ตอนที่ 685 ร้านค้าระดับ4
　　ในไม่ช้า ปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงก็ทำสัญญากับอสูรทั้งหมดที่พวกเขาซื้อ
　　ด้วยการเพิ่มอสูรจำนวนมากที่อยู่ในสภาวะที่สูงกว่าของพวกเขา ทั้งคู่รู้สึกว่าแม้กระทั่งจิตวิญญาณของพวกเขาก็ยังได้รับการเสริม
　　”คุณซู ขอบคุณ”
　　ทั้งสองแสดงความขอบคุณด้วยความจริงใจและเคารพ
　　พวกเขากลายเป็นคนใหม่ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง และนั่นก็เป็นเพราะซูผิง
　　แม้แต่นักรบอสูรในตำนานจากหอคอยก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ หากมีสิ่งใดเกิดขึ้นทั้งสองเชื่อว่าพวกเขาสามารถตัดสินชีวิตของนักรบในตำนานเหล่านั้นได้…
　　ซูผิงยิ้ม ครั้งนี้เขาไม่ได้รู้สึกว่านี่เป็นเพียงข้อตกลงทางธุรกิจ ถ้าพวกเขาต้องการขอบคุณเขา เขาก็ยินดีรับ
　　ทั้งสองซื้ออสูร 14 ตัวด้วยราคาเฉลี่ยสามร้อยล้าน เขาทำแต้มพลังงานได้ทั้งหมดสี่สิบล้านแต้ม เมื่อนับผลไม้ทั้งสองที่เขาขาย เขาก็ได้รับแต้มพลังงานห้าสิบล้านแต้ม
　　แต้มพลังงานที่เหลือจะมาจากโจวเทียนหลิน และอู่กวนเฉิง
　　อู่กวนเฉิงและโจวเทียนหลินเลือกอสูรที่พวกเขาชอบ ทั้งสองชื่นชอบอสูรตัวเดียวกันหลายครั้ง แต่พวกเขาพูดคุยกันและตกลงที่จะยอมซึ่งกันและกัน
　　พวกเขาสามารถจัดการปัญหาทั้งหมดกันเองได้ ซูผิงไม่ต้องเข้าไปแทรกแซง เขาแค่รอรับเงิน
　　โจวเทียนหลินซื้ออสูรสิบตัว เขามีสิบเอ็ดที่ และเขาเก็บอสูรเดิมไว้เพียงตัวเดียวเท่านั้น ซึ่งเป็นตัวแรกที่เขาเคยมี อสูรเติบโตมากับเขา และพวกเขาผ่านความยากลำบากด้วยกัน โดยเฉพาะตอนที่เขายังเป็นหนุ่ม ความผูกพันทางอารมณ์ระหว่างพวกเขานั้นลึกซึ้ง เขาจะไม่แลกกับอสูรที่แข็งแรงกว่า สำหรับอสูรอื่น ๆ เช่นเดียวกับฉินตู้หวงเขากำลังจะทิ้งพวกมันไว้ให้เด็กๆในตระกูลของเขา
　　เขาจะไม่ใช้อสูรเหล่านั้นอีกต่อไป แต่คนในตระกูลจะต้องต่อสู้กับอสูรเหล่านั้นอย่างแน่นอน นี่จะช่วยแก้ปัญหาการขาดอสูรสำหรับสมาชิกในตระกูลหลัก
　　อู่กวนเฉิงเลือกอสูรเก้าตัว เขามีที่ว่างอยู่สี่ที่ก่อนที่เขาจะไปถึงระดับตำนาน ท้ายที่สุดเขาเป็นผู้รักษาและผู้ช่วยของนักรบอสูร เขาเป็นคนเงียบๆ ที่ไม่เคยชอบการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการอสูรจำนวนมากเพื่อเพิ่มมาความแข็งแกร่ง
　　แต่ในวันนี้นั้นแตกต่างออกไปเพราะอสูรส่วนใหญ่อยู่ในสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง เขาต้องซื้อมัน เขาต้องซื้อ!
　　พวกเขาทั้งหมดต้องบอกลาอสูรเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซูผิงเริ่มหดหู่ อย่างไรก็ตามเขารู้ดีว่าชีวิตเป็นแบบนี้เสมอ
　　พลังต่อสู้ของอู่กวนเฉิงและโจวเทียนหลินเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากทำสัญญากับอสูรตัวใหม่
　　ทั้งสองเป็นนักรบอสูรในตำนานคนใหม่ ตามทฤษฎีแล้ว นักรบอสูรในตำนานอย่างพวกเขาแทบจะไม่สามารถจับอสูรสภาวะสมุทรได้แม้แต่หนึ่งหรือสองตัว
　　อย่างไรก็ตามทั้งสองมีอสูรที่ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับนักรบอสูรในตำนานอาวุโสของสภาวะว่างเปล่าในหอคอย!
　　คนหนึ่งมีอสูรสิบตัวที่สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　อีกคนมีเก้า!
　　พวกเขาสามารถยืนเฉยๆและปล่อยให้อสูรของพวกเขาออกไปสู้ พวกเขาจะสามารถเอาชนะนักรบสภาวะว่างเปล่าได้มากมาย
　　ปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงอุทานว่าพวกเขาไม่ได้โชคดีเท่านี้ตอนพวกเขาไปถึงระดับตำนาน ต่างจากสองคนนี้พวกเขามีโอกาสไปถึงจุดสูงสุดในชีวิตทันทีที่พวกเขามาถึงระดับตำนาน!
　　ฉันดีใจมากที่คุณซูอยู่ในเมืองฐานหลงเจียงของเรา…ฉินตู้หวงคิด เขารู้สึกเป็นเกียรติ
　　ปรมาจารย์ดาบมองซูผิงและเขากำลังคิดในแบบเดียวกัน เขาเริ่มสงสัยในทันใด ซูผิงยินดีที่จะขายอสูรขั้นสูงจำนวนมาก ดังนั้นอสูรของเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน?
　　เขาพบว่ามันน่ากลัวเกินกว่าจะไตร่ตรองต่อ
　　กระนั้นความอยากรู้ของเขาก็เพิ่มขึ้น ธรรมชาติของเขาไม่ใช่คนชอบนินทา แต่ความสนใจทำให้เขาอยากรู้ เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องถาม “คุณซูคุณกำลังขายอสูรที่โดดเด่นมากมายที่สภาวะว่างเปล่า อสูรของคุณอยู่ระดับไหน?”
　　ฉินตู้หวง โจวเทียนหลินและคนอื่นๆ จ้องไปที่ซูผิงทันทีที่ปรมาจารย์ดาบถาม
　　”ผม…?” ซูผิงตอบทันที “คุณเคยเห็นอสูรของผมแล้ว มันก็เหมือนๆกับมังกรเพลิงนรกนั่น”
　　”เอ่อ…”
　　พวกเขาเห็นมังกรเพลิงนรกแล้วจริงๆ พวกเขาถือว่ามังกรเพลิงนรกเป็นอสูรที่โดดเด่นที่สุดที่พวกเขาเคยเห็นก่อนการซื้อครั้งนี้ ท้ายที่สุดมันเป็นมังกรที่ระดับเก้าขั้นสูงสุด แต่แน่นอนว่ามังกรดูไม่น่ากลัวเมื่อเทียบกับราชาอสูร
　　พวกเขาสามารถบอกได้ว่าซูผิงจะไม่ยอมทิ้งมังกรตัวนั้น ซูผิงเป็นคนที่รักษาความจงรักภักดี นอกจากนี้พวกเขายังรู้สึกทึ่งกับพลังต่อสู้ของมังกรตัวนั้น พวกเขาเชื่อว่ามังกรไม่ได้อ่อนแอหรือแข็งแกร่งกว่าราชาอสูรทั่วไปในสภาวะสมุทร!
　　พวกเขาไม่รู้ว่าซูผิงฝึกมังกรของเขาได้ยังไง อย่างไรก็ตามเนื่องจากซูผิงกำลังขายอสูรสภาวะว่างเปล่า เขาจึงต้องมี…อสูรสภาวะว่างเปล่าด้วยใช่ไหม?
　　ซูผิงไม่ได้แสดงเจตนาที่จะพูดต่อ ปรมาจารย์ดาบก็ไม่ได้ถามต่อ
　　อสูรมีความสำคัญสำหรับนักรบอสูร เช่นเดียวกับทักษะลับ อสูรสามารถทำหน้าที่เป็นอสูรลับได้
　　“คุณสามารถกลับบ้านไปจัดการธุระของตัวเองได้ ถ้าคุณไม่มีอะไรต้องทำต่อที่นี่แบ้ว” ซูผิงกล่าว
　　การอยู่เพื่อสนทนาต่อนั้นไร้ประโยชน์ เขามีสิ่งอื่นที่ต้องทำ
　　ลูกค้าของเขาไม่พอใจหลังจากที่ซูผิงกระตุ้นให้พวกเขาออกไป พวกเขากลับมาสู่ความเป็นจริงจากความสุขที่ได้รับอสูรตัวใหม่
　　อะไรคือความเป็นจริง?
　　ความเป็นจริงก็คือพวกเขาต้องจัดการกับอสูรป่าจากถ้ำลึก และการโจมตีในสัดส่วนที่คาดเดาไม่ได้!
　　พวกเขาได้รับอสูรสภาวะว่างเปล่ามาจำนวนมาก แต่พวกเขาก็กลับมีอารมณ์ขุ่นมัวเมื่อนึกถึงการล่มสลายของทวีปเหนือ
　　ฉินตู้หวงเป็นคนแรกที่กล่าวลา “คุณซูผมจะไม่ลืมความเมตตาของคุณ ผมขอตัวก่อน จะได้เตรียมตัวให้พร้อม”
　　ซูผิงพยักหน้า
　　ปรมาจารย์ดาบ โจวเทียนหลิน และอู่กวนเฉิงก็อำลาเขาเช่นกัน ก่อนที่อู่กวนเฉิงจะจากไป ซูผิงแนะนำว่า “ผมจะปล่อยแนวป้องกันเซิงหลงไว้ให้คุณ จำไว้ว่าคุณต้องมีอสูรอย่างน้อยหนึ่งตัวเพื่อปกป้องตัวเอง ยังไงซะ นักรบอสูรในตำนานหรืออสูรสภาวะว่างเปล่า สามารถเคลื่อนย้ายและฆ่าคุณได้ในทันที”
　　อู่กวนเฉิงพยักหน้า “ผมจะทำตามครับ”
　　“อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป ท้ายที่สุด มีนักรบอสูรในตำนานอีกคนหนึ่งที่สภาวะว่างเปล่า ในแนวป้องกันเซิงหลงอย่ากดดันตัวเอง” ซูผิงกล่าวเสริม
　　อู่กวนเฉิงรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร และพยักหน้าอย่างเข้าใจ
　　หลังจากที่อู่กวนเฉิงจากไป ซูผิงถามเซี่ยจินชุ่ยว่า “คุณพบราชาอสูรร้ายที่คุณชอบไหม?”
　　แม้ว่าราชาอสูรส่วนใหญ่จะอยู่ในสภาวะว่างเปล่า เขาก็ยังมีราชาอสูรสภาวะสมุทรที่เขาเคยจับมาก่อนหน้านี้ด้วย
　　เซี่ยจินชุ่ยยิ้มและพูดว่า “สาม ผมสามารถซื้อทั้งหมดได้ไหม?”
　　“แน่นอน” ซูผิงตอบ เซี่ยจินชุ่ยมีความสุขมาก เขาไม่ได้รับอสูรสภาวะว่างเปล่าและไม่ได้ไปถึงระดับตำนาน แต่เขามีความสุขที่ได้ซื้ออสูรสภาวะสมุทรสามตัวในครั้งเดียว
　　ซูผิงส่งเขาออกจากร้านหลังจากที่เขาจ่ายเงินและทำสัญญากับอสูร ในไม่ช้าในร้านก็เหลือแค่ซูผิงถังยู่หราน และโจแอนนา
　　โดยไม่คำนึงถึงการมีสองสาวอยู่ในร้าน ซูผิงตรงไปตรวจสอบบัญชีของเขา
　　ซูผิงได้รับแต้มพลังงาน 65 ล้านแต้มจากอสูรที่โจวเทียนหลินและอู่กวนเฉิงซื้อไป จากนั้นเขาก็ทำแต้มพลังงานได้มากกว่าเจ็ดสิบล้านแต้มจากอสูรสามตัวที่เซี่ยจินชุ่ยซื้อ
　　เมื่อบวกแต้มพลังงานอีกห้าสิบล้านแต้ม เขาได้แต้มพลังงาน 120 ล้านแต้ม เมื่อนับยอดคงเหลือก่อนหน้าของเขาที่ 20 ล้านแต้มพลังงาน เขามีทั้งหมด 140 ล้านแต้ม!
　　เขาสามารถเลื่อนขั้นร้านได้!
　　ซูผิงอารมณ์ดี เขาถามระบบว่า “ฟังก์ชั่นใหม่ของระดับ 4 คืออะไร?
　　“หน้าที่ของร้านค้าระดับ 4 ได้แก่ :
　　“1: คอกเลี้ยงดูขั้นสูง (แสนเหรียญดวงดาวต่อชั่วโมง)”
　　2: สระวิญญาณสำหรับการฟักระดับ 5 (เลื่อนขั้นต้องใช้แต้มพลังงาน 100 ล้านแต้ม)
　　3: ผู้ฝึกสอนสามารถฝึกอสูรขั้นสูงได้จำนวนมาก
　　4: สถานที่ต่อสู้เสมือนจริง
　　5: โอกาสในการย้ายร้านค้าภายในขอบเขตที่กำหนดแบบสุ่ม
　　6: ร้านค้าของระบบระดับ 4 จะมีการรีเฟรชหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์ สินค้าจะดีขึ้น…”
　　ซูผิงเดาะลิ้นของเขาทุกครั้งที่ได้ยินฟังก์ชันใหม่ ข้อห้าเป็นน่าสนใจเป็นพิเศษ ย้ายร้านแบบสุ่ม?
　　แล้วร้านจะย้ายไปที่อื่นได้หรือไม่?
　　นั่นเป็นฟังก์ชันที่แปลก แต่เขาจะไม่ใช้ฟังก์ชันนั้นในตอนนี้ อสูรป่าสามารถมาถึงได้ตลอดเวลา เขาต้องอยู่ที่เมืองฐานหลงเจียง เขาต้องปกป้องบ้านของเขา
ตอนที่ 686 อพยพ
　　“จะใช้เวลานานแค่ไหนในการเลื่อนขั้นร้าน”
　　”24 ชั่วโมง”
　　ระบบรู้ว่าซูผิงคิดอะไรอยู่ “การทำงานทั้งหมดของร้านจะถูกระงับในช่วงเวลานั้น รวมถึงโซนปลอดภัยด้วย”
　　ซูผิงเตรียมพร้อมสำหรับคำตอบนั้น เขาไตร่ตรองเกี่ยวกับเรื่องนี้
　　24 ชั่วโมง… พลังต่อสู้ในปัจจุบัน เขาควรจะสามารถจัดการ…
　　ฟังก์ชันบางอย่างของร้านค้าไม่ได้ช่วยให้เขาจัดการกับการโจมตีของอสูรร้ายได้ ท้ายที่สุดแล้วความสนใจของเขาจะอยู่ที่กำแพงด้านนอก ซึ่งอยู่เหนือขอบเขตอิทธิพลของร้าน
　　สำหรับการฝึก และการขายอสูรนั้นไม่ใช่คุณสมบัติที่สามารถเปลี่ยนเป็นพลังต่อสู้ได้โดยตรง
　　เขายังสามารถขายอสูรทั้งหมดที่เขามีก่อนเลื่อนขั้นได้
　　สิ่งเดียวที่เขากังวลคืออสูรป่าอาจออกมาในลักษณะที่รุนแรงเกินไป พวกมันจะสามารถฝ่าฟันและทำให้เมืองฐานหลงเจียงราบเรียบได้…
　　ซูผิงตัดสินใจเลื่อนขั้นร้านหลังจากประเมินความแข็งแกร่งของตัวเอง
　　เขาควรจะสามารถหยุดหรือเบี่ยงความสนใจของอสูรป่าได้ชั่วขณะหนึ่ง เว้นแต่อสูรจะอยู่ในระดับดวงดาว
　　นอกจากนี้อาจช่วยได้ในสนามรบหากร้านค้าของระบบเสนอผลิตภัณฑ์คุณภาพสูงหลังจากเลื่อนขั้น
　　ซูผิงตัดสินใจทันที เขาหันไปมองถังยู่หราน
　　ถังยู่หราน: “?”
　　“เธอเป็นผู้นำตระกูลถังใช่ไหม?”
　　ถังยู่หรานถาม “ทำไม?”
　　“เธอควรมีนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในตระกูลที่รับใช้นักรบอสูรในตำนานจากหอคอยเพื่อรวบรวมข้อมูลที่นั่นใช่ไหม?” ซูผิงกลอกตาใส่เธอ
　　เขาไม่ได้พยายามที่จะต่อสู้กับตระกูลถัง? ถังยู่หรานโล่งใจ “แน่นอน แม้ว่าเราจะไม่มีนักรบอสูรในตำนาน แต่เราต้องรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ เราไม่ต้องการทำให้พวกเขาขุ่นเคืองและเจอปัญหา และแน่นอนว่าของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่มาจากนักรบอสูรในตำนานจะมีประโยชน์มากมายสำหรับเรา” เรา…? ซูผิงมองไปที่เธอ ไม่ว่าตระกูลถังจะทำอะไรกับเธอ เธอก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นสมาชิกตระกูลถัง เธออาจไม่เคยคิดอย่างอื่น
　　เขาไม่ได้ตำหนิเธอ เขาไม่สามารถพูดอะไรได้หากในใจของเธอให้อภัยตระกูลถัง
　　“ดังนั้น เธอต้องรู้ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับนักรบอสูรในตำนานในหอคอย เธอรู้จักใครที่ดูนิสัยดีบ้างไหม?” ซูผิงถาม
　　ถังยู่หรานคิดอะไรบางอย่าง “นายคิดที่จะขายอสูรอื่น ๆ อีกหรอ?”
　　”ใช่”
　　ซูผิงไม่ได้พูดอะไรอีกเกี่ยวกับเรื่องนี้
　　เขาต้องกำจัดอสูรเพื่อที่เขาจะได้เลื่อนขั้นร้านได้ในทันที
　　ถังยู่หรานอยากรู้ “ทำไมนายไม่ขายอสูรให้สาธารณะล่ะ? เหล่านักรบอสูรในตำนานจะมารุมล้อม นายจะได้รับความนิยม และนายยังสามารถแก้ไขความเกลียดขัดแย้งระหว่างนายและหอคอยได้”
　　“แก้…? พวกเขาไม่สมควรได้รับมัน” ซูผิงเยาะเย้ย
　　“ฉันจะขายอสูรเหล่านั้นให้เธอหรือนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในห้าตระกูลหลักถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าอสูรเหล่านี้อยู่ในสภาวะว่างเปล่า และสามารถขายให้กับอสูรในตำนานเท่านั้น ไม่มีใครจากหอคอยมีสิทธิ์ที่จะได้รับ” เขากล่าวอย่างใจเย็นราวกับกำลังระบุข้อเท็จจริง
　　ถังยู่หรานพูดไม่ออก
　　เธอรู้มาตลอดว่าซูผิงภูมิใจแค่ไหน และเขาก็เป็นแบบนี้มาตลอด…
　　อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าซูผิงมีสิทธิ์ที่จะหยิ่งผยอง
　　ตามความจริงแล้ว หอคอยตัดสินใจผิดที่เป็นศัตรูกับเขา!
　　“ตระกูลถังเป็นมิตรกับนักรบอสูรในตำนาน แต่อยู่ในระดับหนึ่งเท่านั้น ฉันไม่รู้จักพวกเขาดีพอ… ฉันจะต้องถาม”ถังยู่หรานตอบหลังจากครุ่นคิด
　　เขารู้ว่าเธอหมายถึงอะไร
　　นั่นหมายถึงความสัมพันธ์ที่สร้างด้วยเงิน!
　　ไม่ใช่แค่เหรียญดวงดาวเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทรัพยากรที่หายากและน่ายกย่องด้วย
　　ในที่สุดพวกเขาก็จะได้รับมิตรภาพหรือความสงสารจากนักรบอสูรในตำนานจากความมั่งคั่ง
　　”ตกลง” ซูผิงพยักหน้า “รีบไปเถอะ”
　　”โอเค”
　　ถังยู่หรานรู้ว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาถังหลินจ้านพ่อของเธอ และอดีตผู้นำตระกูล
　　รายงานหลายฉบับส่งไปถึงสถานีข่าวกรองของเขตอนุทวีปขณะที่เธอกำลังโทร
　　ทวีปมหาสมุทรตะวันตกล่มสลาย…
　　อีกครั้งที่สถานีข่าวกรองเงียบสนิท!
　　ทวีปมหาสมุทรตะวันตกล่มสลาย?
　　ชั่วข้ามคืน สองทวีปถูกทำลาย!! แต่จริงๆ เจ้าแห่งหอคอยไปที่ทวีปมหาสมุทรตะวันตกแล้ว ทำไมมันถึงถูกทำลาย? ถ้าเป็นเช่นนั้นเจ้าแห่งหอคอย… ก็ตายแล้ว?
　　ทุกคนรู้ว่าเจ้าหอคอยเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก!
　　ทรงพลังมากที่สุด!
　　ถ้าเขาตาย… จะยังสามารถทำอะไรได้อีก? จะยังมีความหวังเหลืออยู่อีกหรือไม่?
　　คราวนี้แม้แต่นักรบอสูรในตำนานในหน่วยข่าวกรองก็ยังพูดไม่ออก
　　นอกเหนือจากรายงานเกี่ยวกับทวีปมหาสมุทรตะวันตกแล้ว ยังมีอีกข่าวหนึ่งที่ส่งมาถึงพวกเขาจากทวีปบึงมังกร ผู้อยู่อาศัยในทวีปนั้นพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไปยังเขตอนุทวีป แต่มีปัญหา อสูรป่าได้มาถึงแนวป้องกันสุดท้ายแล้ว มนุษย์และอสูรป่าต่างต่อสู้กันอย่างสิ้นหวัง เปลวไฟแห่งสงครามกำลังโหมกระหน่ำ
　　นั่นเป็นข่าวร้าย แต่คนในหน่วยข่าวกรองก็โล่งใจ
　　เพราะผู้คนในทวีปบึงมังกรสามารถย้ายถิ่นฐานได้เป็นเพราะอีแร้งอสูรของเจ้าแห่งหอคอย เนื่องจากการย้ายถิ่นฐานยังดำเนินอยู่ นั่นหมายความว่าอีแร้งยังอยู่ที่นั่น ถ้าเจ้าแห่งหอคอยตาย สัญญากับอีแร้งก็จะหายไป อสูรสภาวะชะตากรรมที่ไร้การควบคุมจะเข้าร่วมกลุ่มกับอสูรป่า
　　ผู้คนในสถานีข่าวกรองสามารถสงบสติอารมณ์ได้หลังจากยืนยันว่าเจ้าแห่งหอคอยยังมีชีวิตอยู่ ถึงกระนั้นความหายนะของทวีปมหาสมุทรตะวันตกยังคงคุกคาม แม้แต่เจ้าแห่งหอคอยก็ไม่สามารถหยุดมันได้ อสูรป่าน่ากลัวมากจริงๆ!
　　ยังมีความกังวลอีกประการหนึ่งเกี่ยวกับข่าวการย้ายถิ่นฐาน
　　พวกเขาควรทำยังไงกับคนที่มาจากทวีปบึงมังกร?
　　ผู้คนต้องทำงานและคิดวางแผนในไม่ช้า ผู้อพยพเหล่านั้นจะถูกส่งไปยังเมืองฐานในแนวป้องกันทั้งสาม
　　นั่นไม่ใช่แผนการที่ยาก สิ่งที่ยากคือวิธีระงับข้อพิพาทเกี่ยวกับผลประโยชน์
　　กลางคืนมาถึง แต่เมืองฐานกลับสว่างไสวราวกับกลางวัน
　　เมืองฐานหลงเจียง
　　ประตูรอบกำแพงชั้นนอกถูกเปิดออกเล็กน้อย รถหลายคันเข้ามาข้างใน มีคนมากมายนั่งบนกระบะรถ บางคนอยู่ในชุดสูท และบางคนอยู่เสื้อผ้าที่เหมือนผ้าขี้ริ้ว แต่พวกเขาก็อยู่ด้วยกัน ช่างเป็นภาพที่ขัดกัน ไม่ว่าพวกเขาจะสวมอะไร พวกเขาก็มีสีหน้าเหมือนกัน คือหวาดกลัวและสับสน
　　คนเหล่านี้ถูกส่งมายังเมืองฐานหลงเจียง
　　นอกจากพลเมืองเหล่านี้แล้ว ยังมีอสูรเป็นยานพาหนะ อสูรบางตัวเหมือนหมี บางตัวเหมือนหมาป่า และบางตัวเหมือนกิ้งก่า นักรบอสูรก็ย้ายถิ่นฐานเช่นกัน พวกเขาสามารถช่วยเมืองฐานได้
　　คนเหล่านี้มาจากเมืองฐานต่างๆ ทั่วเขตอนุทวีป และบางคนมาจากทวีปบึงมังกร
　　ตามคำสั่งของเซี่ยจินชุ่ย ผู้อยู่อาศัยในชานเมืองถูกย้ายไปอยู่ในบริเวณตอนบนของตัวเมือง หากพวกเขาสามารถเอาชีวิตรอดหลังจากภัยพิบัติครั้งนี้ ลูกหลานของพวกเขาจะกลายเป็นผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ตอนบนของเมืองในเวลาต่อมา มันเป็นโอกาสที่ดีสำหรับคนเหล่านั้น
　　ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาส่วนใหญ่มักจะต่อสู้ดิ้นรนทั้งชีวิตแต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากความยากจนได้ มันยากที่จะทำมาหากิน!
　　มันยากยิ่งกว่ามากสำหรับคนจน!
　　แต่ในช่วงเวลาแห่งความโกลาหลและภัยพิบัติ… ความหวังและโอกาสก็จะตามมาเช่นกัน
　　มีการเตรียมพื้นที่เป็นค่ายผู้ลี้ภัยเพื่อรับผู้คนจากเมืองฐานอื่น
　　ประชาชนทั่วไปจะตั้งรกรากอยู่ที่นั่น และนักรบอสูรจะไปยังพื้นที่ที่พัฒนาน้อยกว่าในเขตเมืองตอนบน
　　มีการประกาศเคอร์ฟิวแล้วด้วย
　　สำหรับนักรบอสูรระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงได้ถูกจับรวมในกองทัพอย่างเป็นทางการ พวกเขาต้องไปที่สมรภูมิ
　　บรรดานักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่ย้ายเข้ามาพูดคุยกัน พวกเขาสามารถซื้อที่สำหรับสมาชิกในตระกูลของพวกเขาที่อื่นได้ แต่สมาชิกในตระกูลเหล่านั้นจะต้องลงทะเบียนข้อมูลของพวกเขาที่หน่วยงานของรัฐ คนเหล่านั้นจะกลายเป็นผู้อยู่อาศัยในเมืองฐานหลงเจียง และพวกเขาจะต้องเสียภาษี ทุกคนกระวนกระวายใจเมื่อเผชิญกับภัยพิบัติ แต่มีการปฏิบัติตามคำสั่ง “นี่คือเมืองฐานหลงเจียงหรอ?” “ฉันได้ยินมาว่าพวกเขามีนักรบอสูรในตำนานอยู่ที่นี่”
　　“เขาเป็นสมาชิกของตระกูลฉิน และฉายาของเขาคือจิตวิญญาณคลั่ง สร้างชื่อเมื่อสามสิบปีที่แล้ว”
　　“ฉันได้ยินมาว่าเมืองฐานแห่งนี้เคยรอดจากการจู่โจมจากหนึ่งในราชาสวรรค์ ราชาสวรรค์จากต่างโลก” “ใช่ๆ เมืองฐานนี้มีความสามารถมากกว่าที่เรารู้ เราต้องอย่างประมาท” “อสูรของฉันกำลังหิว นายรู้จักร้านขายอสูรชั้นนำแถวนี้ไหม?” “ไปหาคำตอบกันเถอะ”
　　“ฉันได้ยินมาว่าทวีปเหนือและทวีปมหาสมุทรตะวันตกล่มสลาย บัดซบ คิดว่าเขตอนุทวีปจะอยู่รอดได้ไหม?” “เราควรฆ่าตัวตายดีไหม?”
　　ในไม่ช้าเหล่านักรบที่ย้ายถิ่นฐานก็ได้รวมตัวกันเป็นกลุ่ม พวกเขารู้ว่าตระกูลใหญ่ทั้งห้าจะฆ่าพวกเขาทีละคนหลังจากภัยพิบัติหากพวกเขาไม่รวมกลุ่มกัน
　　ภายในร้านขายอสูรพิกซี่
　　“ตกลง ฉันเข้าใจแล้ว”ถังยู่หรานวางสายและหันมาพูดกับซูผิง“มีนักรบอสูรในตำนานที่รู้จักกันในชื่อ อินทรีรัตติกาล เขาเป็นคนดีและทำบุญเสมอ รับเลี้ยงเด็กหลายคน เขาฝึกฝนพวกเขาให้กลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ซึ่งอาศัยอยู่ในทวีปต่างๆ”
　　ซูผิงพยักหน้า “โทรหาเขาแล้วถามเขาว่าเขาต้องการซื้ออสูรไหม?”
　　นายไม่ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมหน่อยหรอ…? “ฉันจะบอกให้พ่อของฉันโทรหาเขา”
　　เธอโทรหาพ่อของเธออีกครั้ง
　　ขณะที่รอ ซูผิงเรียกโครงกระดูกน้อย มังกรเพลิงนรก และสุนัขมังกร ส่งพวกมันกลับไปยังพื้นที่สัญญาของเขา เขาสังเกตเห็นว่ามีบางคนกำลังเดินผ่านมา สี่โมงเช้า เลยเวลาเคอร์ฟิว ดูเหมือนว่าคนนี้จะไม่ใช่ตระกูลหลักห้าตระกูลที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน
　　“ร้านนี้เหรอ?”
　　“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าเป็นร้านนี้ดีที่สุด อสูรที่ได้รับการฝึกฝนที่นี่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง”
　　”จริงหรอ? ว้าว รูปปั้นทั้งสองนี่น่ากลัวจริงๆ”
　　ทั้งสี่เข้ามาที่ร้านและพวกเขาก็ถูกดึงดูดด้วยรูปปั้นมังกร พวกเขาเหลือบมองอีกสองสามครั้ง ยิ่งดูยิ่งน่ากลัว ราวกับว่ามังกรมีชีวิตขึ้นมาจากการจ้องมองของพวกเขา
　　หวืด~!
　　เสียงฟี้เหมือนแมวลากพวกเขากลับสู่ความเป็นจริง
　　พวกเขาเห็นหนูขนสีม่วงอยู่ใต้รูปปั้น
　　หนูสายฟ้าตัวใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ?!
　　นี่ยังเป็นหนูสายฟ้าอยู่หรือเปล่า?
　　ทั้งสี่มองหน้ากัน หนูสายฟ้าที่มีสายเลือดระดับสามแต่ตัวนี้อยู่ระดับหก!
　　“เรามีลูกค้า ไปรับพวกเขา” ชายคนหนึ่งพูดอย่างเย็นชาภายในร้าน
　　วินาทีถัดมา เสียงที่ไพเราะและน่าฟังในเวลาเดียวกันก็ตอบรับ หญิงสาวที่มีรูปร่างสวยออกมาและยืนอยู่ที่ประตู “ยินดีต้อนรับ กรุณาเข้ามาก่อน”
　　สวยมาก!
　　นั่นเป็นสิ่งแรกที่คนทั้งสี่คิด แต่แล้วพวกเขาก็เบิกตากว้างในวินาทีต่อมา
　　พวกเขาสามารถบอกได้ว่าผู้ดูแลคนสวยมีพลังดวงดาวลึกซึ้งมาก เธอไม่ได้ปลดปล่อย แต่พวกเขายังคงสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้
　　เธอไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกเขา!
　　เธออยู่ในระดับกิตติมศักดิ์กิตติมศักดิ์ใช่ไหม?
　　หญิงสาวระดับกิตติมศักดิ์เป็นพนักงานต้อนรับ?!
　　พวกเขามองหน้ากันพูดไม่ออก
　　ความเงียบงันคงอยู่สักพัก ชายวัยกลางคนก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง เขาจ้องไปที่ถังยู่หรานและถามว่า “ผมได้ยินมาว่านี่เป็นร้านขายอสูรที่ดีที่สุดในเมืองฐานหลงเจียง ใช่ไหมครับ?”
　　“สิ่งที่คุณได้ยินมาเป็นความจริงค่ะ”ถังยู่หรานยิ้มอย่างมีความสุข เธอมีทักษะมากขึ้นเรื่อย ๆ กับรอยยิ้มแบบมืออาชีพนี่ เธอพอใจกับมัน
　　ฟังนะ ฉันเป็นมืออาชีพมาก เพื่อน นายควรคิดที่จะให้ฉันเป็นพนักงานประจำได้แล้ว!
　　เห็นได้ชัดว่าซูผิงไม่มีความสามารถในการอ่านความคิดของเธอ
　　”ดี…”
　　ร้านขายอสูรนี่จะต้องดีที่สุดในเมืองฐานเพราะผู้หญิงระดับกิตติมศักดิ์มารับพวกเขาด้วยตัวเอง แม้แต่ร้านดังที่มีสาขาย่อยในหลายเมืองหรือทั่วทั้งทวีปก็ไม่สามารถให้บริการในระดับนี้ได้
　　“สวัสดีครับ สวัสดี”
　　ชายวัยกลางคนยิ้มและเดินขึ้นบันไดไป เขาไม่ได้ปฏิบัติต่อถังยู่หรานเหมือนพนักงาน ผู้หญิงคนนี้อายุน้อยกว่าพวกเขา
　　แน่นอนเว้นแต่เธอจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ด้วยทักษะลับบางอย่าง
　　“เชิญทางนี้ คุณมาที่นี่เพื่อฝึกอสูรหรือเพื่อซื้ออสูรคะ? หากคุณกำลังจะซื้อ เราไม่มีอสูรระดับเก้าในขณะนี้ เราเหลือแค่ราชาอสูรร้ายบางตัวเท่านั้น”ถังยู่หรานกำลังสนุกสนาน