TMFH ตอนที่ 126 : ของขวัญชิ้นแรก

 

หลังจากที่ได้เห็นสร้อยคอแล้วคนทั้งห้องจัดเลี้ยง ต่างก็ส่งเสียงพูดคุยกัน เสียงเหล่านั้นฟังดูโหวกเหวกอย่างมาก 

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

แขกทุกคนในงานต่างตกตะลึง ใบหน้าของพวกเขาค่อย ๆ กลายเป็นสีแดง!

 

“โอ้พระเจ้า! มันคือ…. สร้อยคอดวงใจของราชินี เพชรสีแดงของมันนั้นใหญ่ที่สุดในโลก มันใหญ่กว่าเพชรสีแดง Moussaieff ถึง 3 เท่า!”

 

“ใช่! ฉันได้ข่าวมาว่า ดวงใจของราชินีถูกขายไปในราคา 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐจากการประมูลที่อเมริกา!”

 

“โอ้พระเจ้า! 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐเทียบเท่ากับกว่า 1 พันล้านหยวนของจีน! มันเป็นเงินจํานวนมหาศาล!” 

 

…

 

แขกทุกคนที่มองเห็นมันต่างก็ตกตะลึง

 

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าไม่เต่จะร่ำรวยมากถึงขนาดที่เขาจะใช้เงินกว่า 1 พันล้านหยวนเพื่อซื้อของขวัญให้กับหลินหลาน

 

“นั่นเป็นไปไม่ได้”

 

บรรดาสาวงามมากมายในห้องนั้นต่างพากันคลั่งไคล้ ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่หลินหลานด้วยความชื่นชมและอิจฉาอย่างปิดไม่มิด

 

หากมีชายหนุ่มรูปงามมอบสร้อยคอมูลค่าแค่ 10 ล้านหยวนให้พวกเขา พวกเขาอาจหัวใจวายตาย ไม่ต้องพูดถึง เพชรสีแดงขนาดใหญ่ที่มีมูลค่ามากกว่า 1 พันล้านหยวนแบบนี้ด้วยซ้ำ

 

ในขณะนั้นทุกคนต่างจับจ้องไปที่หลินหลาน

 

พวกเขาทุกคนมั่นใจว่าหลินหลานนั้นจะต้องรู้สึกหวั่นไหว

 

นั่นคือสิ่งที่ควรจะต้องเกิดขึ้นระหว่างเจ้าชายและเทพธิดา!

 

“แต่งงานกับเขา!”

 

“แต่งงานกับเขา!”

 

“แต่งงานกับเขา!”

 

ผู้เข้าชมทุกคนต่างปรบมือให้เข้ากับจังหวะที่พวกเขาส่งเสียงเชียร์ นั่นทําให้โม่เต๋าตื่นเต้นมาก

 

เขามั่นใจมากว่าจะสามารถเอาชนะใจหลินหลานได้ 

 

ท้ายที่สุดแล้ว เขานั้นคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของหลินหลาน ทั้งภูมิหลังครอบครัว สถานะทางสังคมความสามารถ และรูปร่างหน้าตาของเขา

 

แต่ทว่าหลินหลานกลับตอบอย่างเย็นชา “ไม่มีทาง!” 

 

ทุกคนในกลุ่มผู้ที่มองอยู่ต่างอ้าปากค้าง ราวกับว่ามีใครบางคนทําหม้อต้มน้ำหกใส่พวกเขาจนรู้สึกเจ็บปวด

 

“อะไรนะ!”

 

ไม่มีใครเชื่อตาหรือหูของพวกเขาเอง!

 

“นี่เธอปฏิเสธเขาอย่างงั้นเหรอ ?

 

…

 

แขกทุกคนในงานต่างส่งเสียงฮือฮา

 

พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีผู้หญิงที่สามารถต้านทานสร้อยคอมูลค่านับพันล้านหยวนได้ และผู้ที่มอบสร้อยคอให้นั้นก็ยังเป็นนายน้อยสุดหล่อผู้มีพรสวรรค์

 

“นี่มันน่าเหลือเชื่อ!”

 

แม้แต่โม่เต๋าก็ตัวแข็งที่อ

 

เขาถามหลินหลานด้วยท่าทางตกตะลึง “หลานหลาน ทําไม ? มันคือ.. ดวงใจของราชินี! ผู้หญิงคนไหนในโลกก็ยอมตายเพื่อให้ได้สร้อยเส้นนี้! แต่คุณ..”

 

โม่เต๋าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลินหลานจะต้านทานมูลค่าของดวงใจราชินีได้

 

ทว่าหลินหลานตอบกลับเขาด้วยท่าทางเย็นชา “ขอโทษทีนะ แต่ฉันมีแฟนแล้ว!”

 

หลังจากพูดเสร็จหลินหลานก็ คล้องแขนของเย่เฟิงด้วยรอยยิ้มแสนหวาน เธอไม่ได้สนใจข้อเสนอของเขาด้วยซ้ำ

 

คําตอบของหลินหลาน กระแทกหน้าโม่เต๋าเหมือนระเบิดหัวของเขาว่างเปล่า!

 

“หืมม ? คุณปฏิเสธผมและดวงใจราชินีของผมเพราะไอ้คนขี้โกงคนนี้งั้นเหรอ ?”

 

โม่เต๋าโกรธมาก

 

หลังจากถูกปฏิเสธในที่สาธารณะ โม่เต๋ารู้สึกอับอายขายหน้า เมื่อดูหลินหลานทิ้งตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเย่เฟิง โม่เต๋าก็ยิ่งโกรธ!

 

ดังนั้นโม่เต๋าจึงคํารามใส่หลินหลานว่า “หลินหลานเขามันก็เป็นแค่ไอ้คนขี้โกง! ผู้ชายคนนี้โกงฉัน ของหายากมากมาย และเงินกว่า 100 ล้านหยวนไปในตรอกขายของโบราณ คุณจะยอมอยู่กับเขาอย่างนั้นหรอ ?”

 

หลังจากได้ยินคําพูดของโม่เต๋า ใบหน้าของหลินหลานก็เปลี่ยนเป็นสีเข้มในทันที

 

จากนั้นเธอก็ตะโกนใส่เขาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “ระวังปากนายด้วย! เย่เฟิงไม่ใช่คนขี้โกง เขาเป็นคนของฉัน!”

 

หลังจากได้ยินคําพูดของเธอ โม่เต๋าก็โกรธมากราวกับว่าขาของเขาถูกเหยียบย่ำ

 

เขามองตรงเข้าไปในดวงตาของเย่เฟิงและพูดด้วยความอาฆาตพยาบาท “ไอ้งั่ง! แกไม่เพียงแต่โกงเงินของฉัน แต่ยังหลอกหลินหลานและคนอื่น ๆ อีกด้วย!”

 

“ฉันให้ของขวัญหลินหลานเป็นดวงใจราชินี แล้วแกล่ะ มีปัญญาจะให้อะไรเธอได้บ้าง ?”

 

หลังจากได้ยินคําพูดของโม่เต๋า ทุกคนก็จับจ้องไปที่เย่เฟิงพร้อม ๆ กัน

 

พวกเขารู้ว่าเย่เฟิงพลาดแล้ว เขาจะต้องอับอายขายหน้า

 

ไม่ว่าเขาจะนําเสนออะไร มันก็จะถูกทําให้ไม่มีราคาเมื่อเทียบกับดวงใจราชินี!

 

ใบหน้าของหลินหลานเต็มไปด้วยความโกรธ เธอไม่คิดเลยว่าโม่เต๋าจะบังคับให้เย่เฟิงต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

 

ก่อนที่หลินหลานจะพูดอะไรใส่โม่เต๋า เย่เฟิงก็หยุดเธอไว้ทันที

 

เย่เฟิงไม่มองไปที่โม่เต๋าเลยสักนิด เขาแค่หยิบสิ่งของออกมาจากกระเป๋าและมอบมันให้หลินหลาน

 

“ที่จริงฉันอยากให้ของขวัญนี้กับเธอเมื่อตอนกลางวัน!”

 

เย่เฟิงแบมือของเขาและส่งมันให้หลินหลาน!

 

มันเป็นสร้อยข้อมือที่ทําจากหิน

 

ประกอบด้วยหินขนาดเล็กไม่เท่ากัน 13 ก้อน ราวกับว่า มันถูกแกะสลักด้วยมีด ผิวของหินแต่ละก้อนมีลวดลายคล้ายรูปลูกอ๊อด

 

…

 

ทุกคนในปัจจุบันตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น

 

พวกเขาไม่เคยเห็นสร้อยข้อมือคุณภาพต่ำแบบนี้มาก่อน

 

เย่เฟิงต้องการมอบของขวัญแบบนั้นให้กับเทพธิดาหลินหลานจริงเหรอ ? เขาต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ !”

 

…

 

ทั้งห้องจัดเลี้ยงเกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง!

 

เมื่อเห็นสร้อยข้อมือนั้น โม่เต๋าก็หัวเราะออกมา

 

“ฮ่า ฮ่า… สร้อยข้อมือที่ทําจากหิน โคตรตลกเลย! ฉันจําหินที่เอามาทําสร้อยข้อมือนี้ได้! แกได้มันเป็นของขวัญจากอาจารย์กู้มาฟรี ๆ นี่! ฮ่า ฮ่า… ผู้ชายคนนี้เอามันมาทําเป็นสร้อยข้อมือและมอบมันให้หลินหลาน…”

 

คําพูดของโม่เต๋าเหมือนกับการเติมไฟลงในหม้อที่มีน้ำมันเดือด ทั้งห้องระเบิดไปด้วยเสียงหัวเราะดังลั่น

 

ทุกคนมองไปที่เย่เฟิงด้วยสายตาเหยียดหยาม

 

พวกเขานึกไม่ถึงว่าเย่เฟิงจะงกและใจดําขนาดนี้!

 

“เขาต้องเป็นบ้าแล้วแน่!”

 

“อาจารย์กู้! มาที่นี่หน่อยครับ ก้อนหินนี้ใช่ที่คุณมอบให้เขาหรือเปล่า”

 

อาจารย์กู้รู้จักกับเย่เฟิงมาก่อนแล้ว แต่เขาไม่มีโอกาสที่จะได้พูดคุยอะไรกับเขาอีกเลย

 

ตอนนี้ทุกคนต่างหลีกทางให้อาจารย์เข้ามาหาเย่เฟิงใกล้ ๆ

 

“เพื่อนตัวน้อย ยินดีที่ได้พบนายอีกครั้ง!”

 

อาจารย์ปฏิบัติต่อเย่เฟิงอย่างสุภาพมาก ทว่าหลังจากเห็นสร้อยข้อมือนี้ เขาก็ถามพร้อมกับขมวดคิ้ว “ เพื่อนตัวน้อย นายทําหินก้อนนั้นให้เป็นสร้อยข้อมือเส้นนี้งั้นเหรอ”

 

แม้ว่าอาจารย์กู้จะค่อนข้างนับถือเย่เฟิง แต่เขาก็ยังคงดูหมิ่นการกระทําที่ดูงกและใจดําของเย่เฟิง

 

อาจารย์กู้คิดว่าเย่เฟิง ปฏิบัติต่อแฟนสาวของเขาอย่างตระหนี่และงกจนเกินไป

 

หลังจากได้ยินคําถามของอาจารย์ แขกทุกคนตรงนั้นก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา

 

พวกเขาทั้งหมดมองไปที่เย่เฟิงราวกับว่าเขานั้นเป็นคนโง่

 

ทุกคนต่างคิดว่าเขานั้นเป็นคนประหลาดแถมยังบ้าอีกด้วย!

 

จากนั้นหลินหลานก็คว้าสร้อยข้อมือนั้นด้วยรอยยิ้มอันสดใสและพูดว่า “เย่เฟิงไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไร สร้อยข้อมือนี้ เป็นของขวัญชิ้นแรกของนายที่ให้ฉัน และจะเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันเคยได้รับมาตลอดชีวิตเลย!”

 

แล้วหลินหลานก็หอมแก้มเขา

 

เธอเผยรอยยิ้มหวาน สดใสบนใบหน้างดงามนั่น!

 

…

 

ทุกคนต่างตกตะลึง

 

พวกเขานึกไม่ถึงว่าหลินหลาน จะรับสร้อยข้อมือของเย่เฟิงโดยไม่มีท่าที่ไม่พอใจสักนิด เธอใส่มันอย่างระมัดระวังในกล่องกันแตกราวกับว่าสร้อยข้อมือนี้เธอได้รับมันมาจากสรวงสวรรค์

 

ในสายตาของเธอสร้อยข้อมือเส้นนี้มีค่ามากกว่าดวงใจราชินีเป็น 10,000 เท่า!

 

เมื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้น แขกในห้องที่มองอยู่ก็ตกตะลึง หน้าของโม่เต๋าเห่อร้อนด้วยความโกรธ!

 

…

 

จู่ ๆ มีคนแปลกหน้าที่ยืนอยู่ในฝูงชน สะบัดกระบี่ในมือของเขาไปที่คอของหลินหลานอย่างรุนแรงด้วยความเร็วเท่ากับแสง!

 

…

 

กระบี่ของเขานั้นคมและรุนแรงราวกับกระสุนปืน!

 

การโจมตีนั้นช่างรวดเร็วอย่างมาก!

 

มือสังหาร!

 

ในเสี้ยววินาที ใบหน้าของทุกคนก็ถอดสีด้วยความกลัว 

 

พวกเขานึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าลอบสังหารหลินหลานในที่สาธารณะแบบนี้

 

อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปแล้วที่พวกเขาจะช่วยเหลือเธอได้!

 

ปลายกระบี่พุ่งเข้าหาคอของหลินหลานอย่างรวดเร็ว! 

 

“เธอต้องตายแน่ ๆ!”

 

ขณะนั้นทุกคนหลับตา พวกเขาเชื่อว่าหลินหลานคงไม่สามารถจะหลบพ้นหรือรอดไปได้!

 

มันเป็นกับดักมรณะสําหรับเธอ!

 

แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทําให้ทุกคนต้องตกตะลึง!

 

…

 

เมื่อปลายกระบี่กําลังจะทิ่มแทงผิวของหลินหลาน แสงสีเขียวเข้ม ๆ ก็เปล่งประกายออกมาจากสร้อยข้อมือหิน! 

 

จากนั้นพลังทําลายที่รุนแรงก็พุ่งเข้าใส่มือสังหารคนนั้น!

 

เอื๊อะ!

 

มือสังหารถูกส่งลอยกระเด็นไปประหนึ่งว่าวที่ถูกตัดสาย!

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com