ตอนที่ 203 เลือก

 

หลังจากฟังผีผู้หญิงเล่าจบ ผมและหยางเฉ่วก็รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนสองพี่น้อง

 

เรื่องนี้ ฆาตกรสามารถหนีไปได้อย่างลอยหน้าลอยตา แต่พวกเขากลับต้องทุกข์ทรมานตลอดเวลา

 

ถ้าใครได้เจอเรื่องแบบนี้ ในใจก็คงมีความมืดและความผิดปกติเกิดขึ้น

 

นี่จึงไม่น่าแปลกใจเลย ที่สุดท้ายสองพี่น้องจะไม่มีความหวังและความเชื่อในการมีชีวิตอยู่

 

แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนี้ ขณะที่พวกเขากําลังสิ้นหวัง พวกเขากลับสมัครใจเป็นคนเลว

 

แม้ชีวิตของสองพี่น้องจะน่าสังเวช แต่เรื่องที่พวกเขาฆ่าคน กลับไม่เหมือนกับเรื่องราวที่พวกเราเคยรู้จากพี่ก่อนหน้านี้ พวกเขาล้วนถูกทําให้วิญญาณกลายเป็นผีร้าย

 

นอกจากนี้ พวกเขายังค่อนข้างพิเศษ คือเลือกทําชั่วด้วยตัวเอง อยากให้ตัวเองกลายเป็นผีชั่ว

 

และพวกเขายังมีสติ แม้ในใจจะผิดปกติไปแล้ว แต่พวกเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายโดยสมบูรณ์และจงใจทําชั่ว

 

จากจุดนี้ ผีสองตนทําชั่วจนไม่สามารถให้อภัยได้ ถึงพวกเขาจะมีชีวิตที่น่าเศร้า และเป็นผู้บริสุทธิ์ ถ้าผมลงมือฆ่าพวกเขาทันทีก็จะไม่มีกรรมใดส่งมาถึงตัวผม

ดูซีรีย์ ฟรีได้ที่ series-max.com

ผมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พูดกับผีสองตนว่า “ ฉันเข้าใจความรู้สึกตอนมีชีวิตของพวกนาย แต่ฉันก็มีอะไรบางอย่างอยากบอกกับพวกนาย !”

 

“ อะไรล่ะ ” ผีผู้ชายพูดอย่างเย็นชา

 

ผมจ้องเขา “ ไม่ว่าจะทําบาปอะไรเอาไว้คนผู้นั้นก็ต้องรับกรรมเสมอ แม้ว่าตอนมีชีวิตจะทําอะไรก็ตาม แต่เมื่อตายไปก็ต้องชดใช้ ตอนนี้พวกนายทําชั่ว พอลงนรกก็ต้องชดใช้กรรม ”

 

“ ตาย ชดใช้กรรม ฮ่าฮ่าฮ่า ชีวิตฉันไม่มีอีกแล้ว ฉันจะยังสนกรรมที่ต้องชดใช้หลังความตายไปทําไม ชั่งเถอะ พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ ฉันว่าแกก็เป็นคนปราบสิ่งชั่วร้ายที่ดี ตายด้วยน้ำมือของแก ฉันหยางหยางก็พอใจแล้ว ลงมือเถอะ !”

 

ผีผู้ชายยังเหมือนเดิม เขาไม่กลัวตายเลยสักนิด ราวกับชินชากับทุกอย่างแล้ว ถึงจะได้ไปเกิดใหม่ได้ มันก็ไม่ใช่สิ่งล่อใจสําหรับเขา

 

เมื่อกี้ผมแค่สงสัยชีวิตของพวกเขา ไม่มีใจเมตตาเลยสักนิด

 

แต่ตอนนี้ ผมกลับไม่อยากฆ่าพวกเขา เพราะผมรู้ว่า ที่พวกเขาทําชั่ว เพราะถูกคนชั่วทําร้ายจนเกิดแผลในใจ

 

ดังนั้น ผมอยากให้โอกาสพวกเขาอีกสักครั้ง ให้พวกเขาได้มีความหวังอยากจะกลับมาเกิดใหม่

 

ผมพูดออกมาอีกครั้ง “ หยางหยางใช่ไหม ! หลังจากได้ยินเรื่องตอนที่นายมีชีวิต ฉันก็ไม่อยากฆ่าพวกนายสองพี่น้องแล้ว นายต้องรู้ว่า ถ้าพวกนายตายอีก วิญญาณจะแตกสลาย ม่สามารถกลับมาได้อีกแล้ว ไม่สู้มีชีวิตอยู่ต่อ ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง และให้โอกาสน้องสาวของนายอีกครั้ง หรือนายจะทนเห็นน้องตัวเองตายไป พร้อมกับวิญญาณแตกสลายละ ”

 

เมื่อผีผู้ชายได้ยินผมพูดแบบนั้น ท่าทีที่เด็ดเดี่ยวของเขาก็ค่อยๆเปลี่ยนไปในเวลาเดียวกันจิตใต้สํานึกก็บอกให้เขาหันไปมองตาผีผู้หญิง

 

ผีผู้หญิงกําลังนอนคล้ำหน้าอยู่กับพื้น ในเวลานี้มีหยางเฉ่วคอยเฝ้ามองอยู่ เธอไม่พูดอะไร เพียงมองผีผู้ชายเงียบๆ

 

เมื่อเห็นผีสองตนเงียบ ผมจึงพูดออกมาอีกครั้ง “ ถ้าฆ่าพวกนายแล้ว มันก็จบเรื่อง ฉันก็ไม่ต้องเหนื่อย แต่ฉันไม่อยากทําแบบนั้น ฉันจะให้โอกาสนายและน้องสาว ถ้าพวก นายเปลี่ยนใจ ถึงจะเคยทําชั่ว ฉันคิดว่าท่านพระยายมราชเองก็รู้จักหนักเบา ขอแค่พวกนายสองพี่น้องรักใคร่กัน ไม่แน่บางที่พอมาเกิดใหม่ อาจมีโอกาสได้เกิดมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

 

ผมพูดเบาๆ แต่ก็ไม่ได้พูดว่ามันจะเป็นแบบนั้นซะทีเดียว

 

ผมเป็นแค่คนปราบสิ่งชั่วร้าย ไม่ใช่ “พ่อพระ” ผมทําเรื่องที่สมควรทํา และพูดเรื่องที่สมควรหมดแล้ว

 

ส่วนเรื่องหลังจากนี้ ก็ทําได้เพียงให้อีกฝ่ายเลือกเท่านั้น 

 

ถ้าอีกฝ่ายไม่อยากมีชีวิตอยู่จริงๆ แม้ผมจะสงสารชีวิตของพวกเขา แต่ผมก็จะไม่ลังเลที่จะฆ่าพวกเขาเลยสักนิด เพราะผมก็มีหน้าที่ต้องรักษาความสงบให้มนุษย์

 

แต่ถ้าอีกฝ่ายให้โอกาสตัวเอง ผมก็จะไม่ลังเลส่งวิญญาณของพวกเขาไปลงนรกทันที ให้พวกเขาได้อีกโอกาสกลับไปเกิดใหม่อีกครั้ง

 

แน่นอนว่า หลังจากพวกเขาลงไปจะต้องทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน

 

ฆ่าคนไปเยอะขนาดนั้น การลงตกนรก 18 ขุมเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นแน่นอน

 

แต่หลังจากพวกเขาหมดโทษ ก็ต้องได้ไปเกิดใหม่แน่ 

 

ผีผู้ชายยังเงียบอยู่ เขาจ้องน้องสาวของตัวเองเป็นเวลานาน บางทีเขาคงกําลังชั่งใจอยู่

 

ผมเองก็ไม่ได้เร่งรัด เพียงจองพวกเขาพร้อมกับกําดาบในมือแน่น

 

หลังจากนั้นประมาณห้านาที ในที่สุดความเงียบก็ถูกทําลาย

 

พวกเราได้ยินผีผู้ชายพูดกับผีผู้หญิงว่า “ น้อง ทั้งหมดนี้เป็นความคิดของพี่ พี่ควรตาย เธอมีชีวิตอยู่แทนพี่นะ หลังจากลงไปถ้าเจอพ่อกับแม่ก็ถามไถ่แทนพี่ด้วย บอกว่าพี่ มันอกตัญญ ไม่สามารถแก้แค้นให้พวกเขาได้…”

 

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

 

ผีผู้ชายคิดจะทําอะไร ทําไมมันฟังดูเหมือนคําสั่งเสีย ! หรือเขายังอยากตาย

 

“ พี่ ! จะตายก็ตายด้วยกัน จะอยู่ก็ต้องอยู่ด้วยกัน !” ผีผู้หญิงรีบพูด เธอค่อนข้างกระวนกระวาย

 

แต่ทันใดนั้นผีผู้ชายกลับส่ายหัว “ ไม่ ! พี่ไม่มีโอกาสแล้ว แต่เธอมี ! ”

 

“ มี พี่มีซิ ! ถึงพวกเราจะตกนรก 18 ขุม แต่พวกเราก็ยังได้อยู่ด้วยกัน ” ผีผู้หญิงพูดต่อ

 

ในเวลานี้ผมก็พูดเพิ่ม “ โอกาสอยู่ข้างนายแล้ว นายอย่าเลือกทางผิด!”

 

แต่ผีผู้ชายกลับหันมามองผม เขาเผยรอยยิ้มที่ขมขื่น ๆ ไม่มีโอกาสแล้ว ตั้งแต่วันที่ฉันตายทุกอย่างก็จบแล้ว ”

 

หลังจากพูดจบ ผีผู้ชายก็หันไปมองผีผู้หญิงอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็พูดว่า “ น้อง เธอจ้องมีชีวิตอยู่ต่อไปนะ… ”

 

เมื่อคําพูดนี้หลุดออกมา เขายังไม่รอให้พวกเราทุกคนได้ตอบสนองอะไร ทันใดนั้นผีผู้ชายก็เอามือมาจับดาบไม้ของผม

 

ไม่รอให้ผมได้แย่งกลับ เขาก็ยืดตัวตรง และพุ่งเข้าใส่มันทันที

 

“ ฉึก ” ทันใดนั้นดาบไม้ก็แทงทะลุร่างกายของผีผู้ชาย

 

และแล้วเสียงกรีดร้อง “ อ๊าก…” ของผีผู้ชายก็ดังขึ้น พลังหยินในร่างเริ่มไหลทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง

 

เมื่อเห็นสิ่งนี้ สีหน้าของผมก็เปลี่ยนไปทันที คิดไม่ถึงว่าผีผู้ชายจะเด็ดขาดขนาดนี้ แม้แต่จะตายก็ยังสูงส่ง

 

ทันใดนั้นผีผู้ชายกลับยิ้มออกมา เขาถอยไปข้างหลัง ดึงดาบไม้ออก และกดหน้าอกของตัวเองเอาไว้ “ ฉันตาย น้อง น้องถึงจะรอด………….”

 

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ผมกลับอึ้งหนักกว่าเดิม เขาหมายความว่าอะไร

 

“ พี่ ! ” ในเวลาเดียวกัน ผีผู้หญิงก็กรีดร้องออกมา เธอรีบเข้าไปหาผีผู้ชายทันที

 

ในเวลานี้ หยางเฉ่วไม่ได้ห้ามไว้ เธอปล่อยให้ผีผู้หญิงพุ่งออกไป

 

ผีผู้หญิงกอดผีผู้ชายเอาไว้ เรียกเขาไม่หยุด “ พี่ พี่….”

 

ผีผู้ชายจับมือผีผู้หญิง กดความเจ็บปวดของร่างกายเอาไว้ จากนั้นก็ค่อยๆส่ายหัวให้ผีผู้หญิง “ ฟังพี่นะ มี มีชีวิตต่อไป พวกเขา พวกเขาเป็น เป็นคนดี ”

 

ขณะที่พูด ร่างกายของผีผู้ชายก็กระตุก และร่างของเขาก็เริ่มเป็นแสงกระพริบแล้ว

 

เห็นได้ชัดว่า วิญญาณของผีผู้ชายกําลังแตกสลาย

 

ผมจ้องผีผู้ชาย ในใจไม่รู้สึกดีใจหรือกังวล เพราะเขาเป็นคนเลือกเอง ผมไม่สามารถทําอะไรได้

 

ตอนแรกผมคิดว่า มันจะจบลงเท่านี้

 

แต่ก่อนที่วิญญาณของผีผู้ชายจะแตกสลาย ฉากแปลกๆก็เกิดขึ้น

 

ร่างของเขาสั่นกระตุก ทันใดนั้นผมก็พบว่าที่หน้าผากของเขา มีรอยแยกออกเล็กน้อย

 

และสุดท้ายรอยแยกนั้นก็เปิดออก เผยให้เห็นดวงตาสีขาวโพน

 

ตาดวงนั้นเพิ่งปรากฏขึ้น สีหน้าของผมและหยางเฉ่ว ที่ยืนอยู่ข้างๆก็เปลี่ยนไปทันที ในใจมีเสียงดัง “ อึก ”

 

หยางเฉ่วพูดออกมาด้วยความตกใจ “ นี่ นี่มันตาผี ”

 

ผมขมวดคิ้ว และสูดหายใจเข้าลึกๆ

 

มองวิญญาณผีผู้ชายที่กําลังแตกสลาย และรีบพูดว่า “ หยางหยาง ทําไมนายมีตาผี”

 

ผีผู้ชายที่วิญญาณกําลังแตกสลาย ได้ยินคําพูดของผม เขาจึงเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย “ พวก พวกเขาให้ให้ฉัน มีชีวิต และให้ และให้ฉันตาย ฉัน ฉันตาย น้องถึงรอด… ”

 

เมื่อถึงประโยคสุดท้าย ผีผู้ชายก็หันมาพูดกับผีผู้หญิง

 

เมื่อคําพูดนั้นหลุดออกมา ไม่รอให้ผมได้ถามต่อ วินาทีนั้นพลังหยินในร่างกายของผีผู้ชายก็หายไปจนหมดแล้ว ร่างกายของเขามาถึงขีดสุดแล้ว

 

“ปัง” ทันใดนั้นร่างของผีผู้ชายก็กลายเป็นแสงน้อยๆ และจางหายไปต่อหน้า