Chapter 54: สกิลการแต่งเรื่อง
การทดสอบของเซียวู่ฉางสิ้นสุดลงแล้วเนื่องจากเขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้และนักตกปลาที่เก่งที่สุดของเขาก็ถูกจัดการไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะปล้นคนอื่นด้วยนักตกปลาระดับห้าเหล่านั้น

ในขณะนี้หานเฟยพูดกับเหอเสี่ยวหยูด้วยความหงุดหงิด “เราไม่สามารถแล่นเรือทั้งหมดกลับไปได้!”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “จะไม่มีใครกล้าปล้นคุณอีกเมื่อพวกเขาเห็นเรือมากมาย”

หานเฟยถามว่า “เหอเสี่ยวยูคุณคิดว่าตอนนี้เราเป็นที่หนึ่งไหม”

เหอเสี่ยวหยู่กล่าวว่า “นายคือที่หนึ่งแน่ๆ ฉันอาจจะไม่ถึงร้อย”

เหอเสี่ยวยูเสียใจที่การต่อสู้สิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะเข้าร่วม ด้วยเหตุนี้เธอจึงรู้สึกละอายที่จะขอให้หานเฟยมอบเรือหลายลำให้กับเธอ

หานเฟยกล่าวว่า “ฟังดูไม่ถูกต้อง ฉันคิดว่าคะแนนของฉันมากเกินไป ฉันจะให้คุณหนึ่งลำ …อาจจะสองลำเพื่อที่คุณจะได้ไปถึงหนึ่งร้อยอันดับแรก”

ดวงตาของเหอเสี่ยวยูเป็นประกาย “นายพูดจริงนะ”

เธอดีใจมากและรีบไปเลือกเรือในตอนนี้

หานเฟยกล่าวว่า “คุณสามารถเอาเต่าเขียวและปลาสีเหลืองไปเท่าไหร่ก็ได้ที่ต้องการ แต่ไม่ใช่ปลาใบมีดนะ”

เหอเสี่ยวยู: “…”

เป็นเวลาค่ำแล้ว ดวงอาทิตย์ขนาดมหึมาแขวนอยู่บนพื้นผิวของมหาสมุทรอย่างใกล้ชิดราวกับว่าพวกเขาสามารถเดินเข้าไปได้หากพวกเขาก้าวไปข้างหน้าต่อไป

ขณะที่นั่งบนดาดฟ้าและดูดวงอาทิตย์หานเฟยก็พึมพำ “เสียดายที่ไม่มีเหล้าหรือบุหรี่”

“บุหรี่..คืออะไร”

เหอเสี่ยวยูเก็บปลาเสร็จแล้วและมั่นใจว่าเธอจะอยู่ในร้อยอันดับแรก เธอไม่ต้องการเข้าถึงสามอันดับแรกและเธอก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

หานเฟยถามว่า “คุณเคยเห็นบ้างไหม..โลกในมุมที่สวยงามที่เราอยู่ตอนนี้น่ะ”

เหอเสี่ยวหยู่กล่าวว่า “..อืม..พ่อของฉันบอกว่าก้นมหาสมุทรสวยมากและฉันก็นึกไม่ถึงว่ามันจะมีสีสันมากมายที่นั่น ฉันหวังว่าฉันจะได้เห็นพวกมันสักวัน!”

หานเฟยเหลือบมองเธอ “ทำไมคุณไม่เรียนรู้ที่จะชื่นชมดวงอาทิตย์ขนาดยักษ์เป็นการเริ่มต้นล่ะ”

“ดวงอาทิตย์ดียังไงหรอ”

หานเฟยยิ้ม “คุณเคยสงสัยไหมว่าทำไมดวงอาทิตย์ถึงใหญ่มาก มันไม่วิเศษสำหรับคุณหรอ อะไรถือวัตถุขนาดมหึมาขนาดนี้ หรือมีอะไรป้องกันไม่ให้มันมาชนเรา..”

เหอเสี่ยวยูจ้องมองหานเฟยราวกับว่าเขาเป็นคนงี่เง่า “เทพแห่งท้องทะเลไง เทพแห่งท้องทะเลจับดาวที่สุกใสที่สุดในความมืดมารวมกันและกลายเป็นดวงอาทิตย์ไง”

หานเฟย: “ …”

หานเฟยกล่าวว่า “หึ..ฉันไม่เชื่อเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอกนะ..”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “อย่าพูดไม่ดีเกี่ยวกับเทพแห่งท้องทะเล เทพแห่งท้องทะเลเป็นผู้สร้างมหาสมุทรนำแสงสว่างและประทานสิ่งมหัศจรรย์ทั้งหมดในโลกให้เรา”

หานเฟยถามว่า “เหอเสี่ยวยู..คุณเคยเห็นรุ้งไหม”

เหอเสี่ยวยู: “???”

หานเฟยคว้าขวดน้ำและพูดว่า “มองไปที่ท้องฟ้านะ”

เขาอมน้ำเข้าไปเต็มปากแล้วก็พ่นมันออกไปบนฟ้า

“ฟู๊ดด..”

เหอเสี่ยวยูมองไปที่หานเฟยด้วยความตกใจและเห็นใจ ดูเหมือนเขาจะเสียสติไปแล้ว เขาเปลี่ยนไปจากเมื่อเดือนก่อนมากเลย..

“อ๊ะ”

ทันใดนั้นเหอเสี่ยวยูมองไปข้างหน้าด้วยความตกใจและขยี้ตาของเธอ ปากของเธออ้าค้าง

“อื้อหือ…”

หานเฟยกล่าวว่า “เงียบๆหน่อยสิ คุณจะตะโกนทำไม”

เหอเสี่ยวยูดึงหานเฟยและชี้ไปที่ท้องฟ้า “แสงศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสี…แสงศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีที่นำไปสู่อาณาจักรแห่งทะเล…”

หานเฟยกล่าวว่า “เงียบน่า หยุดพูดมั่วซั่วได้แล้ว”

หานเฟยโบกมือและพูดเมื่อสายรุ้งหายไป “มันเรียกว่าสายรุ้ง มันเกิดจากการกระจายของแสงและการสะท้อนเมื่อแสงแดดส่องกระทบหยดน้ำที่มีลักษณะเป็นทรงกลม…ลืมไปเถอะยังไงคุณก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”

เหอเสี่ยวยูมองไปที่หานเฟยด้วยความสนใจอย่างเต็มที่ “ไม่มันคือแสงศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสี หานเฟยคุณได้พบกับเทพแห่งท้องทะเล ที่ก้นมหาสมุทรเมื่อเดือนก่อนหรอ”

หานเฟยกล่าวว่า “ฉันเจอหอยในทะเลมากมาย”

เหอเสี่ยวหยู่ต้องการถามมากกว่านี้ แต่หานเฟยขัดจังหวะเธอและพูดว่า “ดูสิเรือกำลังมา”

การทดสอบตกปลาจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า เรือทุกลำที่แล่นผ่านไปได้รีบหนีเมื่อเห็นกองเรือของหานเฟย อย่างไรก็ตามมีเรือสองสามลำตรงมาที่พวกเขา

หานเฟยและเหอเสี่ยวยูต่างก็สงสัย ใครจะกล้ามากขนาดนี้

หานเฟยถามว่า “คุณพร้อมที่จะปล้นหรือยัง”

เหอเสี่ยวยูตอบว่า “พร้อม!”

เมื่อเรือแล่นเข้ามาหานเฟยเห็นถังเกอและถังเกอก็เห็นหานเฟย

เหอเสี่ยวยูกระโดดและโบกมือของเธอ “ถังเกอเราอยู่นี่!”

ถังเกอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเรือของหานเฟย “หานเฟย…เกิดอะไรขึ้น?”

หานเฟยกล่าวว่า “อ๋อ มีคนเข้ามาแจกน่ะ”

ถังเกอ: “???”

ถังเกอเงยหน้าขึ้นด้วยความไม่เชื่อ ฉันไม่อยู่เพียงไม่ถึงหนึ่งเดือนและคุณสามารถปล้นเรือจำนวนมากได้ในการทดสอบตกปลานี้งั้นหรอ

เหอเสี่ยสยูกล่าวอย่างอิจฉาว่า “ทั้งหมดเป็นเพราะของที่คุณทิ้งไว้ให้เขาถังเกอ คุณให้ของดีกับเขามากเลยนะ เขาสามารถฆ่าผู้ตรวจการได้แล้วหลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน”

“ฉันทิ้งของว้ให้หลายอย่างแล้ว…เดี๋ยวก่อนอะไรนะผู้ตรวจการ..”

หานเฟยกอดคอของถังเกอแล้วกระซิบกับเขาว่า “อย่าแปลกใจ ฉันมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอื่นๆ ฉันใช้เวลาห้าวันในมหาสมุทรตอนที่คุณไม่อยู่ ในช่วงห้าวันนั้นฉันได้พบกับชายชราเคราขาวที่ยืนกรานว่าจะสอนความสามารถให้ฉัน…”

มีข้อมูลมากมายในคำบอกเล่าของหานเฟยแต่ถังเกอไม่สนใจรายละเอียดและถามว่า “ใครพยายามฆ่าคุณหรอ”

หานเฟยกล่าวว่า “ฮ่าฮ่า.. มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันเลย อย่าให้ความลับรั่วไหล ฉันบอกคนอื่นว่าฉันก้าวหน้าอย่างรวดเร็วเพราะของที่คุณมอบให้ฉันไว้”

ถังเกอพยักหน้าและกล่าวว่า “โอเค ที่ดีที่สุดคืออย่าดึงดูดความสนใจมากเกินไป อย่างไรก็ตามการฆ่าผู้ตรวจการเป็นเรื่องใหญ่ ทำไมคุณ…”

หานเฟยกล่าวว่า “เขาน่าจะเป็นคนทรยศในหมู่ผู้ตรวจการที่ทำงานให้กับพยัคฆ์ ฉันแค่ซัดเขาลงไปในมหาสมุทรเมื่อที่เขาไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนที่จะมีงูใบมีดจัดการเขา ดังนั้นฉันไม่ได้ฆ่าเขาจริงๆ”

ถังเกอตกใจมาก “คุณตกลงไปในมหาสมุทรเหรอ คุณโอเคไหม”

หานเฟยกล่าวว่า “อย่างที่คุณเห็นฉันสบายดีมาก”

ถังเกอกล่าวอย่างเศร้าหมอง “พยัคฆ์กล้าหาญมาก ฉันจะสอนบทเรียนให้พวกเขาหลังจากที่เรากลับกันแล้ว”

หานเฟยพูดโดยไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ “ช่างมันให้ฉันดูแล … คืนนี้คุณจะกลับบ้านไหม? ฉันจะสอนเทคนิคการต่อสู้ให้คุณเอง”

ฟางเจ๋อส่ายหัวในหมอก เทคนิคการต่อสู้หรอ จะมีผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานในหมู่บ้านน้ำสวรรค์นี้จริงๆหรอ มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์จริงๆที่ชายหนุ่มกลายเป็นชาวประมงระดับเจ็ดจากนักตกปลาระดับสอง ในเมืองมีคนที่เติบโตจากชาวประมงธรรมดามาเป็นชาวประมงที่ซ่อนอยู่ในชั่วข้ามคืนอยู่

หานเฟยพูดอย่างไม่เร่งรีบ “ให้ฉันบอกคุณนะว่าชื่อของเทคนิคการต่อสู้คือเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ใน 108 วิธีในการปรับสภาพร่างกาย…”

“พูดว่าอะไรนะ”

พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงเมื่อฟางเจ๋อจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา

เหอเสี่ยวยูพูดอย่างตะลึงว่า “คุณทูตสวรรค์”

หานเฟยเก่งกว่าเหอเสี่ยวยูมาก แต่เขาก็แสร้งทำเป็นประหลาดใจ “สวัสดีครับทูตสวรรค์”

ฟางเจ๋อพยักหน้าและถามอย่างเคร่งขรึม “เทคนิคที่คุณพูดถึงชื่ออะไรนะ”

หานเฟยกล่าวว่า “เอกสารที่ไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับ 108 วิธีในการปรับสภาพร่างกาย”

ฟางเจ๋อกล่าวว่า “บอกรายละเอียดได้มั้ยว่าคุณพบชายชราได้อย่างไร”

หานเฟยเริ่มสร้างเรื่องต่างๆขึ้นมา “คืนนั้นฉันกำลังทำการฝึกฝนและรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะก้าวไปสู่ความก้าวหน้า แต่มีบางอย่างที่ขาดหายไปเสมอ จากนั้นชายชราเคราขาวคนหนึ่งก็โผล่ออกมาจากอากาศและบอกฉันว่าร่างกายของฉันแย่เกินไป จากนั้นเขาก็กดมือลงบนหน้าผากของฉันและฉันก็เรียนรู้ความสามารถนั้น”

ฟางเจ๋อพึมพำ “ความรู้การปรับปรุง..การฟื้นฟูร่างกายหรอ…คุณได้พบกับผู้เชี่ยวชาญระดับตำนาน คุณโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อจริงๆเด็กน้อย!”

หานเฟยถามอย่างโง่เขลา “ผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานแข็งแกร่งแค่ไหนหรอ เขาแข็งแกร่งกว่าคุณไหม”

ฟางเจ๋อหัวเราะเบาๆ “ สำหรับคนอย่างคุณดีที่สุดที่จะไม่เรียนรู้สิ่งเหล่านี้ สิ่งที่คุณต้องรู้ก็คือผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดในมหาสมุทร ใช่สิคุณพูดหรือหรือเปล่าว่ามันยังไม่สมบูรณ์”

หานเฟยกล่าวว่า “มันรวม 108 การเคลื่อนไหว การทำมันเป็นเรื่องยาก แต่ก็ได้ผลดีทีเดียว”

ฟางเจ๋อกล่าวว่า “แน่นอน…ถังเกอเราจะใช้เวลาอีกสองสามวันในหมู่บ้านน้ำสวรรค์นี้ คุณต้องเรียนรู้เอกสารที่ไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับ 108 วิธีในการปรับสภาพร่างกาย”

ถังเกอลังเล “อืม…ผู้เฒ่าคนนั้นสอนเทคนิคให้หานเฟย ฉันควรเรียนรู้มันด้วยสินะ”

ฟางเจ๋อกล่าวว่า “มันเป็นสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานสอนมันก็ไม่ช่เรื่องแย่ที่จะลองดูนะ”

จากนั้นฟางเจ๋อก็สังเกตหานเฟยด้วยความสงสัยว่าทำไมผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานจึงแนะนำชาวประมงทั่วไปแบบนี้ ผู้ชายคนนี้มีศักยภาพที่เขาไม่สังเกตเห็นหรือเปล่า..