Chapter 103: ปลาดาวหกแฉก

ฉันควรจะลงไปไหมนะ?

หานเฟยรู้ดีว่าในสถานที่ลึกลับเช่นมหาสมุทรมันมีโอกาสให้คุณต้องมองหาพวกมัน

หานเฟยลงไปจนสุด และรอบๆตัวเขามีกุ้งขาวตัวเล็กหรือปลาหมึกตัวเล็กๆที่กําลังรีบหนีไป ในขณะที่เขาเดินลงไปเขาก็รู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆในใจที่ผสมไปด้วยความตื่นเต้นความประหลาดใจและความไม่สบายใจ

เมื่อดําน้ำไปอีกร้อยเมตรหานเฟยก็เห็นรูปหกแฉกที่ไม่เท่ากัน!

นั่นคืออะไรนะ?

ทันทีที่หานเฟยเห็นชัดเจนว่ามันคืออะไรใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและเขาก็ว่ายน้ำไปไกลหลายสิบเมตรทันที เขาเห็นปลาดาวหรอ มันคืออะไรกันนะ! ปลาดาวหกแฉกยาว 50 เมตรหรอ?

นี่มันคืออะไรกัน?

หานเฟยคิดในใจทันทีทําไมหลี่จื้อถึงไม่แตะต้องสถานที่แห่งนี้ เพราะมันน่าขนลุกมาก มีปลาอ ยู่ไม่กี่ตัวและกําแพงหินไม่เหมาะสําหรับปูและกุ้งอาศัยอยู่ อย่างไรก็ตามเขาเห็นกระดองปู บางตัวในที่โล่งข้างขาของปลาดาว

เป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้คนในหมู่บ้านจะไม่พบสถานที่พิเศษเช่นถ้ำก้นทะเลเนื่องจากพวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายร้อยหรือหลายพันปี! แต่ทําไมไม่มีใครมาที่นี่? ก็ใครจะกล้ามาล่ะ ปลาดาวตัวใหญ่น่ากลัวจริงๆ! ใครกล้ามาที่นี่กัน?

แม้จะกลัว แต่เมื่อเห็นว่าปลาดาวดูเหมือนจะไม่ขยับ แต่หานเฟยกลงมาอีกเล็กน้อยเมื่อมีข้อมูลปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

<ชื่อ> ปลาดาวหกแฉก (อ่อนแอ)

<ระดับ> 36

<คุณภาพ> ลึกลับ

<บทนํา> ปลาดาวหกแฉกเป็นสิ่งมีชีวิตลึกลับ พวกมันหายากมากและโลภมากสําหรับสมบัติ พวกเขาชอบแสวงหาสมบัติทุกหนทุกแห่งมันจึงถูกเรียกว่าสมบัติเคลื่อนที่ ขาทั้งหกของมันสามารถเปล่งลําแสงประหลาดออกมาได้ซึ่งประตูแห่งความว่างทั้งหกจะปรากฏขึ้น คุณอาจได้รับโอกาสหรือตายโดยเข้าประตูหนึ่งในหกประตู เลือกประตูที่จะเข้าอย่างระมัดระวัง

<พลังวิญญาณ> 4,200 จุด

<เอฟเฟกต์ที่กินได้> กินไม่ได้

<ที่สะสมได้> ไม่มี

<ดูดซับได้>

หานเฟยหายใจเข้าลึก ๆ สิ่งมีชีวิตระดับ 36! คุณล้อเล่นฉันรึเปล่าเนี่ย? นี่คือการประมงธรรมดาไม่ใช่ระดับสาม ใช่มั้ย? ใบหน้าของหานเฟยมืดลง ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีใครกล้าสํารวจสถานที่แห่งนี้ มันเกินความสามารถของฉันโดยสิ้นเชิง!

นี่เป็นสิ่งมีชีวิตลึกลับตัวที่สองที่หานเฟยเห็นตัวแรกคือปลากลืนวิญญาณแฝดหยิน – หยาง

หานเฟยส่ายหัว ช่างมัน! ฉันควรกลับมาที่นี่อีกครั้งเมื่อฉันเข้มแข็งพอ ฉันไม่มีโอกาสรอดจากการโจมตีของปลาดาวตัวนี้ ไม่ว่าสมบัติที่เคลื่อนที่ได้จะมีค่าแค่ไหนมันก็ไม่มีค่าไปกว่าชีวิตของฉันหรอก!

ขณะที่หานเฟยกําลังจะไปเจ้าดําก็พุ่งโฉบออกไปทันทีและตรงไปที่ปลาดาวหกแฉก

หานเฟยตกใจ “เจ้าดํากลับมา!”

มันช่างทรมานจริงๆที่ต้องให้ปลาสมาธิสั้นตัวนี้เป็นสัตว์วิญญาณของฉัน! แกรู้ไหมว่าอะไรอยู่ตรงหน้าของแก? ทําไมแกถึงอยากรู้อยากเห็นจังเนี่ย!

เมื่อเจ้าแบล็กอยู่ห่างจากปลาดาวหกแฉกเพียงสี่หรือห้าเมตรน้ำรอบ ๆ ก็สั่นและหานเฟยรู้สึกว่าเขากลัวจนขนลุก

ที่กลางหลังของปลาดาวหกแฉกดวงตากลมโตหกดวงก็เปิดขึ้นทันทีหานเฟยรู้สึกว่าเลือดของเขาเย็นเฉียบ ใช่แล้วดวงตานี้กําลังมองไปที่เจ้าดํา

เจ้าดําดูเหมือนจะกลัวเช่นกันเมื่อเขาหยุดว่ายน้ำ ตาปลาขนาดเล็กสองดวงและตากลมโตหกดวงที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเป็นเมตรมองมาที่กันและกัน หานเฟยรู้สึกราวกับว่ามีปลาหัวเหล็กนับหมื่นตัวอยู่ในใจของเขา

สิ่งมีชีวิตลึกลับทั้งสองจ้องมองกันและกันสักพักจากนั้นดวงตากลมโตทั้งหกก็ค่อยๆหันไปที่หานเฟย

หานเฟยตื่นตระหนก แต่ภายใต้การจ้องมองของปลาดาวหกแฉกเขายังคงยกมือขึ้นและโบกมือให้เขาราวกับจะบอกว่าฉันไม่ต้องการรบกวนคุณเลย อย่ามองมาที่ฉัน ฉันกลัว

อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าปลาดาวหกแฉกไม่ได้เข้าใจความหมายของเขาและทันทีที่ขาทั้งหกของมันยิงแสงสีม่วงพร้อมกันไปจนถึงด้านบนสุดของถ้ำ

“เจ้าดํา หนี…”

หานเฟยว่ายน้ำขึ้นไปอย่างหมดหวัง ตราบใดที่เขายังว่ายหนีได้เขาก็สามารถพาเจ้าดํากลับมาได้ เขาไม่เคยว่ายเร็วขนาดนี้มาก่อนในชีวิต เมื่อเปิดใช้งานทักษะมังกรพเนจรเขาก็พุ่งขึ้นไปเหมือนลูกศร เขาว่ายน้ำเร็วมากจนดูไม่เหมือนมนุษย์ด้วยซ้ำ

แบม…

เขากําลังจะไปถึงจุดสูงสุด แต่ในวินาทีถัดมาเขาก็เหมือนพุ่งชนไปในกําแพงที่มองไม่เห็น

ให้ตายเถอะจบกัน

“มนุษย์”

ใครกําลังพูดอยู่?

หานเฟยมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนกจากนั้นก็มองลงไป แต่ตอนนี้ไม่สามารถมองเห็นปลาดาวหกแฉกได้

“มนุษย์ลงมา”

เสียงนี้ปรากฏขึ้นในใจของหานเฟยโดยตรง หานเฟยแค่อยากจะบอกว่าไม่ฉันจะไม่ลงไปที่นั่น!

เสียงของปลาดาวหกแฉกดังขึ้นอีกครั้ง “มีทางเดียวที่จะออกไป”

มันคืออะไร?

หานเฟยพูดกับปลาดาวในใจ ทําไมไม่มีใครบอกฉันว่าสัตว์ประหลาดทะเลพูดได้! และสิ่งนี้ยังสามารถสื่อสารกับฉันผ่านทางความคิดของฉันด้วย!

ปลาดาวหกแฉกถามว่าอยากได้สมบัติไหม

ไม่ฉันไม่อยากได้!

ปลาดาวหกแฉก: “…”

“มนุษย์ไม่ชอบสมบัติหรอ ฉันสามารถให้โอกาสคุณได้นะ”

หานเฟยตอบกลับอย่าหลอกฉัน! คนส่วนใหญ่จะตายในประตูทั้งหกของคุณ ฉันเป็นเพียงปรมาจารย์ตกปลา แต่คุณมีเลเวล -36 แล้ว

“ฮะ คุณรู้มากเกี่ยวกับฉันได้อย่างไร ดูเหมือนว่าคุณคือคนที่ฉันรอคอย”

คุณกําลังพูดถึงอะไร? ฉันไม่ใช่คนที่คุณรอ

“ทําไมคุณถึงกลัวความตายล่ะ”

หานเฟยหัวเราะกับตัวเอง โฮโฮ! ถ้าคุณมีเลเวลต่ำกว่า 20 ฉันจะไม่กลัวคุณเลยและยังสามารถเอาชนะคุณได้ด้วยซ้ำ แต่พี่ปลาดาวดูตัวเองระดับ -36! คงเป็นเรื่องง่ายที่จะกลั่นแกล้งมนุษย์ตัวเล็กๆอย่างฉัน?

“ผ่อนคลายสิ! สัตว์ทางวิญญาณของคุณเป็นแบบของฉัน ฉันจะให้โอกาสคุณตามความเป็นจริง”

ฉันไม่เชื่อคุณ!

“แล้วคุณจะต้องกลั้นหายใจที่ก้นทะเลแบบนี้ต่อไปนั่นแหละ ฉันจําคุณได้ว่ามนุษย์ต้องหายใจ..”

คุณรู้เรื่องนี้! เอ้ย! ทําไมคุณถึงคุ้นเคยกับมนุษย์จังเนี่ย

หานเฟยขอร้องคุณหกแฉกคุณปล่อยฉันไปได้ไหม

ลงมา โอกาสนั้นฉันมอบให้กับคุณ เป็นทางเลือกของคุณ

ใบหน้าของหานเฟยเปลี่ยนไปหลายครั้ง ตอนนี้เขากลับไปที่คําถามแรก เขาควรจะลงไปหรือไม่

หานเฟยลงมาด้วยใบหน้าเศร้า เขาต้องลงมา เช่นเดียวกับที่ปลาดาวหกแฉกพูดถ้าเขาไม่ลงมา เขาก็จะขาดอากาศหายใจ แม้ว่าเขาจะอยู่ในน้ำได้เป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังคงขาดอากาศหายใจตายในที่สุด!

แสงสีม่วงยังคงอยู่ที่นั่นราวกับว่าเป็นตาข่ายขนาดใหญ่และครอบคลุมถ้ำอย่างสมบูรณ์

หานเฟยได้ยินเสียงอีกครั้งฉันอยู่ที่นี่มาสามร้อยปีแล้ว แม้ว่าจะมีโอกาสน้อยที่สุด แต่ฉันก็จะให้สมบัติของฉันแก่คุณ

หานเฟยไม่เชื่อเขา คุณไม่สามารถออกไปได้หรอ

คุณไม่เห็นหรอว่าฉันติดอยู่ที่นี่?

แล้วทําไมคุณถึงมาติดที่นี่ล่ะ?

ปลาดาวหกแฉกหยุดไปซักพักและพูดต่อ เมื่อสามร้อยปีก่อนตอนที่ฉันยังเด็กฉันถูกจับและติดอยู่ที่นี่ ชายคนนั้นตั้งวงพันธนาการไว้ที่นี่ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถหลบหนีได้ เขาบอกว่าเขาอาจจะกลับมาในอนาคตหรืออาจจะไม่ใช่เขา แต่เป็นศิษย์ของเขาที่กลับมาแล้วฉันจะได้รับการปล่อยตัว จนถึงวันนี้มีหลายคนมาและฉันคิดว่าพวกเขาเป็นลูกศิษย์ของเขาทั้งหมด แต่น่าเสียดายที่คนเหล่านี้วิ่งหนีหรือติดอยู่ที่นี่และเข้าประตูของฉัน …

แล้วคนที่เข้าไปล่ะ? พวกเขาได้สมบัติออกมาหรือเปล่า

ปลาดาวหกแฉกหยุดอีกครั้ง … พวกเขายังไม่ออกมา

หานเฟยพูดไม่ออก หมายความว่ายังไม่ออกมา? เราทั้งคู่รู้ว่าพวกเขาตายไปแล้วใช่มั้ย?

หานเฟยมีความคิดคุณหกแฉกแล้วเรื่องนี้ล่ะ เมื่อฉันกลายเป็น นักตกปลาในตํานานฉันจะกลับมาช่วยคุณได้ไหม ตอนนี้ฉันเป็นแค่ปรมาจารย์ตกปลาระดับแรก ฉันไม่เข้มแข็งพอที่จะช่วยคุณ!

เขาคนนั้นตัดโอกาสเหลือห้าตัวเลือกจากประตูทั้งหกของฉัน ถ้าคุณเกี่ยวข้องกับคน ๆ นั้น คุณอาจได้รับโอกาส

แล้วประตูที่เหลือล่ะ? หานเฟยถาม

นั่นคือสมบัติของฉันเอง ถ้าคุณช่วยฉันได้ฉันจะให้สมบัติแก่คุณ

หานเฟยถามุณหกแฉกโปรดบอกฉันว่าเขาเป็นใคร ให้ฉันตามหาเขาแล้วฉันจะรีบให้เขากลับมาช่วยคุณทันที เชื่อฉันสิฉันจะกลับมาเพราะฉันอยากได้สมบัติ

หกแฉกปลาดาวเงียบไปชั่วขณะ ฟังดูมีเหตุผล… แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไรมีเคราเท่านั้น

หานเฟยกลอกตาและคิดกับตัวเองแล้วฉันจะหาคน ๆ นั้นได้ยังไง?! เคราหัวหน้าหมู่บ้านของเรามีเคราเฒ่าเจียงมีเคราเฉาเฟยมีเครา…ดูเหมือนว่าผู้ชายทุกคนในโลกจะมีเครา

หานเฟยตอบว่าให้ฉันออกไปหาคนช่วย ฉันรู้จักชายชราคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้รวบรวมวิญญาณที่ทรงพลังมากและยังสามารถควบคุมน้ำได้