10 นาทีต่อมา

 

คนจำนวนมากก็เข้ามาในร้านประสบการณ์ทีละคน เหวินหลิงเหว่ยคือคนที่เดินนำมาคนแรก ดวงตาของเธอจ้องมองซูจินหยูที่กำลังนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์ทันที

 

“พนักงานใหม่?” เหวินหลิงเหว่ยชะโงกหน้าเข้าไปในเคาน์เตอร์

 

ซูจินหยูพยักหน้า “เอ่อ ฉันชื่อ ซูจินหยูค่ะ ขอฝากตัวด้วยค่ะ”

 

เหวินหลิงเหว่ยเอ่ย “เหวินหลิงเหว่ย เชื่อมือได้เลย ฉันจะปกป้องเธอเอง ถ้าผู้จัดการกล้าที่จะรังแกเธอล่ะก็ ให้โทรหาฉันแล้วฉันจะมาช่วยเธอสั่งสอนเขา”

 

คนข้างหลังเองก็พากันแอบมองซูจินหยู่ขณะที่รูด ID การ์ด

 

หน้าตาน่ารักจริงๆ โว๊ย!

 

มันไม่ใช่ลักษณะที่น่าตกตะลึงตั้งแต่แรกเห็น แต่คุณนั้นจะค่อยๆ รู้สึกถึงความงดงามของเธอ เธอให้ความรู้สึกถึงความน่ารักและความมีชีวิตชีวา ซึ่งทำเอาชายหนุ่มหลายคนต่างพากันหลงรักเธอ

 

“คือว่า ลูกพี่…” ชายหนุ่มคนหนึ่งอยากพูดกับพนักงานใหม่

 

เหวินหลิงเหว่ยเกลือกตามองเขา “ไสหัวออกไป”

 

“ครับ…” ชายหนุ่มค่อนข้างไม่เต็มใจจะจากไป

 

เจี่ยเผิงพูดไม่ออก “บัดซบ ฉันไม่น่าบอกเจ้าพวกนี้!”

 

เหวินหลิงเหว่ย ชางซิ่วหยา และเด็กสาวคนอื่นพากันล้อมรอบซูจินหยู่ และไม่นานก็คุยกันอย่างมีความสุข

 

ชายหนุ่มบางคนถึงกับลังเลอยู่ไกลๆ พวกเขาเองก็อยากเข้าร่วมบทสนทนาด้วย แต่หาหัวข้อเข้าร่วมไม่ได้

 

“ไอหยา ลูกพี่ทำแบบนี้ได้ยังไง!”

 

“ใช่ๆ สาวน้อยน่ารักเป็นของทุกคน!”

 

“ประท้วง!”

 

แน่นอนว่า พวกเขาทำได้แค่แอบนินทาลับหลัง จะให้พวกเขาประท้วงต่อหน้าเหวินหลิงเหว่ยอย่างงั้นเหรอ? ไม่มีใครกล้า

 

“ให้ตายเถอะ ทำไมพวกนายถึงมาอยู่ที่นี่”

เฉินโม่ถึงกับพูดไม่ออกไปเล็กน้อยหลังจากเดินลงมาจากชั้นสองแล้วเห็นคนพวกนี้รวมตัวกันอยู่ในห้อง

 

เขาอยู่ในสตูดิโอเพื่อเรียบเรียงเอกสารออกแบบของ Plants vs Zombies เวอร์ชันใหม่ ก่อนหน้านั้นไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงคนจำนวนมากจากชั้นล่าง พอเขาลงมาก็เห็นมีคนมากกว่าสิบ ซึ่งร้านสัมผัสประสบการณ์ก็ไม่ได้มีคนจำนวนมากมาเป็นเวลาหนึ่งถึงสองสัปดาห์แล้ว

 

เหวินหลิงเหว่ยมองเขา “ผู้จัดการ สาวน้อยน่ารักคนนี้ขายต่อให้ฉันได้ไหม?”

 

เฉินโม่ถึงกับปากกระตุกเล็กน้อย “พนักงานต้อนรับไม่ได้มีไว้ขาย”

 

เหวินหลิงเหว่ยเบ้ปาก “ขี้งก”

 

เฉินโม่ “…”

 

การค้ามนุษย์ผิดกฎหมายโว๊ย!

 

“ถ้าเธออยากทำความรู้จักเธอ ก็ควรติดต่อเอาเองสิ จากนั้นก็แชทกับเธอและอย่ารบกวนเวลาทำงานปกติของเธอด้วย” เฉินโม่เอ่ย

 

เหวินหลิงเหว่ยถาม “อะไรคือเวลาทำงานปกติ?”

 

เฉินโม่ “ก็การทักทายลูกค้าที่แผนกต้อนรับ”

 

เหวินหลิงเหว่ยถาม “แล้วตอนนี้ไม่ใช่การทักทายลูกค้ารึ? ฉันเป็นลูกค้า”

 

เฉินโม่ “…”

 

ฟังดูมีเหตุผลจนเขาไม่สามารถหักล้างได้!

 

ซูจินหยูยิ้ม “เราน่าจะพักกันไว้ก่อนน่ะคะ ฉันรู้สึกได้ถึงความกระตือรือร้นของทุกคน แต่เหนือสิ่งอื่นใด ตอนนี้เป็นเวลาทำงานค่ะ”

 

เจี่ยเผิงเสนอ “งั้นเราไม่สร้างกลุ่มร้านสัมผัสประสบการณ์ขึ้นมาล่ะ?”

 

“กลุ่มร้านสัมผัสประสบการณ์?” ชางซิ่วหยาแปลกใจ

 

เจี่ยเผิงพยักหน้า “ใช่ เราทุกคนที่มาร้านสัมผัสประสบการ์บ่อย ๆ  สามารถเข้าร่วมได้ รวมถึงผู้จัดการและน้องสาวพนักงานต้อนรับด้วย”

 

เฉินโม่พูด “ขอเตือนไว้ก่อน ใส่ใจกับสิ่งที่นายเรียกด้วย เธอเป็นนักศึกษาชั้นปีสุดท้าย รุ่นพี่ของพวกนายทุกคน”

 

เหวินหลิงเหว่ยเอ่ย “นายหมายความว่าไงห๊ะ?”

 

เฉินโม่ “ก็ได้ ผมไม่ได้พูดอะไร”

 

คนพวกนี้สนใจแต่ซูจินหยู่มากกว่าเฉินโม่และเกมอย่างเห็นได้ชัด

 

หลังจากนั้นไม่นาน กลุ่มร้านสัมผัสประสบการณ์ก็ถูกสร้างขึ้น เจี่ยเผิงเชิญทุกคนเข้ามา และให้เฉินโม่ เหวินหลิงเหว่ยและซูจินหยู่เป็นแอดมิน

 

นี่เป็นวิธีที่รวดเร็วเพื่อให้ได้รับข้อมูลติดต่อของซูจินหยู่อย่างเห็นได้ชัด…

 

แม้ว่าเฉินโม่จะรู้สึกถูกทอดทิ้งอยู่เล็กน้อย แต่ในใจเขาก็ยังรู้สึกมีความสุข ความนิยมของซูจินหยู่อย่างน้อยก็ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าสุนทรียะของเขาไม่ธรรมดา

 

…

 

หลังแน่ใจว่าคนพวกนี้ โดยเฉพาะเหวินหลิงเหว่ยไม่ได้จะลักพาตัวพนักงานต้อนรับและผู้ช่วยคนใหม่ของเขาไป เฉินโม่ก็กลับขึ้นไปที่ชั้นสอง

 

เอกสารออกแบบของ Plants vs Zombies มีโครงร่างขนาดใหญ่ เฉินโม่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนวางแผนที่จะมอบฟังก์ชันเชื่อมต่อเน็ตและระบบการต่อสู้หลายคนให้ซูจินหยู่ออกแบบ จากนั้นก็โฟกัสไปที่การพัฒนาเครื่องมือ

 

ฟังก์ชันเชื่อมต่อเน็ตและกฎสำหรับระบบต่อสู้หลายคนนั้นค่อนข้างชัดเจน และความต้องการก็ชัดเจนอย่างมากเช่นกัน เฉินโม่เองก็ต้องการถือโอกาสนี้ทดสอบระดับการออกแบบเกมของซูจินหยู่

 

ช่วงบ่าย ร้านสัมผัสประสบการณ์ปิดชั่วคราว เฉินโม่พาซูจินหยู่และพวกของเหวินหลิงเหว่ยไปกินอาหารที่ร้านใกล้ ๆ  ในอีกทางหนึ่งเป็นการเลี้ยงต้อนรับซูจินหยู่ และในทางกลับกันก็ฉลองให้กับยอดขายใหญ่ของ Plants vs Zombies

 

เหนือสิ่งอื่นใด คนพวกนี้เป็นผู้เล่นกลุ่มแรกของร้านสัมผัสประสบการณ์ ตอนนี้พวกเขาและเฉินโม่ได้กลายเป็นพื่อนที่ดีต่อกันแล้ว และพวกเขาเองก็ได้เป็นพยานกับความสำเร็จของ Plants vs Zombies ด้วยกันด้วย

 

พอตกบ่าย เฉินโม่ส่งโครงร่างเอกสารออกแบบให้ซูจินหยู่

 

“โครงร่างทั่วไปได้ส่งให้เธอแล้ว แก้ไขเอกสารทั้งสองฉบับหลังจากเสร็จแล้วก็เอามาให้ผมดู”

 

“นี่เป็นเอกสารออกแบบของ Plants vs Zombies เวอร์ชันใหม่ ส่วนระบบโซเชี่ยล ส่วนใหญ่จะเป็นการเพิ่มความสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่น ฉะนั้นจะทำให้ผู้เล่นพบเพื่อนใหม่ในกลุ่มสนทนาที่ชอบ Plants vs Zombies ได้มากขึ้น”

 

“ส่วนระดับผู้เล่นหลายคน พวกกฎพื้นฐานผมได้ทำไว้เสร็จแล้ว เธอทำแค่ปรับปรุงกฎโดยละเอียดก็พอ”

 

“โดยเฉพาะการออกแบบนั้นไม่ได้มีความต้องการที่ยากเท่าไหร่ เธอใส่มันได้อย่างอิสระได้เลย แต่ขอเน้นย้ำว่าเธอจะต้องเพิ่มการออกแบบของตัวเองเข้าไป และไม่ต้องยึดตามแบบของผม อีก 3 วันค่อยเอามาให้ผมดู ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

 

ซูจินหยู่พยักหน้าอย่างมั่นใจ “โอเคค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ!”

 

เฉินโม่ยังอยากจะพูดเสริมอีกซักสองสามคำแต่เขานึกได้ว่าอาจจะจำกัดความคิดของซูจินหยู่ เขาจึงไม่ได้แจกแจงรายละเอียด

 

การออกแบบเกมเป็นเรื่องของความคิดเห็นที่แตกต่างกัน ทุกคนต่างก็มีความคิดของตัวเอง มันอาจเป็นไปได้ว่าผลสุดท้ายคงกลายเป็น David’s deer[1] ถ้าเขาไปจำกัดความคิดของคนอื่น

 

สำหรับเฉินโม่นั้น เขาจำเป็นต้องพัฒนาเครื่องที่สมบูรณ์แบบให้กับ Plants vs Zombies เพื่อให้ผู้เล่นสร้าง mod ต่างๆ ได้อย่างอิสระ

 

ภาระงานของเขาจะลดลงครึ่งหนึ่ง เวลาทำงานของเฉินโม่จะหดสั้นลงอย่างมาก

 

…

 

สามวันต่อมา ซูจินหยูยื่นแบบร่างของเอกสารออกแบบฉบับแรกให้เฉินโม่

 

“อืม…ไม่เลว”

 

เฉินโม่มองเอกสารออกแบบที่ซูจินหยู่ส่งมา พูดได้ว่าไม่เลว แต่ซูจินหยู่ไม่อาจเห็นความสุขใดๆ บนใบหน้าของเขาได้เลย

 

ซูจินหยู่รู้สึกประมาทเล็กน้อย เธอเกร็งนิ้วมือโดยไม่รู้ตัว

 

เธอเองก็เคยพยายามเขียนเอกสารออกแบบมาก่อน แต่ที่ผ่านมานั้นเป็นเกมง่ายๆ ครั้งนี้เป็นการเขียนเอกสารออกแบบการอัพเดตเวอร์ชันให้กับ Plants vs Zombies ซึ่งทำให้เธอประมาทอย่างอดไม่ได้

 

ต้องรู้ว่า Plants vs Zombies ได้สะสมฐานผู้ใช้ขนาดใหญ่ตั้งแต่มันได้ที่หนึ่งในลิสแคชชวลพัสเซิล ซูจินหยู่คงเศร้ามากถ้าหากผู้เล่นเกิดไม่พอใจเพราะการปรับเปลี่ยนของเธอ

 

เฉินโม่อ่านเอกสารออกแบบของซูจินหยู่อย่างรวดเร็ว

 

“โลจิกค่อนข้างชัดเจน รายละเอียดเพอเฟ็ค โดยรวมแล้วการออกแบบไม่มีข้อบกพร่อง และทักษะพื้นฐานก็แข็งแกร่งมาก” เฉินโม่เอ่ย

 

ซูจินหยู่กระพริบตาปริบๆ “ขอบ…ขอบคุณค่ะ”

“แต่ เธอต้องเขียนใหม่” เฉินโม่ยิ้ม

 

“อ๊า?” ซูจินหยู่ตกตะลึง โลจิกและรายละเอียดไม่มีปัญหา ทำไมฉันยังต้องเขียนใหม่อีก?

 

อะไรกันเนี้ยะ?