ตอนที่105

 

ในตอนนี้ไม่ใช่ไก่อ่อนที่จะต้องยอมหน่วยชิลด์อีกต่อไปแล้ว สีจีงพูดอย่างมั่นใจ “ข้อตกลงของผมคืออย่างที่ว่าไปและมันจะไม่มีทางเปลี่ยนแปลง”

 

“แล้ว… แล้วถ้าทางเบื้องบนปฏิเสธหล่ะ?” คอลสันพูดออกมาอย่างลังเล

 

ลีก็หาเหตุผลมาตอบกลับ “เขาไม่มีทางปฏิเสธแน่นอนลองคิดดูนะว่าพวกนายกําลังจะขอให้ผมไปสอนคาเมะสไตล์ให้ซึ่งถ้าหากผมสามารถสร้างกองทัพคาเมะสไตล์ได้ขึ้นมามันจะเป็นยังไงหล่ะ? ลองนึกว่ากัปตันอเมริกาหนึ่งกองทัพดูสิ ต่างกันแค่ไม่มีโล่เท่านั้น” ลียังพูดเพิ่มเติมอีกว่า “สิ่งที่พวกคุณจะได้รับนั้นมันมากกว่าสิ่งที่ผมขอไปสะอีก!”

 

คอลสันเองก็คล้อยตาม เพราะมันก็คุ้มจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ว่า ในตอนนี้คอลสันตอบได้แค่เพียง “ผมจะไปบอกเหมือนเดิมว่า เดี๋ยวผมจะไปบอกหัวหน้าให้ละกัน ส่วนต่อจากนี้เป็นยังไงก็ไม่ใช่ห น้าที่ผมตัดสินใจแล้ว!”

 

“เยี่ยม ถ้างั้นก็จัดการให้ด้วยหล่ะ” เมื่อลีพูดเสร็จ ลีก็บินตรงนท้องฟ้าหายไปในความมืดมิดทันที

อ่านนิยาย ได้ที่ novelza.com

คอลสันได้แต่มองอย่างเงียบๆ….

 

ห้าชั่วโมงต่อมา ศูนย์ใหญ่ของหน่วยชิลด์

 

“ลูกบาศก์พลังงานงั้นหรอ? เขาจะเอาไปทําอะไรกัน!!”

 

นิว ฟิวรี่นั่งท้าวคางกระดิกนิ้วสงสัย และจ้องมองหน้าคอลสัน “คุณเป็นคนเดียวที่สนิทกับเขามากที่สุด ไหนลองบอกมา สิ้ว่าเขาจะเอาไปทําอะไร”

 

“พลังงาน”

 

ก่อนที่คอลสันจะมารายงานให้นคฟัง คอลสันเองก็ทําการบ้านมาบ้าง จนพอจะรู้ว่าที่ลีต้องการเทสเซอร์แรคไปนั้นก็เพราะว่าต้อง การใช้พลังงานของมัน

 

นิค ตอบกลับ “ว่าต่อสิ้”

 

คอลสันคิดอยู่พักนึงแล้วค่อยพูดต่อ “ก็จากที่ผมสังเกตมา คาเมะสไตล์ของลีนั้นเป็นการเน้นการใช้พลังภายใน เพื่อแปล งมาเป็นพลังงานของร่างกาย บางที่ผมคิดว่าถ้าหากเขาได้ลูกบาศก์ นี้ไป เขาอาจจะเอาไปพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้นก็ได้”

 

นิคพยักหน้า และเห็นด้วยกับข้อสันนิษฐานของฟิล

 

ซึ่งถ้าหากลีต้องการแค่พลังจริงมันก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้น และยิ่งคําพูดที่ว่า กัปตันอเมริกาที่ไม่มีโล่สักกองทัพนึ่ง คําพู ดนี้ถ้าหากเข้าถึงหูเบื้องบนพวกเขาทุกคนก็คงตอบตกลงกันอย่าง แน่นอน

 

หลังจากที่นิค ชั่งใจอยู่นานก็ตัดสิน “งั้นตอบตกลงเขาไปเดี๋ยว ผมจะสั่งให้คนไปเอาลูกบาศก์นั่นมาไว้ที่นี่ ไว้ตรงที่ลีจะมาสอนคา เมะสไตล์ให้แก่พวกเรา”

 

“ได้ครับ ผมจะติดต่อเขาให้ในตอนเช้าพรุ่งนี้”

 

“เอ้อแล้วก็อีกเรื่องนึง ผมอยากให้คุณไปที่ ดีซี ไปตามตัวนักเรียนที่จะเรียนคาเมะสไตล์มา ซึ่ง นักเรียนพวกนั้นก็เป็นเด็กที่พวกเราจับได้ตอนกวาดล้างเดอะ แฮนด์”

 

“เด็กพวกนั้น?”

 

“ใช่”

 

“ผมขอคัดค้านครับ! คนพวกนั้นเป็นของเดอะแฮนด์ พวกเขาอยู่กับเดอะแฮนด์มาตั้งแต่เด็ก ซึ่งพวกเราควบคุมไม่ได้แน่”

 

“ผมก็เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพูด แต่ว่านะ พวกเขายังบริสุทธิ์ใสเหมือนแก้วที่รอน้ํามาเติม”

 

“ท่านครับ แต่คนพวกนั้นถูกล้างสมองไปในทางเรื่องแย่ๆหมดแล้วนะ”

 

“ก็จริง แต่อย่าลืมสิ พวกเราหน่วยชิลด์เป็นคนไปช่วยเด็กพวกนั้นออกมาจากการล้างสมองที่ชั่วร้ายนะ”

 

“…คคครับ”

 

วันต่อมา ลีก็ได้รับสายจากคอลสันจึงรีบมายังศูนย์ใหญ่ของชิลด์ทันที

 

“ลูกบาศก์ของผมหล่ะ?”

 

เมื่อคอลสันได้ยินแบบนี้ก็สะดุ้งเล็กน้อย “มันไม่ใช่ของคุณพวกเราแค่ให้คุณยืม”

 

“เอาหน้าอย่าสนใจเลย เร็วๆเอามันมา ผมจะได้รีบกลับไปเตรียมการสอน”

 

คอลสันงง “นี่คุณยังต้องเตรียมการสอนอีกงั้นหรอ?”

 

“จริงๆมันก็ไม่ แต่ถ้าหากจะสร้างกองทัพกัปตันอเมริกาขึ้นมา ผมก็ควรจะศึกษาและสอนดีๆสิ เพราะรับค่าตอบแทนมาแล้วจะทํา เล่นๆก็ไม่ได้” ลีพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แล้วก็นะ เอาข้อมูลของทุก คนมาให้ผมด้วย จะได้ศึกษาวิจัยดีๆก่อนจะมาสอน”