ตอนที่69 โกลเด้นบอย
ดูเหมือนว่าที่ดราก้อนบอลมาตกแถวเตาปฎิกรณ์นี้มันไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุ แต่มันเป็นเพราะแหล่งพลังงานบางอย่างมันจึงถูกดูดมาที่นี่
“ถ้างั้นครั้งหน้ามาขอพรแถวเตาปฎิกรณ์นี่ดีกว่า จะได้โดนดูดมารวมไว้ที่เดียว..”
เมื่อลีได้เป้าหมายแล้วเขาก็มองซ้ายขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครเห็นเขา หลังจากนั้นเขาก็บินกลับ
ประมาณ 45นาทีลีก็บินมาถึงยิมของคอลลีน ลีค่อยๆย่องเข้าไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา ลีก็มาอยู่ในห้องนอนของคอลลีน
“ว้ายย!” คอลลีนตกใจกรีดลั่น แต่เมื่อมองดูดีๆรู้ว่าเป็นลี คอลลีนก็เงียบทันที “ไอหมาบ้า ย่องเข้ามาได้ยังไง!?”
“ก็หน้าต่างเปิดอยู่! แล้วตอนนี้ได้ฝึกแยกร่างกับลอยตัวอยู่รึเปล่า เป็นยังไงบ้าง?”
“… นายเข้ามาเวลานี้เพื่อถามเรื่องพวกนี้อะนะ?”
“ผมแค่อยากจะลองพอดรักกันกลางอากาศ”
“หยี๋! ไปตายไป๊!!”
“แล้วฝึกเป็นไงบ้างหล่ะ?”
“ไม่บอกหรอก!!”
….
วันต่อมา 11โมงเช้า ลีนั่งอยู่ในร้านอาหารตัวเอง อ่านหนังสือพิมอยู่
“โกลเด้นบอย!?” เขามองข่าวหน้าหนึ่งด้วยความประหลาดใจ “โกลเด้นบอยงั้นหรอ? ไม่เลวนิ ชอบ..”
“ไม่แฟร์เลย!” ลอวน่าเดินลงมาและแย่งหนังสือพิมไปจากมือลี แล้วก็พูดแบบโมโห “ใครที่มีพลังวิเศษก็โดนยกย่อง! แต่สำหรับมิวแทนซ์ทำไมต้องคอยหลบคอยซ่อนตลอดเวลากันห้ะ!!”
“ก็เพราะพวกเขาช่วยเหลือผู้คนยังไงหล่ะ ทำไมหล่ะ? พวกเขาไม่สมควรได้รับคำชมเชยงั้นหรอ? ส่วนเรื่องมิวแทนซ์นั้นเวลาออกข่าวทีไรก็มีแต่คำว่าคุมพลังตัวเองไม่อยู่ทำร้ายผู้คนยังไงล่ะ” ลีพูดต่อ “ไม่มีผมและเธอ ที่มีอาจารย์คอยสั่งสอนไง จึงสามารถควมคุมพลังได้ เสียดายที่พวกเขาเหล่านั้นไม่มีโรงเรียนให้เรียน”
“โรงเรียน?” ลอวน่าหันมามองลี “หัวหน้า หัวหน้าสอนกิเซ้นส์แก่หนู..”
“ก็นะ… สำหรับผมใครที่สามารถบดบังพลังกิได้หรือสัมผัสพลังกิได้นั้น จะเป็นจุดอ่อนของผม”
“หนูเป็นจุดอ่อนของอาจารย์งั้นหรอ?” ลอวน่างง “แล้วหัวหน้าก็สอนให้อาจารย์ด้วยนิ?”
“คอลลีนไม่ใช่มิวแทนซ์ ทำไมเธอถึงต้องใช้หน้ากากพลังกิ? แล้วหนูไปช่วยสอนอาจารย์ทำไมเนี่ย?”
“…”
ลอวน่าจ้องมองที่ลีอย่างเยือกเย็น หลังจากนั้นประตูร้านก็เปิดขึ้นมา
ปีเตอร์ รีบวิ่งเข้ามาในร้านอย่างรวดเร็ว แม้ว่าวันนี้เขาจะไม่ได้มาสาย แต่การกระทำของเขานั้นก็เร่งรีบเหมือนตัวเองกำลังมาสาย มาเขามาถึงก็มายืนต่อหน้าลีและจ้องมอง
“มองอะไรหล่ะ?”
ปีเตอร์ดูเป็นกังวลอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาชี้ข่าวให้ลีดู “หัวหน้า นี่คือหัวหน้าใช่มั้ย? โกลเด้นบอย! ใช่มั้ย ใช่มั้ย???”
เมื่อได้ยินแบบนั้นลีก็ตกใจเล็กน้อย เพราะว่าเขาไม่ชอบชื่อนี้
“ใช่เขานั่นแหละ” ลอวน่าพูดแทรกขึ้นมา
“ว้าว น่าตื่นเต้นมากเลย ดูนี่สิ เรากำลังอ่านข่าวคนในครอบครัวของเราบนหนังสือพิม!”
“…”
ทันใดนั้นลีก็ชี้ไปยังหัวของลอวน่าและพูดขึ้นให้ปีเตอร์ฟัง “เธอบอกนายรึยังว่าเธอย้อมสีผมมา? จริงๆแล้วเธอโกหก เธอเป็นมิวแทนซ์”
“…”
“…”
ทุกคนนิ่งเงียบอยู่นาน ลอวน่าก็พูดขึ้น “สาระเลว!!” ทันใดนั้นลอวน่าก็ใช้พลังเรียกมีดในห้องครัวลอยมาจ่อหน้าลีเอาไว้
“บ้าไปแล้วงั้นหรอ!?”
ลีไม่ได้เกรงกลัวอะไรมีดเล่มนี้ แต่เขาจับมือลอวน่า และมองไปทางด้านนอกร้าน พร้อมกับพูดขึ้นว่า “เธอจะทำอะไรเนี่ย? ไม่กลัวคนข้างนอกร้านเห็นแล้วคิดว่าเธอไม่ปกติบ้างหรอ?”