ตอนที่ 691 ความขัดแย้ง
　　หมัดขับไล่วิญญาณ! ระดับสอง!
　　บูม!!
　　หมัดเสมือนสีทองปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ส่องประกายระยิบระยับ ข้างหลังเขามีภาพลวงตาจาง ๆ ที่เป็นภาพร่างโบราณและสง่างามพร้อมยกแขนขึ้นเช่นกัน
　　มือซ้อนทับกับหมัดเสมือนสีทอง ราวกับว่าสิ่งมีชีวิตที่สง่างามนั้นเป็นคนที่ขยับหมัด!
　　ปัง! มันเหมือนกับระเบิดปรมาณูที่ติดอยู่ภายในม่านพลัง ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาสูญเสียการได้ยิน หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ก็มีเสียงดังขึ้น หมัดทองคำเสมือนกลืนแสงดาบ ม่านพลังเริ่มขยาย!
　　เย่อู่ซิว นักรบหญิง และชายชราที่ยันม่านพลังถูกตรึง พวกเขาปลดปล่อยพลังดวงดาวเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับม่านพลัง แต่หน้าผากของพวกเขามีแต่เหงื่อไหลออกมา
　　ปัง! ม่านพลังแตก พลังงานบางส่วนทะลุออกมาจากม่านพลัง แผ่ความร้อนออกมา
　　นักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆ ตื่นตัว พวกเขารีบตั้งเกราะป้องกันตนเอง
　　อย่างไรก็ตาม นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ไม่มีเวลามากพอที่จะตอบสนองได้ทัน พวกเขาหวาดกลัวเมื่อรู้
　　ตอนที่พวกเขากำลังจะตกเป็นเหยื่อของพลังงานนั่น… พลังงานก็หายไปในทันใด นั่นเป็นฉากที่เกินความเข้าใจของทุกคน
　　เมื่อพลังงานระเบิดหายไป ผู้ชมก็สามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในม่านพลัง พวกเขาเห็นว่าเกราะของชายวัยกลางคนนั้นแตก แขนของเขาสั่น และเส้นเลือดก็ปูดออกมา
　　ในทางกลับกัน ซูผิงยืนอยู่บนบันได ยิ้มอ่อน ๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
　　การประลองจบลงแล้ว!
　　เพียงแค่มองอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะบอกว่าใครเป็นผู้ชนะ
　　นักรบอสูรในตำนานรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเต้นแรง แม้แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่าพลังรุนแรงนั่นสามารถกลืนกินพวกเขาได้
　　ชายวัยกลางคนในชุดเกราะสีดำเป็นหัวหน้าที่ได้รับการแต่งตั้งให้อยู่ในทุ่งไฟในถ้ำลึก และเขาอยู่ห่างจากสภาวะชะตากรรมเพียงหนึ่งก้าว เขาใช้ทักษะที่ดีที่สุด แต่เขาแพ้ มันเกินความเข้าใจได้!
　　“นั่นเป็นหมัดที่น่ากลัวมาก!”
　　“ฉันรู้สึกราวกับว่าสิ่งมีชีวิตโบราณกำลังปล่อยหมัดนั้น!”
　　“นั่นมันเหลือเชื่อมาก ความแข็งแกร่งนั้นอยู่ใกล้… กับสภาวะชะตากรรม!”
　　เหล่านักรบอสูรในตำนานพูดคุยกันยังคงตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ข้างบน!
　　เท่าที่พวกเขาสามารถบอกได้ คนแบบนี้จะเป็นอันดับสองรองจากเจ้าหอคอย!
　　ขณะที่กำลังรวมกลุ่มกัน หลี่หยวนเฟิงก็จ้องไปที่ซูผิงด้วยความประหลาดใจ เขารู้ว่าน้องชายของเขามีพลัง แต่เขาเชื่อเพียงว่าความแข็งแกร่งของซูผิงมาจากอสูรที่แปลกประหลาดและทรงพลังของเขา โดยเฉพาะโครงกระดูกสีขาว ตอนนี้เขาก็ได้เรียนรู้ว่าซูผิงเองก็น่ากลัวไม่แพ้กัน!
　　หลี่หยวนเฟิงยิ้มสดใสหลังจากช่วงเวลาแห่งความประหลาดใจในตอนแรก มันเป็นเรื่องดีที่ซูผิงมีพลังมาก!
　　มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าเขาได้เพื่อนที่ดี และเขาเลือกถูกแล้ว!
　　“ผู้ชายคนนั้น…”
　　ผู้หญิงที่ตั้งม่านพลังโบกมือของเธอ เธอรู้สึกว่าเธอใช้พลังดวงดาวไปเป็นจำนวนมาก เธอจ้องไปที่ซูผิงด้วยสายตาจริงจัง เธอเองก็เป็นหัวหน้าเช่นกัน และเธอก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าชายวัยกลางคนในชุดเกราะสีดำคนนั้น นักรบอสูรในตำนานสามคนกำลังตั้งม่านพลังนั้นด้วยกัน และม่านพลังก็แตก พลังงานที่ก่อให้เกิดผลกระทบดังกล่าวจะต้องอยู่เหนือสภาวะว่างเปล่า!
　　ชายชราจ้องซูผิงอย่างเคร่งขรึม
　　ในระหว่างนี้เหล่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ยังคงถูกแช่แข็งอยู่ พวกเขาไม่เคยเห็นนักรบอสูรในตำนานต่อสู้กัน แต่พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อมเมื่อพลังงานนั่นทะลุออกมาจากม่านพลัง
　　นักรบอสูรในตำนาน!
　　พลังงานนั่นเพียงพอที่จะฆ่าพวกเราทุกคน!
　　ร้านนี้… บริหารงานโดยนักรบอสูรในตำนาน!
　　ทั้งสี่คนที่ซื้ออาหารอสูรจากซูผิงหน้าซีดและเข่าอ่อนแรงจากความกลัว หากไม่ใช่เพราะประสบการณ์หลายปีช่วยให้พวกเขาควบคุมกล้ามเนื้อได้ พวกเขาคงจะกางเกงเปียกไปแล้ว
　　พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเขาเคยโต้เถียงกับนักรบอสูรในตำนานมาก่อน… อนิจจา การยังมีชีวิตอยู่ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดี!
　　ท่ามกลางสายตาของทุกคน ซูผิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณ”
　　ชายวัยกลางคนในชุดเกราะสีดำค่อยๆ เก็บดาบใส่ฝัก เขาหายใจออกและพูดว่า “ขอบคุณ พี่หลี่พูดถูก… น้องซู คุณเก่งกว่าผม ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณสามารถออกจากถ้ำลึกได้ถึงสองครั้ง…”
　　เขาเชื่อมั่นแล้ว
　　การต่อสู้หนึ่งครั้ง และเขารู้ว่าซูผิงน่ากลัวแค่ไหน
　　เขารู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งกว่าใครๆ ในตอนนี้ ทันใดนั้นเมื่อหมัดทองคำเสมือนอยู่ตรงหน้าเขา เขารู้สึกเหมือนกับว่าทุกอย่างหายไป สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในจักรวาลคือเขาและหมัด เมื่อเทียบกับหมัดนั้น เขาเป็นเหมือนมดที่สามารถถูกบดขยี้ได้
　　เขารู้ว่าซูผิงยังไม่ได้ออกแรงเต็มที่
　　ซูผิงยิ้ม เขาไม่ได้พยายามแกล้งทำเป็นเจียมเนื้อเจียมตัว พวกเขาต้องเผชิญกับวิกฤตร้ายแรง การเล่นบทถ่อมตัวนั้นไร้ประโยชน์ในตอนนี้
　　“ผมเซียงเฟิงหรั่น และพวกเขาเรียกผมว่าอัศวินดำคลั่ง น้องซูเราจะต่อสู้เคียงข้างกันถ้าคุณโอเคกับมัน” ชายวัยกลางคนที่สวมเกราะสีดำกล่าวอย่างตรงไปตรงมา เขามีความกังวลดังนั้นเขาจึงต้องทดสอบซูผิง
　　ความกังวลของเขาหมดไปหลังจากการทดสอบครั้งนี้ เขามั่นใจอย่างเต็มที่
　　ซูผิงมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมกับพวกเขา
　　แน่นอน เขาคงไม่สนใจซูผิงเลยถ้าเขาไม่มาตรฐาน
　　หลังจากคำพูดของเซียงเฟิงหรั่น ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “ฉันชื่อเสวี่ย อวิ๋นเจิน สำหรับฉายาของฉัน ฉันลืมไปนานแล้ว ถ้านายต้องการ นายสามารถเรียกฉันว่าพี่สาวเสวี่ย ไม่ว่าพี่ใหญ่หรือน้องเล็กก็ได้”
　　ชายชรากวาดสายตามองเธอ และพูดกับซูผิงพร้อมกับหัวเราะเบาๆ “น้องซู เรียกเธอว่าเสือโคร่งก็ได้ ผมชื่อจิ่งเสิ่น และพวกเขาเรียกผมว่าหลุมอุกกาบาต คุณเรียกผมยังไงก็ได้”
　　เสวี่ย อวิ๋นเจิน กลอกตา “ไสหัวไป”
　　เย่อู่ซิวยิ้มและพูดว่า “ผมไม่จำเป็นต้องแนะนำตัวเองหรอกใช่ไหม?”
　　“เขาถูกเรียกว่าแพ็คเกจเซอร์ไพรส์ คุณไม่รู้จักฉายานั้นเหรอ?” ชายชราชื่อจิ่งเสิ่นหัวเราะ
　　ซูผิงยิ้มอ่อนๆ เขาพบว่าคนนี้ค่อนข้างเป็นมิตร “ผมชื่อซูผิง เรียกผมว่าเจ้าของร้านซูก็ได้ถ้าพวกคุณต้องการ นี่คือร้านขายอสูรของผม”
　　“เจ้าของร้านซู?”
　　นักรบอสูรในตำนานมองเข้าไปในร้าน และมองรูปปั้นมังกร จิ่งเสิ่นอุทาน “คุณซู คุณต้องได้รับมอบหมายให้ปรมาจารย์แกะสลักรูปปั้นนี่ พวกมันเหมือนจริงมาก ผมคิดว่ามังกรที่ปรากฎจะต้องอยู่ในสภาวะชะตากรรม…”
　　เพียงแค่มองไปที่รูปปั้นก็สร้างความประทับใจให้กับจิ่งเสิ่น มันคงจะน่ากลัวถ้ามังกรมีชีวิตอยู่จริง
　　“หึ ตาไม่ถึง มังกรนี้อยู่ในระดับดวงดาว” ระบบพึมพำอย่างไม่พอใจ
　　ซูผิงยิ้ม “แค่เครื่องประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกคุณเพิ่งออกมาจากใต้ดิน ผมมีอสูรบางตัวขายอยู่ พวกคุณสนใจไหม?”
　　”จริงหรอ?”
　　เซียงเฟิงหรั่นเลิกคิ้ว “น้องซู พวกเราต่อสู้กันในถ้ำลึกและเราได้เปลี่ยนอสูรของเราหลายครั้ง ที่เรามีตอนนี้คือที่สุดของที่สุด เราจะไม่ไปหาอสูรทั่วไปเพิ่ม แม้แต่ราชาอสูรร้าย”
　　“คนบ้า อย่าพูดถ้ายังไม่รู้ น้องซูมีเจตนาดี อย่างน้อยก็ลองดูก่อน” เสวี่ยอวิ๋นเจินกล่าวอย่างไม่พอใจ
　　เซียงเฟิงหรั่นยักไหล่ เขาไม่สนใจ
　　เย่อู่ซิวยิ้ม “น้องซู เราไปดูกันเถอะ มีคนที่ยังมีที่ว่างอยู่บ้าง”
　　หวืด! หวืด!
　　เมื่อเขาพูดจบ คนสองคนก็มาถึง เขาคือฉินตู้หวงและโจวเทียนหลิน ปรมาจารย์ดาบและอู่กวนเฉิงกลับมาจากแนวป้องกันของตนแล้ว อู่กวนเฉิงไปที่แนวป้องกันเซิงหลงและปรมาจารย์ดาบไปที่แนวป้องกันซิงจิง
　　”ฮะ?”
　　เย่อู่ซิวและคนอื่น ๆ ตระหนักว่าทั้งสองอยู่ในระดับตำนาน
　　ทำไมเมืองฐานเล็ก ๆ แบบนี้ถึงเป็นอที่อยู่ของนักรบอสูรในตำนานมากมาย?
　　ในขณะที่พวกเขายังคงสงสัย ฉินตู้หวงและโจวเทียนหลินเข้าหาฝูงชน ทั้งคู่ต่างประหลาดใจที่เห็นนักรบอสูรในตำนานจำนวนมาก พวกเขาได้รับแจ้งว่าคนจำนวนมากในระดับตำนานกำลังมุ่งหน้ามายังหลงเจียง แต่พวกเขาคิดว่าข้อมูลนี้เป็นเรื่องตลก
　　”คุณซู คนเหล่านี้คือ…?” ฉินตู้หวงถามด้วยความเคารพ
　　เขาสัมผัสได้ว่าคนนี้มีพลังท่วมท้น
　　“พวกเขาเป็นนักรบอสูรในตำนานที่ประจำการอยู่ในถ้ำลึก เพื่อนของผม” ซูผิงแนะนำ
　　ฉินตู้หวงโล่งใจ เขาคิดว่าพวกเขาเป็นคนจากหอคอย พวกเขาประจำการอยู่ใต้ดิน… พวกเขาน่าเคารพมาก ฉินตู้หวงทักทายพวกเขา “ผมชื่อฉินตู้หวง และผมเพิ่งมาถึงระดับตำนาน ผมไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมพวกคุณในถ้ำลึก… เป็นเกียรติที่ได้พบคุณที่นี่”
　　“คุณทุกคนคือฮีโร่ ยินดีที่ได้พบครับ”โจวเทียนหลินโพล่งพูดขึ้นมา
　　เซียงเฟิงหรั่นไม่ได้สนใจพวกเขามากนัก “น้องซู คุณบอกว่าคุณมีอสูรขาย พวกเราขอดูก่อน หลังจากนั้นเราจะคุยกันเรื่องธุรกิจ”
　　ซูผิงพยักหน้า เขายังมีอสูรสภาวะว่างเปล่าเจ็ดตัวอยู่ในร้าน มีเพียงพอให้พวกเขาเลือก
　　“นี่คืองูกลืนน้ำ”
　　วังวนเปิดออก งูสีน้ำเงินตัวหนึ่งเลื้อยออกมาซึ่งยาวกว่าสิบเมตร งูอยู่ในรูปร่างเล็ก ๆ แต่พลังงานของมันไม่เล็กตามร่าง
　　”ฮะ?”
　　“สภาวะว่างเปล่า?”
　　“เดี๋ยวก่อน สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง…”
　　เสวี่ยวอวิ๋นเจิน, และคนอื่น ๆ ต่างก็ประหลาดใจทันทีที่งูกลืนน้ำออกมา มันคืออสูรสภาวะว่างเปล่า! นี่คืออสูรที่ซูผิงพูดถึง?!
　　เขาขายอสูรสภาวะว่างเปล่า!
　　เราคงไม่ได้เห็นราชาอสูรร้ายเช่นนี้บ่อยนักในขณะที่อยู่ในถ้ำลึก!
　　เสวี่ยวอวิ๋นเจิน, ยังกล่าวอีกว่าอสูรอยู่ที่สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　“ระบบ มีวิธีใดบ้างที่จะแสดงข้อมูลของมัน” ซูผิงถาม เขาไม่ต้องการอ่านรายละเอียดด้วยตัวเอง
　　ระบบตอบว่า “ไม่มีอะไรที่ระบบทำไม่ได้ ตราบใดที่นายให้แต้มพลังงานแก่ฉัน หนึ่งพันแต้มพลังงานต่อครั้ง!”
　　ตกปลาในน่านน้ำมีแต่ปัญหา!
　　ซูผิงกำลังหงุดหงิก แต่หนึ่งพันแต้มพลังงานนั้นไม่มีความสำคัญอะไรสำหรับเขา เขาอนุญาตให้ระบบทำรายงานการแสดงผลเพราะเขาไม่ต้องการเสียเวลาอ่าน
　　-1000
　　กรอบเสมือนปรากฏขึ้นเพื่อแสดงข้อมูลทันทีหลังจากหักแต้มพลังงาน
　　ทักษะสายเลือดสองบรรทัดไม่เปิดเผยให้เห็น สิ่งนี้จะมีเฉพาะผู้ที่ซื้ออสูรเท่านั้นที่จะรู้
　　ท้ายที่สุด หากรายละเอียดทั้งหมดและไพ่ตายถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ ใครก็ตามที่ไม่ได้ซื้ออสูรจะรู้วิธีหามาตรการรับมือและกำหนดเป้าหมายได้ “ทักษะราชาอสูรเยอะมาก…” “ว้าว…”
　　นักรบอสูรในตำนานเบิกตากว้าง งูกลืนน้ำตัวนี้มีทักษะมากกว่าร้อยทักษะ ต้องพิจารณาถึงไหวพริบอันมหาศาลของมัน!
　　”ดีที่สุดของที่สุด!”เซียงเฟิงหรั่นบ่น เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดทันที “น้องซูเท่าไหร่? ผมต้องการมัน!”
　　เสวี่ยวอวิ๋นเจิน, และเย่อู่ซิวกลับมามีสติอีกครั้ง ขณะที่เย่อู่ซิวกำลังลังเล เสวี่ยวอวิ๋นเจินไม่ลังเล เธอพูดทันทีว่า “นายรู้จักผู้หญิงมาก่อนไหม? ฉันต้องการตัวนี้ น้องซู ฉันสามารถให้สมบัติหรือทักษะที่นายต้องการเพื่อแลกกับอสูรตัวนี้ได้!”
　　เซียงเฟิงหรั่นไม่พอใจ “ฉันเลือกก่อน!”
　　“แล้วไง? ฉันแค่คิดและไม่ได้พูดออกมาดังๆ เป็นสุภาพบุรุษหน่อยเถอะ ไม่รู้อะไรจักยอมเลยหรอ?” เสวี่ยวอวิ๋นเจิน, ปฏิเสธ
　　เซียงเฟิงหรั่นโกรธจัด
　　เย่อู่ซิวหันไปหาซูผิงและกล่าวว่า “น้องซูผมมีที่ว่างหนึ่งที่และทักษะของผมก็เข้ากันได้ดีกับอสูร ผมสัญญาว่าอสูรจะสามารถตระหนักถึงศักยภาพของมันได้อย่างเต็มที่หากคุณขายให้ผม จะช่วยให้ผมมีประโยชน์มากขึ้นในระหว่างการโจมตี คุณต้องการอะไร? ผมคิดว่าผมสามารถหามันให้คุณได้ สมบัติหรือวัตถุดิบก็ได้”
ตอนที่ 692 ต้องไป
　　เสวี่ยอวิ๋นเจินและเซียงเฟิงหรั่นตะโกนใส่เย่อู่ซิว“ให้ตายสิ แพ็คเกจเซอร์ไพรส์ นายมันหน้าด้าน!” มันเป็นข้อแก้ตัวที่ชัดเจนสำหรับเย่อู่ซิวที่จะบอกว่าเขาจะจัดการกับอสูรร้ายได้มากขึ้น
　　จิ่งเสิ่นดูเหมือนจะไม่แปลกใจเท่าไหร่ เขาแค่ส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย
　　“แน่นอน”
　　ซูผิงรู้ว่า เสวี่ยอวิ๋นเจินและเซียงเฟิงหรั่นยอมแพ้เมื่อเห็นว่าพวกเขาเพียงแค่ตะโกนใส่เย่อู่ซิว และว่าเขาว่าไร้ยางอาย แต่ก็ไม่ได้เสนออะไรเพิ่มเติม
　　อันที่จริง งูกลืนน้ำนั้นเหมาะกับเย่อู่ซิว
　　“ผมจะขายให้คุณ ผมไม่ต้องการสมบัติหรืออะไรทั้งนั้น อสูรนี้ขายที่ 328 ล้าน คุณมีเงินไหม?”
　　”เงิน?”
　　เย่อู่ซิวไม่รู้ว่าซูผิงจะขอเงิน นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขามี เขาอยู่ใต้ดินตลอดทั้งปี เขาจะไปหาเงินจากที่ไหน? เขาจะเอาเงินไปทำอะไร?
　　นักรบอสูรในตำนาน และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ พบว่าเหลือเชื่อ อสูรดังกล่าวถูกขายในราคาแค่นี้ เขาแจกฟรีหรือไง!
　　“ผมไม่มีเงิน…” เย่อู๋ซิ่วพูดอย่างเขินอาย
　　นักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆ ต่างมองหน้ากัน พวกเขาเองก็ไม่มีเงินเช่นกัน
　　ซูผิงรู้สึกเสียใจ หึ คนยากไร้กลุ่มหนึ่ง แต่คนจนกลุ่มนี้ปกป้องโลก เงินไม่สามารถซื้อสิ่งนั้นได้ ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็พูดขึ้นมา “ท่านครับ ผมมีเงิน”
　　เขาเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ ชายคนนั้นตัวสั่นพอพูดจบ
　　การยืนต่อหน้านักรบอสูรในตำนานนั้นเครียดมากพอแล้ว ไม่ต้องพูดถึงนักรบในตำนานกว่าสิบสองคน ชายคนนั้นกลัวว่าเขาอาจจะใจร้อนเกินไป และอาจทำให้เขาถูกฆ่าได้
　　ดวงตาของเย่อู่ซิวหันไปมองทันที เขารีบไปหาชายที่แข็งแกร่งและหัวเราะ “ดี ฉันดีใจที่นายมีเงิน งั้นฉันขอยืมเงินหน่อย ฉันสามารถให้สมบัติมากมายกับนายได้ นายสามารถเลือกได้ตามต้องการ ฉันสัญญาว่าความแข็งแกร่งของนายจะเพิ่มขึ้น!”
　　ชายแข็งแกร่งตัวสั่นเมื่อเย่อู่ซิวขยับเข้ามาใกล้เขา เขารู้ว่าเขาเลือกถูกแล้วหลังจากได้ยินคำตอบของเย่อู่ซิว!
　　“ท่านครับ ผมยินดี นี่ นี่คือบัตรของผม ผมมี 1.3 พันล้านอยู่ในนี้” ชายแข็งแกร่งแอบยิ้ม แต่เขาดึงบัตรออกมาด้วยความรวดเร็ว
　　เย่อู่ซิวตบไหล่ของชายคนนั้น และรีบกลับมาหาซูผิง“น้องซู นี่!”
　　ซูผิงรับบัตรแล้วยื่นให้ถังยู่หราน “รูดเลย”
　　ถังยู่หรานเสร็จสิ้นการทำธุรกรรมและซูผิงเห็นว่าแต้มพลังงานเพิ่มขึ้น เขาพยักหน้าให้เย่อู่ซิว และกล่าวว่า “ไปทำสัญญา อย่างไรก็ตามคุณไม่สามารถยกเลิกสัญญาได้ภายใน 10 ปี คุณสามารถมามาที่นี่หากคุณมีเหตุผลพิเศษที่ต้องทำแบบนั้น”นี่ทำเพื่อป้องกันการขายต่อ
　　เย่อู่ซิวหัวเราะ “ไม่ ผมจะไม่ทำอย่างนั้น นี่คืออสูรที่ยอดเยี่ยม หนึ่งในอสูรที่ดีที่สุดที่ผมมีในตอนนี้ ผมจะไม่ยกเลิกสัญญา” เขาวิ่งไปหางูกลืนน้ำและทำสัญญา
　　มีร่องรอยของเย่อู่ซิวในพลังงานของงูกลืนน้ำเมื่อทำสัญญาเสร็จ มนุษย์และอสูรสร้างความผูกพันทางสัญญา
　　นักรบอสูรในตำนานมองไปที่งูกลืนน้ำด้วยความอิจฉา แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไร อสูรตัวนี้เหมาะกับเย่อู่ซิวจริงๆ
　　“ต่อไปคือลิงภูเขาดำ” ซูผิงกล่าว
　　ลิงสูงกว่าสิบเมตรโผล่ออกมา ขนของมันเป็นสีดำสนิท มันมีสี่แขนพร้อมกับเล็บที่แหลมคมและคดเคี้ยว บนฝ่ามือมีลวดลายแปลก ๆ ซึ่งเป็นการสำแดงกฎของธรรมชาติ
　　ปิ้ว!
　　ลิงภูเขาดำจ้องมองนักรบอสูรในตำนานที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด ดูเหมือนว่าลิงพร้อมจะโจมตีได้ทุกเมื่อ
　　นักรบอสูรในตำนานต่างตะลึงงัน
　　ตัวที่สอง?
　　“ใครอยากได้ตัวนี้? ราคาก็ใกล้ๆกัน” ซูผิงกล่าว
　　คำพูดของเขาลากทุกคนกลับจากอาการมึนงง เสวี่ยอวิ๋นเจินตะโกนทันที “ฉัน! ฉันต้องการ! อยากได้เงินเท่าไหร่!”
　　“เธอมีเงินด้วยเหรอ? ฉันต้องการตัวนี้. อสูรนี้และฉันถูกกำหนดมาให้อยู่ด้วยกัน ดูสิ มันกำลังมองมาที่ฉัน นี่เรียกว่ารักแรกพบ!”จิ่งเสิ่นพ่นลมหายใจ
　　เซียงเฟิงหรั่นเยาะเย้ย “ ฉันแนะนำให้นายอยู่ห่าง ๆ อสูรอาจทุบนายจนตาย”
　　เย่อู๋ซิ่วที่เพิ่งเรียกงูกลืนน้ำกลับไปในพื้นที่สัญญา กระแอมในลำคอและกล่าวว่า “อืม อสูรตัวนี้เหมาะกับผม…” แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ คนอื่นๆ ก็โวยวายขึ้นมาพร้อมกัน
　　”ไสหัวไป!”
　　พูดจริงหรอ นายเพิ่งได้งูกลืนน้ำนั่นไป อีกตัว?
　　ซูผิงคิดเกี่ยวกับมันและพูดว่า “อย่าทะเลาะกัน ผมยังมีอีกห้าตัว การจัดสรรเป็นไปตามวิธีพื้นฐาน’มาก่อนได้ก่อน’ เนื่องจากคุณเสวี่ยพูดก่อน ลิงตัวนี้จะเป็นของเธอ”
　　อีกห้าตัว?
　　ทั้งนักรบในตำนานและนักรบกิตติมศักดิ์ต่างก็ถูกแช่แข็งในทันที
　　ร้านขายอสูรนี้มีอะไร? เขาไม่เพียงแค่ขายอสูรตัวใดตัวหนึ่ง แต่ขายถึงเจ็ดตัว!
　　เสวี่ยอวิ๋นเจินไม่ได้คาดหวังว่าซูผิงจะเลือกเธอ เธอพยักหน้าอย่างยินดีและพูดว่า “ใช่ มาก่อนได้ก่อน!”
　　เซียงเฟิงหรั่นกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง เขาจ้องไปที่เย่อู่ซิว ทำไมซูผิงถึงไม่พูดกฎนี้ในตอนแรก? มิฉะนั้นงูกลืนน้ำจะเป็นของเขา แต่เขายังคงมีโอกาสเนื่องจากซูผิงยังมีอีกห้าตัว
　　อีกห้าตัว—ร้านนี้ยังมีอสูรระดับนี้ขายอีกห้าตัว?
　　คนอื่น ๆ เพิ่งตระหนักว่าซูผิงไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับ ‘มาก่อนได้ก่อน’ ในตอนแรก
　　“ใครมีเงินให้ฉันยืมบ้าง” เสวี่ยอวิ๋นเจินยิ้มให้กลุ่มนักรบอสูรกิตติมศักดิ์
　　บรรดานักรบอสูรกิตติมศักดิ์แย่งกันเพื่อมอบเงินให้เธอ
　　การให้นักรบอสูรในตำนานยืมเงินนั้นยากกว่าการยืมเงินจากนักรบอสูรในตำนาน!
　　นี่เป็นโอกาสที่ดีในการสร้างความสัมพันธ์!
　　นักรบอสูรในตำนานถึงกับพูดไม่ออกหลังจากได้เห็นท่าทางของเหล่านักรบกิตติมศักดิ์ นักรบกิตติมศักดิ์กำลังต่อสู้เพื่อโอกาสในการให้ยืมเงิน ขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้เพื่อซื้ออสูรของซูผิง
　　เสวี่ยอวิ๋นเจินได้รับเงินในไม่ช้า เธอกลับมาหาซูผิง และมอบบัตรให้ถังยู่หราน ตัวที่สองเรียบร้อย ซูผิงขายตัวที่สาม…ตัวที่สี่…
　　ในไม่ช้า อสูรทั้งเจ็ดก็ถูกขายจนหมด เขาทำเงินได้ทั้งหมดกว่าสองพันล้าน ซึ่งเทียบเท่ากับแต้มพลังงานยี่สิบล้านแต้ม!
　　ในที่สุดเขาก็สามารถเลื่อนขั้นร้านได้หลังจากขายอสูรที่เหลืออยู่จนหมด
　　เขามีแต้มพลังงานทั้งหมด 160 ล้านแต้ม เขาจะยังคงเหลืออีก 60 ล้านหลังจากการเลื่อนขั้น!
　　หัวหน้าทั้งสี่คนรวมทั้งเย่อู่ซิวได้รับอสูรคนละหนึ่งตัว ส่วนอีกสามตัวเขาขายให้หลี่หยวนเฟิง โม่และชายจากตระกูลหาน นักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆ ต่างก็อิจฉา ทำไมซูผิงไม่เข้าไปในทุ่งที่พวกเขาอยู่ตอนที่เขาไปที่ถ้ำลึก?
　　เหล่าหัวหน้าต่างพากันยินดี ซูผิงตัดสินใจว่าเขาไม่ควรไปที่สนามบ่มเพาะในขณะนี้ เขาต้องคิดเกี่ยวกับอสูรป่า
　　สองทวีปหายไปในชั่วข้ามคืน อสูรป่ากำลังมา บางทีอีกหนึ่งหรือสองวันเขตอนุทวีปอาจเป็นเหยื่อรายต่อไป
　　“ระบบ เลื่อนขั้นร้าน” ซูผิงกล่าวในใจ “นายแน่ใจไหม?”
　　”แน่ใจ”
　　-100 ล้านแต้มพลังงาน!
　　เลข 1 ในยอดหายไป เหลือเพียงเลข 6
　　เขามีแต้มพลังงานเหลือ 60 ล้านแต้ม
　　เขาพูดกับนักรบอสูรในตำนานโดยไม่ลังเลว่า “โปรดมากับผม”
　　ร้านค้าอยู่ระหว่างการปรับปรุง เขาจะยืมอาคารของห้าตระกูลฝั่งตรงข้ามถนน
　　บรรดานักรบอสูรของตระกูลฉินที่กำลังแอบมองผ่านหน้าต่างต่างตกตะลึง นักรบอสูรในตำนานมากกว่าสิบสองคนกำลังมาหาพวกเขา พวกเขาจะได้พูดคุยกัน?
　　”ตกลง”
　　นักรบอสูรในตำนานพยักหน้าตกลง
　　อย่างแรกซูผิงป้องกันการโจมตีของเซียงเฟิงหรั่นได้ ประการที่สอง เขาขายอสูรที่โดดเด่น นักรบอสูรในตำนานแม้แต่หัวหน้าก็เริ่มเคารพซูผิง พวกเขาเชื่อว่าอสูรของเขาจะโดดเด่นยิ่งกว่า “คุณฉิน คุณโจมาด้วยเถอะ” ซูผิงพูดกับฉินตู้หวงและโจวเทียนหลิน
　　ฉินตู้หวงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม การได้เผชิญหน้ากับกลุ่มนักรบอสูรในตำนานนั้นช่างเป็นเรื่องแปลก ฉินตู้หวงได้รับสิทธิพิเศษในการเลือกก่อนที่นักรบอสูรในตำนานจะปรากฏตัว ให้ตายสิ การเป็นเพื่อนบ้านของซูผิงเป็นเรื่องที่ดีจริงๆ
　　นักรบอสูรในตำนานคนอื่นๆ มองไปที่ฉินและโจว แต่ยังคงนิ่งเงียบ
　　พวกเขาไปที่อาคารของตระกูลฉินและฝูงชนก็อยู่กันเต็มล็อบบี้ นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ตระกูลฉินเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง ช่วยย้ายเก้าอี้ เสิร์ฟน้ำและชา พวกเขาทำราวกับว่าพวกเขาเป็นคนรับใช้
　　“น้องซู สิ่งต่าง ๆ ข้างบนเป็นยังไงบ้าง?”หลี่หยวนเฟิงเป็นคนแรกที่ถาม เขาไม่ใช่คนที่มีความอดทนเท่าไหร่
　　เย่อู่ซิวและคนอื่นๆ ไม่รู้สึกแปลกที่หลี่หยวนเฟิงพูดต่อหน้าพวกเขา ท้ายที่สุดหลี่หยวนเฟิงก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกเขา
　　ซูผิงมองไปที่ฉินตู้หวง ส่งสัญญาณให้เขาตอบคำถาม ท้ายที่สุดฉินตู้หวงและเซี่ยจินชุ่ยจะติดต่อกันตลอดเวลา และข้อมูลของเขาก็แม่นยำที่สุด
　　ฉินตู้หวงยืนขึ้นและพูดว่า “นี่ข่าวมาถึงผมตอนประมาณตี 1 ว่าทวีปเหนือถูกทำลาย ในเวลาประมาณตีสี่ ทวีปมหาสมุทรตะวันตกถูกทำลาย ผู้คนในทวีปบึงมังกรกำลังย้ายถิ่นฐาน…”
　　ฉินตู้หวงไม่รู้สึกประหม่าเลยแม้แต่ขณะที่ยืนอยู่ต่อหน้านักรบอสูรในตำนานมากกว่าสิบสองคน แม้ว่าคนที่อยู่ในสภาวะว่างเปล่าดูเหมือนจะน่ากลัว อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่าคนเหล่านี้ พวกเขาไม่สามารถรับมือกับอสูรแปดตัวที่เขาซื้อมาจากซูผิงได้ นั่นคือเหตุผลที่ฉินตู้หวงมั่นใจได้
　　ไม่นานหลังจากนั้น นักรบอสูรในตำนานก็ได้เข้าใจสถานการณ์ทั่วโลกอย่างสมบูรณ์
　　ทั้งห้องมีแต่ความเงียบ
　　พวกเขาไม่รู้ว่าทั้งสองทวีปล่มสลายแล้ว
　　ข้ามคืน…
　　ประชากรของดาวเคราะห์สีน้ำเงินหายไปเกือบครึ่ง!
　　“บัดซับ กู่ซือผิงมัวทำอะไรอยู่!”
　　“เราได้รายงานข้อตกลงในถ้ำลึกเมื่อนานมาแล้ว เขาควรเตรียมพร้อม เขาปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นได้ยังไง!”
　　เสวี่ยอวิ๋นเจินและเซียงเฟิงหรั่นดึงหน้า พวกเขาเรียกเจ้าหอคอยด้วยชื่อเพื่อแสดงความไม่พอใจ
　　สองทวีปล่มสลาย อสูรป่าอาจดูน่ากลัว แต่อีกเหตุผลหนึ่งก็คือหอคอยไม่ได้เตรียมตัวไว้ มิฉะนั้นหอคอยควรจะสามารถเรียกกำลังเสริมได้ทันเวลา
　　“ทวีปบึงมังกรก็ล่มสลายเช่นกัน เราไปจะทันไหม?”
　　“ถ้าเราไปตอนนี้ เราจะช่วยได้ฉันมีอินทรีขนสายลม เราไปถึงที่นั่นได้ใน 15 นาที!”
　　“มันจะสายเกินไปเมื่อเราไปถึงที่นั่น”เย่อู่ซิวขมวดคิ้ว ไม่มีใครพูดอะไรอีก
　　ซูผิงคิดเกี่ยวกับมันและพูดว่า “ฟังผม”
　　เขากลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งพบเขา แต่ก็ไม่สามารถเมินเขาได้
　　“ผมแนะนำให้เราแยกกัน พวกเราบางคนจะไปช่วยทวีปบึงมังกร คนอื่นๆ จะไปหาที่ซ่อนของอสูรป่าที่เขตอนุทวีป เราจะฆ่าและกำจัดพวกมันก่อนที่พวกมันจะรวมตัวกันได้ ด้วยวิธีนี้เราจะมีความกดดันน้อยลงเมื่ออสูรที่เหลือมาถึง ไม่งั้นผมเกรงว่า…” ซูผิงยังพูดไม่จบประโยค แต่คนอื่นๆ เข้าใจได้จริงๆ
　　ขณะที่ซูผิงและหลี่หยวนเฟิงคุยกันทางโทรศัพท์ พวกเขาได้ยินว่าซูผิงเห็นอสูรร้ายสภาวะชะตากรรมแปดตัวในถ้ำลึก พวกเขาไม่รู้ว่ามีกี่ตัวที่ขึ้นมาข้างบนแล้ว
　　แต่มีบางอย่างที่พวกเขามั่นใจ นั่นคือการล่มสลายของทั้งสองทวีปส่วนหนึ่งเป็นเพราะอสูรป่าจากมหาสมุทร อสูรป่ากลุ่มใหญ่ที่สุดบนพื้นดินมาจากมหาสมุทร และแน่นอนว่ามีราชาอสูรร้ายสภาวะชะตากรรมอยู่ท่ามกลางพวกมัน
　　พวกเขารู้จักราชาอสูรร้ายตัวหนึ่งที่รู้จักกันในนามจักรพรรดิสมุทร ผู้ที่สามารถควบคุมอสูรป่าทั้งหมดในมหาสมุทรได้!
　　ไม่เพียงจักรพรรดิสมุทรจะอยู่ที่สภาวะชะตากรรมเท่านั้น แต่ยังโดดเด่นอีกด้วย แม้แต่ราชาอสูรร้ายสภาวะชะตากรรมตัวอื่นก็ไม่สามารถเอาชนะมันได้!
　　นอกจากนี้ยังมีราชาสวรรค์ทั้งสี่…
　　แม้แต่นักรบอสูรในตำนานจากถ้ำลึกก็ยังรู้สึกลำบากใจ ช่างเป็นหายนะ!
　　แต่… พวกเขาสามารถถอยกลับได้ไหม?
　　พวกเขาต้องต่อสู้!
　　แม้ว่าโอกาสของพวกเขาจะน้อย แต่พวกเขาก็ผ่านสถานการณ์ที่สิ้นหวังมามากพอจากการใช้ชีวิตในถ้ำลึก พวกเขาเป็นคนกล้าหาญและมีศีลธรรม
　　ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไงก็สู้ต่อไป!
　　สิ้นหวัง? นั่นไม่มีประโยชน์สำหรับพวกเขา!
　　“นั่นเป็นวิธีเดียว”
　　จิ่งเสิ่นถอนหายใจ
　　เซียงเฟิงหรั่นพยักหน้า และพูดกับซูผิง”ผมต้องการไปที่ทวีปบึงมังกร คุณอยู่ที่นี่และหาอสูรร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ในเขตอนุทวีป”
　　”นายจัดการได้หรอ?” เสวี่ยอวิ๋นเจินขมวดคิ้ว เธอกังวล
　　เซียงเฟิงหรั่นหัวเราะออกมา “ นังตัวแสบ อย่าถามผู้ชายว่าทำได้หรือเปล่า คำตอบคือได้! มันต้องได้! ไม่มีคำตอบอื่น!”
　　“นาย… มันบ้า อย่าเรียกฉันว่า นังตัวแสบ!” เสวี่ยอวิ๋นเจินตะโกน เธอเสริมว่า “หนีซะถ้านายเจออสูรสภาวะชะตากรรมและไม่สามารถเอาชนะได้ อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป” เธอมองเขาด้วยความเป็นห่วง
　　“แน่นอน ใครก็ตามที่ฝืนต่อสู้กับราชาอสูรสภาวะชะตากรรมก็โง่แล้ว”เซียงเฟิงหรั่นยิ้ม “พวกนายอยากจะไปกับฉันไหม?” เขาถามทั้งสามที่ยืนอยู่กับเขา
　　”แน่นอน.เราจะไปกับหัวหน้าของเราเสมอ!”
　　“เราต่อสู้ด้วยกันมานานกว่าสามร้อยปี แน่นอนว่าเราต้องต่อสู้ในศึกสุดท้ายนี้ด้วยกัน!”
　　“วุ้ว อย่าพูดแบบนั้น หัวหน้า ไปกันเถอะ!”