ตอนที่ 665 หอกเทพหิน
　　ราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขานั้นเป็นอสูรตระกูลหิน และทักษะนี้ก็สามารถต้านทานสายฟ้าได้ ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น แต่เขาไม่แปลกใจเลย สายฟ้าแลบและเกิดเป็นลูกบอลไฟ
　　เพลิงอีกาทองคำ!
　　เพลิงสีทองบริสุทธิ์โดดเด่น แปรเปลี่ยนจากสายฟ้าริบหรี่เปลี่ยนเป็นสีทอง!
　　มีบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้เกี่ยวกับเพลิงสีทอง ราชาอสูรร้ายขนาดมหึมาหรี่ตาลงด้วยความประหลาดใจ
　　ราชาอสูรร้ายสภาวะชะตากรรมมักจะสามารถแยกแยะพลังงานที่แตกต่างกันได้
　　ราชาอสูรร้ายคิดว่าเปลวเพลิงสีทองที่ปล่อยออกมาจากมือของเขาดูเหมือนจะเกินความเข้าใจ
　　มีส่วนผสมของธาตุต่าง ๆ ที่ไม่ควรรวมกัน แต่มนุษย์นั้นสามารถรักษาสมดุลระหว่างส่วนผสมของพลังงานนั้นได้
　　เปลวเพลิงสีทองทำให้ราชาอสูรร้ายตื่นตระหนก มันให้ความรู้สึกเป็นลางไม่ดี อสูรร้ายมั่นใจว่าไฟเป็นสิ่งที่ไม่ควรแตะต้อง!
　　โฮก!!
　　ราชาอสูรร้ายคำรามอย่างโกรธจัด พื้นดินกลับด้านและมีกำแพงผลึกสีเข้มจำนวนมากผุดขึ้นจากด้านล่าง ใบหน้าของผีบางส่วนถูกแกะสลักไว้บนผนัง นั่นคือทักษะขั้นสูงระดับตำนานกำแพงหน้าผี!
　　ดวงตาบนใบหน้าของผีลืมขึ้นราวกับว่าพวกมันมีชีวิตขึ้นมา ขณะที่เพลิงสีทองและสายฟ้าฟาดลงบนผนัง ใบหน้าของผีน่ากลัวจนผู้คนรู้สึกว่าเลือดของพวกเขาแข็งตัว
　　บูม!
　　กำแพงแตก เพลิงสีทองสามารถละลายทุกอย่างได้ ใบหน้าของผีบิดเบี้ยว
　　ราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขาคำรามและสร้างกำแพงผลึกขึ้น ในที่สุดเพลิงสีทองและสายฟ้าก็หยุดลงหลังจากทะลุกำแพงทั้งแปดชั้น
　　มันได้ผล
　　ซูผิงรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าเพลิงของเทพอีกาทองคำจะอันตรายถึงขนาดนี้
　　กำแพงถูกสร้างขึ้นโดยทักษะของสภาวะชะตากรรม!
　　ได้ยินมาว่าอีกาทองคำที่โตเต็มวัยอย่างตี้ฉงสามารถเผาผลาญพลังแห่งกฎได้ด้วยเปลวเพลิงโดยกำเนิดของพวกมัน!
　　ซูผิงกระพริบตา ด้วยเหตุผลที่ว่าอีกาทองคำสามารถมีชีวิตยืนยาว นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะบดขยี้ความมั่นใจของคนจำนวนมากที่บ่มเพาะอย่างหนัก
　　ทันใดนั้นซูผิงสังเกตเห็นการต่อสู้อย่างต่อเนื่องจากหางตาของเขา แม้ว่ามนุษย์จะได้เปรียบ แต่นักรบอสูรจำนวนมากยังต้องตาย
　　เขาไม่สามารถเสียเวลาได้อีกต่อไป
　　ซูผิงจดจ่ออยู่กับราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขา
　　“ต้องการให้พวกเราช่วยไหมครับ?”
　　นักรบอสูรในตำนานเข้ามาหาเขา
　　ซูผิงคิดว่าควรตอบว่าอะไร
　　”ใช่”
　　“ พวกเราต้องทำยังไงครับ?”
　　”ไปให้พ้น”
　　นักรบอสูรในตำนานรู้สึกงุนงง อะไร?
　　จากนั้นซูผิงก็ลุกขึ้นและลงมือโดยไม่พูดอะไรอีก
　　บูม!!
　　กระแสน้ำวนภายในตัวเขากำลังหมุนด้วยความเร็วเต็มที่ พลังงานในอากาศพุ่งเข้ามา และมีปล่องขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
　　นักรบอสูรในตำนานไม่อยากจะเชื่อ
　　ดูดซับพลัง!
　　นั่นคือการปล้นพลังงาน!ไอรีนโนเวล
　　พวกเขายังรู้สึกว่าแม้แต่พลังดวงดาวของพวกเขาก็ยังโดนดูดออกไปผิง ซูผิงสามารถปล้นพลังดาวของเราได้หรอ?
　　นักรบอสูรในตำนานนึกถึงถึงสิ่งที่ซูผิงเพิ่งพูดกับพวกเขา พวกเขาก้าวออกไปทันที
　　พวกเขาต้องดิ้นรนเพื่อหนีออกไป ไม่งั้นจะสูญเสียพลังดวงดาวให้กับซูผิง
　　แผนภูมิดวงดาวโกลาหลเป็นหนึ่งในรางวัลแรกสุดที่ซูผิงได้รับจากระบบ วิธีการบ่มเพาะแบบโบราณนั้นลึกลับ
　　ซูผิงสามารถขโมยพลังดวงดาวได้อย่างง่ายดายจากซูหลิงเยวี่ยที่ฝึกฝนในอีกห้องหนึ่งเมื่อตอนที่เขายังเป็นนักรบอสูรขั้นต่ำ เมื่อเร็วๆ นี้เขาใช้แผนภูมิดวงดาวโกลาหลอย่างเต็มกำลัง เขาสามารถครอบครองพลังดวงดาวในมีรัศมีหลายหมื่นเมตรได้!
　　“กินหมัดนี้ซะ!”
　　ดวงตาของซูผิงเปล่งประกายสีทอง เขายังระดมพลังเทพเข้าไปอีกด้วย!
　　เขาไม่ได้คิดที่จะใช้ดาบแห่งความว่างเปล่า ราชาอสูรร้ายไม่คู่ควร
　　การฝึกฝนบนดาวสวรรค์ทำให้เขาพัฒนาหมัดขับไล่วิญญาณได้เช่นกัน เขาได้รวมกฎสายฟ้าและไฟขั้นสองเข้ากับทักษะนี้ แปลงเป็นหมัดไฟสายฟ้าที่เขาสร้างขึ้นเอง!
　　ปิ้ว!
　　พลังดวงดาวเคลื่อนตัวรอบ ๆ ซูผิงรุนแรงขึ้น ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโดที่เชื่อมระหว่างสวรรค์และโลก
　　พลังงานสองเส้นสีม่วงและสีแดงตามลำดับถูกพันเข้ากับพายุทอร์นาโด พลังดวงดาวทั้งหมดรวมตัวกันในหมัดของซูผิง!
　　พลังงานสองเส้นถูกพันอยู่กับหมัดของซูผิง
　　บูม!!
　　ซูผิงต่อย พลังงานสีม่วงและสีแดงทั้งสองเส้นพุ่งออกไปทันที มิติด้านหน้าหมัดเริ่มแตก มิติชั้นแรกพัง และชั้นที่สองก็พังเช่นกัน จากนั้นหมัดก็จุ่มลงในรอยแยกมิติ วินาทีถัดมาก็ไปปรากฏหน้าราชาอสูรร้าย
　　มิติบิดเบี้ยว พลังงานรุนแรงพุ่งออกมา
　　ราชาอสูรร้ายตกใจ มนุษย์คนนี้สามารถเปิดมิติระดับสองได้หรอ? อสูรร้ายจะต้องรวบรวมพลังงานจำนวนมากเพื่อทำแบบนี้! หมัดนี่น่ากลัวอะไรอย่างนี้!
　　โฮก!!
　　ราชาอสูรร้ายคำรามอย่างดุเดือด เมืองฐานทั้งหมดสั่นสะเทือน พลังงานล้ำลึกจากพื้นดินถูกดึงออกมา และเข้าสู่เถาวัลย์ของมัน มิติรอบ ๆ ราชาอสูรร้ายกำลังพังทลาย เถาวัลย์ทั้งหมดถูกดูดเข้าไปในกระแสมิติปั่นป่วน
　　ปัง!
　　ทันใดนั้นหอกก็พุ่งขึ้นมาจากพื้น มันเป็นหอกหินดึกดำบรรพ์ที่ปกคลุมไปด้วยลวดลายพลังงาน ดูเหมือนสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น
　　บรรพบุรุษของราชาอสูรตัวนั้นเคยเห็นอาวุธของเทพและจำไว้ บรรพบุรุษส่งต่อความทรงจำให้คนรุ่นหลัง ทักษะนั้นมีชื่อว่าหอกเทพหิน!
　　มันเป็นทักษะที่ราชาอสูรร้ายตระกูลหินเชี่ยวชาญ มันหายากและเป็นอันตรายมากกว่าทักษะของตระกูลสายฟ้า และไฟ!
　　หอกโบราณได้ฉีกพื้นดินออกเป็นชิ้นๆ เมื่อมันค่อยๆ ก่อตัวขึ้น อาวุธนี้มีความยาวเพียงสิบเมตรเท่านั้น แต่มีพลังมหาศาลราวกับภูเขาสูงพันเมตร “หอกเทพหิน!!”
　　“โอ้พระเจ้า ทักษะหินในตำนาน!!” “นั่นเป็นตำนานไม่ใช่หรอ? นี่จริงใช่ไหม? มันคือเรื่องจริง!!”
　　“นั่นเหมือนกับที่ฉันเห็นในหนังสือภาพ มันคือหอกเทพหิน ฉันได้ยินมาว่าทักษะนี้สามารถฆ่าปีศาจและเทพได้ มันสามารถใช้เพื่อกำหนดเป้าหมายศัตรูที่อยู่ห่างออกไปหลายแสนเมตรได้!”
　　นักรบอสูรในตำนานต่างตะลึงงัน
　　นักรบอสูรกิตติมศักดิ์บางคนที่มีข้อมูลหรือคนที่เคยแอบดูข้อมูลลับของระดับที่สูงกว่ารู้จักทักษะนี้เช่นกัน พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นทักษะนี้ดาวเคราะห์สีน้ำเงิน!
　　นั่นเป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหิน!
　　ในขณะที่ผู้คนต่างตกตะลึงกับทักษะนี้ มิติด้านหน้าราชาอสูรที่เหมือนภูเขาก็พังทลายลง ในขณะเดียวกัน หมัดเจิดจ้าที่รายล้อมไปด้วยแสงสีทองก็พุ่งออกมา
　　หมัดนั้นใหญ่เป็นพันเมตร แม้ว่ามันจะดูเหมือนแมลงเมื่ออยู่ต่อหน้าราชาอสูรร้ายขนาดมหึมาก็ตาม!
　　พวกที่ไม่รู้ต่างพากันพูดไม่ออก ทักษะนั้น…
　　พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน!
　　พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน พวกเขารู้สึกแค่ว่าสามารถถูกทุบตีจนตายได้ง่ายๆ!
　　บูม!!
　　หอกเทพหินที่ยังไปไม่ถึงเป้าหมายชนกับหมัดทองคำ เกิดเสียงดัง ราวกับมีการวางระเบิด นักรบอสูรที่ยืนใกล้เกินไปรู้สึกว่าใบหน้าและลำคอของพวกเขามีเลือดออก
　　ฝุ่นฟุ้งกระจายในอากาศ และพื้นดินยุบตัวลง
　　หอกเทพหินมองไม่เห็นในเมฆฝุ่น ลมแรงพัดฝุ่นออกไป มีคนเห็นว่าสีฝุ่นเปลี่ยนจากสีเหลืองเป็นสีชมพูและสีแดง
　　แฮ่ก!
　　ซูผิงกำลังหอบ
　　เขาใช้พละกำลังทั้งหมดไปกับหมัดนั้น
　　นั่นเป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นอันดับสองที่เขามี นอกเหนือจากดาบแห่งความว่างเปล่า
　　ซูผิงสามารถมองเห็นส่วนที่ลึกที่สุดของเมฆฝุ่น
　　“ตายแล้ว? งั้นนี่คือสิ่งที่ฉันทำได้ในตอนนี้…” ซูผิงพึมพำกับตัวเอง
　　ยังมีลมหายใจ แต่มันก็เบาบางมาก
　　เขาใช้กำลังทั้งหมดในการต่อสู้กับราชาสวรรค์ต่างโลก แม้แต่มังกรเพลิงนรกก็ยังเลือกที่จะเสียสละตัวเองเพียงทำให้อสูรร้ายนั้นหนีไป ย้อนกลับไปตอนนั้น เขามีความรู้สึกว่าราชาสวรรค์ไม่ได้ใช้พลังงานเต็มที่ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สามารถเอาชนะมันได้ง่ายๆ เขาอาจจะตายด้วยซ้ำ
　　สำหรับสาเหตุที่ราชาสวรรค์ตัดสินใจเก็บพลังงานไว้ เขาไม่รู้ แต่ในกรณีนี้ ราชาอสูรที่แข็งแกร่งพอๆ กับราชาสวรรค์ต่างโลกไม่สามารถต้านทานหมัดของเขาได้แม้แต่ครั้งเดียว! กฎเปลวเพลิง สายฟ้า และอีกมากมาย!
　　ถ้าฉันสามารถรวมกฎเพิ่มเข้ากับทักษะได้อีก ฉันจะสามารถแสดงพลังที่มากกว่านี้ได้!
　　ซูผิงกระพริบตา เขารู้สึกถึงความว่างเปล่า กระแสน้ำวนมีขนาดเล็กลง พวกมันดูดซับพลังงานจากอากาศอย่างอ่อนแรง
　　โครงกระดูกน้อยพยายามรวบรวมพลังงานให้เขาเช่นกัน
　　ไม่นานฝุ่นก็กระจาย และในที่สุดผู้คนก็มองเห็นได้ ทุกคนอ้าปากค้าง มันตายแล้ว!
　　ราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขาตายแล้ว!
　　ตัวมันแตกเหมือนมีอะไรมาบดขยี้
　　มัน!
　　ผิวหนังของมันระเบิด กระดูกและอวัยวะของมันถูกบีบ เลือดกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง
　　”อะไร…?!”
　　นักรบอสูรในตำนานและปรมาจารย์ดาบต่างมองหน้ากันและพูดไม่ออก
　　น่ากลัว!
　　นั่นคือราชาอสูรร้ายที่จับท่านเนี่ยได้ มันยังใช้หอกเททพหินอีกด้วย… ถึงกระนั้น มันก็ถูกซูผิงฆ่าจนเป็นแบบนี้!
　　หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ปรมาจารย์ดาบก็เป็นคนแรกที่กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง เขากำหมัดแน่นและตะโกนไม่หยุด
　　เขาตื่นเต้น!
　　ปกติแล้วเขาจะเป็นคนที่แทบจะไม่แสดงอารมณ์ แต่เขาไม่สามารถระงับความสุขได้ นักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆ ก็มีความสุขเช่นกัน หัวหน้าการโจมตีถูกสังหาร พวกเขาทำได้!
　　พวกเขาชนะ!
　　พวกเขาไม่เพียงแต่ปกป้องเมืองฐานหลงจิงสำเร็จเท่านั้น แต่ยังป้องกันแนวป้องกันทั้งหมดได้อีกด้วย!
　　พวกเขาช่วยชีวิตผู้คนได้มากกว่าหนึ่งพันล้านคน!
　　เหล่านักรบกิตติมศักดิ์ซึ่งยืนอยู่ใกล้ ๆ ต่างก็โห่ร้องอย่างสนุกสนาน จิตวิญญาณของพวกเขาพุ่งสูงขึ้น พวกเขาสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาโจมตีและจัดการอสูรป่าที่เหลือทั้งหมดให้เรียบร้อย!
　　ชัยชนะที่สมบูรณ์แบบ!
　　นักรบอสูรจัดการทุกอย่างได้อย่างดี!
　　แม้แต่หมอก็ทำหน้าได้เร็วขึ้น นั่นเป็นผลลัพธ์ที่เกิดจากขวัญกำลังใจ!
　　ซูผิงตกใจกับเสียงตะโกนตื่นเต้นของนักรบอสูรในตำนานที่อยู่ใกล้ๆ เขาชำเลืองมองพวกเขาและสั่งอย่างไม่พอใจ “ไปช่วยพวกเขาจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย!”
　　เหล่านักรบอสูรในตำนานหัวเราะ พวกเขาเชื่อฟังคำสั่งของซูผิงและลงมือปฏิบัติ
　　ขณะที่พวกเขาไปแล้วปรมาจารย์ดาบโค้งคำนับให้ซูผิงแล้วเดินตามนักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆไป ซูผิงหยุดผสานกับโครงกระดูกน้อย แม้ว่าเขาจะไม่เหนื่อยเลย และพลังงานก็ยังเต็มเปี่ยมอยู่ก็ตาม ซูผิงบอกให้โครงกระดูกใช้ทักษะทาส กับนักรบอสูรในตำนานที่ถูกราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขาจับ
　　แต่ในไม่ช้าโครงกระดูกน้อยก็ส่ายหัว
　　ผมไม่พบพวกเขา
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น ฉันต่อยพวกมันจนเละไปด้วยเหรอ? ช่างมัน!
　　“เรียกวิญญาณของพวกเขากลับคืนมา!” ซูผิงกล่าว
　　การเรียกอันเดธเป็นหนึ่งในทักษะของโครงกระดูกน้อย
　　ทักษะทาสต้องการศพ
　　แต่การอัญเชิญสามารถดึงวิญญาณของคนตายออกจากอาณาจักรอันเดธได้ ภายใต้เงื่อนไขที่ว่ามีร่างทรง
　　แน่นอนว่าพลังงานที่เหลือและชิ้นส่วนของเนื้อจะเป็นสื่อ
　　โครงกระดูกน้อยพยักหน้า เบ้าตาของมันเริ่มเรืองแสงสีแดง
　　ไม่นานหลังจากนั้น ร่างเสมือนจริงบางส่วนก็ถูกดึงออกมาจากวังวน ความมืดรอบตัวพวกเขาบ่งบอกว่าพวกเขากำลังจะกลายเป็นผี
　　“สารเลว แกจะต้องทรมาน…”
　　หลังจากมองไปรอบ ๆ ร่างเสมือนจริงเหล่านั้นก็เข้าใจ ท่านเนี่ยดูโกรธมาก ดวงตาของเขาเป็นสีแดง และใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว
　　พวกเขาไม่ตายเพราะเถาวัลย์ของราชาอสูรร้าย แต่ซูผิงฆ่าพวกเขา!
　　พวกเขาตายในมือของซูผิง!
　　เกลียด!
　　พวกเขาจ้องไปที่ซูผิง
　　ทันใดนั้นผีตัวหนึ่งร้องว่า “ดูสิ…”
　　พวกเขาหันกลับไปมองและเห็นศพของราชาอสูรร้าย แม้จะเป็นผี พวกเขาก็ยังตกตะลึง
　　พวกเขาดิ้นรนเมื่อสิ่งนั้นจับพวกเขา พวกเขาพยายามโต้กลับ แต่ก็ไม่ได้ผล!
　　“จับมันเป็นทาส” ซูผิงสั่งอย่างไม่เป็นทางการ
　　เขายังคงสามารถควบคุมพวกมันได้ แม้ว่าพวกมันจะตายไปแล้วก็ตาม
　　หากอสูรร้ายไปที่เมืองฐานหลงเจียงและเขาไม่มีพลังเท่าที่เขามีตอนนี้ ผู้คนนับล้านจะต้องตาย!
　　แม้แต่ความตายก็ไม่เพียงพอที่จะชดใช้ความผิดนั้น!
　　ดวงตาของโครงกระดูกน้อยเป็นประกาย ผีตัวสั่น จากนั้นใบหน้าที่หมองคล้ำก็ปรากฏขึ้น ความมืดเล็ดลอดออกมาจากดวงตาของพวกเขา และพวกเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
ตอนที่ 666 ผู้มาเยือนจากโลกอื่น
　　น่าเสียดายที่อสูรของพวกเขานั้นเสียเปล่า
　　ซูผิงส่ายหัว
　　วิญญาณของนักรบอสูรในตำนานเหล่านั้นสามารถตกเป็นทาสได้ อย่างไรก็ตามสัญญากับอสูรของพวกเขาได้สิ้นสุดลงทันทีที่ตาย อสูรถูกส่งไปยังปลายทางที่ไม่มีใครรู้จากพื้นที่สัญญาโดยตรง
　　บางทีอดีตอสูรเหล่านั้นอาจนั่งอยู่ที่ไหนสักแห่งด้วยความงุนงง
　　“แค่ทำให้พวกมันทำงานของตัวเอง!”
　　ซูผิงตัดสินใจที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับอสูรเหล่านั้น
　　แสงสีแดงในเบ้าตาของโครงกระดูกน้อยกะพริบ วิญญาณของท่านเนี่ยและคนอื่น ๆ ร้องเสียงดังและพุ่งเข้าหาอสูรป่า
　　เมื่อกลายเป็นทาสของโครงกระดูกน้อย พวกเขาได้รับการพัฒนาจากพลังงานของโครงกระดูก พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้น นอกจากท่านเนี่ยแล้ว คนอื่นๆ ต่างก็อยู่ที่สภาวะสมุทร!
　　นอกจากนี้เนื่องจากพวกเขากลายเป็นผี ซูผิงจึงสามารถทำสัญญาและทำให้พวกเขาเป็นอสูรของเขาได้… แต่ซูผิงไม่มีวันทำเรื่องโง่ๆแบบนั้น
　　ท้ายที่สุดแล้วไหวพริบของพวกเขา… แย่…
　　หลังจากที่ราชาอสูรร้ายตาย ความได้เปรียบของมนุษย์ก็กลับมามั่นคง มนุษย์กำจัดอสูรป่าโดยมีนักรบอสูรในตำนานเป็นผู้นำ
　　ชัยชนะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แม้แต่ผู้บังคับบัญชาและที่ปรึกษาก็ก้าวออกจากเต็นท์ด้วยรอยยิ้ม
　　วิกฤติจบแล้ว!
　　เมืองฐานหลงจิงและแนวป้องกันซิงจิงปลอดภัย!
　　ครึ่งชั่วโมงต่อมา
　　มนุษย์เริ่มส่งเสียงเชียร์เมื่ออสูรป่ากลุ่มสุดท้ายกรีดร้องและทรุดตัวลง
　　มันจบแล้ว!
　　พวกเขาชนะ!!
　　นักรบอสูรบางคนปีนซากศพจำนวนมาก ปักธงและตะโกนเพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะของพวกเขา
　　นักรบอสูรหลายคนกอดกันด้วยน้ำตาแห่งความปิติยินดี
　　นักรบอสูรคนอื่นเข้าไปหาอสูรของพวกเขาที่ได้รับบาดเจ็บและปลอบโยนพวกมัน
　　นักรบอสูรบางคนพยายามค้นหาซากอสูรของพวกเขาในแอ่งเลือด
　　ในช่วงเวลาแห่งชัยชนะนี้ ผู้สื่อข่าวสงครามทั้งหมดหันกล้องไปที่คนที่ลอยอยู่ในอากาศพร้อมกับนักรบอสูรในตำนานมากมายรอบตัวเขา
　　ผู้คนสามารถเห็นได้จากวิดีโอว่าเหล่านักรบอสูรในตำนานปฏิบัติต่อบุคคลนั้นด้วยความเคารพอย่างสูงสุด “ความจริงที่ว่าเมืองฐานหลงจิงนั้นปลอดภัยก็เพราะนักรบอสูรผู้ทรงพลังที่ปกคลุมไปด้วยกระดูกสีขาว”
　　“นี่คือนักรบอสูรในตำนานที่ช่วยเมืองฐานหลงจิง และแนวป้องกันซิงจิง!”
　　“ชายคนนี้ไม่ปรากฏตัวที่การประชุมก่อนการรบ ฉันคิดว่าเขาได้รับมอบหมายจากหอคอยให้มาที่นี่ เรายังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับชื่อและระดับของเขาเลย…”
　　ข่าวมากมายถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก
　　บางคนโทรหาเมืองฐานอื่น ๆ ในแนวป้องกันซิงจิงเพื่อบอกข่าวดีแก่พวกเขา
　　เมืองฐานจากแนวป้องกันเดียวกันรู้เรื่องสถานการณ์เลวร้ายของหลงจิง
　　ประชาชนต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อที่จะได้ยินการอัปเดต
　　พวกเขาจะต้องอพยพทันทีเมื่อหลงจิงเสียท่า!
　　เมืองฐานใกล้เคียงบางแห่งได้ระดมคนพิการและผู้อ่อนแอไปยังศูนย์พักพิงเมื่อได้ยินข่าวเกี่ยวกับวิกฤตของหลงจิง
　　นั่นเป็นการต่อสู้ครั้งแรกหลังจากตั้งแนวป้องกัน!
　　เมืองฐานหลงจิงได้รวบรวมนักรบอสูรในตำนานไว้มากมาย หากพวกเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้ เมืองฐานอื่น ๆ ในแนวรับก็จะได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน
　　แต่สถานการณ์กลับเปลี่ยนไปทันทีที่ซูผิงมาถึง!
　　ผู้สื่อข่าวสงครามกำลังถ่ายทอดสดการต่อสู้ และผู้คนสามารถดูวิดีโอการต่อสู้ของซูผิงได้ วิดีโอนั้นภาพไม่ชัด แต่พวกเขาสามารถเห็นระดับการทำลายล้างได้
　　อาคารและพื้นดินสั่นสะเทือน ระดับการทำลายล้างนั้นทำให้ทุกคนที่ดูถ่ายทอดสดเงียบกริบ แม้แต่คนทั่วไปก็ยังตะลึงกับสิ่งที่ชายคนนั้นสามารถทำได้
　　นักรบอสูรในตำนาน
　　เขาไร้เทียมทานเหมือนพระเจ้า!!
　　ซูผิงพูดกับนักรบอสูรในตำนานเป็นระยะๆ ผู้สื่อข่าวสงครามสามารถถ่ายภาพระยะใกล้ของซูผิงและโครงกระดูกน้อยที่ยืนอยู่ข้างเขาได้
　　ทุกคนเห็นชายที่ช่วยเมืองฐานหลงจิง ในเมืองฐานอื่น ชายชราและหลานสาวของเขารู้สึกไม่อยากเชื่อขณะมองไปที่หน้าจอบนถนน
　　พวกเขาเคยเห็นใบหน้านี่มาก่อน พวกเขายืนใกล้กันมาก!
　　ทั้งสามได้พบกันบนรถไฟเมื่อพวกเขาไปที่เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน
　　“เขา… อยู่ในระดับตำนาน”
　　ชายชราฝืนยิ้ม
　　เขาคือจี้ซานถัง เขาต่อสู้กับอสูรป่าบนรถไฟกับซูผิง ต่อมาเขาได้รู้ว่าซูผิงเป็นผู้ฝึกสอนชั้นนำ… แต่สำหรับความประหลาดใจมากกว่านั้น ซูผิงยังเป็นนักรบอสูรในตำนานอีกด้วย!
　　นักรบอสูรในตำนานและผู้ฝึกสอนชั้นนำ…
　　จี้ฉิวเยว่รู้สึกว่านี่เป็นการระเบิดความมั่นใจของเธออย่างมาก
　　เหนือเมืองฐานหลงจิง
　　ถึงเวลาที่ฉันจะต้องกลับ
　　ซูผิงมองไปรอบๆ สิ่งต่าง ๆ สงบลง
　　ทางเข้าที่นำไปสู่ถ้ำลึกถูกปิด อสูรป่าไม่ได้พยายามที่จะออกมา ซูผิงรู้สึกว่าพวกมันถอนตัวกลับไปแล้ว
　　ราชาอสูรร้ายเป็นตัวแรกที่วิ่งหนี
　　พวกมันกลับไปที่ถ้ำลึกและซูผิงตามไปไม่ได้เพราะต้องใช้เวลาและพลังงานอย่างมาก ท้ายที่สุดถ้ำลึกมีภูมิประเทศที่ซับซ้อนและค่ายกลห้าธาตุขนาดเล็กยังคงอยู่ แต่ถ้าเขาเข้าไปและทำลายค่ายกลที่ยังเหลืออยู่ล่ะ? บางทีเขาอาจจะจบลงด้วยการให้อิสระกับอสูรป่ามากขึ้น!
　　”ท่าน!”
　　”ท่าน!”
　　หวืด! หวืด!
　　นอกเหนือจากนักรบอสูรในตำนานแล้ว นักรบกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดในท้องถิ่นบางคนบินมาหาซูผิง พวกเขาเป็นมหาเศรษฐีของเมืองฐาน มีไหวพริบและคอนเนคชั่นดี พูดเพียงคำเดียว คนนับล้านจะตกงาน
　　เหล่านักรบกิตติมศักดิ์หยุดอยู่ห่างจากซูผิงหลายสิบเมตร พวกเขามองซูผิงด้วยความยำเกรงและเคารพอย่างสูง!
　　นักรบอสูรในตำนานและปรมาจารย์ดาบยืนอยู่รอบๆ ซูผิง พวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือดของอสูรป่า หอบเหนื่อยแต่ก็ยิ้ม
　　ซูผิงพยักหน้าให้พวกเขา เขากำลังจะพูดอะไรบางแต่มีคนรีบเข้ามาก่อน
　　ซูผิงเลิกคิ้ว
　　สภาวะว่างเปล่าอีกหนึ่งคน!
　　คนๆนี้อยู่สภาวะว่างเปล่าขั้นสูงสุดซึ่งมีพลังมากกว่าท่านเนี่ยหลายเท่า! “ผมชื่อหม่าเฟิง ผู้สังหารสวรรค์ของเมืองฐานหลงจิง ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ” ชายคนนั้นยิ้ม เขามีสะโพกที่แข็งแรงราวกับหมี และหลังที่อ่อนนุ่มราวกับเสือโคร่ง เขามีเครายาวแต่ดวงตาของเขาเล็ก เมื่อเขายิ้มมันจะกลายเป็นเส้นตรง
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น หม่าเฟิง?
　　“ผู้สังหารสวรรค์คืออะไร?” ซูผิงถามอย่างใจเย็น
　　แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้ว
　　หากเป็นก่อนการต่อสู้ครั้งนี้ เขาจะไม่รู้อะไรเลยและประหลาดใจอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามหลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับกักสวรรค์และความจริงที่ว่าหลงจิงและหลงเจียงเป็นส่วนหนึ่งของค่ายกล ซูผิงก็คิดถึงค่ายกลในขณะที่ชายคนนั้นกล่าวว่าเขาเป็นผู้สังหารสวรรค์ เนื่องจากมีค่ายกลที่เคลื่อนไหวอยู่ มันจึงเข้าใจได้หากมีผู้พิทักษ์อยู่บ้าง
　　“ผู้สังหารสวรรค์…” หม่าเฟิงมองซูผิงอย่างประหลาดใจที่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับพวกเขา เขารู้ว่าซูผิงฆ่าราชาอสูรร้ายที่เหมือนภูเขานั้นแล้ว เขาจึงสันนิษฐานว่าซูผิงอยู่ในสภาวะชะตากรรมโดยทันที!
　　ผู้ที่อยู่ในสภาวะเช่นนั้นย่อมมีสถานะที่สูงในหอคอยอย่างแน่นอน และสามารถเข้าถึงข้อมูลที่เป็นความลับได้!
　　“ก็… เรื่องมันยาว ท่าน แค่คิดว่าผมเป็นผู้พิทักษ์ก็พอ” หม่าเฟิงยิ้ม
　　เนื่องจากซูผิงไม่รู้เรื่องนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไป ท้ายที่สุดงานของเขาเป็นความลับ เขาไม่ต้องการเปิดเผยความลับใดๆ
　　ซูผิงพูดว่า “โอ้” แต่จากนั้นเขาก็เข้าใจว่าการเดาของเขาถูกต้อง
　　“เมื่อกี้ผมไม่เห็นคุณ” ซูผิงหรี่ตาลง
　　หม่าเฟิงรีบอธิบาย “โปรดฟังผมก่อน ตอนนี้ มีราชาอสูรสภาวะว่างเปล่าสองตัวทางเหนือและผมก็อยู่นั่น ผมไม่มีโอกาสได้จัดการกับพวกมันเร็วนัก ผมทิ้งที่นี่ไว้ให้เนี่ย เจ๋อเฉิง ผมไม่รู้…”
　　“อย่างนั้นเหรอ”
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น
　　นักรบอสูรในตำนานอธิบายว่า “ผมสามารถพิสูจน์ได้ คุณหม่าช่วยเราเบี่ยงความสนใจของสองราชาอสูรร้ายสภาวะว่างเปล่า มิฉะนั้นการป้องกันของเราจะถูกทำลายไปนานแล้ว”
　　คนอื่นๆ พยักหน้า
　　ซูผิงสงบสติอารมณ์ลง “ผมจะปล่อยเรื่องทั้งหมดไว้ให้คุณ ผมต้องย้อนกลับไปเผื่อเมืองฐานหลงเจียงอยู่ในภาวะวิกฤติ คุณต้องรู้ว่าการป้องกันของเราไม่ดีเท่าของคุณ”
　　“คุณจะไปแล้วเหรอ”
　　“ท่านครับ ทำไมไม่ไปงานเลี้ยงก่อนล่ะครับ”
　　นักรบอสูรในตำนานต่างประหลาดใจ “อะไร? คุณคิดว่าผมควรอยู่ที่นี่และฉลองหรอ ฉลอง? ดูศพพวกนั้นสิ… ไม่มีอะไรให้น่าฉลอง ไปช่วยซ่อมแซมเมืองฐาน พวกคุณทุกคนเป็นนักรบอสูรในตำนานจากหอคอย คุณควรมีส่วนร่วมมากกว่านี้ เมืองฐานเหล่านั้นส่วนใหญ่ต้องสนับสนุนหอคอย และนั่นคือทรัพยากรที่พวกคุณใช้กัน” ซูผิงกล่าวอย่างไม่พอใจ
　　นักรบอสูรในตำนานต่างตะลึงงัน ซูผิงกลายเป็นศัตรูอีกครั้ง
　　พวกเขามองหน้ากันแต่ไม่พูดอะไร
　　ดูเขาพูด…
　　ซูผิงไม่ใช่นักรบอสูรในตำนานจากหอคอยหรือยังไง?
　　หม่าเฟิงตกใจเหมือนกับคนอื่นๆ แต่แล้วเขาก็เข้าใจว่าทำไมซูผิงถึงไม่รู้เกี่ยวกับผู้สังหารสวรรค์
　　ซูผิงไม่ได้มาจากหอคอย แต่ความแข็งแกร่งของเขา… เป็นไปได้ไหมว่า…
　　นอกจากปรมาจารย์ดาบและอีกสองคนที่ได้พบกับซูผิงในหอคอย คนอื่นๆ นึกไปถึงที่อื่น
　　สหพันธ์!
　　สหพันธ์ดวงดาว!
　　มีเพียงคนที่ไปถึงสภาวะชะตากรรมเท่านั้น แม้กระทั่งผู้ที่อยู่ในระดับดวงดาว และผู้คนก็ยังพูดกันว่า… มีเทพในสหพันธ์ดวงดาว!
　　พวกเขามองซูผิงด้วยความเคารพมากกว่าเดิม หากพวกเขาสามารถผูกมิตรกับซูผิงและติดต่อกับสหพันธ์ดวงดาวได้ อนาคตของพวกเขาคงจะสดใสมากกว่าการอยู่บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน!
　　สหพันธ์ดวงดาวมีทรัพยากรมากกว่า การไปถึงสภาวะชะตากรรมจะง่ายกว่ามากหากเทียบกับการอยู่บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน!
　　หากพวกเขาสามารถไปถึงระดับดวงดาวได้ อายุขัยของพวกเขาอาจเพิ่มขึ้นเป็นหมื่นปี และพวกเขายังสามารถใช้วิธีพิเศษบางอย่างเพื่อยืดอายุให้ยาวนานกว่านั้นได้อีก!
　　พวกเขาล้วนปรารถนาความเป็นอมตะ
　　“ไปเถอะ ไป” ซูผิงมองไปยังผู้ที่ยืนอยู่รอบตัวเขา การเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของพวกเขาช่างน่าทึ่ง พวกเขาทั้งสงสัย สับสน ประหลาดใจ แล้วก็มีความยินดี
　　ซูผิงหายตัวไปในทันที
　　ก่อนที่เขาจะหายตัวไป เขาพูดประโยคไว้หนึ่งไว้กับปรมาจารย์ดาบ “พี่เล้ง มาช่วยเมืองฐานหลงเจียงเมื่อคุณมีเวลา!” หวืด!
　　ซูผิงเคลื่อนย้าย เขาไปถึงที่ที่เต็มไปด้วยลาวาในสมรภูมิ
　　ที่เคยเป็นถนนในเมืองฐาน แต่ถนนได้หลอมละลายและเกิดแอ่งลาวาขึ้น มังกรเพลิงนรกกำลังพักผ่อนอยู่ในสระ มันกำลังรอซูผิง
　　ซูผิงลงไปและยืนอยู่บนไหล่ของมังกร
　　ซูผิงเรียกอสรพิษม่วงและกรีนนี่จากเมืองฐานผ่านสัญญา และเขาก็ส่งโครงกระดูกน้อยไปยังพื้นที่สัญญาเพื่อพักผ่อนเช่นกัน
　　สำหรับวิญญาณของท่านเนี่ยและคนอื่น ๆ เนื่องจากโครงกระดูกน้อยไม่ได้ควบคุมพวกมัน ผีจึงถูกดูดเข้าไปในอาณาจักรอันเดธ
　　เป็นไปไม่ได้ที่จะอัญเชิญผีเหล่านั้นโดยไม่มีสื่อกลาง แน่นอนซูผิงไม่ได้คิดที่จะเรียกพวกเขาอีก ท้ายที่สุดโครงกระดูกน้อยสามารถเรียกสิ่งมีชีวิตระดับตำนานได้มากมาย เขาไม่ต้องการสิ่งที่อ่อนแอเหล่านั้น
　　“กลับบ้าน” ซูผิงกล่าว
　　มังกรเพลิงนรกกระพือปีกและบินขึ้นจากสระลาวา ลาวาหยดลงมาจากปีกของมัน มังกรพุ่งไปในระยะไกลเมื่อถึงระดับความสูงที่กำหนด
　　นักรบอสูรจ้องมองไปที่ซูผิงและมังกรด้วยความกลัวและเคารพ
　　นักรบอสูรในตำนานที่อยู่ห่างไกลมองซูผิงจากไป หลายคนจ้องเขม็งจนกระทั่งซูผิงบินออกจากเมืองฐานหลงจิง นักรบอสูรหลายคนยกมือขึ้นเพื่อแสดงความของคุณ
　　เขาปรากฏตัวขึ้นโดยที่ไม่มีใครรู้จักเขา
　　เขาจากไปพร้อมกับผู้คนมากมายที่อำลาเขา
　　เหนือเมืองฐานหลงจิงนับหมื่นเมตร
　　แทบจะมองไม่เห็นเมืองฐานหลงจิง แม้แต่แนวป้องกันซิงจิงและภูเขาล่องเหนือก็เล็กเท่าเส้นขน
　　มองเห็นได้เลือนลาง
　　สถานที่นั้นอยู่เหนือบรรยากาศ
　　ดวงดาวนับไม่ถ้วนริบหรี่อยู่บนท้องฟ้า
　　ทันใดนั้นยานอวกาศขนาดใหญ่ก็เข้ามาใกล้อย่างเงียบ ๆ ไม่มีเสียง ยานกำลังปล่อยควันไอเสีย แต่ไม่มีเสียง ราวกับว่ายานนั้นเป็นผี!
　　วินาทีต่อมายานอวกาศลำนั้นชนเข้ากับชั้นบรรยากาศ ผิวของยานอวกาศถูกหลอมด้วยไททาเนียมและทังสเตน แรงเสียดทานทำให้เกิดประกายไฟ
　　ความเงียบถูกทำลายลงทันทีที่ยานอวกาศเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ เครื่องยนต์ส่งเสียง
　　“นี่คือดาวเคราะห์สีน้ำเงินเหรอ? ทรุดโทรมมาก”
　　“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพลังดวงดาวจะเบาบางขนาดนี้ ทุเรศ นายคิดว่าเราจะพบอัจฉริยะในที่แบบนี้จริงๆ หรอ?”
　　“ฉันได้ยินมาว่าระดับสูงสุดคือสภาวะชะตากรรมไม่มีใครไปถึงระดับดวงดาว”
　　“การไปถึงสภาวะชะตากรรมนั้นดีเพียงพอแล้วสำหรับสภาพแวดล้อมแบบนี้ มาดูกันว่าข้อมูลที่พวกเขาบอกเราเป็นความจริงหรือไม่ ให้ตาย ถ้าไม่ใช่เพราะเรากำลังเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากในการหาบุคลากร เราก็ไม่ต้องมาที่นี่…”
　　หลายคนกำลังคุยกันอยู่ในยานอวกาศ