ตอนที่ 681 ผู้นำตระกูลถัง
　　“การประเมินไหวพริบนั่นเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเหรอ” ซูผิงถามระบบหลังจากที่เขาอ่านข้อมูลพื้นฐานของอสูรแล้ว
　　ระบบตอบว่า “นั่นจะขึ้นอยู่กับว่าไหวพริบนั้นดีหรือไม่ดี ยังไม่แสดงในขณะนี้ เมื่อไม่เห็นข้อมูลนั้น ลูกค้าสามารถดูที่พลังต่อสู้เพื่อดูว่าอสูรนั้นดีพอหรือไม่ แต่ถ้านายอนุญาตให้ทดสอบและแสดงไหวพริบ ลูกค้าจะสามารถบอกได้อย่างตรงไปตรงมาว่าอสูรบางตัวอยู่ในค่าเฉลี่ยหรือต่ำกว่า หรืออย่างอื่น
　　“ดังนั้นการประเมินไหวพริบจึงถูกใช้เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ครอบคลุมมากขึ้น”
　　“จริง”
　　ระบบ… เป็นพ่อค้าที่แสวงหาผลกำไร! ซูผิงรู้สึกดีใจที่เขายังไม่ได้จ่ายแต้มพลังงานหนึ่งหมื่นแต้ม เขาสามารถมองออกว่าอสูรนั้นดีพอหรือไม่โดยการเปรียบเทียบพลังต่อสู้ของอสูรกับพลังต่อสู้โดยเฉลี่ยของอสูรประเภทเดียวกัน ทำไมเขาจะต้องจ่ายเงินเพิ่มเพื่อดูสิ่งนั้น?
　　“นายไม่สามารถบอกได้อย่างแน่นอน บางตัวไม่สนใจการเปรียบเทียบ มันดีกว่าที่จะแสดงโดยตรง สมมติว่าอสูรบางตัวมีพลังต่อสู้สูง แต่นายจะพูดได้อย่างไรว่าพวกมันดีหรือต่ำกว่าอสูรประเภทเดียวกัน ลองยกตัวอย่างมังกรที่มีสายเลือดที่โดดเด่นมาก มังกรอาจอยู่ในระยะหลังของสภาวะว่างเปล่าด้วยพลังต่อสู้ที่ 40 หรือ 50 ด้วยซ้ำ นายจะบอกได้ไหมว่าไหวพริบของมังกรนั้นสูงกว่าค่าเฉลี่ย ความจริงอาจเป็นได้ว่ามังกรตัวนี้มีไหวพริบต่ำเมื่อเทียบกับมังกรชนิดเดียวกัน!”
　　ระบบนี้… กำลังสอดแนมอีกแล้ว… ซูผิงยังไม่มั่นใจ “อะไรคือความแตกต่าง? หากนายรวมอสูรทั้งหมดเข้าด้วยกัน ฉันยังคงเลือกมังกรแม้ว่าไหวพริบของมันจะแย่ ฉันจะเลือกอสูรที่มีพลังต่อสู้สูงที่สุด ฉันต้องการได้ตัวที่คุ้มค่า”
　　“การมองเห็นของนายมีจำกัด” ระบบแก้ไข “นักรบอสูรบางคนจะเลือกเฉพาะอสูรที่มีไหวพริบดีที่สุดเท่านั้น พูดว่าตัวนายมีมังกรและพลังต่อสู้ของมันก็เหนือกว่าอสูรร้ายในระดับเดียวกัน แต่มังกรนั้นค่อนข้างแย่เมื่อเทียบกับมังกรตัวอื่นๆ แล้วจะต้องการมังกรตัวนั้นเพื่ออะไร? ฉันต้องการมังกรที่ดีที่สุด มังกรนั้นทรงพลังกว่า พอเข้าใจยัง?”
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น เขาเข้าใจ
　　นักรบอสูรบางคนที่ปรารถนาอสูรที่โดดเด่น โดยจะให้ความสนใจกับการประเมินไหวพริบ
　　อย่างไรก็ตามมาตรฐานดังกล่าวไม่มีประโยชน์ในดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
　　ท้ายที่สุดพลังต่อสู้คือทุกสิ่งทุกอย่างบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน ไม่ว่าไหวพริบจะดีแค่ไหน อสูรจะต้องได้รับการฝึกฝนและพัฒนา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอสูรถูกฆ่าก่อนที่พวกมันจะโต? ไหวพริบดีจะไม่ช่วย
　　“ฉันขอลองสักตัวล่ะกัน” ซูผิงเลือกราชาอสูรที่มีพลังต่อสู้ 38.7 ซึ่งแข็งแกร่งที่สุด
　　”นายแน่ใจไหม?”
　　”แน่”
　　-10000!
　　แต้มพลังงานหนึ่งหมื่นถูกหักออกจากบัญชีของซูผิง ในขณะเดียวกันต่อหน้าต่อตาของซูผิง อวตารของราชาอสูรนั้นเริ่มสว่างเป็นแสงสีสดใส แสงหายไปในวินาทีต่อมาและทุกอย่างก็เงียบลง
　　ซูผิงคลิกที่อวาตาร และเขาเห็นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับราชาอสูรตัวนั้น
　　ไหวพริบ : ต่ำ
　　ต่ำ…? ซูผิงรู้สึกประหลาดใจ นั่นไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาคาดไว้ เขาคิดว่ามันน่าจะมีไหวพริบปานกลาง อย่างไรก็ตาม ปรากฎว่าราชาอสูรร้ายไม่ได้ดีขนาดนั้น
　　“สายเลือดของมังกรผลึกฟ้าตัวนี้อยู่ที่ระดับดวงดาว มันยังกินสมุนไพรมหัศจรรย์มากมายและมีการกลายพันธุ์เล็กน้อย มังกรเริ่มต้นได้ดี ดังนั้นพลังต่อสู้สูงจึงไม่น่าแปลกใจ สิ่งที่ควรรู้ก็คือมังกรผลึกฟ้าที่มีไหวพริบสูงกว่าปกติจะสามารถฆ่าอสูรสภาวะว่างเปล่าได้เมื่ออยู่ในสภาวะว่างเปล่า”ระบบอธิบาย
　　ซูผิงก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขารีบดูราคา
　　ราคาลดลงจาก 38.8 ล้านแต้ม เป็น 34.83 ล้านแต้ม
　　ราคาตก!
　　ซูผิงจ้องไปที่ราคา
　　อะไรวะ!
　　หลังการประเมิน ราคาลดลงไปสี่ล้าน ซูผิงคำนวณคร่าวๆ ราคาลดลง 10%! “อย่างที่ฉันพูด ราคาจะเพิ่มขึ้นถ้าการประเมินไหวพริบออกมาดี ในทางกลับกันราคาจะลดลงหากไหวพริบต่ำ”
　　ระบบพูดต่อไป “เนื่องจากเป็นร้านขายอสูรที่ดีที่สุดในจักรวาล นายไม่สามารถขายอสูรที่ไม่ดีพอได้ ราคาจะไม่เปลี่ยนแปลงหากไหวพริบของอสูรอยู่ในระดับปานกลาง ราคาจะเพิ่มขึ้นหากไหวพริบสูง และในทางกลับกันจะลดลงเมื่อไหวพริบต่ำ”
　　“นายไม่ได้บอกว่ามีราคาลดด้วย!” ซูผิงกัดฟัน เขามั่นใจว่าระบบไม่ได้บอก!
　　”จริงหรอ? ฉันคิดว่าบอกแล้ว แต่นายควรคิดถึงเรื่องนี้เมื่อนายได้ยินที่ฉันพูดถึงการประเมินไหวพริบ หากไหวพริบดีสามารถเพิ่มราคาได้ ไหวพริบไม่ดีจะทำให้ราคาลดลง นั่นเป็นกฎที่สมเหตุสมผล ราคาเพิ่มขึ้นและลดลงก็แบบเดียว กัน!” ระบบฟังดูไม่สำนึกผิดเรื่องการ “ลืมพูดถึงการลดราคา”
　　ซูผิง: “…”
　　ซูผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ สักครู่เพื่อลดความโมโหในใจ “ดังนั้นอสูรที่ขายในร้านนี้ควรมีไหวพริบเฉลี่ยเป็นอย่างน้อยเพื่อให้มีคุณสมบัติพอกับร้านค้า”
　　”ใช่ นายเรียนรู้ได้เร็ว”
　　“ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่ประเมินไหวพริบของอสูรตัวอื่น” ซูผิงกล่าว
　　”ไม่มีปัญหา” ระบบรู้ว่าซูผิงกำลังจะบ้าคลั่ง “เมื่อนายพบอสูรและนายไม่มีความมั่นใจเกี่ยวกับไหวพริบของพวกมัน ฉันขอแนะนำว่านายอย่าแนะนำอสูรให้ลูกค้า เพราะนั่นจะทำให้ร้านอับอาย แค่ให้ลูกค้าเลือกเอง”
　　ซูผิงพูดไม่ออก
　　เขาขายราชาอสูรร้ายเหล่านั้นด้วยราคาที่ต่ำแบบนี้ เขาทำดีกับลูกค้า อย่างไรก็ตามระบบทำให้ดูเหมือนเขากำลังหลอกลวงเงินลูกค้า
　　ข่างเถอะ…
　　ซูผิงตัดสินใจที่จะไม่ตรวจสอบไหวพริบของอสูรตัวอื่นๆ แม้แต่ไหวพริบของมังกรตัวนั้นก็ยังดีไม่พอ เขาไม่มีความกล้าที่จะตรวจสอบอีก
　　“บางทีนายอาจพบราชาอสูรร้ายที่มีพลังต่อสู้ต่ำ และมีสายเลือดที่แย่ แต่มีไหวพริบดี” ระบบพยายามยั่วยวนซูผิง
　　สอดแนมอีกแล้ว… ซูผิงคุ้นเคยกับมัน เขาพ่นลมหายใจ “ฉันจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่ฉันเข้าใจราชาอสูรมากขึ้นแล้ว!”
　　เขาตระหนักว่าเขาไม่มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับอสูรร้าย
　　เขาเคยเห็นอสูรร้ายชนิดอื่นๆ มามากกว่าใครๆ บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
　　ถึงกระนั้นคำถามก็คือเขาเคยเห็นพวกมันแต่เขาไม่รู้จัก เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสายเลือดหรือพลังต่อสู้ ถ้าเขาต้องการความมั่นใจและประหยัดเงินเมื่อเขาพยายามประเมินไหวพริบของอสูร เขาจะต้องรวบรวมความรู้ในเรื่องนั้น
　　ในไม่ช้าถังยู่หรานก็มาถึงร้าน เธอมองซูผิงและโจแอนนาที่ยืนอยู่นอกห้องเลี้ยงอสูรเงียบ ๆถังยู่หรานทำหน้ามุ่ยและบ่นว่า “ทำไมเราถึงเปิดร้านในเวลานี้? ฉันคิดว่านายจะบ่มเพาะเวลากลางคืนซะอีก วันนี้นายเป็นอะไรไป?”
　　“ฉันจะตกอยู่ในอันตรายถ้าเธอรู้การดำเนินชีวิตของฉัน ฉันกำลังแหกกฎเกณฑ์อยู่รู้ไหม” ซูผิงแก้ตัว
　　หะ…ถังยู่หรานเม้มปาก เธอมองท้องฟ้ายามค่ำคืนแล้วถามว่า “ใครจะมาเวลานี้?ให้ฉันเป็นลูกค้ารายแรกของนายดีไหม? ฝึกอสูรของฉัน ฉันอยากจะรับบริการบ้างเพราะอสูรร้ายกำลังโจมตีทุกที่ในโลก”
　　ซูผิงกำลังจะปฏิเสธแต่ระบบเตือนเขา เขาต้องยอมรับคำสั่งของเธอ “เตรียมจ่ายเงินได้เลย” นั่นเป็นกฎจากระบบ ไม่ใช่ของซูผิง แต่… ด้วยระบบเขาไม่สามารถกำหนดกฎเกณฑ์ใดๆ ได้ด้วยตนเอง
　　“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเวลาที่นายจะรับใช้ฉันได้มาถึงแล้ว เอาล่ะซูผิง ยิ้มกว้างๆ ให้ฉันหน่อย”ถังยู่หรานดีใจมากเมื่อซูผิงตกลง เธอรู้ว่าการขอให้ซูผิงฝึกอสูรของเธอไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อเปรียบเทียบผลการฝึกของเขา เงินที่เธอต้องจ่ายให้เขานั้นไม่มีค่าอะไรเลย
　　“เลิกไร้สาระได้แล้ว” ซูผิงกลอกตา
　　ระบบบอกว่าเขาต้องรับลูกค้าทุกคน แต่ไม่ได้บอกว่าเขาต้องขายด้วยรอยยิ้ม
　　ถังยู่หรานหัวเราะและแลบลิ้น จากนั้นเธอก็เลิกเล่นตลกและเรียกอสูรมาโดยเลือกการฝึกฝนมืออาชีพ
　　เธอมีอสูรสี่ตัว เป็นระดับเก้าทั้งหมด ค่าฝึกฝนมืออาชีพคือหนึ่งล้านสำหรับอสูรทุกตัว!
　　ราคาสำหรับการฝึกฝนมืออาชีพสูงกว่าการฝึกทั่วไปหนึ่งร้อยเท่า เธอต้องจ่ายทั้งหมดสี่ล้าน! ถังยู่หรานไม่สนใจเงินจำนวนนั้น เธอโอนเงินให้ซูผิง และในไม่ช้าเสียงบี๊บที่เพราะที่สุดก็เตือนซูผิงว่าเงินเข้าบัญชีของเขาแล้ว
　　”อะไร?เธอ มีเงินมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ซูผิงอยากรู้ ผู้หญิงคนนี้รวยตั้งแต่เมื่อไหร่?
　　หือ แปลกใจหรอ? ตอนนี้ฉันเป็นผู้นำตระกูลและมีเงินเยอะมาก!ถังยู่หรานยิ้ม ในไม่ช้าเธอก็จำความขัดแย้งในอดีตระหว่างซูผิงกับตระกูลถัง รอยยิ้มของเธอหายไปหลังจากนั้น
　　“เมื่อเร็วๆ นี้ หลังจากการโจมตีเริ่มขึ้น ตระกูลถังคาดการณ์ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก และกองกำลังหลักจำนวนมากจะได้รับการจัดระเบียบใหม่ ตระกูลถังขอให้ฉันเป็นผู้นำตระกูลหลายครั้ง ฉันตอบว่าไม่ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันวิกฤต แม้ว่าตระกูลถังจะ… อย่างไรก็ตาม สมาชิกในตระกูลบางคนเติบโตมากับฉัน ฉันไม่อยากเห็นสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับพวกเขา”
　　“ตอนนี้เธอเป็นผู้นำตระกูลแล้วเหรอ?” ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้นำตระกูลของหนึ่งในสี่ตระกูลโบราณในเขตอนุทวีปนั้น
　　”แค่ตอนนี้ ฉันจะลาออกเมื่อเจอคนที่เหมาะสม”ถังยู่หรานกัดริมฝีปาก
　　เธอแอบมองซูผิง เมื่อเทียบกับตำแหน่งผู้นำตระกูล… เธอชอบที่จะอยู่ที่นี่ในฐานะพนักงานชั่วคราวมากกว่า
　　“ดีสำหรับเธอและฉัน ดูสิ ตอนนี้เธอมีเงินแล้ว และเธอสามารถสนับสนุนธุรกิจของฉันได้” ซูผิงกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ เขาไม่ต้องการที่จะเพิ่มความหนักใจให้เธอ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับตระกูลถังเป็นอดีตไปแล้ว และเขาไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป ถ้าเขายังคงหมกมุ่นอยู่กับมัน เขาคงไม่อนุญาตให้เธอกลับไปช่วยพวกเขา
　　“นั่นไม่ใช่ประเด็น”ถังยู่หรานกระทืบเท้า
　　”ใช่.”
　　“อืม นายฉลาด เดี๋ยวนะ… ใช่อะไร?!”
　　ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินบางคนเดินมา ซูผิงพูดกับถังยู่หรานว่า “ตอนนี้ทำตัวดีๆและสร้างความประทับใจให้กับลูกค้า”
　　“ฉันก็เป็นลูกค้าของนายเหมือนกัน!”ถังยู่หรานตะโกนใส่เขา
　　ซูผิงบอกให้โจแอนนาพาอสูรของถังยู่หรานไปที่ห้องอสูร และตอบถังยู่หรานว่า “แต่เธอเป็นพนักงานชั่วคราวของฉันด้วย”
　　“นายไม่ต้องย้ำเรื่องนั้น!”ถังยู่หรานกัดฟัน จากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงอ่อนโยน “คุณซู คุณถัง”ฉินตู้หวงมาถึงที่ร้านแล้ว เขาชำเลืองมองไปยังหนูสีม่วงที่กำลังหลับสนิทอยู่ที่เท้าของรูปปั้นมังกร และเข้ามาในร้าน
　　ถังยู่หรานรู้ว่าฉินตู้หวงไปถึงระดับตำนานแล้ว อย่างไรก็ตามเธอไม่สนใจอีกต่อไปตั้งแต่เธอกลับไปที่ตระกูลถัง และเห็นนักรบอสูรในตำนานถูกฆ่าด้วยสายตาของเธอเอง
　　ถังยู่หรานระงับความโกรธที่มีต่อซูผิง และหันไปทักทายฉินตู้หวง“คุณฉิน ทำไมคุณถึงรู้ว่าเราเปิดร้านทั้งที่ดึกดื่นขนาดนี้ตะ?”
　　”คุณซูบอกผม” ฉินตู้หวงพูดกับหญิงสาว “คุณถัง คุณอายุยังน้อย และคุณยังได้รับการเสนอชื่อให้เป็นผู้นำตระกูลแล้ว ผมอาจจะต้องคำนับคุณถ้าผมยังไม่โชคดีพอที่จะไปถึงระดับตำนาน”
　　“คุณรู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ?”ถังยู่หรานเลิกคิ้วขึ้น
　　”ใช่ผมรู้ เป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะเพิกเฉยต่อความจริงที่ตระกูลของคุณส่งนักรบกิตติมศักดิ์มาสองสามคน”ฉินตู้หวงหัวเราะ ทันใดนั้นโจวเทียนหลินและเซี่ยจินชุ่ยก็มาถึง
　　“สวัสดีครับทุกคน”เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นคนเหล่านี้ดั อันที่จริงคนเหล่านั้นมักจะปรากฏตัวทุกครั้งที่ซูผิงเปิดร้านเพื่อทำธุรกิจ
　　โจวเทียนหลินรู้สึกหงุดหงิดเพราะเขาต้องแข่งขันกับคนเหล่านี้เพื่อแย่งชิงอสูร เขารีบทักทายซูผิงและทักทายฉินตู้หวง
　　เขาไม่เคยจำเป็นต้องสุภาพกับฉินตู้หวงมาก่อน แต่เขาต้องแสดงความเคารพเพราะฉินตู้หวงอยู่ในระดับตำนานแล้ว
　　”คุณซูอสูรที่คุณจะขายอยู่ที่ไหน”ฉินตู้หวงตรงเข้าประเด็น
　　ซูผิงพูดกับลูกค้าของเขาว่า “คุณเตรียมเงินไว้หรือยัง? ผมได้วางอสูรไว้ในภาพฉาย และคุณสามารถเลือกได้ตามชอบ แต่คุณสามารถซื้ออสูรเพื่อตัวคุณเองเท่านั้น คุณจะต้องทำสัญญาที่นี่ด้วย”
　　ซูผิงพาลูกค้าไปที่ห้องโถงด้านข้าง แสงไฟสว่างจ้าและบนผนังแขวนหน้าจอไว้สำหรับฉายภาพอสูรหลายตัว ตรงกลางภาพฉายมีภาพโฮโลแกรมของอสูร สิ่งที่โชว์ช่วยให้ลูกค้าสามารถดูรายละเอียดทั้งหมดได้
　　แน่นอนว่าร่างที่โชว์นั้นสูงเพียงสิบเมตร แทนที่จะเป็นหลายร้อยเมตร
　　ทุกคนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นภาพฉายหมุน อวตารเหล่านั้นค่อนข้างเหมือนจริง ความรุนแรงในสายตาของพวกมันชัดเจน พวกเขาสามารถบอกได้ทันทีว่าพวกนั้นเป็นราชาอสูร! เป็นครั้งแรกเช่นกันที่ถังยู่หรานได้เห็นอสูรเหล่านั้น กรามของเธออ้าต่ำ มันเป็นความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์ที่ถูกห้อมล้อมด้วยอสูรมากมาย
　　หวืด!
　　หวืด!
　　มาถึงอีกสองคน
　　”คุณซู?” มีคนตะโกนในร้าน
　　”ผมอยู่นี่.” ซูผิงจำได้ว่าเป็นเสียงของปรมาจารย์ดาบ เขามาถึงพร้อมกับอู่กวงเฉิง
　　อู่กวงเฉิงและปรมาจารย์ดาบก็มาถึงห้องจัดแสดงในไม่ช้า ภาพฉายทำให้พวกเขาประหลาดใจทันทีที่พวกเขาก้าวเข้ามาในห้อง
　　“อสูรเหล่านั้นทั้งหมดขาย คุณสามารถเลือกได้ตามชอบ โดยพื้นฐานแล้วพวกมันทั้งหมดอยู่ในสภาวะว่างเปล่า ซึ่งทำงานได้ดีกับพวกคุณ” ซูผิงแนะนำสั้น ๆ
ตอนที่ 682 ทั้งหมด
　　”ทั้งหมด?”
　　ปรมาจารย์ดาบไม่อาจจะเชื่อ
　　ภาพฉายอสูรมากมายจะต้องมีหลายสิบตัว
　　ซูผิงกำลังจะขายราชาอสูรหลายสิบตัว?
　　เขาไปเอาราชาอสูรร้ายพวกนั้นมาจากไหน?
　　พวกเขาจ้องซูผิงด้วยความตกใจ และตั้งคำถาม “คุณซู… ผมเลือกได้ตามที่ชอบเหรอ?”ฉินตู้หวงถาม เขาไม่สามารถหยุดเสียงไม่ให้สั่นได้ แม้ว่าเขาจะอยู่ในระดับตำนานแล้วก็ตาม
　　“แน่นอน” ซูผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “แต่ไม่ใช่แค่ตัวเดียว คุณสามารถรับได้มากเท่าที่ต้องการ ตราบเท่าที่คุณสามารถทำสัญญาที่นี่ และมีเงินเพียงพอสำหรับพวกมัน”
　　มากเท่าที่ต้องการ… ลูกค้าที่รักของเขาหรี่ตาลง พวกเขารู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเต้นแรง ซูผิงขายราชาอสูรหลายสิบตัวในคราวเดียว และพวกเขาเป็นคนแรกที่มาถึง พวกเขาสามารถได้ทุกตัวที่ต้องการ… ดังนั้นพวกเขาสามารถเติมเต็มที่ว่างในสัญญาทั้งหมดด้วยราชาอสูรร้าย!
　　ความคิดที่จะเติมเต็มทั้งหมดด้วยราชาอสูรร้ายทำให้พวกเขาตื่นเต้น “งั้นไปเลือกกันเลย” ซูผิงไม่ต้องการเสียเวลา อาจมีบางอย่างผิดปกติอยู่ข้างนอก ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเมื่อไหร่ที่อสูรป่าจะมาถึงที่นี่ ลูกค้าของเขาขอบคุณและเริ่มเดินไปรอบๆ และตรวจสอบภาพฉายอสูร
　　“ถ้าคุณต้องการดูรายละเอียดของพวกมัน ปลดปล่อยพลังดวงดาวของคุณลงในร่างอวตาร และข้อมูลจะปรากฏขึ้นต่อหน้าคุณ” ซูผิงกล่าวเสริม
　　ห้องโชว์ของเขามีเทคโนโลยีขั้นสูงทุกประเภท เขาเชื่อว่าเทคโนโลยีประเภทนี้จะเป็นสินค้าที่เห็นในสหพันธ์ดวงดาวเท่านั้น
　　รายละเอียดข้อมูล? พวกเขาใส่พลังดวงดาวอย่างรวดเร็วลงในร่างอวตาร และคำอธิบายก็เริ่มปรากฏต่อหน้าพวกเขา
　　ชื่อ สายเลือด ระดับ พลังต่อสู้ ทักษะ… ฯลฯ
　　รายละเอียดทั้งหมด!
　　พวกเขาได้เห็นแม้กระทั่งสิ่งที่จะใช้เลี้ยงอสูร และสภาพแวดล้อมแบบไหนที่พวกมันชอบ!
　　“สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง?”
　　ปรมาจารย์ดาบ และฉินตู้หวงไม่เชื่อ
　　อสูรที่พวกเขาเห็นนั้นแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาเคยเจอ! ทั้งหอคอยมีแค่สิบสองคนที่อยู่ในสถานะว่างเปล่า!
　　อย่างมากที่สุดนักรบอสูรในตำนานแต่ละคนจะมีราชาอสูรร้ายสภาวะว่างเปล่าเพียงหนึ่งหรือสองตัว อสูรที่เหลือมักจะอยู่ที่สภาวะสมุทร
　　อสูรที่ซูผิงขายสามารถบดขยี้นักรบในตำนานสภาวะว่างเปล่า…
　　ทั้งสองขดริมฝีปาก พวกเขาพูดไม่ออก
　　ในระหว่างนี้ถังยู่หรานซึ่งอยู่ที่นี่ในฐานะพนักงานต้อนรับ เซี่ยจินชุ่ยและโจวเทียนหลินใส่พลังแห่งดวงดาวลงในอสูรที่พวกเขาค่อยข้างชอบ ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นคำอธิบาย
　　พวกเขาทั้งสามประหลาดใจกับสิ่งที่เห็น: ราชาอสูรร้ายเหล่านั้นอยู่สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　อีกก้าวหนึ่งราชาอสูรร้ายเหล่านั้นก็จะไปถึงสภาวะชะตากรรม!
　　ทั้งสามคนอ่านข้อมูลอย่างละเอียด ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉา ในที่สุดพวกเขาก็หยุดใส่พลังดวงดาว และข้อมูลก็หายไป
　　สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง… อสูรเหล่านั้นแข็งแกร่งเกินไปสำหรับพวกเขา
　　เซี่ยจินชุ่ยและโจวเทียนหลินรู้สึกเสียใจ พวกเขาเริ่มตรวจสอบอสูรตัวอื่น
　　อีกแล้วเหรอ? สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　เซี่ยจินชุ่ยและโจวเทียนหลินตกตะลึง
　　อีกแล้ว!
　　อะไร…? ทั้งสองสงสัยว่าซูผิงสามารถหาอสูรเหล่านี้ได้จากที่ไหน และทำไมเขาถึงคิดที่จะขายพวกมัน ต้องมีเยอะขนาดไหนถึงจะใจกว้างขนาดนี้?
　　ทั้งสองยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเปลี่ยนไปดูอสูรตัวต่อไป
　　อีกครั้งที่พวกเขาถูกแช่แข็ง
　　อีกแล้ว… สภาวะว่างเปล่าระยะหลัง
　　พวกเขาได้ยินปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงตะโกนเกือบจะพร้อมๆ กัน “คุณซู ผมต้องการตัวนี้!”
　　ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรีบร้อนราวกับกลัวว่าจะมีคนอื่นแซงหน้า
　　ฉินตู้หวงและปรมาจารย์ดาบวิ่งไปหาซูผิงแล้ว และพวกเขาก็พร้อมที่จะจ่ายเงิน
　　ซูผิงเตือนพวกเขาว่า “คุณแน่ใจหรือว่าคุณเจอแล้ว? คุณไม่ต้องการที่จะดูรอบ ๆ และตรวจสอบตัวอื่น ๆ ก่อนหรอ? อสูรบางตัวอาจจะมีทักษะที่ไม่เหมาะกับคุณ… สำหรับราคามีบอกอยู่ในคำแนะนำด้านล่าง คุณไม่เห็นเหรอ?”
　　คำแนะนำ? ปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงหน้าแดง พวกเขาอ่านข้อมูลไม่จบแต่รีบเข้าไปบอกว่าต้องการจะจ่ายเงิน
　　ท้ายที่สุด พวกมันคืออสูรสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　พวกเขาไม่สามารถมีอสูรที่ทรงพลังมากกว่านี้ได้!
　　พวกเขาไม่สนใจว่าทักษะของอสูรจะเหมาะสมหรือไม่ พวกเขาไม่ต้องต่อสู้เคียงข้างกับอสูร อสูรเหล่านั้นสามารถเอาชนะศัตรูได้ด้วยตัวเอง!
　　“ผมจะไปลองดู!” ปรมาจารย์ดาบรีบตรวจสอบข้อมูลของอสูรที่เขาตั้งใจจะซื้อ
　　ปรมาจารย์ดาบสรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่โชคดีเพราะอสูรตัวแรกที่เขาเห็นอยู่ในสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง เป็นความคิดที่ดีที่จะลองเสี่ยงโชคกับลอตเตอรี… แน่นอนว่าเขาไม่สนใจที่จะได้รับเงินใดๆ การถูกลอตเตอรีไม่ได้มีประสิทธิภาพเท่ากับการล่าอสูรป่า ท้ายที่สุดแล้วค่าใช้จ่ายในการล่าและขายอสูรร้ายนั้นแทบไม่มีราคาเลย
　　ราคา… ปรมาจารย์ดาบข้ามข้อมูลที่เหลือและไปถึงบรรทัดสุดท้าย
　　ราคาคือ… 317 ล้าน?! ปรมาจารย์ดาบสงสัยว่าเขานับเลขศูนย์ผิดหรือเปล่า
　　อสูรในสภาวะว่างเปล่าระยะหลังขายในราคาสามร้อยล้าน?!
　　ซูผิงแจกอสูรชัดๆ!
　　ปรมาจารย์ดาบรู้สึกสับสน เขาหันกลับมามองซูผิงที่ยืนนิ่งอยู่ เขาจำได้ว่าซูผิงปกป้องเมืองฐานหลงจิงอย่างไร เขาเคยไปที่นั่นเพื่อพยายามอย่างเต็มที่ที่จะพลิกสถานการณ์ เขายื้อไว้ได้หนึ่งวันหลังจากฆ่าอสูรป่าไปนับไม่ถ้วน!
　　บางทีการขายอสูรเหล่านี้ก็เหมือนกับการบริจาค… ปรมาจารย์ดาบอุทานในใจ เขาไม่สามารถหาคำใดมาบรรยายว่าเขาเคารพซูผิงมากแค่ไหน “คุณซู ราคามากกว่าสามร้อยล้านนิดเดียว…”
　　“ใช่ ถูกแล้ว” ซูผิงพยักหน้า “ผมบอกให้คุณนำเงินมาหนึ่งหมื่นล้าน ผมไม่รู้ว่าคุณมีเท่าไหร่ แต่ผมคิดว่าการใช้เงินสามถึงสี่พันล้านก็เพียงพอแล้วที่จะเติมเต็มตำแหน่งว่างของคุณ” ปรมาจารย์ดาบตะลึงงัน
　　ตอนแรกเขาสงสัยว่าซูผิงเขียนราคาผิดหรือเปล่า แต่ดูเหมือนว่า…ไม่มีข้อผิดพลาด เขายังคิดที่จะให้ปรมาจารย์ดาบเติมตำแหน่งว่างทั้งหมด
　　ปรมาจารย์ดาบไม่ได้ตรวจสอบอสูรตัวอื่น แต่เขาสามารถบอกได้ว่าพวกมันทั้งหมดเป็นราชาอสูร
　　หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ปรมาจารย์ดาบก็ถามคำถามต่อไปว่า “คุณ… ซู คุณคิดจะให้ผมซื้อราชาอสูรร้ายเหล่านั้นเพื่อที่ผมจะได้ต่อสู้ได้ดีขึ้นในการโจมตีที่จะเกิดขึ้นใช่ไหม?”
　　ซูผิงตอบอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ อสูรป่าจากถ้ำลึกกำลังมาและกำลังจะไปถึงทุกมุมโลก ผมไม่สามารถกอบกู้โลกได้ด้วยตัวเอง ผมหวังว่าคุณจะสามารถช่วยผมได้” แต่เราจะใช้อสูรที่คุณมอบให้เรา และมันจะเป็นคุณที่จะช่วยทุกคนได้… ปรมาจารย์ดาบคิดกับตัวเอง เขาจ้องไปที่ชายหนุ่มผู้สมควรได้รับความเคารพและความชื่นชมจากเขา
　　ปรมาจารย์ดาบสูดหายใจเข้าลึก ๆ และสัญญาอย่างเคร่งขรึมว่า “ผมเข้าใจแล้ว เราจะร่วมกันปกป้องอาณาเขตของมวลมนุษยชาติจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต!”
　　“ผมรู้ความตั้งใจของคุณ” ซูผิงยิ้ม “ไปดูอสูรเถอะ ดูให้ดีๆ ถัง มาช่วยฉันหน่อย”
　　ถังยู่หรานผู้ซึ่งยังคงอ่านข้อมูลของอสูรตัวที่สามที่เธอเห็นอยู่ต้องเลิกตรวจสอบสภาวะของอสูรร้าย เธอวิ่งไปหาซูผิงและถามว่า “ช่วยอะไรนาย?”
　　“เขียนชื่ออสูรที่พวกเขาต้องการซื้อ” ซูผิงกล่าว ถังยู่หรานมองไปที่ปรมาจารย์ดาบ เซี่ยจินชุ่ย และฉินตู้หวง จากนั้นก็ทำหน้าบึ้งใส่ซูผิง“ฉันเพิ่งเห็นอสูรบางตัวและพวกมันทั้งหมดอยู่ในสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง ฉันยังต้องการอสูรด้วย นายมีตัวไหนที่อยู่สมุทรระยะหลังไหม? ฉันขอเลือกตัวหนึ่งได้ไหม…?”
　　“ทำหน้าที่ของเธอ” ซูผิงปฏิเสธอย่างไร้ความปราณี
　　เขาจำไม่ได้ว่าเขามีอสูรระดับนั้นเปล่า เขาอาจมีหนึ่งหรือสอง แน่นอนว่าเขาจะเก็บอสูรของสภาวะสมุทรไว้ให้เธอ
　　ถังยู่หรานขดริมฝีปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรอีก
　　แต่ปรมาจารย์ดาบประหลาดใจกับสิ่งที่เธอพูด
　　เธอเห็นสามตัวและทั้งหมดอยู่ในสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง…?
　　เขาอดไม่ได้ที่จะถามซูผิงว่า “คุณซู คุณมีราชาอสูรสภาวะว่างเปล่าทั้งหมดกี่ตัว?”
　　ฉินตู้หวง โจวเทียนหลิน และเซี่ยจินชุ่ยมีคำถามเดียวกันเพราะอสูรอื่น ๆ ทั้งหมดที่พวกเขาได้เห็น … อยู่ในสภาวะว่างเปล่าระยะหลัง!
　　เซี่ยจินชุ่ยไม่รู้ว่าพวกเขาควรจะรู้สึกเศร้าหรือมีความสุขกับเรื่องนี้ พวกเขาสงสัยว่าอสูรทั้งหมดอยู่ที่สภาวะว่างเปล่าหรือเปล่า… ถ้าเป็นเช่นนั้นไม่ว่าอสูรจะน่าพิศวงเพียงใด พวกเขาจะเดินทางฟรี ท้ายที่สุดแล้วทั้งสองจะไม่สามารถเลือกอสูรแบบนั้นได้
　　“โดยพื้นฐานแล้วคือทั้งหมด” ซูผิงกล่าว “นั่นคือเหตุผลที่ผมบอกให้คุณดูให้ดี และหาตัวที่เหมาะกับคุณที่สุด ใช้เวลาของคุณ” ความเงียบลดลง
　　พวกเขาทั้งหมดตะลึงงัน
　　ถังยู่หรานเป็นคนแรกที่กลับมารู้สึกตัว
　　ไม่น่าแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมให้ฉันเลือก ไม่มีอสูรตัวใดที่เหมาะกับฉัน
　　”ดังนั้น? คุณฉิน คุณตัดสินใจแล้วหรือยังว่าจะซื้อตัวไหน?” ซูผิงถามฉินต้หฮฃวง
　　ฉินตู้หวงหัวเราะกลวงๆ “ไม่มียังไม่ได้ ผมตรวจสอบอยู่…” เขาไม่ต้องรีบร้อนเนื่องจากอสูรทั้งหมดอยู่ที่สภาวะว่างเปล่าเขาสามารถเลือกตัวที่เหมาะกับเขาที่สุด หรือตัวที่มีพลังต่อสู้อสู้สูงสุด
　　ปรมาจารย์ดาบยังคงงงงัน
　　“ราชาอสูรร้ายสภาวะว่างเปล่าเยอะขนาดนี้… คุณซู คุณ…”
　　“นั่นเป็นความลับของผม” ซูผิงยิ้ม
　　ปรมาจารย์ดาบรู้ว่าเขาข้ามเส้น “คุณซูผมขอโทษ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง”
　　”ไม่เป็นไร ดูต่อไปและหาอสูรที่คุณต้องการ” ซูผิงไม่ได้คิดมาก
　　ปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงดูต่อไป โจวเทียนหลินและเซี่ยจินชุ่ยมองหน้ากันและทั้งคู่ก็ยิ้มอย่างขมขื่น โจวเทียนหลินกล่าวว่า “คุณ… ซู… ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรให้ผมเลือก… เนื่องจากอสูรทั้งหมดที่มีอยู่ในสภาวะว่างเปล่า”
　　เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกดีกว่าโจวเทียนหลินเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะไม่สามารถซื้ออสูรเหล่านี้ได้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็รู้ว่าการมีราชาอสูรร้ายสภาวะว่างเปล่าจำนวนมากอยู่จะก่อให้เกิดพลังที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าหอคอย ซูผิงมีส่วนร่วมด้วยมากกว่าตัวหอคอยเองอีก!
　　“ผมเรียกคุณมาที่นี่เพราะมีเหตุผล”
　　ซูผิงมองไปที่อู่กวนเฉิงที่ไม่ได้พูดอะไร เขาไม่สามารถซ่อนความผิดหวังอย่างชัดเจนได้ “ผมมีผลไม้สองชิ้นที่สามารถช่วยให้คุณสองคนไปถึงระดับตำนานได้ หลังจากนั้นคุณจะสามารถซื้ออสูรเหล่านี้ได้”
　　“ผลไม้? ระดับตำนาน?”
　　โจวเทียนหลินและอู่กวนเฉิงต่างตกตะลึง พวกเขาจ้องไปที่ซูผิงอย่างไม่เชื่อ
　　พวกเขาจะสงสัยคำพูดนั้นหากพวกเขาไม่ได้เพิ่งจะเห็นอสูรทั้งหมดที่สภาวะว่างเปล่ามา พวกเขามั่นใจว่าซูผิงน่าจะพูดจริง! ซูผิงเป็นคนลึกลับที่พวกเขาไม่เข้าใจ!
　　ความจริงที่ว่าพวกเขาสามารถไปถึงระดับตำนานนั้นดีเกินกว่าจะเป็นจริงได้ พวกเขารู้สึกว่าพวกเขากำลังฝัน
　　เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกหงุดหงิดเพราะซูผิงไม่ได้รวมเขาไว้ด้วย
　　ปรมาจารย์ดาบและฉินตู้หวงหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ และหันกลับมาด้วยความตกใจ
　　ถังยู่หรานรู้ว่าซูผิงจะไม่ล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่… เขาไม่ได้คิดถึงเธอ!
　　เธอรู้สึกสงสารตัวเอง
　　“ตั้งใจฟังก่อน” ซูผิงยิ้ม “อย่างแรกเลย ผลไม้มีราคาแพง อย่างที่สอง การทานผลไม้มีผลข้างเคียง ยกตัวอย่างเช่นคุณจะอ่อนแอกว่านักรบอสูรในตำนานอื่นๆ ที่สภาวะสมุทร และคุณจะจำกัดอยู่ที่ระดับในตำนาน หรือแม้แต่สภาวะสมุทร ไม่อาจก้าวข้ามไปอีกขั้น…”
　　อู่กวนเฉิงและโจวเทียนหลินเงียบขรึมจากคำอธิบายนั้น ซูผิงจริงจัง พวกเขาตื่นเต้น สำหรับผลข้างเคียง มันเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถรับได้
　　พวกเขาจะไม่มีวันไปถึงระดับตำนานด้วยตัวของพวกเขาเอง อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่พวกเขาคิด
　　สถานการณ์โดยรวมจะแย่ลงเรื่อยๆ พวกเขาเชื่อว่าการไปถึงระดับตำนานจะเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาอย่างมาก อย่างน้อยที่สุดโอกาสรอดของพวกเขาก็เพิ่มขึ้น!
　　”ผมจะซื้อ!”
　　ในฐานะผู้นำตระกูล โจวเทียนหลินมีความแน่วแน่ “ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ผมยินดีจ่าย แม้ว่าจะต้องใช้เงินทั้งหมดก็ตาม คุณซูขอบคุณสำหรับโอกาสที่ดีนี้…” เขาโค้งตัวก้มลง