หลังจากออกจากโรงอาหารแล้ว เย่เฟิงและไป๋ยี่ก็พูดคุยกันขณะที่พวกเขาเดินกลับไปที่สนามกีฬา

แต่เมื่อพวกเขากลับไปถึงสนามกีฬา เย่เฟิงก็ประหลาดใจเพราะเขาพบว่าทั้งสนามกีฬานั้นตกอยู่ในความเงียบสนิท

เพื่อนร่วมห้องชั้นปีที่ 3 ห้อง 2 ทุกคน ยืนเรียงแถวและตัวแข็งทื่อราวกับกระต่ายที่กำลังกลัวและตกใจอย่างมาก

บางคนนั้นเหงื่อออกอย่างหนัก และใบหน้านั้นซีดอย่างมากราวกับว่าพวกเขาเห็นผี

ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ครูเหยา ที่เป็นคนสอนวิชาพลศึกษา ก็ยืนอยู่ตัวแข็งอยู่ข้าง ๆ เหมือนกับนักเรียน

ตรงหน้าของนักเรียนทุกคนมีชายหัวโล้นยืนอยู่

ชายคนนั้นสูงเกือบ 2 เมตร ต่อหน้าเหล่านักเรียนเขาเป็นเหมือนกับหอคอยเหล็ก

นอกจากนี้เขายังมีรอยสัก “หัวกะโหลกของปีศาจ” บนหัวที่โล้นของเขา

ทุกก้าวที่เขาเดินนั้นดูเหมือนจะทำให้พื้นสามารถสั่นสะเทือนได้

เมื่อเห็นเขา ใบหน้าของไป๋ยี่ก็ดูซีดลงทันที ขณะที่เธอกระซิบกับเย่เฟิงว่า “เย่เฟิง เพื่อนร่วมชั้นของนายกำลังจะต้องเจอกับโศกนาฏกรรม!”

‘หืมม?’

เย่เฟิงตกตะลึงและเขาเปิดเผยสีหน้างงงวย

“คนหัวล้านนั่นคือโค้ชปีศาจ เขามีชื่อเสียงในเรื่องการเป็นคนโหดเหี้ยม! เขาชอบทรมานนักเรียนที่ไม่เชื่อฟังเขามากที่สุด นักเรียนที่ไม่เชื่อฟังเหล่านั้นจะถูกเขาทุบตี! แม้แต่ครูบางคนก็ยังได้รับบาดเจ็บเพราะเขา!”

“นอกจากนี้เขายังเป็นแชมป์ MMA ประจำปีที่เก่งที่สุดด้วย! เมื่อเขาต่อยหรือเตะศัตรูของเขา คนนั้นจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส! ดังนั้นทุกคนจึงเรียกเขาว่าโค้ชปีศาจ!”

ไป๋ยี่พูดพลางเผยรอยยิ้มอันขมขื่น

หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋ยี่ เย่เฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่เขาพบว่าโค้ชปีศาจนั้นกำลังมุ่งความสนใจมาที่เขาในทันทีเมื่อเขาเข้าสนามกีฬานี้

โค้ชปีศาจเผยรอยยิ้มถากถางขณะที่เขาตะโกนไปทางเย่เฟิง ซึ่งนั่นก็เป็นไปตามที่เย่เฟิงคิด “เฮ้! นักเรียนชายคนนั้น มาตรงนี้หน่อย!”

“ผม?”

เย่เฟิงแสร้งทำเป็นสงสัย

“ถูกต้อง! เธอนั่นแหละ!” โค้ชปีศาจตอบพลางกวักมือเรียกเย่เฟิง

เย่เฟิงก็ค่อยๆเดินไปที่นั่นด้วยท่าทางไม่จริงจัง

ขณะที่พวกเขามองดูเย่เฟิงเดินตรงไปหาโค้ชปีศาจ นักเรียนทุกคนเปิดเผยสีหน้าเห็นอกเห็นใจและสงสารอย่างมาก ราวกับว่าพวกเขารู้แน่ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้น

“ดูแลตัวเองด้วย เย่เฟิง!” ไป๋ยี่ร้องเตือน เย่เฟิง ด้วยใบหน้าซีดเซียว

เย่เฟิงพยักหน้า

เมื่อมองเย่เฟิงเดินมา โค้ชปีศาจก็พูดพร้อมกับยิ้มว่า “นักเรียน ฉันกำลังจะแสดงทักษะศิลปะการต่อสู้แบบผสม ฉันต้องการให้เธอร่วมมือด้วยกัน!”

‘ศิลปะการต่อสู้แบบผสม’

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา เย่เฟิงก็รับรู้ได้ทันทีว่าชายคนนั้นหมายถึงอะไร เขาพยักหน้าและตอบว่า “โอเค!”

ไป๋ยี่ ตื่นตกใจในทันที เมื่อเธอได้ยินคำตอบของเย่เฟิง

ในบรรดานักเรียนทั้งหมด เหยาหนาได้สบตากับหยูเฟยอย่างรวดเร็ว พวกเธอทั้งคู่เปิดเผยสีหน้าเยาะเย้ยอย่างมาก และดวงตามีแววตื่นเต้น

“ฮ่า ฮ่า ไอ้งั่งนี่ไม่รู้ถึงพลังของโค้ชปีศาจว่ามากแค่ไหน เขาจะต้องมีช่วงเวลาที่ดีแน่ ๆ!”

“ฮ่า ฮ่า ดูเหมือนว่าโค้ชปีศาจกำลังเล็งไปที่เย่เฟิงอย่างชัดเจน ชายคนนี้ตายแน่!”

ทั้งหยูเฟยและเหยาหนาต่างก็มีความไม่พอใจกับเย่เฟิงเหมือนกัน

ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นเพราะพวกเธอต้องการเห็นผลลัพธ์อันน่าสลดของเย่เฟิง

โค้ชปีศาจละสายตาจากเย่เฟิง แล้วมองไปยังเหล่านักเรียนชั้นปีที่ 3 ห้อง 2 เขาเริ่มอธิบายว่า “ศิลปะการต่อสู้แบบผสม เป็นรูปแบบการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในระดับสากล! กุญแจสำคัญของทักษะนี้ก็คือการลดความซับซ้อนของการเคลื่อนไหว สรุปง่าย ๆ ก็คือ รวดเร็ว! แม่นยำ! รุนแรง!”

โค้ชปีศาจพูดด้วยเสียงอันดังและแววตาเป็นประกาย “รวดเร็ว! ด้วยความเร็วสูง พวกเธอจะสามารถทำลายการป้องกันของศัตรูได้!”

หลังจากพูดคำเหล่านี้แล้ว ดวงตาของโค้ชปีศาจก็เผยให้เห็นความโหดเหี้ยมจาง ๆ ในทันที

ทันใดนั้นเขาก็ต่อยไปที่หน้าอกของเย่เฟิงอย่างรุนแรง!

…

 

หมัดของเขารวดเร็วปานสายฟ้า

เพื่อนร่วมชั้นทุกคนต่างตกตะลึงกับการเคลื่อนไหวของเขา ขณะที่พวกเขาตะโกนด้วยความตกใจกลัว

พวกเขาไม่คิดว่าโค้ชปีศาจจะทำการโจมตีได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลือกเย่เฟิงเป็นเป้าหมายของเขา!

‘เขาตายแล้ว!’

เพื่อนร่วมชั้นแต่ละคนเชื่อว่าเย่เฟิงไม่น่าจะทนกับหมัดนี้ได้

พวกเขาเห็นได้ชัดว่าโค้ชปีศาจนั้นสามารถส่งเย่เฟิงถอยหลังไป 2-3 เมตร และหมัดนั้นน่าจะทำลายกระดูกซี่โครงของเขาไป 5-6 ซี่!

ในตอนนี้…

เพื่อนร่วมชั้นของเย่เฟิงทุกคนต่างเฝ้าดูเขาด้วยความเห็นใจ

ใบหน้าของไป๋ยี่นั้นซีดลงอย่างน่ากลัว เธอนั้นต้องการหยุดเขาแต่ว่ามันสายเกินไป

“แค่ชกมันเองเหรอ! หึหึ…น่าจะฆ่ามันไปเลยดีกว่า!”

เสียงชายสามคนที่กำลังยืนหลบอยู่ที่มุมหนึ่งของสนามกีฬากำลังพูดถึงเหตุการณ์นี้

พวกเขาคือกงเหวินและผู้ติดตามของเขา

เมื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามกีฬา พวกเขาทุกคนตื่นเต้นมาก

ในสายตาของพวกเขาพวก เย่เฟิงนั้นต้องตายอย่างแน่นอน ความรุนแรงหมัดของโค้ชปีศาจนั้นหักกระดูกของเขาได้อย่างแน่นอน!

เสียงของทุกคนยังคงอื้ออึงถึงหมัดของโค้ชปีศาจที่ปะทะกับเย่เฟิงราวกับกำปั้นเหล็ก!

“หมัดนี้มันรวดเร็วแล้วเหรอ ?”

เสียงพูดของเย่เฟิงกระตุ้นความสนใจของทุกคนตรงนั้น สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นตกตะลึง

หมัดของโค้ชปีศาจนั้นไม่ได้ทำร้ายเย่เฟิงเลยแม้แต่น้อย อันที่จริงท่าทางของเย่เฟิงนั้นไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนอกจากเคลื่อนที่ไปจากเดิมเล็กน้อยเท่านั้น

‘เป็น…เป็นไปไม่ได้!’

ดวงตาทั้งสองข้างของกงเหวินและผู้ติดตามของเขาเกือบจะโผล่ทะลุออกมาจากเบ้า

‘โค้ชปีศาจสามารถต่อยทะลุแผ่นเหล็กได้ นั่นไม่ต้องพูดถึงร่างกายของมนุษย์เลย แต่ไอ้เด็กเหลือขอนั่นยังคงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ยังไง’

‘นั่นช่างเหลือเชื่อ!’

‘ร่างกายของเขาแข็งกว่าแผ่นเหล็กหรือเปล่า ?’

‘ไม่มีทาง!’

ไม่เพียงกงเหวินและผู้ติดตามของเขา แม้แต่ใบหน้าของหยูเฟยและเหยาหนาก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงราวกับอยู่ในภาพยนตร์

“แม่งเอ้ย!”

ตอนนี้โค้ชปีศาจกำลังพูดพึมพำบางอย่างขณะที่ดวงตาของเขาแสดงความตกใจออกมาอย่างมาก!

เขามั่นใจว่าเขาได้ต่อยเย่เฟิง ด้วยกำปั้นเหล็กของเขา

แต่ว่าร่างกายของเย่เฟิงนั้นแข็งเหมือนกับเหล็กกล้าซึ่งนั้นทำให้มือของเขาเจ็บปวดอย่างมาก

นิ้วมือของโค้ชปีศาจนั้นหักไปแล้ว!

ขณะเดียวกัน เหงื่อก็ไหลออกจากหน้าผากโค้ชปีศาจ กำปั้นเหล็กของเขานั้นสั่นเล็กน้อยเนื่องจากความเจ็บปวด

“ฉันไม่เชื่อว่าตัวของแก จะทำมาจากเหล็ก!”

โค้ชปีศาจปาดเหงื่อของเขาขณะที่เขาบอกกับนักเรียนว่า “พวกเธอเห็นไหมว่าหมัดของฉันนั้นเร็วมาก!”

“ตอนนี้ฉันจะแสดงให้พวกเธอเห็นกุญแจสำคัญข้อที่สอง —— แม่นยำ! หลังจากพวกเธอพร้อมที่จะโจมตีเป้าหมายของเธอ จัดการศัตรูด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว!”

หลังจากคำพูดของเขา โค้ชปีศาจก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและเตะหน้าท้องส่วนล่างของเย่เฟิงอย่างรุนแรง!

อึก!

มีเสียงอู้อี้ดังขึ้น!

แต่สิ่งที่ทำให้คนอื่น ๆ ตกใจคือ เย่เฟิงยังคงยืนเหมือนเดิม ทว่าโค้ชปีศาจกลับเซถอยหลังไป 2-3 ก้าว!

“…”

‘ไม่มีทาง!’

สีหน้าของโค้ชปีศาจราวกับว่าเขาเพิ่งเห็นผี

หลังจากเข้าร่วมสังเวียน MMA มาหลายปีในเมืองเจียงซี ไม่มีใครสามารถทนหมัดและลูกเตะของเขาได้

‘นี่…มันเป็นไปไม่ได้!’

ในขณะนี้ใบหน้าของกงเหวิน ผู้ติดตามของเขา เหยาหนาและหยูเฟย ต่างก็มืดมนลงอย่างน่ากลัว

‘มันก็เป็นไปได้ที่เย่เฟิง อาจจะอดทนต่อการชกนั้นโดยบังเอิญ ทว่ามันเป็นไม่ได้แน่นอนที่จะอดทนต่อการเตะของเขา และยังคงยืนอยู่ที่เดิม!’

‘เป็นไปไม่ได้ที่ร่างกายของเย่เฟิงจะแข็งแกร่งเหมือนกับเหล็กได้’

“กุญแจสำคัญข้อที่สาม – รุนแรง!”

สิ้นเสียงอันดังของโค้ชปีศาจ เขาก็ฟาดขาของเขาไปที่ร่างกายส่วนล่างของเย่เฟิงด้วยดวงตาที่โหดร้าย

และเขาพุ่งฝ่ามือไปที่ลำคอของเย่เฟิง ก่อนที่จะต่อยไปที่บริเวณหัวใจของเย่เฟิงสุดแรง!

การโจมตีติดต่อกันทั้งสามครั้งนั้นรุนแรงมาก!

เมื่อเห็นการโจมตีของโค้ชปีศาจ สีหน้าของผู้ที่กำลังมองอยู่ทุกคนก็แข็งค้าง