SD:บทที่ 22 คุณไม่ต้องกังวลว่าผมจะจัดการทุกอย่างได้อย่างไร

“จ้าว จื่อจิ้ง ฉันจะทุบตีแก!”

หลังจากนั้นหลี่เซี่ยเข้าห้ำหั่นกับเขาทันที อารมณ์ของผู้กำกับจ้าวแย่ลงทุกวินาทีตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในโรงพยาบาล

ฉันคงไม่เป็นอย่างนี้ถ้าไม่ได้ทำเพื่อสองพี่น้องนี้

เป็นเพราะความคิดนี้ทำให้เขาสูญเสียการควบคุมแล้วเตะเตียงที่โรงพยาบาลทันทีเมื่อเขาเข้าไปในห้องเมื่อสังเกตเห็นภรรยาของเขาดวงตาแดงกล่ำพร้อมกับจ้องมองมาที่เขา ทำให้เขารู้สึกกลัวเล็กน้อย

ภรรยาของเขาเปรียบเหมือนสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว ครั้งนั้นเมื่อเขาถูกจับได้วันนอกใจเขาเกือบถูกภรรยาของเขาฆ่าตาย

อย่างไรก็ตามแม้จะโดนจ้องมอง จ้าว จื่อจิ้งก็ไม่แสดงความหวาดกลัว เขายืนนิ่งและรอรับการกระทำ

หลี่เซี่ยคว้าผมของเขาและดึงมันอย่างแรงความเจ็บปวดทำให้เขาน้ำตาไหล

“นังผู้หญิงโง่ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”

“ฝันไปเถอะ!พี่ชายของฉันอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชแบบนี้!แต่แกยังพยายามทำร้ายเขา!”

มือของหลีเซี่ยยังคงทึ้งผมของจ้าว จื่อจิ้งอย่างต่อเนื่องเหมือนคีม

“นังผู้หญิงโง่ปล่อยมือ!”

ร่างกายของผู้กำกับจ้าวโอนเอียงเขารู้สึกราวกับหนังศีรษะของเขาจะถูกดึงออกมาโดยผู้หญิงคนนี้

ผู้คนจำนวนมากอยู่บริเวณนั้น พวกเขาไม่เข้าใจว่าทั้งสองคนต่อสู้กันทำไมและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้พวกเขาใจเย็นลงได้

ผู้กำกับจ้าวและภรรยาของเขาพัวพันอยู่กันนานกว่า 10 วินาทีก่อนที่เขาจะทนไม่ไหวเขาจึงเตะท้องของหลี่เซี่ยอย่างแรงเพื่อที่จะหลุดจากการดึงผม

หลี่เซี่ยไม่คาดคิดว่าสามีของเธอจะกระทำแบบนี้ เธอล้มลงกับพื้นทันที

“จ้าว จื่อจิ้งแกกล้าเตะฉัน!ดีดี! แกจะต้องชดใช้ในสิ่งนี้! ให้ฉันเตือนความจำแกหน่อยไหมเกี่ยวกับสิ่งที่แกทำเพื่อตัวเอง!”

หลี่เซี่ยโมโหอย่างมากเธอสั่นด้วยความโกรธและตะโกนขึ้น

“เงิน 5 ล้านดอลลาร์ในธนาคารของแม่แก เงินนั้นมาจากไหน? หัวหน้าวิศวะคนนั้นเป็นยังไงตอนนี้?ทำไมเขาถึงให้แก 2 ล้านดอลลาร์ และเมื่อไม่นานมานี้ บ้านพักที่เขตชานเมือง…”

ในตอนแรกจ้าว จื่อจิ้งยังคงรู้สึกโกรธเล็กน้อยแต่เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่เซี่ยและสังเกตเห็นว่าฝูงชนเงียบและเริ่มถ่ายวีดีโอมันทำให้เขารับรู้ว่า ซวยแล้ว!

…..

ในอีกห้องพัก เซี่ยหรงหรง นั่งอยู่บนเตียงของเธอและรู้สึกว่าบางอย่างขาดหายไปเล็กน้อย เธอจะได้ออกจากโรงพยาบาลในอีกไม่กี่วันจากนั้นเธอยังคงต้องแบกภาระของกลุ่มเซี่ยอีกครั้ง

จากมุมมองของคนนอก กลุ่มเซี่ยมีอนาคตที่สดใส อย่างไรก็ตามมีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าจริงๆแล้ว บริษัทขนาดใหญ่นี้ไม่ได้สงบสุข ทุกอย่างเริ่มต้นจากความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว กองทุนของกลุ่มเซี่ยขาดทุนอย่างรุนแรง จากนั้นกลุ่มหลี่ก็ใช้โอกาสนี้ร่วมมือกับบริษัทยักษ์ใหญ่อื่นๆต่อต้านกลุ่มเซี่ย ดังนั้นจึงทำให้กลุ่มเซี่ยยำแย่ลง

หลังจากที่ เซี่ยหรงหรง เข้าครอบครองกิจการเธอได้ทำการปรับเปลี่ยนจำนวนมาก แต่น่าเสียดายช่องโหว่ในกองทุนยังคงมีขนาดใหญ่เกินไป เธอพยายามอย่างมากที่จะแก้ปัญหานี้แต่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

ก่อนหน้านี้เธอเกือบตกอยู่ในความสิ้นหวัง แต่โสมป่า 3 อันจาก ซู ฉิวไป่ ให้ความหวังกับเธอ

เธอวางแผนที่จะใช้โสมป่าทั้ง 3 ลงทุนในด้านยา แต่เธอลังเลที่จะทำเช่นนั้นเนื่องจากโสมป่ามีค่ามากเกินไป

ถ้าหาก…มีโสมป่า อีก 5 อันเธอมั่นใจว่ากลุ่มเซี่ยจะสามารถเจริญรุ่งเรืองขึ้นไปยังระดับสูงสุดอีกครั้ง

แต่…โสมป่าอายุมากจะหาได้จากที่ไหน?

เห็นได้ชัดว่า ซู ฉิวไป่ ไม่รู้ว่า เซี่ยหรงหรง กำลังคิดถึงอะไรอยู่ เมื่อเขาปรากฏตัวที่หน้าประตูพร้อมกับสุนัขสีขาวเธอยิ้มแย้มทันที เธอยังคงสวยงามเหมือนเคยในความเป็นจริงแล้วเธอดูดีกว่าเดิมมาก

ทั้งคู่คุยกันสักพัก   เซี่ยหรงหรง รู้สึกผ่อนคลายและสบายมาก เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แค่ได้เห็นคนๆนี้ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพียงคนขับแท็กซี่ธรรมดาแต่เขาทำให้อารมณ์เธอดีขึ้น

“ขอขอบคุณในความช่วยเหลือของคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณผมคงยังอยู่ที่สถานีตำรวจ”

ซู ฉิวไป่ เกาหัวของเขาอย่างเขินอาย

เขาคิดเรื่องนี้ในใจแล้วในบรรดาเพื่อนทั้งหมดของเขามีเพียง เซี่ยหรงหรง เท่านั้นที่สามารถทำให้เขาเป็นอิสระจากการถูกจำคุกได้อย่างรวดเร็ว

เซี่ยหรงหรง ตอบด้วยรอยยิ้มว่า

“คุณไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันไม่ได้ทำอะไรมาก ฉันแค่โทรไปหาผู้กำกับจ้าว แต่เขาไม่สนใจอะไรเลย…มีคนอื่นที่ช่วยคุณ”

คำพูดของเธอทำให้ ซู ฉิวไป่ ตกตะลึง  ใครกันถ้าไม่ใช่  เซี่ยหรงหรง?

“ ไม่ต้องกังวล คุณจะได้พบเขาเมื่อถึงเวลา…ฉันคิดว่าฉันจะได้ออกจากโรงพยาบาลอีก 2-3 วัน”

อาจเป็นไปได้ว่า เซี่ยหรงหรง ไม่ต้องการที่จะพูดถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนหัวข้อ

ซู ฉิวไป่ รู้สึกยินดีด้วยกับการออกจากโรงพยาบาลของเธอ แต่แล้วเขาก็รู้สึกกังวลทันที

“หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วคุณไม่ควรที่จะทำงานทั้งวันทั้งคืนอีกต่อไป หมอบอกว่าอาการเจ็บป่วยของคุณนั้นเกิดจากความเหนื่อยล้า ดังนั้นคุณจึงควรพักผ่อน…เกี่ยวกับเรื่องนี้บางที ผมอาจจะพาคุณไปเที่ยวพักผ่อนมันอาจทำให้คุณดีขึ้น!เราจะไปทุกที่ที่คุณต้องการ!”

ซู ฉิวไป่ ยิ้มแย้มและตบหน้าอกตัวเองในขณะที่พูด การแสดงออกของเขาสดใส เซี่ยหรงหรง รู้ว่ามีเพียง ซู ฉิวไป่ เท่านั้นที่ทำให้เธอสามารถยิ้มได้และลืมภาระของเธอ

“คุณเป็นห่วงอะไรหรือเปล่า?” ซู ฉิวไป่ สังเกตเห็นว่า เซี่ยหรงหรง นั้นดูเป็นกังวลดังนั้นเขาจึงอดถามขึ้นไม่ได้

“ไม่มีอะไร…ฉันสบายดี…”

เธอยิ้มในขณะที่เธอเก็บความกังวลไว้กับตัวเอง

 ซู ฉิวไป่ ช่วยฉันไว้มากนอกจากนี้เขาคงไม่มีทางที่จะแก้ปัญหาที่ฉันต้องเผชิญได้

“ถ้าอย่างนั้นค่อยบอกผมถ้ามีอะไรที่ผมสามารถช่วยได้ จริงสิ เรายังสามารถดูโต้วาทีของ “กวนกงกับฉินเฉียง”ได้

ซู ฉิวไป่ มั่นใจว่า เซี่ยหรงหรง จะสนุกเขารู้สึกดีเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของ เซี่ยหรงหรง

พวกเขาทั้งสองคนคุยกันนานกว่าครึ่งชั่วโมง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่ ซู ฉิวไป่ พูดพล่ามเกี่ยวกับสิ่งที่น่าเหลือเชื่อหลายอย่างที่ เซี่ยหรงหรง นั้นนั่งฟังโดยที่ปากของเธออ้าค้างด้วยความตะลึง ..

ในขณะนั้นเองโทรศัพท์ของ เซี่ยหรงหรง ก็ดังขึ้น เธอขมวดคิ้วอย่างรวดเร็วมันเป็นสายมาจากน้องชายของเธอ

เมื่อรับสายเธอสังเกตเห็นว่ามีเสียงดังมากจะปลายสาย อันที่จริงแล้วคนที่กำลังพูดอยู่ไม่ใช่น้องชายของเธอ

“คุณเป็นพี่สาวของ เซี่ยเซียวมู่ใช่หรือเปล่า น้องชายของคุณติดเงิน 5 ล้านหยวน คุณจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร?”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เซี่ยหรงหรง รู้สึกกังวลทันที เขาเป็นน้องชายคนเดียวของเธอ เขาคือครอบครัวคนเดียวของเธอที่เหลืออยู่ตั้งแต่พ่อแม่ของเธอหายตัวไป

แต่เด็กคนนี้มักสร้างปัญหาเสมอ ค่อนข้างดื้นรั้นและไม่ฟังใครไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ดูเหมือนปัญหาที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ค่อนข้างร้ายแรง

แม้ว่า เซี่ยหรงหรงจะเป็นห่วงแต่น้ำเสียงของเธอยังคงสงบ

“คุณคือใคร? คุณอยู่ที่ไหน?ฉันจะนำเงินไป หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเสี่ยวมู่ฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

“เฮ้….ฟังให้ดี ถนนคังจวง ผม เฉา ตั้วเฟย คุณคงรู้ว่าผมคือใคร?”

เสียงหยิ่งยโสจากปลายสายทำให้จิตใจของ เซี่ยหรงหรง จมดิ่ง

เธอเดาแล้วว่าปัญหาที่เกิดขึ้นอาจเกี่ยวกับแก๊งนักแข่งรถและเขาคือ เฉา ตั้วเฟย!

แก๊งนักแข่งรถนั้นนำโดย เฉา ตั้วเฟย ผู้มั่งคั่งทั้งในและต่างประเทศ เด็กคนนี้อายุระมาณ 20 ปี และมักไม่มีอะไรทำดังนั้นพวกเขาจึงแข่งรถทุกวัน พวกเขาชอบที่จะก่อปัญหาตลอดเวลา เขาจะสร้างความปวดหัวให้ใครก็ตามที่โชคร้ายเจอกับพวกเขา

ถ้าฉันดูแลเสี่ยวมู่ดีกว่านี้ คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้

“ตกลง ฉันจะรีบไป”

เซี่ยหรงหรง สูดลมหายใจเข้าลึกๆขณะวางสาย

ไม่มีเวลาพอที่จะติดต่อคุณปู่เซี่ย นอกจากนี้ฉันยังเป็นห่วงน้องชายของฉันมากที่สุด ฉันจะจัดการเรื่องนี้แทนที่จะให้คนอื่่นต้องมากังวล

เซี่ยหรงหรงเตรียมตัวที่จะออกจากโรงพยาบาลทันทีหลังจากวางสาย

“คุณจะทำอะไร?คุณจะออกจากโรงพยาบาลอย่างนั้นหรอ?”

เมื่อสังเกตุเห็นว่าเธอกำลังจะลุกขึ้น ซู ฉิวไป่ รีบหยุดเธออย่างรวดเร็ว

เซี่ยหรงหรง เป็นคนจริงจังแม้ว่าดวงตาของเธอจะนิ่งสงบแต่อ่อนแอมากกว่าเมื่อก่อน

“ไม่ เสี่ยวมู่กำลังตกอยู่ในอันตราย ฉันต้องช่วยเขา”

เซี่ยหรงหรง มองไปที่ ซู ฉิวไป่ แล้วอธิบาย

“แก็งรถซิ่ง งั้นหรอ เฉา ตั้วเฟย? คุณคิดจะส่งมอบเงิน 5 ล้านให้กับพวกเขางั้นหรอ?”

ซู ฉิวไป่ ถามขึ้นดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ เซี่ยหรงหรง

เซี่ยหรงหรงยังคงนิ่งเงียบ ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ตอบว่า

“ฉันคิดว่าคงหาทางออกเมื่อฉันไปถึงที่นั่น ฉันเป็นห่วงว่าพวกเขาจะทำร้ายเสี่ยวมู่”

หลังจากนั้นเธอพยายามลุกขึ้นจากเตียงอีกครั้ง

ซู ฉิวไป่จับแขนเธอไว้ทันที

เซี่ยหรงหรงตกตะลึง เธอเงยหน้ามองเขาสักครู่หนึ่ง

คนขับรถยิ้มขึ้น

“มันเป็นแค่เรื่องของเด็กๆให้ผมจัดการเอง ผมสัญญาจะพาน้องชายคุณกลับมาอย่างปลอดภัย!”

คำพูดของเขาทำให้ เซี่ยหรงหรงตกใจ เธอรู้สึกถึงบางอย่างที่เกิดขึ้นในใจของเธอ

ฉันจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เธอมีคนไว้ใจได้นั้นนานมาแค่ไหน

“คุณสามารถทำได้หรอ?”

ตอนแรกเธอต้องการที่จะปฏิเสธ แต่เธอไม่รู้ว่าทำไมสุดท้ายแล้ว เธอจึงถามแบบนี้ออกมา

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่ต้องกังวล”ซู ฉิวไป่ พยักหน้าอย่าจริงจัง

“ตกลง จำเอาไว้ว่าอย่าเผชิญหน้ากับพวกเขาและนำเสี่ยวมู่กลับมาให้ได้”เซี่ยหรงหรงลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะเตือนเขาอีกครั้ง

“ไม่มีปัญหา ผมเข้าใจดี ถ้างั้นผมจะไปเดี๋ยวนี้!”

ซู ฉิวไป่ ออกจากห้องทันทีหลังจากพูดจบ เหลือเพียงเซี่ยหรงหรงอยู่ในห้องผู้ป่วยคนเดียว

ก่อนที่ความกังวลของเธอจะหมดไปพยาบาลก็เข้ามา

“มิสเซี่ยนั่นแฟนของคุณหรอค่ะ?”

นางพยาบาลยิ้มขณะจัดเตียงให้กับ เซี่ยหรงหรง

เซี่ยหรงหรง ต้องผงะ เธอกำลังอธิบายแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจนิ่งเงียบ

“เขาเป็นคนดีจริงๆ เขาเกือบหมดสติเมื่อเขาพาคุณมาโรงพยาบาล ก่อนที่ครอบครัวคุณจะมาถึงเขาช่วยจัดการเรื่องการรักษาของคุณทั้งหมด..”

พยาบาลยังคงพูดต่อไปโดยไม่ได้สังเกตุความเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของ เซี่ยหรงหรง

เขาเป็นคนพาฉันมาโรงพยาบาล?แต่…น้าบอกว่าเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ใช่หรือไง

เมื่อเซี่ยหรงหรงยังคงตระหนักถึงความจริง พยาบาลก็กล่าวต่อ

“เขาคือชายที่อยู่ในวีดีโอ 2 คลิปในอินเตอร์เน็ตใช่ไหมค่ะ?มันยากที่จะหาคนกล้าหาญสู้กับอันตพาล แต่..เขาค่อนข้างเป็นคนใจร้อน คุณจะต้องแนะนำเขา”

นางพยาบาลหันไปยิ้มในกับเซี่ยหรงหรง

เซี่ยหรงหรง ยังคงจำคำพูดของน้าเธอได้ ดังนั้นเธอทำได้เพียงยอมรับคำพูดของพยาบาล

หลังจากนั้นหัวใจของเธอก็ตกใจอย่างกระทันหัน!

ฉันลืมไปได้ยังไง!

ซู ฉิวไป่ เพิ่งมีเรื่องแตะต่อยกับนายน้อยของกลุ่มหลี่!

ในขณะที่กำลังสืบสวน เขาก็ไปมีเรื่องกับผู้อำนวยการหลี่ที่โรงเรียนในการประชุมแลกเปลี่ยนต่างประเทศ! และฉันยังส่งเขาไปที่สนามแข่งรถเพื่อช่วยน้องชายของฉัน!

เมื่อตระหนักว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเธอรีบโทรหาซู ฉิวไป่ทันที แต่เธอก็ต้องรู้สึกตัวอีกครั้งว่า ..เธอไม่มีเบอร์ของเขา

ในทางกลับกัน ซู ฉิวไป่ ไปที่เมืองจิงหยางแล้ว

นี่ไม่ใช่เรื่องตลก เขาควรที่จะนำบอดี้การ์ดไปกับเขาด้วย ดังนั้นเขาจึงไปรับ อู่ซงก่อน จากนั้นพวกเขาพร้อมที่จะเผชิญกับเหล่าร้ายแล้ว แม้แต่สวรรค์ก็ไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้

——————————————-