ตอนที่35 เข้าใจผิด

ปัง!

แดนนี่แรนด์ ที่หลับตาอยู่ก็ยกมือขึ้นมาทันที ป้องกันการโจมตี พร้อมกับหันหลังและแกว่งหมัดทองไอร่อนฟิสของเขา

“กระดาษ!”

ลีเองก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ได้ใช้ทักษะกระดาษผลักแดนนี่ปลิวไปไกล .. ถ้าหากลีไม่ทำแบบนี้แล้วโดนหมัดของแดนนี่เข้าไปก็คงจะบาดเจ็บเป็นอาทิตย์แน่

ที่แดนนี่ทำแบบนั้นได้ก็เพราะว่าเรียนรู้กิเซ้นส์มาจากลี แม้ว่าจะยังไม่สำเร็จวิชา แต่เขาก็พอทำได้แค่เพียงสัมผัสพลังกิรอบๆตัวในการต่อสู้เท่านั้น

ลีที่มาเพื่อหยุดการต่อสู้ของเพื่อนทั้งสองนี้ก็ไม่รู้จะทำไงดี ย่องโจมตีก็ไม่ได้ผล อาวุธแต่ละคนก็อันตราย เขาจะทำยังไงดี?

จะใช้กรรไกรในการโจมตีก็ไม่ได้ เพราะว่าแดนนี่ก็เป็นเพื่อน … แต่ขณะที่ลีคิดอยู่ก็ไม่ทันการแล้ว เพราะแดนนี่ที่เป็นถึงไอร่อนฟิสแห่งคุนหลุน เขามีการฟื้นฟูที่ยอดเยี่ยมจึงหายจากอาการแสบตาแล้ว “ลี คุณโจมตีผมด้วยของแบบนั้นหรอ? น่าเศร้าจริง!”

“เชื่อผมสิ ผมโจมตีแบบนั้นหน่ะดีสำหรับคุณแล้ว!” ลีถอนหายใจ “แดนนี่ หยุดใช้หมัดทองส้ะ ผมไม่อยากจะทำร้ายคุณ!”

เมื่อได้ยินแบบนั้นแดนนี่ก็โมโหหนักกว่าเดิม “ฝันไปเถอะ! ผมจะไม่ปราณีคุณแล้วนะลี!”

“งั้นก็เอาสิ้!” ลีตั้งท่าสู้รบ “ผมเองก็จะไม่ทำให้คุณบาดเจ็บมากนะ”

แดนนี่ไม่พูดอะไรตอบกลับ พุ่งเข้าหาลีทันที เขาได้รับการฝึกฝนมาจากคุนหลุนจนแข็งแกร่ง แม้ว่าเขาโกรธมากแต่ก็ไม่เปิดช่องโหว่ให้ลีโจมตีเลย

หลังจากที่ทั้งสองปะทะกัน ก็ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แต่ในตอนนี้ลีอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย เพราะหลังจากที่ใช้พลังกิในการหลบหมัดของไอร่อนฟิสไปหลายครั้ง พลังกิของลีก็เริ่มจะหมด ลีจึงคิดในใจ ‘นี่ต้องใช้กรรไกรจริงๆงั้นหรอ? หรือว่าจะลองใช้ทริคใหม่ดู? แต่ผมเองก็ยังไม่เก่งเลย’

ในตอนนี้คอลลีนก็พึ่งจะหายแสบตา เธอมองทั้งสองสู้กัน เธอมองลีที่มาแย่งเธอต่อสู้

“ไม่!”

คอลลีนกรีดร้อง ขว้างคาตานะออกไปและวิ่งไปที่ลี เธอต้องการที่จะผลักลีออกไปไกลๆ แต่ทันใดนั้นเธอก็ต้องหยุดไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็น

มีลีสองคน!

หนึ่งในนั้นยืนอยู่ข้างหลังแดนนี่กำลังเอามือสับคอแดนนี่อยู่ ส่วนอีกคนยืนอยู่ข้างหน้าแดนนี่

แดนนี่เองก็เหวี่ยงหมัดใส่ลีที่อยู่ด้านหน้า แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนที่คอ แล้วก็เริ่มจะมองไม่เห็นอะไร ทุกอย่างค่อยๆมืดมิด และล้มลง

“อ้า…”

หลังจากที่แดนนี่ล้มลง ลีก็ล้มเช่นกัน พร้อมกับตะโกนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ้ย! โคตรเจ็บเลย”

คอลลีนมองลีที่โดนแดนนี่โจมตี “เป็นอะไรหน่ะ?”

“กล้ามเนื้อยึด… คิดว่านะ แต่รู้สึกเหมือนเนื้อกำลังขาดเลย!”

“…”

คอลลีนมอง.. “นายทำร้ายตัวเองรึเปล่าเนี่ย?”

“การแยกร่างของผมยังไม่ดีพอ ถ้าหากเธอไม่เข้ามายุ่ง ผมก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก!”

“ถ้างั้นเดียวไปหาอะไรเย็นๆมาประคบให้นะ”

คอลลีนรีบวิ่งไปในครัวหาก้อนน้ำแข็งจากตู้เย็นห่อไว้ในผ้ามาประคบให้ลีทันที “ขอบคุณนะลี..”

“ห้ะ?”

น้ำแข็งที่เอาประคบช่วยให้ลีผ่อนคลายได้อย่างดี แต่ลีก็เผลอไปจับมือที่นุ่มของคอลลีน

คอลลีนเองก็กัดปากด้วยความเขิล ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความเขิล มือทั้งสองยังคงแตะกันอยู่