Chapter 61: ปลาคู่กลืนวิญญาณหยิน-หยาง

ทุกคนยืนขึ้นและเฝ้าดูด้วยความรู้สึกที่คาดหวังสูง สัตว์วิญญาณชนิดใดที่จะเป็นของลำดับที่หนึ่งของการทดสอบตกปลาครั้งนี้กัน

มีคนกล่าวว่า “มันต้องเป็นสัตว์ร้ายทางวิญญาณที่แปลกใหม่ แต่สัตว์วิญญาณที่สร้างขึ้นนี้ดูแตกต่างไป”

มีคนพยักหน้า “ใช่ คุณคิดว่าหานเฟยได้ปลาแปลกๆ ชนิดไหนกัน”

อีกคนเดาว่า “ฉันไม่คิดว่าสัตว์วิญญาณของเขาจะดีไปกว่าของถังเกอนะ”

มีคนโต้กลับว่า “อย่าลืมสิ เขาอยู่ในสระน้ำนานกว่าถังเกออีกนะ”

…

หานเฟยรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในขณะที่เขารู้สึกว่าสิ่งบางๆ ที่ขวางกันเขาอยู่นี้กำลังจะแตก นี่หมายความว่าสัตว์วิญญาณของเขาคือปลาตัวเล็กๆ นี้น่ะหรอ

ฉีก…

ทันใดนั้นมันก็แตกออกและเขารู้สึกว่ามีพลังทางวิญญาณพุ่งเข้ามาที่ตรงกลางระหว่างคิ้วของเขา สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือดูเหมือนว่าจะมีพลังวิญญาณระเบิดออกมาอีกนอกเหนือจากครั้งแรก

ทันใดนั้นปลาสีขาวบริสุทธิ์ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ หานเฟยจากนั้นมันก็เริ่มว่ายรอบตัวเขา

“ปลากลืนวิญญาณหรอ?”

“อะไรกัน? แค่ปลากลืนวิญญาณ..หรอ?”

“คุณล้อเล่นฉันเหรอ? ฉันคิดว่ามันเป็นปลาที่แปลกใหม่”

“ไม่มีทาง! มันทำให้เกิดความปั่นป่วนขนาดนี้ แต่กลับกลายเป็นเพียงแค่ปลากลืนวิญญาณหรอ”

ครู่หนึ่งผู้คนบนที่ยืนต่างก็อ้าปากค้างด้วยความสงสัย

ทันใดนั้นก็มีคนพูดว่า “ไม่ๆ! ปลากลืนวิญญาณนี้มีหนวดยาวบนใบหน้าเช่นเดียวกับที่หางและครีบ ดูเหมือนว่าจะดูดีกว่าปลากลืนวิญญาณธรรมดานะ”

ผู้มีตาคมชี้ไปที่หัวของปลาสีขาวตัวเล็ก ๆ และพูดว่า “ดูสิมีจุดสีดำบนหัวของปลากลืนวิญญาณตัวนี้ด้วย”

ทุกคนมองไปที่มันทันทีและพบว่ามีจุดสีดำกลมอยู่บนหัวของปลาจริงๆ แต่แล้วยังไงล่ะ? มันยังคงเป็นแค่ปลากลืนวิญญาณ!

ใครบางคนส่ายหัว “นี่เป็นปกติ ครั้งหนึ่งฉันเคยจับปลากลืนวิญญาณซึ่งมีครีบสองข้างเป็นสีแดง แต่มันยังคงเป็นปลากลืนวิญญาณอยู่ดีไม่ใช่หรอ”

มีคนพูดว่า “ใช่ฉันเคยจับปลากลืนวิญญาณที่มีหางสีดำยาวด้วย มันมีการกลายพันธุ์เพียงเล็กน้อย แต่โดยพื้นฐานแล้วมันยังคงเป็นปลากลืนวิญญาณ”

หัวหน้าหมู่บ้านมองด้วยความผิดหวัง แต่ก็ยังมองไปที่ฟางเจ๋อ หวังว่าเขาจะให้คำตอบได้

หานเฟยและเหอเสี่ยวยูก็มองไปที่ฟางเจ๋ออย่างคาดหวัง

ฟางเจ๋อส่ายหัว “บางทีปลากลืนวิญญาณตัวนี้อาจมีการกลายพันธุ์เล็กน้อย แต่ก็ไม่โดดเด่น คนธรรมดาไม่เข้าใจว่าแม้แต่ปลาต่างถิ่นที่เลวร้ายที่สุดก็ยังแข็งแกร่งกว่าสัตว์วิญญาณธรรมดา พวกเขาต้องค่อยๆ คิดออกด้วยตัวเอง”

ถังเกอถามว่า “มันแย่ไหม”

ฟางเจ๋อตอบว่า “มันก็ไม่ดี แต่ก็ไม่แย่เช่นกัน”

เมื่อได้ยินคำพูดของฟางเจ๋อบางคนรู้สึกไปไม่ถูกในขณะที่คนอื่น ๆ ตาสว่างขึ้น นอกจากนี้ยังมีบางคนที่รู้สึกเหยียดหยามและแน่นอนว่าหลายคนก็อิจฉาเช่นกันเช่นนักเรียนที่ไม่ได้เข้าสู่หนึ่งในพันอันดับแรก

บางคนเลือกที่จะเยาะเย้ย “การได้ปลากลืนวิญญาณคืออะไรกัน ในแง่ของการใช้งานจริงมันยังไม่ดีเท่าเต่าเขียวเลย ท้ายที่สุดเต่าเขียวมีเปลือกที่แข็งมาก แต่ปลากลืนวิญญาณมีไว้ใช้ทำซุปเท่านั้น!”

มีคนพยายามปกป้องปลากลืนวิญญาณ “ที่จริงก็ไม่เลว ท้ายที่สุดก็ยังคงเป็นปลาที่แปลกใหม่ อย่างน้อยก็มีพลังงานทางจิตวิญญาณมากกว่าปลาอื่น ๆ ใช่ไหม”

มีคนเยาะเย้ย “มันก็เยอะ เว้นแต่ว่ามันสามารถใช้กับซุปเท่านั้น! ปลากลืนวิญญาณเป็นปลาที่ง่ายที่สุดในการตกปลาระดับหนึ่ง ไม่อย่างนั้นทำไมโรงเรียนใหญ่ทั้งสี่ของเราถึงมีซุปกลืนวิญญาณมากมายให้ดื่มล่ะ”

…

หานเฟยลืมตาขึ้นและโผล่ขึ้นมาทันทีที่เห็นปลาสีขาวสวยงามมีหนวดยาวหางยาวและมีจุดสีดำอยู่บนหัว นอกจากปลาสีขาวแล้วยังมีปลาสีดำตัวเล็ก ๆ ที่มีหนวดยาวหางยาวและจุดสีขาวบนหัวของมัน

ข้อมูลกระพริบต่อหน้าต่อตาเขา

สัตว์วิญญาณ

วิญญาณ ปลากลืนวิญญาณคู่หยิน-หยาง

พวกเขาเป็นลูกหลานของปลากลืนกินนภาดึกดำบรรพ์หยิน-หยาง ปลาสีดำและสีขาวมาคู่กัน ปลาสีขาวเชื่องในขณะที่ปลาสีดำนั้นโหดร้าย พวกเขาเชื่อมโยงกัน ตราบใดที่ยังมีชีวิตอีกตัวก็มีชีวิตเช่นกัน

ระดับ 0

ลึกลับ

100 คะแนน

กินไม่เลือก พวกเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่ง

ปลาสีดำไม่สามารถมองเห็นได้ ยกเว้นเจ้าของที่มีดวงตาศักดิ์สิทธิ์หยิน – หยางที่เกิดตามธรรมชาติเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้

ตาของหานเฟยจ้องมอง เขาได้ปลาที่ถูกสาปแบบไหนมาเป็นปลาวิญญาณเนี่ย ปลากลืนวิญญาณคู่หยิน – หยาง…ชื่อฟังดูเท่ แต่ทำไมคุณภาพของพวกมันถึงลึกลับล่ะ

“ออกมา! หยุดมองได้แล้ว มันเป็นเพียงปลากลืนวิญญาณ”

“คุณจ้องอะไรอยู่ ไม่ว่าคุณจะจ้องมันนานแค่ไหนมันก็ยังคงเป็นปลากลืนวิญญาณนั่นแหละ”

“ตื่นเต้นอะไรกัน มันเป็นเพียงปลากลืนวิญญาณที่พบทั่วไปนี่ ช่างเสียเวลาเสียจริง!”

มีเสียงโห่บนอัฒจันทร์มากมาย แต่หานเฟยยิ้ม พวกคนงี่เง่าไม่รู้ซะแล้วว่าฉันมีปลาอะไร แต่ดีแล้วถ้าฉันโดดเด่นเกินไปพวกคุณจะต้องอิจฉาฉัน

หานเฟยเหลือบมองปลาสีดำที่บินวนอยู่รอบ ๆ ปลาสีขาวตัวน้อยและรอยยิ้มของเขาก็สดใสขึ้น แน่นอนไม่มีใครเห็นคุณ!

ด้วยความคิดจากหานเฟยแสงแห่งจิตวิญญาณสองดวงพุ่งเข้ามาที่กลางคิ้วของเขา

หลังจากหานเฟยขึ้นฝั่งถังเกอก็ตบไหล่ของเขาอย่างเคร่งขรึม “ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็เป็นปลากลืนวิญญาณที่แปลกใหม่ และมีการกล่าวกันว่าผู้ฝึกฝนทุกคนสามารถทำสัญญากับปลาหลายชนิดเช่นปลาเสือ เราอาจสามารถหานปลาปีศาจที่ทรงพลังได้ในภายหลัง”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “หานเฟยไม่ต้องกังวลกับคนเหล่านั้น สิ่งที่พวกเขารู้คือการเยาะเย้ยผู้อื่น บางทีปลากลืนวิญญาณของคุณอาจมีความสามารถบางอย่างที่พวกเขาไม่รู้!”

หวังเจ๋อมาหาหานเฟยในขณะนี้ “ปลาของคุณยังเป็นปลาที่แปลกใหม่อีกด้วย แม้ว่าเราจะดื่มซุปกลืนวิญญาณบ่อยๆ แต่ก็มีไม่กี่คนที่สามารถมี ปลากลืนวิญญาณเป็นสัตว์ทางวิญญาณได้…”

ณ ตอนนี้…

หัวหน้าหมู่บ้านตะโกนว่า “วู่เหล่ยได้ปลากลืนวิญญาณ เป็นสัตว์ทางวิญญาณของเขา”

หวังเจ๋อรู้สึกอาย “ดี…”

ใบหน้าของหานเฟยมืดมน

ฟางเจ๋อก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขาคิดว่าหานเฟยที่ได้รับความรู้จากผู้อาวุโสระดับเซียนน่าจะได้รับสัตว์จิตวิญญาณแปลกใหม่ที่ทรงพลัง แต่น่าเสียดายที่ผลลัพธ์ไม่เป็นที่น่าพอใจ

พวกเขารู้สึกแย่ลงเล็กน้อย แต่หานเฟยพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ปลากลืนวิญญาณมีอะไรผิดปกติ? แม้ว่ามันจะเป็นปลากลืนวิญญาณ แต่ปลาของฉันก็เป็นปลากลืนวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดในมหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้”

ทุกคนนิ่งเงียบ

ชายหนุ่มบางคนที่ไม่ได้ลงสระว่ายน้ำกลอกตา ไร้สาระ! ปลากลืนวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดในมหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุดหรอ คงใช่ในความฝันของคุณนั่นแหละ!

หานเฟยมองไปที่ถังเกอ “นายได้สัตว์วิญญาณอะไรหรอ”

ถังเกอไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรเพราะเขาไม่ต้องการให้หานเฟยรู้สึกแย่ เขาควรพูดดีมั้ย

แต่เหอเสี่ยวยูหญิงสาวที่มีจิตใจเรียบง่ายคนนี้ก็โพล่งออกมาว่า “กุ้งก้ามกรามขนมังกรในตำนานที่แม้แต่ทูตสวรค์ก็ยังไม่เคยเห็น”

เปลือกตาของหานเฟยกระตุก “ระดับตำนานหรอ”

ถังเกอกล่าวว่า “ความแข็งแกร่งของตัวเองนั้นสำคัญที่สุด คุณไม่สามารถพึ่งพาสัตว์ทางวิญญาณเพียงอย่างเดียวได้หรอก”

หานเฟยรู้ว่าถังเกอไม่ต้องการให้เขารู้สึกแย่เขาจึงมองไปที่เหอเสี่ยวยูและพูดว่า “แล้วคุณล่ะ เจ้าได้ปูตัวใหญ่มาเป็นสัตว์วิญญาณหรอ”

เหอเสี่ยวยูหน้ามุ่ย “ไม่มีปูตัวใหญ่ ฉันไม่ชอบปูตัวใหญ่ เจ้าหนูของฉันสิ มันสวยมาก”

ด้วยแสงระยิบระยับระหว่างคิ้วของเหอเสี่ยวยูปลาการ์ตูนปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศและว่ายไปในอากาศรอบๆ เหอเสี่ยวยู

หานเฟยโพล่งออกมา “ปลาการ์ตูน..หรอ”

เหอเสี่ยวยู “ฮะฮะไม่ใช่ปลาการ์ตูนอะไรกันล่ะนั่น มันเป็นปลาสวยงาม”

หานเฟย: “…”

ปลาการ์ตูนคือสิ่งที่อยู่ในหัวของของหานเฟยแน่ๆ หลังจากได้เห็นเจ้าตัวที่ลอยอยู่ในอากาศ และมีข้อมูลขึ้นมา

สัตว์วิญญาณ

คาร์ดินัลฟิช

ปลาหายากชนิดหนึ่งที่มีความสามารถในการรับรู้อาณาเขตและความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งกินดอกไม้ทะเลหลายชนิดและสามารถย่อยพิษต่างๆ ได้

ระดับ 0

หายาก

100 คะแนน

ดอกไม้ทะเล

หากวิวัฒนาการเป็นปลาออบซิเดียนมันจะกลายเป็นปลาที่มีค่า

หานเฟยนึกถึงดอกไม้ทะเลกินคนที่เขาเห็นบนพื้นทะเลและรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ปลาชนิดนี้กินดอกไม้ทะเลหรอ งั้นมันก็แข็งแกร่งมากเลยนะสิ

เหอเสี่ยวยูตะคอก “มันก็มีชื่อที่ดีคาร์ดินัลน่ะ”

หานเฟยถามว่า “พวกคุณได้ปลาแปลก ๆ มาทั้งหมดหรือเปล่า มีกี่คนที่ได้ปลาหายาก”

เหอเสี่ยวยูตอบ “แค่ถังเกอกับฉัน โอ้หวังไป่ยูมีเต่าตัวใหญ่เป็นสัตว์วิญญาณของเขา ปลากลืนวิญญาณของนายก็น่าจะอยู่ในระดับเดียวกับเต่าตัวใหญ่ของเขานั่นแหละ”

หานเฟยรู้ว่าเหอเสี่ยวยูพยายามปลอบเขา แต่ปลากลืนวิญญาณจะอยู่ในระดับเดียวกับเต่าตัวใหญ่ได้อย่างไร แม้แต่เต่าเนื้อยักษ์ก็ยังดีกว่าปลากลืนวิญญาณเลย

คนเหล่านี้ที่ลงสระว่ายน้ำในเวลาต่อมาได้รับสัตว์วิญญาณอย่างรวดเร็ว แทบไม่มีใครกินเวลานานเกินครึ่งชั่วโมงและไม่ได้ปลาจากต่างถิ่น สัตว์ทางจิตวิญญาณที่ดีที่สุดที่พวกเขามีคืองูเข็มขัด

หลังจากนั้นคนที่เหลืออีก 900 คนลงสระและสีของน้ำในสระเริ่มจางลงอย่างรวดเร็ว คนเหล่านี้เสร็จเร็วมากขึ้นและเกือบทั้งหมดได้สัตว์วิญญาณของพวกเขาภายในสิบห้านาที สัตว์วิญญาณที่ดีที่สุดที่พวกเขาได้รับคือกุ้งก้ามกรามหนวดที่กลายพันธุ์

เมื่อมีคนเหลืออยู่ในสระน้ำเพียงไม่กี่สิบคนของเหลวปลุกวิญญาณสีเขียวก็ถูกดูดซับจนหมด คนเหล่านี้บางคนหลั่งน้ำตา ฉันทำงานหนักมากเพื่อให้ติดอันดับหนึ่งใน 1,000 แต่มันจบลงแบบนี้หรอ

แน่นอนว่าหานเฟยและเพื่อน ๆ ของเขาไม่ได้เห็นฉากนี้เพราะพวกเขากลับบ้านไปแล้วเพื่อฝึกฝน “เอกสารที่ไม่สมบูรณ์ 108 วิธีในการฝึกร่างกาย”