ตอนที่88

ในเวลาเดียวกัน ณ ที่ด้านหลังเครื่องเตาปฎิกรณ์อาร์คของสตาร์ค ก็มีชายแก่หัวโล้นใสปิ้ง พร้อมกับหนวดขาวนิดหน่อย ยืนคาบซิก้าที่ปปากพร้อมกับถามยามขึ้นมาว่า “เขาอยู่ที่ไหน!?”

“ข้างใน”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ชายแก่หัวโล้นหนวดขาวก็หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าเสื้อคลุม สแกนเสร็จและประตูอัตโนมัติก็เปิดออกทันที

ภายในประตู เบื่องหน้าเตาปฎิกรณ์อันใหญ่โต ชายหนวดเคราเฟิ้ม ทั่วทั้งโลกรู้จัก แน่นอนว่านี่คือ โทนี่ สตาร์ค!

ชายแก่หัวโล้นพูดทันที “โทนี่ อยากให้ผมบ่นอะไรไหม?”

“ถ้าคุณจะมาพูดเรื่องนั้น ผมจะเอาหัวโขกเตาปฎิกรณ์ทันทีนะ!”

“โขกงั้นหรอ?”

ชายหัวโล้นคนนี้คือ ผู้ถือหุ้นรองจากโทนี่ สตาร์ค ซึ่งมีชื่อว่า โอบาไดห์ สเตน “อย่ามาล้อเล่นเรื่องหัวเลย รู้มั้ยว่าตอนนี้หุ้นตกขนาดไหนแล้ว?”

“ทำไมล่ะ? แค่40จุดงั้นหรอ?”

“แค่งั้นหรอ? นี่มันตกไปอย่างน้อย 50จุดแล้ว! โทนี่ พวกเราคือบริษัทผลิตอาวุธนะ แล้วการที่คุณประกาศไปแบบนั้นมันทำให้ตลาดหุ้นยุ่งเหยิงมาก”

“โอบา ผมไม่อยากเห็นผู้คนมากมายต้องมาล้มตายเพราะอาวุธของเรา!”

“แหม๋! โทนี่แต่พวกเราคือบริษัทสร้างอาวุธนะ เราต้องทำต่อไป!”

“ตึกที่พวกเราอยู่นี่ ชื่อของผมก็ติดอยู่ตระหง่า มันจะเป็นยังไงก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผม!” หลังจากนั้นโทนี่ก็กระซิบขึ้นว่า “โอบา เรายังไม่หยุดแค่นี้หรอก เราสามารถ…”

“ทำอะไร? สามารถอะไร?” โอบาพูดแทรกทันที “คุณจะทำอะไรหากไม่สร้างอาวุธ? ผลิตขวดขายงั้นหรอ?”

โทนี่ถอนหายใจและพูดขึ้นมาตามที่เขาคิด “ผมคิดว่าเราควรจะเริ่มการใช้งานเตาปฎิกรณ์นี่ใหม่อีกครั้ง มันสำคัญหน่ะ…”

“เตาปฎิกรณ์?”

“ใช่ มันจำเป็นต้องทำ!”

“แต่ว่าเราไม่มีส่วนได้เสียกับพวกหน่วยสิ่งแวดล้อมนะ ถ้าหากทำงั้นเราจะไม่เสียหายงั้นหรอ?”

“แน่นอนว่าเสีย”

“?? เราใช้เวลากว่า 30ปีถึงจะสร้างมันขึ้นมาได้นะ”

“แล้วทำไม?….” โทนี่หันไปส่ายหน้า “ใครจะสนหล่ะ…ผมไม่ได้อยู่ร่วมในงานวิจัยนั้นนิ”

“…”

โอบาได้แต่ยืนคิดในใจว่า โทนี่ชักหยิ่งจองหองมากเกินไปกว่าที่คิดไว้เยอะ เพียงคำพูดที่ปากเสียของโทนี่ ก็ทำให้โอบาตัดสินใจง่ายทันที

“โอบา คุณนี่หน้าไหวหลังหลอกจริงๆ!” โทนี่หันกลับมาหาโอบาและพูด

แต่จังหวะที่หันมานี้ โอบาก็เดินเข้ามาจับไหล่โทนี่ “ทำไมถึงพูดแบบนั้นหล่ะ? ใครบอกมาแบบนั้น?”

“โรดี้? หรือเพพเพอร์?”

“โรดี้งั้นสินะ!”

จังหวะที่ทั้งสองหันหน้าเข้ามาคุยกันนี้ โอบาก็เห็นแสงจากเตาปฎิกรณ์ขนาดเล็กที่อกของโทนี่ส่องแสงออกมา

โอบาจ้องมองอย่างสงสัย

“ก็อย่างที่บอก ว่าเตาปฎิกรณ์หน่..”

โทนี่ยังไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้นทั่วทั้งร่างของเขาก็เหมือนจะชา ขยับอะไรไม่ได้สักอย่าง

“ที่คุณเคยบอกว่าเตาปฎิกรณ์สำคัญ คุณคงหมายถึงอันนี้งั้นสินะ?”

“…”

โทนี่ไม่สามารถจะขยับหรือตอบอะไรได้ ทำได้เพียงคิดในใจว่า “อย่ายุ่งน้ะ!” เขาทำได้แค่นอนเงยหน้าจ้องมองท้องฟ้ายามราตรีที่ปุยเมฆค่อยๆเคลื่อนตัวผ่านออกไป

ทันใดนั้นก็มีเสียงของจาวิสดังเข้ามาในหูของโทนี่ “คุณโทนี่ครับ ตรวจพบเตาปฎิกรณ์กำลังสูญเสียพลังอย่างรวดเร็ว ถ้าหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่เกิน 3ชั่วโมงมันจะดับแน่นอน”

“แม่งเอ้ย!”

เมื่อโทนี่ได้ยินแบบนี้ก็กัดฟันพยายามดิ้นรนลุกขึ้นมาให้ได้

และเมื่อโทนี่ฝืนลุกขึ้นมาได้แล้วก็ทุบอกตัวเองหนึ่งทีแล้วก็รีบออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อกลับไปยังบ้านของเขาที่ริมผา

ส่วนตัวโอบาเองก็ยืนมองอย่างงุนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น