เมื่อเห็นมู่เค่ออยู่กับกู้หนิง ฉินเจิ้งและเพื่อนต่างพากันประหลาดใจ

จางอี้หมิงพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “มู่เค่อ ทำไมนายถึงมากับเธอ?”

คำว่า ‘เธอ’ เน้นเสียงหนักเพื่อแบ่งแยกระดับชนชั้นกับพวกเขา

ได้อย่างยินอย่างนั้นมู่เค่อขมวดคิ้วไม่พอใจ “ไม่ใช่เรื่องของนายว่าฉันจะมากับใคร” มู่เค่อตอบอย่างไม่เป็นมิตร

จู่ๆฝูหมิงเหลียงก็ตะโกนขึ้นอย่างแปลกใจ “พระเจ้า นี่นายชอบกู้หนิงเหรอ? เป็นไปได้ยังไง? เธอยากจนจะตาย ไม่เหมาะกับนายสักนิด!”

ฝูหมิงเหลียงเชื่อไปแล้วว่ามู่เค่อชอบกู้หนิง เขาไม่ได้ปิดบังความไม่พอใจของเขาแต่แสดงออกอย่างเห็นได้ชัด

“หุบปากนายซะ!” มู่เค่อหงุดหงิด กู้หนิงเป็นบอสของเขาและยังเป็นคนสำคัญของเขาอีกด้วย เขาทนไม่ได้หากมีใครว่าเธอต่อหน้าเขา

มู่เค่อมองฝูหมิงเหลียงอย่างเย็นชา เขาพร้อมจะมีเรื่อง

“ฝูหมิงเหลียง ถ้านายกล้าพูดอย่างนั้นอีก ฉันอัดนายแน่!”

ท่าทีของมู่เค่อที่แสดงต่อฝูหมิงเหลียงทำให้ฝูหมิงเหลียงโมโหขึ้นมาจริงๆ เขาตะโกนใส่มู่เค่ออย่างเกรี้ยวกราด “มู่เค่อ นายเป็นบ้าอะไร? นายอยากจะต่อยเพื่อนเพราะยัยนี่งั้นเหรอ!”

เสียงตะโกนของฝูหมิงเหลียงเรียกความสนใจจากทุกคน

“น่าสนใจดีนี่” มู่เค่อหัวเราะอย่างเหน็บแนม “พูดตามตรงฉันไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับพวกนายเลยว่ะ พวกนายมันก็แค่ไอ้ลูกจ๊อกที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่า พวกนายยังต้องพึ่งพาพ่อแม่ตัวเองอยู่เลย ภูมิใจมากไหม? ฉันละอายแทนพวกนายจริงๆ ลองพึ่งตัวเองดูบ้างนะ!”

มู่เค่อต่อว่าและเพิ่มความไม่พอใจท่ามกลางพวกเขาอีกด้วย

เฉินจื่อเหยาเปิดปากพูดคนแรก เธอจำได้ว่ากู้หนิงตบหน้าเธอเมื่อวาน “แล้วทำไมพวกเราจะเรียกเธอว่ายัยเด็กยากจนไม่ได้ล่ะ? ก็เธอจนนี่! และผิดตรงไหนที่พวกเราพึ่งพาพ่อแม่ ก็ครอบครัวพวกเรารวย!”

“ใช่แล้ว เธอเกิดมาจนเอง น่าสมเพช!” กู้เซียวเซียวเอ่ยสำทับขึ้น

“มู่เค่อ แล้วตัวนายเองล่ะ? นายเปิดร้ายขายจิวเวอร์รี่ก็ไม่ใช่เพราะเงินของพ่อแม่นายเหรอ? ฝูหมิงเหลียงไม่พอใจ เขาอิจฉามู่เค่อและยังริษยาอีกด้วย

ฝูหมิงเหลียงไม่สนใจที่จะทำธุรกิจและยังไม่อยากทำงานหนัก เขาแค่อิจฉาที่มู่เค่อได้กำไรจากการทำธุรกิจเท่านั้นเอง

เขาไม่ต้องการให้มู่เค่อได้ดีกว่าเขา

กู้หนิงแปลกใจ เธอไม่คิดว่ามู่เค่อจะทำธุรกิจตั้งแต่อายุยังน้อย

ร้ายขายจิวเวอร์รี่งั้นเหรอ ดูเหมือนว่าเธอจะพบคนที่อยู่ระดับเดียวกับเธอแล้ว

“แล้วไง อย่างน้อยครอบครัวฉันก็ช่วยแค่เรื่องเงินก็แค่นั้น” มู่เค่อไม่ต้องการอวด เขาแค่บอกความจริง

กู้หนิงสนับสนุนมู่เค่อในใจ เธอยอมรับว่าเด็กหนุ่มอย่างมู่เค่อนั้นมีความสามารถจริงๆ

หากเป็นไปได้เธอเองก็อยากจะร่วมงานกับเขา

“แก…” ฝูหมิงเหลียงยังไม่พอใจแต่เขาก็รู้ความจริงข้อนี้ดี เขาหาคำพูดโต้กลับไม่ได้

ฝูหมิงเหลียงยกธงขาวขณะที่กู้เซียวเซียวยังไม่ยอมหยุด “เชอะ กู้หนิง! เมื่อวานแกบอกว่าแกจะรวย หมายความว่าแกมีแฟนรวยอย่างมู่เค่องั้นสิ?”

“ถึงมู่เค่อจะมาจากครอบครัวร่ำรวย ถึงอย่างนั้นแกก็ไม่มีทางแต่งงานเข้าบ้านเขาได้หรอก มู่เค่อต้องทิ้งแกไม่เร็วก็ช้า ก็หวังว่าแกจะไม่มีจุดจบเหมือนแม่ของแกที่ท้องไม่มีพ่อแล้วต้องออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน ตอนนี้เธอ….อ๊า!!!”

กู้เซียวเซียวยังพูดไม่จบประโยค เธอก็ร้องออกมาเสียงดังซึ่งทำให้คนที่อยู่ในโรงอาหารตกใจกับเสียงร้องของเธอไปด้วย

โดยเฉพาะคนที่ยืนอยู่ใกล้เธอ พวกเขาหูแทบหนวก

ตอนนี้บนศีรษะของกู้เซียวเซียวมีจานข้าววางอยู่ อาหารและน้ำมันต่างไหลย้อยลงไปตามหน้า ผม และเสื้อผ้าของเธอ มีไข่ติดอยู่ที่หน้าเธอด้วย

ในเวลาเดียวกันนั้นเองทุกคนก็จ้องไปที่กู้หนิงอย่างตกใจ

พวกเขาเห็นชัดเจนว่ากู้หนิงขว้างจานอาหารไปยังกู้เซียวเซียว จานนั้นหมุนวนอยู่กลางอากาศเป็นวงกลมหลายรอบก่อนตกไปยังศีรษะกู้เซียวเซียว

บังเอิญเหรอ? ไม่น่าใช่

กู้หนิงใช้วิทยายุทธ์?

เมื่อคิดได้ดังนั้นทุกคนต่างมองกู้หนิงต่างไปจากเดิมโดยเฉพาะผู้ที่ชื่นชอบการต่อสู้

“ว้าว บอส เจ๋งมาก! ฉันอยากทำอย่างนั้นได้บ้างจัง!” มู่เค่อเอ่ยชื่นชมอย่างตื่นเต้น เขาชอบกู้หนิงมากขึ้นกว่าเดิม

บอส? เหล่าผู้รับชมตกใจอีกครั้งหนึ่ง

มู่เค่อเรียกกู้หนิงว่าบอส? เกิดอะไรขึ้น?”

กู้หนิงไม่สนใจมู่เค่อ สายตาของเธอจับจ้องไปยังกู้เซียวเซียว

“กู้เซียวเซียว หุบปากเหม็นๆของเธอซะ ถ้ายังพูดไม่ดีถึงแม่ฉันอีก ฉันจะต่อยเธอให้คว่ำลงไปนอนบนพื้นแน่!”

“อีนังบ้า ฉันจะฆ่าแก!!!” กู้เซียวเซียวไม่สนคำเตือนกู้หนิง ตอนนี้เธอสติหลุดไปแล้ว เธอวิ่งเข้าใส่กู้หนิงจานที่อยู่บนหัวเธอร่วงลงมาแตก

กู้หนิงยิ้มเย้ยหยัน เธอคว้าโต๊ะที่อยู่ใกล้ขึ้นมาบังเธอไว้ จากนั้นกู้เซียวเซียวก็ปะทะเข้ากับโต๊ะอย่างจัง

ทุกคนต่างตกใจอีกเป็นรอบที่สาม

โต๊ะนั้นหนักมาก กู้หนิงทำได้ยังไงถึงขยับโต๊ะได้ง่ายดายเช่นนี้?

ตอนนี้ทุกคนเชื่อแล้วว่ากู้หนิงนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ของจริง

กู้เซียวเซียวเป็นแฟนฉินเจิ้ง เมื่อเห็นกู้เซียวเซียวถูกกระทำ เขาก็รู้สึกอับอายไปด้วย ตอนนี้เขาต้องยืนอยู่ข้างกู้เซียวเซียว

“กู้หนิงเธอทำเกินไปแล้ว!” พูดเสร็จเขาก็เดินไปพยุงกู้เซียวเซียวให้ลุกขึ้น

“น่าสนใจนี่” กู้หนิงยิ้มเยาะอีกครั้ง เธอมองเขาอย่างมีเลศนัย

“เอาจริงดิ? เทียบกับสิ่งที่นายทำกับฉันแล้ว ฉันทำเกินไปงั้นเหรอ? ถ้านายไม่ว่าอะไรฉันก็เต็มใจที่จะบอกความจริงกับทุกคน และให้พวกเขาเป็นคนตัดสินเองล่ะกัน”

กู้หนิงไม่ได้อยากมีเรื่อง แต่คนพวกนี้ก็ไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่อย่างสงบ เธอจึงตัดสินใจสู้กลับให้มันจบๆไป

“เธอ….” ฉินเจิ้งจนมุม เขารู้ดีว่าพวกเขาทำอะไรกับกู้หนิงไว้

พวกเขาทำอะไรกับกู้หนิงน่ะ?

คนที่อยู่วงในรู้ว่ากู้หนิงสื่อถึงอะไร แต่เหล่าบรรดาคนที่อยู่นอกวงต่างพากันสงสัยอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สายตาอยากรู้อยากเห็นมองไปที่กู้หนิง กู้เซียวเซียวและฉินเจิ้ง

มู่เค่อเป็นผู้ที่อยู่วงใน ในขณะที่หยูหมิงซีรู้ความจริงเพียงครึ่งเดียว

“ให้อดีตเป็นอดีต ตอนนี้เธอก็สบายดีแล้ว” ฉินเจิ้งเป็นกังวลว่ากู้หนิงจะบอกความจริง