SD:บทที่ 107  คุยกันตอนกลางคืน

 

เซี่ยหรงหรงรู้สึกประหลาดใจจริงๆแล้วตอนนี้เธอลืมความคิดยุ่งเหยิงไปจนหมดสิ้น เธอเคยเห็นเหตุการณ์ต่างๆหลายฉากมาตั้งแต่ยังเด็กแต่ฉากนี้เกินความคาดหมายของเธอจริงๆ

ห้องนี้ไม่ได้ใหญ่โตแต่มีอย่างน้อยหลาย 10 ตารางเมตร! แต่บนพื้นห้องนั้นเต็มไปด้วยถุงของโบราณวัตถุที่มีค่าจำนวนมาก

ทั้งหมดนี้…เป็นของปลอมใช่ไหม

สิ่งนี้คือสิ่งที่เธอคิดอยู่ในหัวเธอนึกภาพไม่ออกจริงๆว่าสิ่งเหล่านี้จะมีค่ามากเพียงใดหากพวกมันเป็นของจริง!

เธอต้องการถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ทันใดนั้น ซูฉิวไป่ ก็เดินไปด้านหน้าก่อนที่จะพูดกับเธอ

อย่างแรกเขาเดินไปที่หน้าต่างและปิดม่านพร้อมกับเปิดไฟทั้งหมด

อย่างไรก็ตามมีหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ในห้องของเขาทำให้เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็นไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนชอบพูดว่าการมีเงินมากเกินไปอาจทำให้คุณรู้สึกระแวง

“ของเหล่านี้…เป็นของจริงทั้งหมดหรอ”

ในที่สุดเซี่ยหรงหรงก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาดวงตาของเธอเปิดกว้าง

ซูฉิวไป่ พยักหน้าตอนนี้เขาไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เขาไม่ทันคิดก่อนด้วยซ้ำก่อนที่จะนำเซี่ยหรงหรงเข้ามาในห้อง ที่เขาทำไปทั้งหมดเป็นเพราะแรงกระตุ้น

แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ด้วยความเฉลียวฉลาดของ เซี่ยหรงหรง เขาไม่สามารถคิดคำแก้ตัวได้ง่ายขึ้นมาอธิบายสถานการณ์นี้ได้

หลังจากที่ เซี่ยหรงหรง ตั้งสติได้เธอก็ถามขึ้นมาอย่างจริงจังว่า

“ของเหล่านี้…ไม่ใช่ของผิดกฎหมายใช่ไหม”

ทันทีที่ ซูฉิวไป่ ได้ยินคำพูดของเธอเขาก็ส่ายหัว เขาจำเป็นต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน อย่างน้อยคำตอบของเขาควรที่จะทำให้เซี่ยหรงหรงรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น แต่หญิงสาวยังคงรู้สึกประหม่า ไม่ต้องคำนึงถึงอายุและคุณค่าทางวัฒนธรรมของโบราณวัตถุเหล่านี้หากพวกมันเป็นของจริง..มันมีคุณค่ามหาศาล

“ให้ฉันจัดการเรื่องนี้เอง ของทั้งหมดนี้จะต้องย้ายออกไปจากที่นี่!”

ในขณะที่ ซูฉิวไป่ พยายามที่จะคิดถึงคำอธิบายเซี่ยหรงหรงก็พูดขึ้น

ครั้งนี้ เซี่ยหรงหรง เสนอเรื่องการดูแลเองไม่เหมือนกับกรณีของโสมป่า

เหตุผลนั้นง่ายมาก เธอเป็นห่วงว่า ซูฉิวไป่ จะรู้สึกกังวลและมีปัญหาเพราะสิ่งของเหล่านี้ดังนั้นเธอจึงคิดแก้ปัญหาให้ทันที

หลังจากฟังคำอธิบายของเธอ  ซูฉิวไป่ ยังคงยืนเงียบ ในที่สุดเขาก็อดกระซิบไม่ได้ว่า

“คุณไม่สนใจเลยหรอว่าของเหล่านี้มาจากไหน?”

เซี่ยหรงหรง มองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มและพยักหน้า

“ฉันเชื่อในตัวคุณ!”

มันเป็นคำพูดเพียงไม่กี่คำซึ่งทำให้ ซูฉิวไป่ รู้สึกประทับใจ

“ผมรับรองได้ว่าไม่มีปัญหาเกี่ยวกับโบราณวัตถุเหล่านี้ทั้งหมด พวกมันไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในโลกนี้”

ซูฉิวไป่ สูดหายใจลึกและมองไปที่ เซี่ยหรงหรง

ประโยคนี้อาจเปิดเผยความลับของเขาแต่เขาไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญอีกต่อไปแล้วเขาเชื่อใจผู้หญิงคนนี้เช่นกัน

เซี่ยหรงหรง อยากจะร้องไห้เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเขา อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและสงบตลอดเวลาเธอจึงมีความเชื่อมั่นในตัวของเขาเป็นอย่างมาก

ต่อจากนี้ภายใต้การแนะนำของ ซูฉิวไป่ เซี่ยหรงหรงก็เริ่มดูวัตถุโบราณในห้อง ยิ่งเธอสำรวจพวกมันมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งประหลาดใจมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะของโบราณวัตถุจากราชวงศ์ฉินและราชวงศ์ฮั่น มีบางอย่างที่เก่าแก่ยิ่งกว่า

ในที่สุดเธอก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ซูฉิวไป่ พาเธอมาที่นี่ทำไม เขานำปาฏิหาริย์มาให้เธออีกครั้ง

วิกฤตของเซี่ยกรุ๊บที่กำลังเผชิญหน้าได้ถูกแก้ไขแล้ว!

เธอสามารถนำบางสิ่งจากที่นี่ไปแสดงในงานแสดงสินค้าและวิกฤตทั้งหมดก็จะได้รับการแก้ไข หลังจากที่พวกเขาทั้งสองคนช่วยกันนับวัตถุโบราณพวกเขาก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะมันมีเกือบ 400 ชิ้น

นี่มันเป็นโบราณวัตถุ!ไม่ใช่กะหล่ำปลีที่ขึ้นอยู่ทั่วไป!”

“เราสามารถ นำ 1 ใน 10 ส่วนไปแสดงในงานแสดงสินค้าได้ จากนั้นเราน่าจะประมูลพวกมันได้ทั้งหมด ส่วนที่เหลืออย่าเพิ่งนำออกมาในตอนนี้มันจะลำบากมากถ้ามีคนอื่นพบเห็น”

เซี่ยหรงหรง นั่งอยู่บนโซฟาและคิดสักครู่ก่อนจะพูดกับ ซูฉิวไป่

ซูฉิวไป่ เพียงพยักหน้าเพราะเขาค่อนข้างสับสนในเวลานี้ เขาไม่เคยพบเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะเชื่อ เซี่ยหรงหรง อย่างไม่มีเงื่อนไข

“หากเราสามารถรับรองการเป็นเจ้าของอย่างถูกต้องของโบราณวัตถุเหล่านี้มันก็จะไม่มีปัญหา แม้ว่าคนอื่นจะพบเห็นของพวกนี้พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้แต่…”

เซี่ยหรงหรงดูเหมือนจะคิดอะไรได้บางอย่างแต่หยุดคำพูดครึ่งคำของเธอเอาไว้

“แต่อะไร..” ซูฉิวไป่ ถามขึ้น

“มีหน่วยงานที่รับรองความเป็นเจ้าของในเรื่องนี้น้อยมากโดยทั่วไปแล้วพวกเขามักไม่เต็มใจที่จะทำสิ่งนี้ ยิ่งกว่านั้นมีโบราณวัตถุมากมายที่นี่ ของเก่าที่มีต้นกำเนิดไม่ชัดเจนมันทำให้เกิดความเสี่ยงบางอย่าง ..”

หลังจากฟังเรื่องนี้แล้ว ซูฉิวไป่ ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไรแต่เขายังคงนั่งเงียบอีกครั้ง

“แต่มันก็ไม่สำคัญเพราะว่ามีโอกาสเสมอ ตอนนี้เราเพียงแค่ต้องรับรองความเป็นเจ้าของถูกต้องของโบราณวัตถุเหล่านี้สำหรับงานแสดงสินค้า”

เซี่ยหรงหรง พูดกับ ซูฉิวไป่ เพื่อทำให้เขามั่นใจและผ่อนคลายลง ด้วยเหตุนี้ ซูฉิวไป่ จึงรู้สึกว่ามันคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่อย่างไรก็ตามเซี่ยหรงหรงกลับรู้สึกตรงข้ามสำหรับเธอแล้วนี่เป็นปัญหาใหญ่มาก

ในห้องเงียบลงอีกครั้ง จู่ๆ ซูฉิวไป่ก็นึกถึงข้อความจากจักรพรรดิฉิน

จักรพรรดิฉินแนะนำ ซูฉิวไป่ ว่าถ้าเขาต้องการความปลอดภัยอย่างแท้จริงวิธีที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงการคุกคามของบุคคลนั้นคือสร้างอำนาจของตัวเองขึ้นมา ในสังคมนี้การสร้างกลุ่มขึ้นมานั้นเป็นตัวเลือกที่ไม่เหมือนใคร

ตราบใดที่เขามีกลุ่ม ที่แข็งแกร่งและทรงพลังก็จะไม่มีใครกล้าท้าทายเขา

ซูฉิวไป่ จ้องมอง เซี่ยหรงหรง และนึกถึงเซี่ยกรู๊บของเธอจู่ๆเขาก็มีความคิดบางอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

“ เซี่ยหรงหรง  คุณต้องการให้ เซี่ยกรุ๊บเป็นกลุ่มทรงอำนาจมากกว่านี้หรือไม่”

หลังจากลังเลสักครู่ในที่สุด ซูฉิวไป่ ก็ตัดสินใจที่จะถามเรื่องนี้  เซี่ยหรงหรง ที่กำลังคิดเกี่ยวกับโบราณวัตถุทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น เธอไม่เข้าใจความหมายของ ซูฉิวไป่

เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของ เซี่ยหรงหรง ซูฉิวไป่ รู้สึกว่าเขาไม่ควรปล่อยให้ ซูฉิวไป่ รู้ความลับและปล่อยให้เธอตัดสินใจเลือกเองแทนที่จะหลอกลวงเธอ

ถ้าสักวันหนึ่งมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นจริงๆเขาอาจจะเจ็บปวดไปตลอดชีวิตเพราะเรื่องนี้

ดังนั้นเราจึงพยายามหาทางแก้ไขอยู่สักพักหนึ่ง สุดท้ายแล้วเขาตัดสินใจที่จะบอกความจริงทั้งหมดกับ เซี่ยหรงหรง ไม่ว่าเธอจะเลือกอะไรเขาจะเคารพการตัดสินใจของเธอ

“จริงๆแล้ว ผมมีศัตรูอยู่ในตอนนี้ เขาแข็งแกร่งมากและแข็งแกร่งพอที่จะโจมตีคนทั้งประเทศ แต่ตอนนี้เขายังไม่ได้สังเกตเห็นผม แล้ววันนั้นอาจมาถึงได้ตลอดเวลาดังนั้นผมจะต้องเข้มแข็งขึ้นโดยเร็วที่สุด ด้วยพลังอำนาจนี้ผมจึงจะสามารถป้องกันตัวเองได้…คุณเข้าใจไหม”

ซูฉิวไป่ รู้สึกสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูดออกมามันเป็นการสนทนาครึ่งครึ่งกลางๆเมื่อเขาถามสิ่งนี้ขึ้นมา

เซี่ยหรงหรง พยักหน้าสายตาของเธอดูจริงจังมาก

“เพราะผมรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่นาน คนคนนั้นจะต้องพบเจอผมในไม่ช้าและหลังจากนั้นเขาสามารถฆ่าผมได้อย่างง่ายดาย…แต่ถ้ามีกลุ่มทรงอำนาจสนับสนุน ผลลัพธ์ของสถานการณ์อาจแตกต่างไปจากเดิม ถ้าเขาต้องการที่จะโจมตีผมคงไม่ใช่เรื่องง่าย..”

ซูฉิวไป่ ยังพูดไม่จบประโยคแต่เขาเชื่อว่าเซี่ยหรงหรงคงเข้าใจ

ห้องนั้นเงียบสนิทอีกครั้ง  เซี่ยหรงหรง มองเข้าไปในดวงตาของ ซูฉิวไป่ แม้ว่าเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรู้สึกว่าคำพูดของ ซูฉิวไป่ นั้นเป็นเรื่องจริง ในทางกลับกันหลังจากเห็นว่า เซี่ยหรงหรง เงียบไป ซูฉิวไป่ รู้สึกประหม่า

แม้ว่าตัวเขาเองจะรู้สึกแปลกๆ เขาไม่ได้กังวลใจถ้า เซี่ยหรงหรง จะปฏิเสธแต่เขากังวลใจมากขึ้นเกี่ยวกับความปลอดภัยของเธอ!

เมื่อเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ  เซี่ยหรงหรง ก็ยิ้มขึ้น

“ฉันขอรับรองว่าไม่ว่าเมื่อใดก็ตามที่คุณกำลังเผชิญหน้ากับปัญหาในอนาคต ฉันและเซี่ยกรุ๊บจะยืนเคียงข้างคุณเสมอไม่ว่าจะต้องใช้ชีวิตไปเสี่ยงก็ตาม!”

ไม่มีใครเข้าใจคำพูดของผู้หญิงคนนี้ว่าหมายถึงอะไรแต่เธอพูดเรื่องนี้ขึ้นมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่เป็นคำพูดของ เซี่ยหรงหรง

เซี่ยกรุ๊บ เป็นผลจากการทำงานหนักของเธอแต่ตอนนี้เธอเลือกที่จะมอบความไว้วางใจให้กับชายคนนี้!

เธอรู้ตัวดีว่าถ้าวันหนึ่งเหตุการณ์ที่ ซูฉิวไป่ พูดถึงเกิดขึ้นการตัดสินใจของเธอก็คือผลที่จะตามมา

แต่เธอไม่สนใจอะไรมากนั่นคือเหตุผลที่เธอบอกว่าเธอจะสนับสนุน ซูฉิวไป่ ไม่ว่าจะเป็นการเสี่ยงตายก็ตาม!

ซูฉิวไป่ มองไปที่เซี่ยหรงหรงที่อยู่ใกล้ๆเขาแต่ทันใดนั้นก็มีแรงกระตุ้นบางอย่างที่เขาไม่สามารถระงับอารมณ์ของตัวเองได้

โดยไม่ลังเลเขาโอบกอดหญิงสาวเหมือนนางฟ้าในอ้อมแขนของเขา…

—————————————-