กน้อย ใบหน้าที่มีแผลเป็นของเขาเผยความประหลาดใจ ราวกับว่าเขาได้ยินผิด จากนั้นเขาก็ถามเย่เฟิง “ไอ้เปี๊ยก แกพูดกับฉันเหรอ”

การเคลื่อนไหวของหมาป่าคลั่งนั้นดูข่มขู่ เขาเดินเข้าหาเย่เฟิงพลางยื่นหูไปที่ชายหนุ่ม

ทุกคนมั่นใจว่าเย่เฟิง จะต้องเผชิญกับผลลัพธ์ที่น่าสังเวชอย่างแน่นอน หากเขาไม่ขอโทษหมาป่าคลั่ง

แต่เย่เฟิงทำเหมือนจะไม่ได้ยินคำถามของเขา เขามองตรงไปที่ดวงตาของหมาป่าคลั่ง คำพูดของเขาฟังดูเหมือนพวกมันเป็นเสียงที่มาจากนรก “แกมีสองทางเลือก คุกเข่าต่อหน้าน้องชายของฉันและกล่าวขอโทษเขาหรือคุกเข่าต่อหน้าน้องชายของฉันและก็…ตาย!”