สำหรับตลาดนิยายทั้งหมดแล้ว นิยายการแข่งขันกีฬานั้นเป็นประเภทนิยายที่ไม่ได้รับความนิยมเอาซะเลย

โดยเฉพาะในยุคที่นิยายจำพวกผจญภัยในต่างโลกนั้นได้รับความนิยมเป็นวงกว้าง นิยายแนวนี้จึงขาดแคลนฐานคนอ่านยิ่งกว่าเดิม

ดังนั้นต่อให้คำวิจารณ์ของปรินซ์ออฟเทนนิสจะดีเลิศ เหล่าบรรณาธิการก็ไม่ได้คาดหวังกับยอดขายของนิยายเรื่องนี้ไว้สูงนัก ทว่าในตอนนี้เห็นทีคนจำนวนมากอาจคิดผิดแล้ว

“ทำไมไม่บอกพวกเราล่ะ”

ความรู้สึกของหัวหน้าบรรณาธิการในตอนนี้ประเดประดังกันไปหมด

หัวหน้าหญิงชะงักไป จากนั้นเธอก็มองทั้งสองด้วยความเห็นใจ “พวกคุณไม่รู้เชียวเหรอว่าฉันแจ้งบ.ก.บริหารไปตั้งแต่วันที่ปรินซ์ออฟเทนนิสขาดสต็อกแล้ว ดูท่าใต้เท้าบ.ก.บริหารท่านนี้คงไม่ได้บอกพวกคุณ”

หัวหน้าบรรณาธิการและรองบรรณาธิการหัวใจเย็นวาบ

พวกเขารู้นิสัยของบรรณาธิการบริหารดี เรื่องใหญ่ขนาดนี้แต่กลับไม่แจ้งกองบรรณาธิการของพวกเขา เห็นได้ชัดว่ามีแค่เหตุผลเดียว

บรรณาธิการบริหารไม่พอใจแล้ว

กองบรรณาธิการทั้งสี่กองของบริษัท แต่ละกองรับผิดชอบประเภทผลงานที่แตกต่างกัน ขณะเดียวกันแต่ละกองบรรณาธิการก็จะมีหัวหน้าบรรณาธิการและรองหัวหน้าบรรณาธิการประจำอยู่ พวกเขาทั้งสองนั้นรับผิดชอบนิยายแฟนตาซีเยาวชน

ทว่ากองบรรณาธิการทั้งหมดก็มีพี่ใหญ่ซึ่งเป็นบรรณาธิการบริหาร

หัวหน้าหญิงเห็นว่าทั้งสองน่าสงสารขนาดนี้ ก็โมโหไม่ออกแล้ว เพียงแค่พูดยิ้มๆ ว่า “อันที่จริงกองบรรณาธิการ

ของพวกคุณรู้หรือไม่รู้ก็ไม่เหมือนกัน เรื่องส่งสินค้าอยู่ในขอบเขตรับผิดชอบของฉัน หรือว่าแผนกบรรณาธิการของพวกคุณเพิ่มล็อตสินค้าให้ฉันได้?”

นี่เป็นความจริง

กองบรรณาธิการรับผิดชอบการคัดเลือกและควบคุมปัญหาคุณภาพของนิยาย เรื่องการขายไม่ได้อยู่ในขอบเขตการรับผิดชอบของของพวกเขา

แต่ทว่าในสถานการณ์ปกติเรื่องพวกนี้ก็จะแจ้งกองบรรณาธิการด้วย

ครั้งนี้คงจะเป็นคำเตือนของบรรณาธิการบริหาร ฉะนั้นหัวหน้าบรรณาธิการกับรองบรรณาธิการถึงเพิ่งรับทราบสถานการณ์ในวันนี้

“ตอนนี้มีออเดอร์เท่าไหร่”

หัวหน้าบรรณาธิการข่มกลั้นความรู้สึกซับซ้อนในใจ

เสียงหนึ่งก็พลันดังขึ้นจากด้านหลัง “ตอนนี้ออเดอร์ของร้านหนังสือใหญ่ในฉินโจวรวมแล้วสี่แสนเล่ม พรุ่งนี้ถึงจะส่งให้ร้านใหญ่แต่ละร้านได้ แต่ถ้าพิจารณาถึงความต้องการของตลาดหลังจากนี้ ผมเลยสั่งแผนกตีพิมพ์ให้เพิ่มเป็นห้าแสนเล่ม”

“บ.ก.บริหาร สวัสดีครับ/ค่ะ!”

ทั้งสามคนหันไปมองผู้ชายทางด้านหลัง คนผู้นี้ก็คือบรรณาธิการบริหารของคลังหนังสือซิลเวอร์บลู เป็นหนึ่งในผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในบริษัท

“อืม”

บรรณาธิการบริหารพยักหน้า สายตาน่าเกรงขามส่อแววไม่พอใจ “การตัดสินใจตีพิมพ์ปรินซ์ออฟเทนนิสครั้งแรกออกมาแค่หนึ่งแสนเล่มเป็นเรื่องที่โง่มาก แต่เห็นแก่ที่กองบ.ก.ของพวกคุณไม่ได้คัดนิยายเล่มนี้ออก ผมจะละเว้นให้ครั้งหนึ่ง”

“ครับ!”

หัวหน้าและรองบรรณาธิการรู้สึกราวกับยกภูเขาออกจากอก

โชคดีที่พวกเขาใส่ปรินซ์ออฟเทนนิสเข้าไปในรายชื่อนิยายสำหรับตีพิมพ์ของซูเปอร์โนวาเพื่อเพิ่มความหลากหลายให้ตลาดนิยาย ถ้าพลาดของดีในครั้งนี้ไปละก็ บริษัทคงเสียหายหนักแน่

“แล้วก็”

บรรณาธิการบริหารขมวดคิ้ว กล่าวว่า “ผมได้อ่านแผนงานดูแล้ว เดิมทีปรินซ์ออฟเทนนิสกำหนดไว้แค่หนึ่งล้านตัวอักษร ให้บ.ก.ที่รับผิดชอบฉู่ขวงคุยกับฉู่ขวงหน่อย ว่าทางบริษัทหวังว่าเขาจะขยายโครงเรื่อง พยายามเขียนให้เกินสามล้านตัวอักษร”

ผลงานของหนังสือไม่ดีอาจถูกตัดจบ

สิ่งที่ตรงข้ามกันก็คือ ถ้าผลลัพธ์ของหนังสือดีพอ สำนักพิมพ์ก็จะให้นักเขียนเพิ่มจำนวนตัวอักษรให้ได้มากที่สุด เพราะตัวอักษรยิ่งมากก็ยิ่งทำเงินได้มาก

“ได้ครับ!”

หัวหน้าบรรณาธิการพยักหน้าหงึกๆ

นักเขียนนิยายส่วนมากมักจะไม่ปฏิเสธข้อเสนอนี้ นักเขียนเองก็ต้องกินข้าวเหมือนกัน ได้เงินเพิ่มใครจะไม่ยินดีล่ะ

ยิ่งไปกว่านั้นจะมีนักเขียนนิยายสักกี่คนที่จะกล้ารับรองว่านิยายเรื่องต่อไปของตนจะดังล่ะ

“อีกเรื่อง”

บรรณาธิการบริหารขบคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ย “ดูแลฉู่ขวงให้ดี อย่ามีข้อขัดแย้งกับเขาเด็ดขาด ถ้าฉู่ขวงถูกสำนักพิมพ์อื่นมาดึงตัวไปละก็ พวกคุณสองคนก็ต้องไสหัวออกไปเลย”

“ครับๆๆ!”

หัวหน้าบรรณาธิการพยักหน้ารัว

ต่อให้บรรณาธิการบริหารไม่เตือน กองบรรณาธิการก็ดูแลฉูขวงเยี่ยงเจ้านายใหญ่อยู่ดี

นั่นก็เพราะอิทธิพลจากความโด่งดังของนิยายแนวการแข่งขันกีฬาอย่างปรินซ์ออฟเทนนิสนั้นเป็นลูกโซ่ เมื่อนิยายเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ ย่อมเป็นประจักษ์ว่านิยายแนวการแข่งขันกีฬาก็ดังเป็นพลุแตกได้

นี่เป็นการเริ่มต้น!

หลังจากนี้ในตลาดจะปรากฏนิยายประเภทการแข่งขันกีฬาเพิ่มขึ้นอีกมหาศาล และไม่แน่ว่าฉู่ขวงอาจกลายเป็นบานประตูสู่นิยายแนวการแข่งขันกีฬาในฉินโจวก็เป็นได้!

……

ซูเปอร์โนวาเป็นการประกวดนิยายขนาดใหญ่ คลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็จัดเป็นสำนักพิมพ์เก่าแก่อันดับต้นๆ ของฉินโจว ดังนั้นเพื่อนร่วมสายงานในวงการล้วนแต่จับตารอผลของการแข่งขันในครั้งนี้

‘ซูเปอร์โนวาครั้งนี้เหมือนจะไปไกลแล้ว’

‘นิยายห้าเล่มของซูเปอร์โนวา สี่เล่มคะแนนไม่ถึงห้า เล่มเดียวที่ได้รับคำวิจารณ์ที่ดีชื่อว่าปรินซ์ออฟเทนนิส แต่แนวที่เลือกดันเฉพาะกลุ่มเกินไป ยอดขายคงไม่ดีเท่าไหร่หรอก’

‘คลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็มีวันนี้กับเขาเหมือนกันเหรอ’

‘ซูเปอร์โนวาจมหายไปในกองทราย เรื่องนี้มีผลกระทบกับชื่อเสียงของซูเปอร์โนวาไม่น้อยเลย ปีนี้โดนเข้าอย่างจัง ปีหน้าคนส่งต้นฉบับคงน้อยลงกว่าเดิม’

‘…’

วงการสำนักพิมพ์ล้วนถกเถียงกัน ไม่ว่าจะเป็นสายอาชีพไหนก็ล้วนมีศัตรูคู่แค้น ฉะนั้นคู่แข่งของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูต่างกำลังดีใจบนความทุกข์ของพวกเขาอยู่

สำนักพิมพ์เฟลอริช

ที่นี่เป็นสำนักพิมพ์ที่มีขนาดใกล้เคียงกับคลังหนังสือซิลเวอร์บลู

บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชเห็นผลงานของซูเปอร์โนวาของซิลเวอร์บลูไม่ดี ในใจก็พลอยตื่นเต้นดีใจ ทั้งยังอุตส่าห์ต่อสายหาผู้ประสานงานของร้านหนังสือในเครือบางแห่ง “หนังสือของของซูเปอร์โนวาขายไม่ค่อยดีใช่มั้ย”

“ช่วงนี้ผมกำลังกังวลเรื่องนี้อยู่พอดี”

ผู้ประสานงานร้านหนังสือในเครือข่ายซึ่งอยู่ปลายสายคล้ายกับกำลังหงุดหงิด

บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชปลื้มอกปลื้มใจ ทว่าจะแสดงออกมาไม่ได้ จึงแสร้งทำเป็นเห็นอกเห็นใจ “ตอนนี้สภาพแวดล้อมในตลาดไม่ดี คุณก็อย่ากังวลไปเลย”

“คุณเข้าใจผิดแล้ว”

อีกฝ่ายอธิบายว่า “ยอดขายเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสน่ะดีมาก ที่ผมกังวลก็คือหนังสือเรื่องนี้ของขาดสต็อก ลูกค้าหลายคนมาหาที่ร้าน แต่สินค้าของผมก็ขายหมดเกลี้ยงแล้ว”

บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชตะลึงงัน “อะไรนะ”

อีกฝ่ายหัวเราะ “ผมไม่เข้าใจเจตนาคุณหรอกนะ คงอยากเห็นเรื่องตลกของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูใช่มั้ยล่ะ สี่อันดับแรกในซูเปอร์โนวาผลงานไม่ดีเท่าไหร่ แต่เรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสที่ได้อันดับห้าดังมาก ทำให้วันนี้ผมสั่งจองสินค้ากับคลังหนังสือซิลเวอร์บลูทีเดียวแสนห้าเล่ม เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็วางขายได้แล้ว!”

บรรณาธิการบริหารของเฟลอริช “…”

ปลายสายกล่าว “ตลาดที่มีช่องว่างอย่างนิยายแนวการแข่งขันกีฬาน่ะ ผมแนะนำว่าสำนักพิมพ์ของคุณเองก็ติดตามแนวนี้ให้มากหน่อย ตลาดของพวกคุณไม่ได้ชอบตามกระแสที่สุดหรอกเหรอ พอแนวโน้มของแนวผจญภัยในต่างโลกดี คนก็เฮละโลกันไปเขียนแนวผจญภัยในต่างโลก ตอนนี้แนวการแข่งขันกีฬาเองก็มีตลาดแล้ว ให้คนตามกระแสหน่อยแล้วกัน!”

ร้านหนังสือสนใจเพียงว่าหนังสือขายดีหรือเปล่า

เรื่องอื่นๆ พวกเขาไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่

บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชตอบอย่างอึ้งงัน “ครับ…”

หลังจากวางสาย เขาก็เงียบงันอยู่นาน แล้วจู่ๆ ก็เปิดกลุ่มแช็ตใหญ่ของกองบรรณาธิการ ส่งข้อความไปว่า ‘บ.ก.ทุกคนในกองบ.ก.แฟนตาซีเยาวชน คืนนี้ต้องอ่านปรินซ์ออฟเทนนิสให้จบ’

‘หา?’

‘อะไรนะครับ’

‘อ่านปรินซ์ออฟเทนนิส?’

ในกลุ่มแช็ตใหญ่พลันคึกคักขึ้นมากะทันหัน

เมื่อเห็นว่าบรรณาธิการในสังกัดยังมีท่าทางสับสน บรรณาธิการบริหารไม่เคยต้องใช้พลังในการพิมพ์ข้อความมากขนาดนี้มาก่อน ‘ซิลเวอร์บลูเขาขุดนิยายอย่างปรินซ์ออฟเทนนิสขึ้นมาให้ขายดิบขายดีได้ ทำไมพวกคุณจะทำไม่ได้ ต่อไปแนะนำนิยายแนวการแข่งขันกีฬากับผมให้มากหน่อย!’

กลุ่มแช็ตใหญ่เงียบกันเป็นเป่าสาก

นิยายแนวการแข่งขันกีฬา ขายดิบขายดี?

บรรณาธิการบริหารแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้เข้าใจอะไรผิด?