ตอนที่31 กลายเป็นจริง

ขณะที่ลีพูดอยู่ ลีก็ชี้ออกไปข้างนอกร้าน และพูดขึ้นว่า “ก็อย่างที่บอก ผมเป็นศิษย์ของโรงเรียนคาเมะ แล้วมันก็มีการสอนที่ชื่อว่า กิเซ้นส์ ซึ่งสามารถตรวจจับสิ่งรอบตัวได้เหมือนกับเรดาห์ อย่างเช่นในตอนนี้ผมรู้ว่ามีคนสองคนหลบอยู่ข้างหลังตึกตรงข้ามร้านอาหารของผม … บางทีเขาอาจจะอยู่ที่ชั้นสามทางซ้ายๆหน่อยด้วย”

เมื่อลีพูดแบบนี้คอลสันก็เริ่มมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป พร้อมกับพูดในโทนเสียงต่ำว่า “ผมเข้าใจ… แต่พวกเราก็ยังไม่มั่นใจในตัวคุณ จึงต้องเตรียมตัวไว้ก่อนหน่ะ”

ลีจึงตอบกลับทันที “งั้นก็ได้ ถ้าหากคนของคุณไม่ผลีผลามทำอะไรขึ้นมาหน่ะ”

“…”

คอลสันยิ้มและตอบกลับ “คุณลี ถ้าหากไม่ว่าอะไร ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย?”

“ฮ่าๆ !” ลียิ้มและตอบกลับ “แค่สงสัยหน่ะว่าทำไมคุณถึงเป็นคนขี้สงสัยจัง..”

“คุณลี คุณเคยบอกว่าจะช่วยพวกเราทุกอย่างตราบใดที่แลกกับความสงบสุขของคุณใช่ไหม?”

“ก็ใช่… คุณต้องการอะไรหล่ะ?”

คอลสันนั่งและพูดอย่างจริงจัง “คุณลี จากที่ผมเข้าใจ โรงเรียนคาเมะของคุณนั้นมีการสอนแตกต่างจาก เดอะแฮนด์หรือคุนหลุน ผมรู้สึกว่าของคุณนั้นแข็งแกร่งกว่ามาก”

ลีจึงยิ้มอย่างมั่นใจและตอบกลับ “นั่นก็ง่ายๆ ของผมแข็งแกร่ง ส่วนพวกเขานั้นอ่อนแอ!”

“…” คอสันมองที่ลีแล้วพูด “จริงจังหน่อยสิครับ”

“ก็ได้ ก็ได้ เรื่องมันค่อนข้างซับซ้อน… นานมาแล้วคุนหลุนได้ประสบกับภัยพิบัติ ผมเองก็ไม่ทราบรายละเอียดที่แน่นอน แต่หลังจากนั้นเดอะแฮนด์ก็ถือกำเนิดขึ้น แยกตัวออกมาจากคุนหลุน อย่างไรก็ตามโรงเรียนคาเมะของผมยังปกติดี ไม่มีปัญหาอะไร”

“อ่อเป็นแบบนี้เอง!” คอลสันพยักหน้าและถามต่อ “ถ้างั้นขอถามเกี่ยวกับสถานที่ของโรงเรียนคาเมะได้ไหม?”

ลีก็ยังคงตอบต่อไป “สถานที่ตั้งอยู่ที่ทะเลจีนใต้ มีภูเขาเป็นทางเข้า อย่างไรก็ตาม มันพิเศามาก ถ้าหากคุณไม่มีใจที่อยากจะไปที่นั่น คุณก็จะไม่สามารถหามันพบได้”

คอลสันไม่ได้ตกใจสักเท่าไหร่ หลังจากนั้นก็ถามอีกว่า “งั้นก็เหมือนๆกับคุนหลุนหน่ะหรอ? ที่มันอยู่คนละมิติกับเรา?”

“ไม่เลวนี่ เจ้าหน้าที่คอลสัน! ทำการบ้านมาดีนะเนี่ย” ลียิ้ม

“แน่นอนสิ ผมเองก็ต้องหาข้อมูลเองบ้างไม่ใช่ถามแต่คุณนิ … แต่มันก็มีบางอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจ ขณะที่คุณอยู่ในประเทศจีน แต่จากบันทึกของเราคุณไม่เคยอยู่จีนเลยนิ แล้วคุณไปฝึกคาเมะได้ยังไง?”

“อ่อ…นั่น” ลีคิดอยู่พักนึงแล้วค่อยตอบ “อาจารย์ของผมเคยมาที่นิวยอร์คตอนที่ผมยังเด็ก และรับผมเป็นศิษย์หน่ะ”

“อาจารย์ของคุณ?… ใครงั้นหรอ?”

“ผมเองเป็นแค่ลูกศิษย์ที่อ่อนด้อย ไม่กล้าเอ่ยชื่อเขาหรอก แต่ถ้าอยากรู้… เขาชื่อ คาเมะ เซนเนน! ”

“คาเมะ เซนเนน? โรงเรียนคาเมะ? คาเมะสไตล์? … เขาต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งมากแน่เลย”

“ใช่! เขาเป็นผู้นำของโรงเรียน เขาอาจจะไม่แกร่งที่สุด แต่เขาเป็นคนที่น่านับถือที่สุด!”

“…”

คอลสันเงียบไปพักนึง แล้วก็พูดต่อ “ถ้างั้นเขาก็เป็นคนที่สอนคุณทุกอย่างเลยใช่ไหม? บอกหน่อยสิเขาพิเศษขนาดไหน?”

ลียักคิ้วมอง แล้วก็ไม่ได้ตอบตรงๆ “ถ้าอยากจะรู้ก็ต้องตอบมาก่อนว่า อยากรู้ไปทำไม?”

คอลสันเลือกที่จะตอบแบบตรงๆ “ความจริงก็คือ เกี่ยวกับเรื่องคาเมะ พวกเราไม่มีข้อมูลเลย ผมจึงได้รับคำสั่งมาว่าให้หาข้อมูลจากคุณมากที่สุดเท่าที่จะทำได้”

“ถ้าอย่างนั้นก็จะได้หาวิธีรับมือการผู้ที่ใช้คาเมะสไตล์ได้อย่างงั้นสินะ!”

เมื่อได้ยินแบบนั้นฟิลก็รีบอธิบายทันที “ไม่ ไม่ พวกเราแค่อยากเรียนรู้ ไม่ได้จะ…”

ลียกมือขัดทันที “ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่ต้องอธิบาย ถ้าเป็นแบบนั้นจริงเดียวผมจะอธิบายเพิ่มให้… นักเรียนคอลสันเตรียมกระดาษขึ้นมาจดรึยัง?”

“อะแห่ม..” คอลสันไอหลังจากนั้นก็ชี้ไปยังโต๊ะ “ตั้งแต่ผมเข้ามาที่นี่ผมก็ติดกล้องเพื่อบันทึกทุกอย่างไว้แล้ว”

“…”

ลีถึงกับพูดไม่ออก “ถ้างั้นก็เริ่มกันเลยดีกว่า…”