MVDB : ตอนที่111

 

หลังจากที่เพพเพอร์ส่งหนังสือพิมให้สเตนห์แล้ว สเตนห์ก็เดินไปส่งเพพเพอร์ออกห้อง

 

และเมื่อเขาเดินกลับมาที่หน้าจอคอม เขาก็แสดงอาการหงุดหงิด เอาหนังสือพิมพ์ฏบโต๊ะอย่างฐณแรง

 

“แม่งเอ้ย!”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

เพราะที่หน้าจอคอม มีข้อความขึ้นมาว่า คัดลอกเสร็จสมบูรณ์!

 

สเตนห์รู้ดีว่าโทนี่กําลังเริ่มบุกรุกเขาแล้ว

 

สเตนห์เองคิดอย่างเดียวในใจก็คือ หากเขาใช้ชุดเหล็กที่โทนี่วาดแปลนไว้ในถ้ำได้สําเร็จ เขาจะต้องกุมอํานาจฏกอย่างจากเหล่าผู้บริหารในสตาร์คอินดัสทรี่ได้อย่างแน่นอน 

 

แต่ปัญหาเดียวที่ทําให้เขายังใช้ชุดเกราะนี้ไม่เสร็จ ก็คือชุดเกราะเหล็กมีพลังงานไม่เพียงพอ

 

ทางด้านเพพเพอร์ที่ลงมา จากลิฟต์ด้วยอาการประม่า ก็พบกับฟิล คอลสันที่ยืนรออยู่

 

“คุณ พอต์ตครับ” คอลสันรีบเดินตาม เพพเพอร์ไปอย่างรวดเร็ว “สรุปว่าตกลงรึเปล่าครับ?”

 

“ตามฉันมาเดียวนี่”

 

“ครับ”

 

คอลสันสัมผัสได้ถึงอาการแปลกๆของเพพเพอร์ จึงรีบเดินตามไปทันที

 

“ก่อนที่จะไปพบกับโทนี่ คุณต้องกลับไปยังออฟฟิศของคุณ เพราะฉันมีหลักฐานที่ผิดกฎหมายมากมายมอบให้คุณ เรื่องนี้มันคุ้มค่ามากอย่างแน่นอน” 

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น ฟิลก็พอจะเข้าใจเหตุการณ์อยู่บ้างว่าเพพเพอร์กําลังทําอะไรอยู่ และรีบตามออกไปอย่างเงียบๆทันที

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

ในเวลาเดียวกัน,สเตนห์ก็กําลังรีบลงลิฟต์มาเพื่อไล่ล่าเพพเพอร์ แต่เมื่อสเตนห์เห็นฟิล เขาก็ได้แต่ยืนหงุดหงิดอยู่ เพราะไม่สามารถเข้ามาตามล่าได้

 

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ที่บ้านของโทนี่

 

โทนี่ที่นั่งเล่นอยู่บนโซฟา ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์เข้าซึ่งโทรมาจากเพพเพอร์

โทนี่กดบลูทูธที่หูเพื่อรับสาย

 

“โทนี่”

 

ทันทีที่โทนี่รับสาย และได้ยินเสียงของเพพเพอร์ จู่ๆก็มีอีกเสียงดังขึ้นมา วิ้ง วิ้ง วิ้ง

 

หลังจากนั้นเส้นเลือดของโทนี่ก็ปูดขี้นมาจนน่ากลัว พร้อมกับอาการตัวเกร็งไม่สามารถขยับอะไรได้

 

“โทนี่ คุณฟังอยู่รึเปล่า?”

 

เพพเพอร์พยายามจะถามซ้ําๆ แต่โทนี่ก็ไม่ตอบกลับอะไร จึงวางสายไป

 

เมื่อสวยถูกวางแล้ว ก็มีอีกเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากด้านหลัง “โทนี ค่อยๆ หายใจ ผ่อนคลาย…”

 

แน่นอนว่าเสียงนี้คือ สเตนห์!

 

เขาได้แอบเข้ามาในบ้านโทนี่เพื่อมาทําอะไรสักอย่าง

 

“จําสิ่งนี้ได้รึเปล่า?”

 

โทนี่ยกของบางอย่างที่ดูเหมือนกับแฟลชไดว์ขึ้นมา “นี่ไงสิ่งที่เจ้าคิดค้นขึ้นมา ซึ่งมันทําให้คนที่ได้ยินเสียงในระยะประชิด เกิดอะไรการตัวชาจนขยับไม่ได้ยังไงหล่ะ”

 

“จริงๆแล้วก็ดีเหมือนกันนะ ที่แผนลอบฆ่านายมันไม่สําเร็จหน่ะ นายจึงได้ผลิตผลงานชิ้นเอกขึ้นมาอีกครั้ง”

 

สเตนห์เดินมาข้างหน้าโทนี่และชี้นิ้ว ไปยังเตาปฏิกรณ์ที่อกของโทนี่

 

“สิ่งนี้มันน่าสนใจจริงๆเลยนะ ให้ผมเถอะ เจ้าผลงานชิ้นเอกนี้หน่ะ” 

 

หลังจากนั้นสเตนห์ก็ทํางานโจรกรรม เตาปฏิกรณ์ที่อกของโทนี่ไป

 

“มันช่างสวยงามจริงๆ” สเตนห์จ้องมองเตาปฏิกรณ์ในมือของตัวเอง และชื่นชม “ขอบคุณนะที่สร้างผลงานชิ้นเอกขึ้นมา ของสิ่งนี้จะอยู่ต่อไปยันรุ่นลูกหลาน…”

 

หลังจากนั้นสเตนห์ก็เดินออกไปทันที ปล่อยโทนี่ให้นอนชักดิ้นอยู่บนโซฟา

 

แต่ก่อนที่จะออกไป สเตนห์ก็พูดทิ้งท้ายไว้ว่า “นายไม่น่าดึงเพพเพอร์ เข้ามามีเอี่ยวเรื่องนี้ด้วยเลย…”