ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 86.2 สิทธิพิเศษ (2)

อ่านนิยายจีนเรื่อง ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน ตอนที่ 86.2 สิทธิพิเศษ (2) อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ตอนที่ 86 สิทธิพิเศษ (2)

“แน่นอน คุณหลอมกระดูกครั้งที่สองแล้ว นับว่าอยู่อันดับต้นๆ ในนักศึกษารุ่นนี้ นักศึกษาใหม่ทั่วไปคงไม่ถูกให้ความสำคัญเท่าพวกคุณอยู่แล้ว ”

หลังจากรู้ถึงความสามารถของฟางผิง หญิงกลางคนกระตือรือร้นขึ้นมาไม่น้อย

หลอมกระดูกครั้งสอง หากทะลวงด่านเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ไม่นานคงผ่านไปยังขั้นสามอย่างราบรื่น

นักศึกษาพวกนี้จะได้รับความสนใจและเป็นที่รักของอาจารย์อย่างมาก

นักเรียนบางคนทะลวงด่านเป็นผู้ฝึกยุทธ์ก่อนเกาเข่า แต่ไม่อาจสามารถหลอมกระดูกครั้งที่สองด้วยซ้ำ

แม้ตอนนี้จะอยู่ขั้นหนึ่ง แต่ในอนาคตกลับมีโอกาสสูงที่จะถูกฟางผิงล้ำหน้า

หญิงกลางคนกล้ามั่นใจ ถ้าตอนนี้ฟางผิงตัดสินใจจะทะลวงด่าน ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงคงมีอาจารย์มาช่วยชี้แนะแล้ว

“งั้นถ้าหลอมกระดูกครั้งที่สาม…”

ฟางผิงอยากหยั่งเชิงถาม หญิงกลางคนตกใจอยู่บ้าง “คุณคิดจะหลอมกระดูกครั้งที่สาม?”

ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อยากลองดู…”

“นักศึกษาฟางผิง ทางที่ดีอย่าลองจะดีกว่า”

หญิงกลางคนส่ายหัว “หลอมกระดูกครั้งที่สามสิ้นเปลืองเวลาเกินไป ทั้งยังยากมากอีกด้วย หลายปีนี้นักศึกษาสายศิลปะการต่อสู้ที่หลอมกระดูกครั้งที่สามสำเร็จอย่างแท้จริงมีไม่ถึงห้าคนเท่านั้น ภายในนี้มีหลายคนจบไปแล้ว คนที่กำลังศึกษาอยู่มีแค่นักศึกษาเซี่ยเหล่ยปีสอง ตอนนี้เขายังติดอยู่ที่ขั้นสอง แต่เพื่อนรุ่นเดียวกับเขาบางคนกลับเข้าสู่ขั้นสามไปแล้ว”

“เซี่ยเหล่ย…”

ครั้งก่อนฟางผิงได้ยินเหล่าหวังพูดว่า มีนักศึกษาของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้หลอมกระดูกครั้งที่สามเหมือนกัน

ตอนนี้หญิงกลางคนพูดว่ามีคนกำลังศึกษาอยู่แค่คนเดียว งั้นคงจะเป็นเซี่ยเหล่ยล่ะมั้ง?

หลอมกระดูกครั้งที่สาม แต่ยังอยู่ขั้นสอง ต่ำกว่าหวังจินหยางไปหนึ่งขั้น

ไม่แปลกใจที่เหล่าหวังบอกว่าอย่าฝืนหลอมกระดูกครั้งที่สาม อาจจะไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป เปลืองเวลาเปล่าๆ

หญิงกลางคนเตือน นั่นเพราะเธอไม่รู้ว่าฟางผิงขาดอีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น

ฟางผิงไม่พูดถึงอีก เอ่ยขอบคุณเธอแทน

ไม่นาน การลงทะเบียนจึงเป็นอันเสร็จสิ้น

หญิงกลางคนยกโทรศัพท์ในสำนักงานติดต่อใครสักคน

ไม่ถึงห้านาที ก็มีรถยนต์มาจอดอยู่หน้าประตูจุดต้อนรับ

ชายอายุสามสิบกว่าปีคนหนึ่ง ใส่ชุดสูทท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าว เปิดประตูเข้ามาอย่างเป็นมิตร “คุณจาง ผมมาถึงแล้ว”

“เห็นแล้ว!”

หญิงกลางคนตอบส่งๆ ก่อนจะเอ่ยกับฟางผิง “เขาเป็นผู้จัดการแผนกแม่บ้านของโรงแรม ให้เขารับผิดชอบพาคุณไปแล้วกัน”

พูดจบ หญิงกลางคนค่อยบอกกับชายคนนั้น “หลี่เฉิงเจ๋อ นี่คือนักศึกษาฟางผิง เป็นนักศึกษาใหม่ ตอนนี้มหาวิทยาลัยยังเตรียมที่พักไม่เสร็จ ให้ไปอยู่ทางพวกคุณแทน ใช่สิ นักศึกษาฟางผิงหลอมกระดูกครั้งที่สองแล้ว อย่าลืมว่าต้องจัดให้เขาพักชั้นที่หก”

หลี่เฉิงเจ๋อตาเป็นประกาย โดยปกติโรงแรมของมหาวิทยาลัยจะให้บริการกับผู้ปกครองของนักศึกษาเป็นหลัก

คนที่เข้าพักจึงเป็นผู้ปกครองเสียส่วนใหญ่ แน่นอนว่ารับรองแขกทั่วไปเช่นกัน

แต่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้ ต่างมีหอพักของตัวเอง น้อยนักที่จะได้ไปพักในโรงแรมมหาวิทยาลัย

นักศึกษาใหม่ก็เหมือนกัน พวกเขาไม่ล่วงหน้ามาเร็วแบบฟางผิงหรอก

แม้โรงแรมนี้จะเป็นของมหาวิทยาลัย แต่กิจการเล็กๆ แบบนี้ มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้ไม่ได้สนใจมากมายอยู่แล้ว

พวกหลี่เฉิงเจ๋อมีโอกาสน้อยที่จะได้ใกล้ชิดกับคนของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้ ส่วนมากจะเป็นแค่ระยะเวลาสั้นๆ

ตอนนี้ฟางผิงล่วงหน้ามาหนึ่งเดือน นั่นหมายความว่าต้องพักอยู่กับพวกเขาเป็นเวลาเดือนน่ะสิ?

หลี่เฉิงเจ๋อไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์ ฟางผิงเพิ่งมาถึงที่นี่ ไม่ได้คิดว่าผู้ฝึกยุทธ์มีความพิเศษมากมาย เพราะว่าเขาเองอยู่ในแวดวงนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

แต่สำหรับคนภายนอก ผู้ฝึกยุทธ์ยังคงเป็นตำแหน่งที่สูงส่ง

เพื่อผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่ง…

ไม่สิ แม้ตอนนี้จะยังไม่ใช่ แต่พวกเขาต้องให้ความดูแลผู้ที่เตรียมทะลวงด่าน ทั้งหลอมกระดูกครั้งที่สองแล้ว นี่ยังสำคัญกว่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งเสียอีก

ชั้นหก ปกติจะใช้รับรองผู้ฝึกยุทธ์ที่แท้จริง

หลี่เฉิงเจ๋อไม่จำเป็นต้องให้หญิงกลางคนกำชับอีก เขาเป็นฝ่ายเดินเข้าไปยกกระเป๋าของฟางผิง เอ่ยอย่างเกรงใจว่า “คุณฟาง ยินดีต้อนรับสู่โรงแรมมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้ของเรา หลังจากนี้ติดขัดอะไร บอกกล่าวกับผมได้”

ฟางผิงปรับตัวไม่ทันกับความเป็นมิตรของเขาอยู่บ้าง รีบยื้อกระเป๋าของตัวเองคืนมา เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ผู้จัดการหลี่ไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนี้ ผมต่างหากที่เป็นฝ่ายรบกวนคุณ คุณป้า ผมต้องขอตัวก่อน ขอบคุณนะครับ”

“ไม่เป็นไร ตอนแบ่งหอพัก ฉันจะพยายามแย่งหอพักดีๆ ให้คุณแล้วกัน…” หญิงกลางคนเอ่ยประโยคแฝงความนัยด้วยรอยยิ้ม

คนที่สามารถแทรกแซงการแบ่งหอพักของมหาวิทยาลัยได้ นั่นหมายความว่าต้องมีเส้นสายภายในมหาวิทยาลัยพอสมควร

แต่ก็เป็นเรื่องปกติ พนักงานบางคนในมหาวิทยาลัย หรือพนักงานอัตราจ้าง อันที่จริงต่างมีเส้นสายโยงใยในมหาวิทยาลัยทั้งนั้น

คนในครอบครัวเป็นหัวหน้า คนรักเป็นอาจารย์ ถึงกระทั่งบางคนยังเป็นครอบครัวของนักศึกษาเอง

ฟางผิงไม่คิดมาก เอ่ยขอบคุณอย่างเกรงใจ ก่อนจะตามหลี่เฉิงเจ๋อออกไปข้างนอก

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ฟางผิงเดินทางมาถึงโรงแรมมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้

เห็นภายนอกโรงแรมดูธรรมดา แต่ภายในกลับหรูหราโอ่อ่า ฟางผิงแทบไม่อยากเชื่อว่า ที่นี่ใช้รองรับผู้ปกครองนักศึกษาแบบฟรีๆ!

กระเป๋าหนาเกินไปแล้ว!

นี่เป็นคำพูดที่ติดปากเขาในวันนี้

ฟางผิงสามารถพักที่นี่ได้ฟรี ไม่เสียค่าอาหารและค่าบริการรถ…

ฟางผิงถึงขนาดสงสัยว่า หากเขาเอ่ยปากร้องขออย่างอื่น จะไม่เสียเงินด้วยหรือเปล่า?

เห็นท่าทีเอาใจใส่ของหลี่เฉิงเจ๋อ ฟางผิงรู้สึกว่ามีโอกาสสูงมาก

หลี่เฉิงเจ๋อพาฟางผิงมาที่ห้องของตัวเอง แทบไม่ต่างอะไรกับห้องพักสุดหรูในโรงแรม!

ห้องออกกำลังกาย ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องรับแขก ห้องนอน เคาน์เตอร์บาร์…

มีเกือบทุกอย่าง!

“นี่ฟรีจริงๆ เหรอ?”

ฟางผิงถามโง่ๆ ออกมา

เขาจำเป็นต้องถาม ห้องพักแบบนี้ ทั้งยังอยู่ในเซี่ยงไฮ้ หนึ่งวันอาจจะต้องเสียถึงสองสามพันหยวน?

หากอยู่ไม่กี่วันยังพอว่า แต่เขาต้องอยู่ทั้งเดือน ค่าที่พักคงจะประมาณหกเจ็ดหมื่น ต้องจ่ายเงินจำนวนนี้ถือว่าสิ้นเปลืองไม่น้อย ฟางหยวนรู้เข้าคาดว่าคงจะบีบคอเขาแน่

หลี่เฉิงเจ๋อยังคงเผยท่าทีปกติ เอ่ยอย่างเป็นมิตรว่า “ฟรีครับ โรงแรมแห่งนี้มีไว้เพื่อรองรับนักศึกษาและผู้ปกครองของมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว คุณฟางหลอมกระดูกครั้งที่สอง เลยได้พักห้องที่ดีกว่าคนอื่นหน่อย แต่คนอื่นก็ไม่ได้ต่างจากนี้มากมาย…”

“เข้าใจแล้ว ขอบคุณผู้จัดการหลี่มาก ผมเหนื่อยอยู่บ้าง…”

ไม่จำเป็นต้องพูดส่งแขกให้มากความ หลี่เฉิงเจ๋อเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “คุณฟางต้องการอะไรเพิ่มเติม กดกริ่งเรียกได้ ผมคงไม่รบกวนเวลาพักผ่อนคุณแล้ว มีปัญหาอะไรสามารถติดต่อผมได้ทุกเวลา”

“ครับ ขอบคุณมาก…”

“…”

ส่งหลี่เฉิงเจ๋อแล้ว ฟางผิงค่อยเดินมาที่ระเบียงชมวิว “นี่คือฉันกลายเป็นชนชั้นอภิสิทธ์แล้วสินะ?”

ยังไม่ทันเข้าเรียนอย่างเป็นทางการ ฟางผิงกลับรับรู้ถึงความแตกต่างมากมาย

นักศึกษาปีหนึ่งที่หลอมกระดูกครั้งที่สองแล้ว ทำให้เขาได้รับการปฏิบัติที่พิเศษ เรื่องพวกนี้อยู่ที่หยางเฉิงคงไม่อาจสัมผัสได้ง่ายๆ

หยางเฉิงมีผู้ฝึกยุทธ์น้อยเกินไป ความแตกต่างเลยไม่เด่นชัด

ทุกคนเอาแต่พูดถึงผู้ฝึกยุทธ์ แต่คนที่เคยเห็นจริงๆ มีไม่กี่คนเท่านั้น

เมื่อหันมองห้องหับที่กว้างขวาง ฟางผิงก็ยกยิ้มมุมปาก

“น่าเสียดายที่ถ่ายรูปไม่ได้ ส่งให้ฟางหยวน เด็กนั่นคงจะรีบตามมาถึงนี่ทันที…”

เพราะทั้งหมดฟรี!

อาหารการกินที่พักฟรี แค่ออกค่าเดินทางให้คนมาเท่านั้น

ถ้าฟางหยวนรู้เรื่องนี้ ยังจะนั่งติดที่เหรอ?

แต่ตอนนี้ฟางผิงยังมีเรื่องต้องทำ เด็กแสบมาคงเป็นปัญหา ทำได้แค่เก็บความคิดที่อยากอวดไว้ในใจ รอวันหลังมีโอกาสค่อยว่ากันอีกที

เขานั่งลงบนโซฟาทอดถอนหายใจ เรื่องที่พักและอาหารไม่มีปัญหาแล้ว

ภารกิจต่อไปที่ต้องจัดการมีอยู่สองเรื่อง หาเงินและหลอมกระดูกครั้งที่สาม

ต้องใช้เวลาก่อนเปิดเทอม ทำภารกิจทั้งสองอย่างให้สำเร็จ หลังจากเข้าเรียนแล้วจะได้ทะลวงด่านเป็นผู้ฝึกยุทธ์

———————–

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด