ตอนที่114

หุ่นเหล็กใหญ่ยักษ์โผล่ออกมาจากหลุมพร้อมกับพูดว่า “จะไปไหนกันหรอ…”

จังหวะที่พูด หุ่นเหล็กสเตนห์ก็ฉายแสงแฟลชออกมาสว่างจ้าจนหลอนและน่ากลัว

แต่ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังมาจากท้องฟ้า “เพพเพอร์พอตต หนีเร็ว!”

“โกลเด้นบอย!?”

เมื่อได้ยินแบบนั้นเพพเพอร์ก็ตอบกลับอย่างตื่นเต้น 

แต่เพพเพอร์ก็ยังมีสติ รีบวิ่งถอยหลังหนีออกมาอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากลีที่บินอย่างรุณแรง แรงลมและเสียงของลมที่กระแทกมานั้นรุณแรงมากราวกับมีเฮลิคอปเตอร์บินอยู่ใกล้ๆ

“ข้ารู้จักเจ้า” สเตนท์หันไปมองโทนี่พร้อมกับส่งเสียงเครื่องจักรคํารามออกมาอย่างน่ากลัว “ไอหนุ่ม โทนี่เรียกเจ้ามางั้นสินะ? นั่นก็หมายความว่าเขายังมีชีวิตอยู่”

ลีเองก็ไม่อยากจะตอบอะไรสเตนห์มากนักเนื่องจากเปลืองน้ำลาย

“ไม่มีอะไรจะพูดทิ้งท้ายงั้นสินะ ถึงได้มาเฝ้าถามหาคนอื่นเนี่ย…”

เสตนห์ที่ได้ยินแบบนี้ก็ฉุนเฉียวทันที “ไปตายสะเถอะ!”

หลังจากนั้นกระสุนปืนมากมายก็กระหนําออกมาจากปืนที่ติดอยู่กับหุ่นของสเตนห์ ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง! 

ลีที่อยู่ในการแปลงร่าง ทั้งการรับรู้พลังกิ ทั้งความไว เพิ่มขึ้นมาก กระสุนแค่นี้ไม่สามารถทําอะไรได้เลย

ลีเพียงแค่หมุนตัวก็หลบกระสุนทั้งหมดได้ในทีเดียว

สเตนห์เองก็ไม่ใช่คนโง่ เมื่อเขาเห็นว่ากระสุนปืนทําอะไรไม่ได้ เขาก็โยนปืนทิ้ง และชูมือขึ้นไปกลางอากาศเพื่อใช้ฟังก์ชั่นระยะประชิด

ดาบยาวพุ่งออกมาจากมือหุ่นเหล็กของเขาทันที

ส่วนทางดีเองก็ไม่ยอม ลีชูนิ้วสองนิ้วขึ้นมา ซึ่งนี่หมายถึงการโจมตีรูปแบบกรรไกร

ในไม่ช้า จู่ๆสเตนห์ก็โดนพลังกิปาดเข้าที่ทรวงอกของชุดเกราะ

บาดแผลกินลึกเข้าไป 10เซนได้ แต่ทว่ามันก็ยังไม่เพียงพอที่จะเจาะทะลุเข้าไปถึงตัวของสเตนห์

สเตนห์เองที่จู่ๆก็โดนโจมตีแบบไม่ทราบสาเหตุก็งุนงงและตกใจมาก

หลังจากเช็คดูบาดแผลและร่องรอยการโจมตี สเตนท์ก็เริ่มอุ่นใจขึ้นมาเพราะมันไม่ได้ทําให้เขาบาดเจ็บแต่อย่างใด

ประเด็นก็คือ พลังกรรไกรนี้มีไว้เพื่อตัดเท่านั้น ยังไม่ใช่อาวุธที่แท้จริงของลี

ซึ่งแน่หล่ะถ้าหากลีใช้นิ้วเดียวปล่อยพลังกิตรงๆออกมา มันก็คงเป็นเรื่องง่ายเกินไปที่ใช้ฆ่าสเตนห์

สเตนท์จ้องมองลีอย่างโมโหฉุนเฉียวที่สองนิ้วปริศนานั้น ทําให้เขาเกิดร่องรอยได้