สัปดาห์ต่อมา

ข้อมูลบ็อกซ์ออฟฟิศของภาพยนตร์เรื่อง ‘มังกรมัจฉาเริงระบำ’ ยังคงมีแนวโน้มสูงขึ้นจนน่าดีใจ

และ ‘ปลายักษ์’ ในฐานะเพลงซาวด์แทร็กของภาพยนตร์ ความร้อนแรงก็คุกรุ่นขึ้นไม่หยุด มีผู้คนชื่นชอบมากขึ้นเรื่อยๆ

วิทยาลัยศิลปะฉินโจวในฐานะที่เป็นสถาบันที่เกี่ยวข้อง ย่อมติดตามเพลงนี้ก่อนใครเพื่อน

ในเว็บบอร์ดของวิทยาลัยรวมไปถึงกลุ่มแช็ตทั้งเล็กใหญ่ ก็ถกเถียงเกี่ยวกับเพลงนี้ไม่น้อยเลย

โดยเฉพาะนักศึกษาสาขาการขับร้องในวิทยาลัยซึ่งครั้งนี้ตื่นเต้นเป็นพิเศษ “เห็นหรือยังว่าการขับร้องที่ยอดเยี่ยมมีความสำคัญต่อบทเพลงแค่ไหน ชัดแล้วนะ!”

วิทยาลัยศิลปะฉินโจวเป็นสถาบันศิลปะ

บรรยากาศแวดล้อมด้านในค่อนข้างเฉพาะทาง ฉะนั้นแล้วความสำคัญของการประพันธ์เพลงจะเหนือกว่าการขับร้องเสมอ ก่อนหน้านี้ที่ ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’ ดังขึ้นมา ก็มีนักศึกษาส่วนใหญ่คอยส่งเสียงสนับสนุน

‘พ่อเพลงพาปัง!’

‘พ่อเพลงเป็นเดอะแบก!’

‘เอาหมามาอัดเสียงก็ยังปัง!’

ไม่ต้องไว้หน้ารุ่นพี่ซุนเย่าหั่วของเราเลยหรือไง!

แม้ว่านักศึกษาสาขาการขับร้องอ่านโพสต์เหล่านี้แล้วจะโมโหจนตัวสั่น เหงื่อกาฬโซมกายในวันที่อากาศร้อน แต่มือเท้ากลับเย็นเฉียบ

พวกสาขาการประพันธ์เพลงนั่นอวดเก่งเกินไปแล้ว

เมื่อไหร่สาขาการขับร้องของพวกเขาจะได้ลืมตาอ้าปากบ้าง

นึกไม่ถึงว่า โอกาสโต้กลับจะมาถึงเร็วขนาดนี้!

ผลงานของเซี่ยนอวี๋เหมือนกัน แต่ ‘ปลายักษ์’ ในครั้งนี้ไม่ใช่ว่าใครจะร้องก็ได้ เสียงของเจียงขุยเติมเต็มเพลงนี้อย่างไม่ต้องสงสัย และเพราะเหตุนี้ สาขาการขับร้องวิทยาลัยศิลปะฉินโจวก็พลันลิงโลดขึ้นมาทันที!

สาขาการประพันธ์เพลงได้ใจจนเคยชิน

จะปล่อยให้สาขาการขับร้องวางก้ามได้อย่างไร

ไม่นานก็มีโพสต์อีกโขยงหนึ่งออกมาตอบโต้สาขาการขับร้อง

‘พวกเธอรู้จักหรือเปล่าว่าอะไรคือการสั่งผลิตอย่างเป็นทางการ’

‘พวกเธอรู้หรือเปล่าว่าท่อนฮุกเพลงนี้สุดยอดขนาดไหน’

‘พวกเธอรู้หรือเปล่าว่าการทำทำนองเพลงให้สอดคล้องกับพล็อตหนังมันยากขนาดไหน’

‘พวกเธอรู้หรือเปล่าว่าสำหรับพ่อเพลงแล้ว ซาวด์แทร็กจัดอยู่ในประเภทเพลงสั่งทำพิเศษ สไตล์ถูกจำกัดเต็มที่ ก็เหมือนใส่ตรวนข้อเท้าเต้นรำอะแหละ แต่พ่อเพลงก็เขียนเพลงแบบนี้ออกมาได้ทั้งที่มีกรอบจำกัด เห็นชัดๆ ว่าฝีมือเพอร์เฟ็กต์มาก’

‘…’

ทั้งยังมีนักศึกษาสาขาการประพันธ์เพลง ทุ่มเทความรู้มหาวิทยาลัยของตน วิเคราะห์เจาะลึกถึงระดับเทคนิคว่าสรุปแล้วเพลง ‘ปลายักษ์’ นั้นสุดยอดมากขนาดไหน

‘ท่อนเวิร์สของเพลงปลายักษ์ใช้การบรรเลงต่อเนื่องเป็นหลัก แซมด้วยการบรรเลงไม่ต่อเนื่อง ในนั้นใช้การบรรเลงต่อเนื่องยาว ทำให้เกิดแรงกระชาก เมื่อความกว้างของการบรรเลงต่อเนื่องแตะถึงอ็อกเทฟหนึ่งแล้ว ส่วนของเวิร์สนั้นเป็นบันไดเสียงเพนทาโทนิกตามแบบฉบับดีๆ นั่นละ กระชับแต่ไม่ง่าย สุดยอดไปเลย!’

สาขาการขับร้องค่อยๆ ล่าถอยไป

การถกเถียงของสาขาการประพันธ์เพลงทวีคูณความร้อนแรง

‘สิ่งที่ฉันประทับใจที่สุดก็คือนี่ กลวิธีในการเปลี่ยนเมโลดีที่เพลงนี้ใช้หลากหลายมาก หนึ่งในนั้นรวมไปถึงการซ้ำ

แบบเข้มงวดและการซ้ำแบบเปลี่ยนแปลง รวมไปถึงวิธีการยืด สลับ หรือซีเควนซ์ด้วย’

‘ใช่แล้ว’

‘พาร์ทไคลแม็กซ์ของเพลงนี้ มีสัดส่วนของสตักกาโตอย่าง มี-ซอล-โด-ที-มี มี-เร-โด-ลา-โด เร-มี-ลา นอกจากนั้น

แล้วสตักกาโตในเพลงนี้ส่วนใหญ่ยังมีพรีพาราทอรีบีตที่ย้อนกลับด้วย’

‘การขับร้องล้วนเป็นสกอร์เพลงสำเร็จ แต่ของแบบนี้พ่อเพลงจะต้องใช้เซลล์สมองสักเท่าไหร่กันเชียว’

‘วลีดนตรีที่ 4 10 แล้วก็ 16 ของเพลงนี้ใช้เมโลดีเดียวกัน ท่อนคอรัสก็ใช้วิธีการซ้ำแบบเข้มงวด ฟังแล้วถึงได้รู้สึก

ว่าไพเราะขนาดนี้ และพอมาถึงท่อนเอื้อน เพลงนี้ก็เกินพรรณนาไปแล้ว’

‘…’

สาขาการขับร้องแพ้ราบคาบ

ยังดีที่สาขาการประพันธ์เพลงทำไปก็เพียงเพื่อรักษาความสูงส่งของพ่อเพลง

หลังจากการวิเคราะห์ไปยกหนึ่ง

พวกเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องที่การขับร้องเพิ่มคะแนนให้ ‘แน่นอนว่าเจียงขุยร้องได้ดีมาก เทียบกับเกมก็แล้วกัน ถ้า

ครั้งก่อนรุ่นพี่ซุนเย่าหั่วชนะ งั้นในครั้งนี้เจียงขุยก็คือคนเปิดเกมบุก เธอเปิดเกมบุกได้ดี แต่ชัยชนะของทั้งทีมก็มาจากการระเบิดไฟต์ของพ่อเพลง’

‘ถ้าถามฉัน ที่เพลงนี้ประสบความสำเร็จ ส่วนหนึ่งก็มาจากเนื้อเพลงด้วย’

สาขาการประพันธ์เพลงและสาขาการขับร้องวิทยาลัยศิลปะฉินโจว แถมยังมีสาขาที่เกี่ยวข้องกับการเขียนบทเพลงก็นับว่าเป็นเอกลักษณ์ของมาตุภูมิแห่งดนตรีอย่างฉินโจวด้วย

ตอนนี้สาขาการประพันธ์เพลงและสาขาการขับร้องรัวหมัดใส่กันขนาดนี้แล้ว

นักศึกษาสาขาการประพันธ์เนื้อร้องจะอยู่เฉยได้อย่างไร ‘กลัวเธอโบยบินไปแสนไกล กลัวเธอจะห่างไกลจากฉัน กลัวยิ่งกว่าว่าเธอจะรั้งอยู่ที่นี่ไปชั่วนิรันดร์ พวกเธอไม่รู้สึกเหรอว่าประโยคนี้เศร้ามาก แค่ประโยคสั้นๆ ก็บรรยายความหมายอันละเอียดอ่อนระหว่างมังกรเผือกกับเด็กหญิงแล้ว แล้วก็ยังเขียนถึงความคาดหวังที่พ่อแม่จำนวนมากมีต่อลูก พวกเธอลองคิดดูว่ามีพ่อแม่มากมายขนาดไหนที่อยากให้ลูกได้ติดปีกโบยบิน แต่ก็ไม่อยากพรากจากลูกของตัวเอง?’

‘เหมือนบทกลอนเลย!’

มีนักศึกษาสาขาการประพันธ์เนื้อเพลงมาเสริมว่า ‘สิ่งที่เพลงซาวด์แทร็กต้องการก็คือภาพจากเนื้อเพลง เนื้อเพลงนี้แสดงออกมาได้อย่างเต็มที่ สมบูรณ์และขณะเดียวกันก็ยังเก็บรายละเอียด การเปลี่ยนผ่านจากฉากที่อลังการไปสู่ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน เต็มไปด้วยสุนทรีย์ดั้งเดิมของบลูสตาร์ของเรา’

สาขาที่เกี่ยวกับดนตรีคึกคักกันขนาดนี้

แม้แต่สาขาการเรียบเรียงเพลงก็ยังอดเข้ามาแจมไม่ได้ ‘เนื้อเพลง ทำนอง และการขับร้องดีมาก แต่พวกเธอมองข้ามความสำคัญของการเรียบเรียงเพลงที่มีต่อเพลงนี้ ดนตรีกับกลองของเพลงนี้เข้ากัน และไม่ได้แย่งความเหนือจริงของเสียงร้อง ถึงขั้นที่แม้แต่เสียงลมแทรกของนักร้องก็ยังเข้ากับเครื่องดนตรี เรียกได้ว่าเป็นธรรมชาติมาก’

สาขาการเรียบเรียงเพลงมีคำพูดประโยคหนึ่ง

การเรียบเรียงเพลงก็เหมือนการแต่งหน้า ประทินโฉมให้เพลงสวยพริ้งเพรา ผู้เรียบเรียงเพลงที่เก่งก็เหมือนกับช่างแต่งหน้าฝีมือดี ทำให้คนที่เดิมทีไม่สวยกลับสวยสะคราญขึ้นมา

แต่…

ไม่ว่าจะเป็นบนโลกหรือว่าบลูสตาร์ สถานะของผู้เรียบเรียงเพลงก็ยังเป็นรองนักประพันธ์เพลงกับการขับร้อง เคยมีคนถามจงซิงหมิงปรมาจารย์ด้านการเรียบเรียงเพลง ว่าเมื่อไหร่ถึงจะโด่งดังขึ้นมาได้ คำตอบของจงซิงหมิงคือ ‘ขึ้นอยู่กับความพยายามของตนเอง’

นัยยะของคำพูดนั้นแสนเจ็บปวด

ทว่าอภิปรายกันไปเสียยกหนึ่ง ก็มีนักศึกษาจากคณะที่ไม่เกี่ยวข้องกับดนตรีซึ่งกำลังมุงดูความคึกคักพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ ‘แต่พวกเธอเถียงกันมาครึ่งค่อนวัน นอกจากขับร้องแล้ว ทั้งเนื้อร้อง ทำนอง รวมไปถึงเรียบเรียงเพลงก็เป็นเซี่ยนอวี๋ทำคนเดียวนะ’

คณะดนตรีทั้งคณะ ‘…’

เพราะฉะนั้นการอภิปรายของทุกคนก็แตกกระเจิงในชั่วพริบตา จุดโฟกัสของทุกคนย้ายไปอยู่ที่ตัวเซี่ยนอวี๋ ‘พ่อเพลงที่โผล่ขึ้นมาใหม่นี่น่าสนใจจริงๆ ทำเนื้อร้องทำนองคนเดียวไม่พอ ยังปล่อยออกมาสองเพลง แถมเรียบเรียงก็ยังไม่ปล่อยให้คนอื่นทำเลย’

‘เรียกว่าเป็นจังหวะของมือทองสินะ?’

‘อีกไม่กี่ปีเซี่ยนอวี๋ได้เป็นมือทองแน่!’

‘เรื่องนี้ยังจะต้องพยากรณ์กันอีกเหรอ’

นักศึกษาสาขาการประพันธ์เพลงรำพึงรำพัน ‘ครั้งก่อนสอบเพลงชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์เสร็จ ฉันนี่สาปส่งเซี่ยนอวี๋เลย แต่พอเพลงใหม่ของเขาออกมา ฉันก็กลับมาอวยเขาอีกรอบ’

‘+1 คอมเมนต์บน’

‘ฉันไม่เหมือนพวกเธอ ครั้งก่อนเห็นพวกเธออวยเซี่ยนอวี๋กัน ฉันกลับกังวลว่าเขาจะเป็นแค่ดอกถานฮวาชั่วข้ามคืน ถึงยังไงใครๆ ก็มีช่วงเวลาที่แรงบันดาลใจระเบิด แต่เพลงปลายักษ์ที่ออกมาใหม่ทำให้เห็นเป็นประจักษ์แล้วว่าระดับของเขาสุดยอดจริงๆ’

‘ใครใช้ให้ฉินโจวเป็นมาตุภูมิแห่งดนตรีล่ะ’

‘วงการเพลงในฉินโจวนี่เต็มไปด้วยคนเก่งจริงๆ!’

ดังนั้น ความรู้สึกเหนือกว่าก็ได้ทบทวีขึ้นจากระดับสาขาการประพันธ์เพลง ไปถึงระดับฉินโจว ไม่ว่าจะเป็นสาขาไหน ก็พลอยรู้สึกว่าตนสุดยอดตามไปด้วย