‘ผมขอแสดงความเคารพ เจ้านาย!‘

หลังจากได้ยินคำพูดของหมาป่าคลั่ง ลูกค้าทุกคนในบาร์ต่างก็งุนงง

คนที่ไม่มีใครเทียบได้ ที่สามารถปราบกองกำลังอื่น ๆ ทั้งหมดในพื้นที่ทางตอนเหนือของเมืองเจียงซี ได้ยกให้นักเรียนคนหนึ่งเป็นเจ้านายของเขา

เหตุการณ์นี้จะต้องสร้างความแตกตื่นไปทั้งเมืองเจียงซีอย่างแน่นอน เมื่อมีการแพร่กระจายออกไป!

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่เฟยเชี่ยนพร้อมด้วยความนับถือ พวกเขารู้ว่าเจ้าอ้วนนี้จะได้กลายเป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองเจียงซีนับจากนี้ไป

สิ่งที่พวกเขานับถือมากกว่าก็คือ ความเป็นเพื่อนที่ดีของเย่เฟิงต่อเฟยเชี่ยน

เพราะคำพูดง่าย ๆ ของเย่เฟิง เฟยเชี่ยนจึงกลายเป็นผู้มีอิทธิพลในเมือง

หนึ่งประโยคสั้น ๆ สามารถสร้างผู้มีอิทธิพลได้!

ทุกคนก็มองเย่เฟิงด้วยความเคารพที่ซับซ้อนและลึกซึ้ง

ชวี่เต๋าและเหล่าเพื่อนของเขาแทบจะเป็นลม

‘เฟย…เฟยเชี่ยนกลายเป็นเจ้านายของหมาป่าคลั่ง! นี่มัน…’

ใบหน้าของชวี่เต๋าพลันซีดลงอย่างน่ากลัว

ก่อนหน้านี้ชวี่เต๋าและเฟยเชี่ยนนั้นเป็นเพื่อนกันและมีตำแหน่งทางสังคมพอ ๆ กัน ชวี่เต๋ายังเคยดูถูกเจ้าอ้วนมาก่อนด้วย

แต่ขณะนี้ชวี่เต๋าตระหนักดีว่า เขานั้นไม่สำคัญอีกต่อไป เป็นเหมือนมดแมลงต่อหน้าเฟยเชี่ยนตั้งแต่วันนี้

และเขาก็ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าไปประจบประแจงเฟยเชี่ยนอีกด้วย!

ชวี่เต๋ามองไปที่เย่เฟิงด้วยนัยน์ตาอ่านยาก

ความรุ่งโรจน์ของเฟยเชี่ยน นั้นเป็นของขวัญจากเย่เฟิง แต่ชวี่เต๋านั้นกลับเหยียดหยามเย่เฟิงมาก่อน เพราะแบบนี้ชวี่เต๋าจึงอยากตบตัวเขาเองแรง ๆ

‘ฉันตาบอด! ฉันมันเป็นคนตาบอดจริง ๆ ฉันแม่งโง่!’

ชวี่เต๋ารู้สึกเสียใจอย่างมาก

หยวนหลี่ที่อยู่ข้าง ๆ ชวี่เต๋านั้นก็มีอาการไม่ต่างกัน

ในฐานะแฟนเก่าของเฟยเชี่ยนเธอนั้นไม่คิดเลยว่าเฟยเชี่ยน จะกลายเป็นบุคคลชั้นนำในเมืองเจียงซีในเวลาไม่นานหลังจากที่พวกเขาทะเลาะกันไป!

‘ทำไมกัน…ทำไม!’

หยวนหลี่แทบเป็นบ้า!

ถ้าหากเธอไม่ดูหมิ่นเย่เฟิง เธอก็คงจะไม่ทะเลาะกับเฟยเชี่ยน และตอนนี้เธอคงจะเป็นผู้หญิงของผู้มีอิทธิพลทางตอนเหนือของเมืองเจียงซี นี่หมายความว่าเธอนั้นสามารถเข้าสู่ชนชั้นสูงของเมืองเจียงซีได้

แต่ตอนนี้…

‘ฉันรู้สึกเสียใจมาก! ทำไมนะ…ฉันมันโง่!”

หยวนหลี่ทิ้งตัวลงและร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

เซ็งเหวยเว่ยทรุดตัวลงบนพื้นอย่างงุนงง “ฉันไม่คาดคิดเลยว่าเขานั้น…จะมีความสามารถมากขนาดนี้! แม้แต่อาจารย์ของหมาป่าคลั่งก็ยังให้เกียรติเขาอย่างมาก! ฉันมันเป็นคนโง่จริง ๆ …”

เซ็งเหวยเว่ยรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอรู้ว่าเย่เฟิงและเธอนั้นมาจากสองโลกที่แตกต่างกันมากและเธอก็พลาดโอกาสอันมีค่าที่สุดในชีวิตของเธอไปแล้ว

ในขณะนี้ ชวี่เต๋า หยวนหลี่ และเซ็งเหวยเว่ย ต่างจำคำพูดของเฟยเชี่ยนได้ ‘เมื่อพวกแกดูถูกพี่ชายของฉันตอนนี้ ในอนาคตพวกแกจะไม่มีทางกลับมาเพื่อนกับพี่ชายของฉันได้แม้ว่าพวกแกจะต้องการ! ‘

เมื่อพวกเขาได้ยินประโยคนั้น ในตอนแรกพวกเขาตอบกลับด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ได้มีคุณสมบัติพอที่จะพูดคุยกับเย่เฟิงและเฟยเชี่ยน ทั้งตอนนี้และในอนาคต

ชวี่เต๋าและเพื่อนของเขาดูขมขื่นลงไปถนัดตา

…

 

เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาออกจากบาร์มันก็เป็นเวลาตีสองแล้ว

เย่เฟิงไม่ได้ไปกับเฟยเชี่ยนและหมาป่าคลั่ง เขาเดินอย่างช้า ๆ ไปตามถนนย่านบาร์แทน

หลอดไฟยังคงส่องแสงไปทั่วบาร์ที่ตั้งอยู่ริมถนน

ทุก ๆ ที่มีลูกค้าเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ที่เมามายกำลังออกจากบาร์

อย่างไรก็ตาม มีสาวงามคนหนึ่งดึงดูดความสนใจของเย่เฟิงในทันทีที่เขาเลี้ยวที่หัวมุมถนน

‘เป็นเธอเองเหรอ ?! ‘

เย่เฟิงหยุดมองพลางขมวดคิ้ว

หญิงสาวสวยคนหนึ่งกำลังเดินโซเซออกมาจากบาร์ ด้านหน้าไม่ไกลจากเขามากนัก

เธอเมามายและใบหน้าของเธอเป็นสีแดงอย่างชัดเจน ด้วยดวงตาที่สวยงาม ใบหน้าที่ประณีต นั่นทำให้เธอดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ

เธอคือหลินหลานประธานที่สวยที่สุดในเมืองเจียงซี

‘ฉันไม่นึกว่าเธอจะมาดื่มคนเดียวที่นี่! ‘

เย่เฟิงส่ายหัวของเขาในขณะที่เขาแสร้งทำเป็นไม่สนใจเธอ

แต่ว่าเมื่อเขาต้องการเดินจากไปเขาเหลือบไปมองที่รถตู้

รถตู้เคลื่อนที่ช้า ๆ ตามมาทางด้านหลังของหลินหลาน

‘หืมม? ‘

เย่เฟิงยกคิ้วขึ้นในขณะที่เขาแน่ใจแล้วว่ามีบางอย่างที่น่าสงสัยเกี่ยวกับรถตู้คันนี้

หลังจากนั้นผู้ชายที่ดูน่ากลัว จำนวนหนึ่งก็ออกมาจากด้านหลังของรถตู้ พวกเขาสวมหน้ากากสีดำ คนกลุ่มนั้นก้าวออกมาและมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณนั้น พวกเขาจึงเพ่งความสนใจไปที่หลินหลานอย่าง ๆ ช้า

เย่เฟิงไม่ต้องการเป็นคนชอบยุ่งเรื่องคนอื่น

แต่หลังจากได้ยินการสนทนาระหว่างผู้ชายที่ดูน่ากลัวเหล่านั้น เย่เฟิงก็หยุดเดินและเผยพลังฉีที่โหดร้ายผ่านสายตาของเขา

“หึหึ…นี่เป็นงานที่สุดยอดมาก! ข่มขืนและฆ่าประธานที่สวยที่สุดและเปลี่ยนโยนความผิดให้กับไอ้ลูกชายนอกสมรสที่ไร้ค่านั่น! มันช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ !” ชายคนหนึ่งพูดขณะที่เขาเลียริมฝีปากของเขาด้วยแววตาร้ายกาจ

“ใช่ที่สุด! เธอนั้นเป็นประธานที่สวยที่สุด เป็นเทพีในหัวใจของชายทุกคนในเมืองเจียงซี! แต่ตอนนี้เธอกำลังจะกลายเป็นของเล่นของพวกเรา! หึหึ…”

“ฮ่า ฮ่า…ไอ้ลูกชายนอกสมรสที่ไร้ค่านั่น! มันจะสูญเสียทุกอย่างในชีวิตโดยแม่งไม่มีใครสักคน!”

“…”

พวกผู้ชายเหล่านั้นหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น เมื่อพวกเขามองจากด้านหลังของหลินหลานที่อยู่ในสภาพที่น่าเย้ายวนใจ

เมื่อพวกเขาจินตนาการว่าเทพธิดากำลังจะเป็นของเล่นของพวกเขา ชายกลุ่มนั้นก็รีบเดินไปอย่างรวดเร็วและประชิดตัวหลินหลานในเวลาไม่กี่วินาที

หนึ่งในพวกเขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา จากนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้าและปิดปากของหลินหลาน ซึ่งทำให้เธอหมดสติไปในเสี้ยววินาที

จากนั้นพวกเขาอุ้มหลินหลานและวิ่งไปที่รถตู้อย่างรวดเร็ว

กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาเพียงสิบวินาทีเท่านั้น ด้วยทักษะความชำนาญของพวกเขามันคงไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทำแบบนี้

ทันใดนั้นรถตู้ก็เร่งความเร็วและออกจากพื้นที่นั้นในทันที!

ทว่ากลับไม่มีใครสังเกตเห็น ว่ามีอีกคนอยู่ด้านบนของรถตู้ราวกับปีศาจแฝงตัวในความมืด!

บรรยากาศแปลกประหลาด!

จิตสังหาร!

…

 

10 นาทีต่อมา รถตู้มาจอดอยู่ด้านนอกของสนามหน้าบ้านเก่า ๆ ย่านชานเมืองเจียงซี

หลังจากที่ประตูรถเปิดออก พวกผู้ชายก็พาหลินหลานออกจากรถ

“แม่ง นี่เป็นบ้านของไอ้ลูกชายนอกสมรสไร้ค่านั่นเหรอ? น่าสงสารชิบหาย! ไอ้เด็กเหลือขอของตระกูลเย่อาศัยอยู่ในคอกหมา!”

เมื่อมองสนามหน้าบ้านเก่า ๆ หนึ่งในชายกลุ่มนั้นก็พูดพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม

“หึหึ! ฉันกลัวว่าไอ้ลูกชายนอกสมรสไร้ค่านั้นจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้หลังจากคืนนี้! เพราะเขาจะต้องไปอยู่ในคุกตลอดชั่วชีวิตของเขาเท่านั้น!” ชายอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนผู้นำกลุ่มหัวเราะเยาะขณะที่เขาบอกอีกคนหนึ่งว่า “ไอ้คนไร้ค่านั้นไม่อยู่ที่นี่ น้องสามเร็วเข้า พังประตู!”

หลังจากได้ยินอย่างนั้น ชายที่มีมัดกล้ามตอบรับด้วยการเตะประตูสนามหน้าบ้านในทันที

ปัง!

ประตูเปิดออกขณะที่พวกเขาอุ้มร่างของหลินหลาน

สนามหน้าบ้านนั้นเต็มไปด้วยหญ้าและดูรกร้างเป็นอย่างมาก

หลังจากพังประตูบ้าน พวกเขาวางหลินหลานลงบนเตียงไม้

เมื่อดูหลินหลานกำลังนอนอยู่บนเตียง เหล่าผู้ชายก็รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ ชายคนหนึ่งหยิบยาออกมาจากกระเป๋าแล้วใส่ลงในปากของหลินหลานด้วยรอยยิ้มหื่นกระหาย

“หึหึ! หัวหน้า ยานี้มันถูกนำเข้ามา เม็ดเดียวสามารถเปลี่ยนแม่ชีให้กลายเป็นโสเภณีที่เร่าร้อนได้!”

หลังจากได้ยินอย่างนั้น ชายทุกคนต่างก็มีความต้องการอย่างมาก ขณะที่พวกเขาจ้องมองที่หลินหลานเหมือนกับหมาป่าที่หิวโหย

“หึหึ เธอเหมาะสม กับตำแหน่งประธานที่สวยที่สุดอย่างแน่นอน! ใบหน้าและรูปร่างของเธอนั้น เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา!”

ชายที่เป็นหัวหน้านั้นถูกกระตุ้นอย่างหื่นกาม ในขณะที่เขาถอดเสื้อของเขาออกทันที โดยกล่าวว่า “เห้ย เรียงทีละคน! แต่รอก่อน! ข้าคนนี้จะเป็นคนแรก!”

ในขณะที่เขาพูดแบบนั้น หัวหน้าตั้งใจที่จะพุ่งเข้าใส่ที่หลินหลาน

ทันใดนั้นน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยทำให้เขาชะงักในทันที!

“ไม่จำเป็นรอทีละคน พวกแกสามารถตายพร้อมกันได้เลย!”