MVDB : ตอนที่165 สัญชาตญานของปีเตอร์

“ปีเตอร์” ลีจ้องมองพร้อมกับโบกมือเรียกปีเตอร์ลงมา “ลงมานี่”

“ผมผมมผม… ทําไมไม่ได้” ปีเตอร์ไม่ทําตามที่ลีบอก แต่กลับเคลื่อนไหวแปลกๆเหมือนแมงมุมอยู่ที่มุมเพดาน “บอส ผมไม่ได้จะขัดนะแต่ผมทําไม่ได้! ไม่รู้ทําไมรู้สึกแปลกๆ!”

ลีจึงพยามช่วยโดยการใช้ออร่าพลังกิป้องกันเพื่อทําให้ความโกรธความรู้สึกแปลกๆของปีเตอร์ลดลง “ดีขึ้นบ้างไหม?”

ปีเตอร์ไม่ตอบกลับสักคํา แสดงอาการเพียงแค่ส่ายหัว

ลี่ค่อนข้างจะประหลาดใจ จึงทดลองลดพลังกิของตัวเองดูโดยการใส่หน้ากากพลังกิ “ตอนนี้หล่ะ?”

“หือ?” ปีเตอร์เริ่มตอบกลับพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกๆและกระโดดลงมาจากเพดาน “บอส บอสรู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น? ทําไมผมถึงรู้สึกไม่สบายใจ ผมเกือบจะวางแผนวิ่งชนกําแพงฆ่าตัวตายแล้วนะ”

ลียักไหล่ตอบ “เพราะร่างกายของคุณคือแมงมุมยังไงหล่ะ มีประสาทรับรู้ถึงอันตรายที่ดีกว่ามนุษย์ และสิ่งที่ผมทําลงไปนั่นก็คือลดพลังตัวเองลงเพื่อไม่ให้นายรู้สึกอันตรายยังไงหล่ะ”

ปีเตอร์ทําท่าคิดอะไรบางอย่าง “บอสจะบอกว่าผมกลายเป็นแมงมุมเต็มตัวแล้วงั้นหรอ?”

ลียักไหล่อีกครั้ง “ผมก็คิดว่างั้นนะ”

ปีเตอร์เริ่มลังเลในตัวเอง เขาเดินไปใกล้ๆลีและพูดต่อ “บอส คุณแน่ใจจริงๆใช่ไหมว่าผมไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์? ผมรู้สึกว่าทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาผมจะรู้สึกตัวแปลกๆเหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้”

“คุณจะถามผมอีกกี่ครั้งห้ะ ปีเตอร์!” ลีสบตาและส่ายหัว “คุณกับลอวน่านั้นไม่เหมือนกัน ลอวน่าเธอเป็นมาตั้งแต่เกิด แต่สําหรับคุณ คุณกําลังรับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งมันต้องรุณแรงกว่าอยู่แล้วเพราะคุณได้รับการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมมาจากสิ่งรอบตัวยังไงล่ะ!”

“มันยากจริงๆ” ปีเตอร์พยักหน้าก่อนที่น้ำเสียงจะดูซึมๆ “ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ผมไม่รู้ตัวเองเลยจริงๆ”

“ไม่ต้องสนใจอะไรมากมายหรอกหน่า” ด้วยความที่ลีเป็นคนใจร้อนขี้เกียจอธิบาย เขาจึงตัดบททันที “เอาเป็นว่าคุณไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์หรอก เคลียร์นะ!?”

“แต่..”

“เงียบไปเลย!! อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก แล้วคุณจะปรับตัวได้ง่ายขึ้น!”

“อ่า…”

“เยี่ยม ฝึกกับคอลลีนต่อไปแล้วจะดีขึ้นเอง”

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ปีเตอร์ก็กําลังต่อสู้ฝึกซ้อมกับคอลลีนอยู่

ลีไม่ได้ช่วยฝึกซ้อมอะไรนั่นก็เพราะว่าลียุ่งมากในวันนี้ เขาต้องไปพบเจอกับผู้คนต่างๆ

ณ รถบัคกี้สีดํา

“เอาบรูซออกไปแต่ไม่เอาเบ็ตตี้โรสไปด้วยเนี่ยนะ?”

“ก็เขาว่างแต่เบ็ตตี้ไม่ว่างนิ!” ลียักไหล่

คอลสันได้แต่มองบน “ฮัลค์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีระดับพลังพอๆกับคุณนะ เราต้องเก็บเขาไว้ให้เงียบไม่ให้ประชาชนรู้หรือสนใจสิ”

“ก็ถือว่าเป็นคําอธิบายที่ดี” ลีตอบ “ว่าแต่นะ คุณบอกผมว่าอะไรนะเมื่อกี้ เจ้าหน้าที่โรสกําลังสืบค้นตัวตนจริงๆของผมงั้นหรอ? แล้วเขาใกล้จะสําเร็จหรือยัง?”

“ตามทฤษฎีก็ไม่มีทางเป็นไปได้” คอลสันส่ายหัว “คุณคือความลับระดับ 10 สําหรับคนที่จะล่วงรู้ข้อมูลของคุณได้นั้นแทบจะไม่มีเลย”

คอลสันยังคงพูดต่อ “แต่คุณคงรู้สินะว่ามีพวกไฮดร้าแทรกแซงในหน่วยชิลดหนะ หัวหน้าของพวกเขา อเล็กซานเดอร์ ปิแอร์”

“คุณต้องการจะบอกอะไรผม? ให้ผมไปจับไฮดร้างั้นหรอ?”

“ก็ใช่ เพราะพวกผมไม่สามารถระบุจุดที่เขากบดานได้นิ”