Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) – ตอนที่ 215
บทที่ 215 – พระอรหันต์กายทองคำ
เทียนกวงหมิง ได้บุกเข้าไปใน อาณาจักรตำนาน นี่เป็นเหมือนคนที่ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดใหม่ กำปั้นคนหนึ่งจัดการสังหารพระอ้วน
ในเมืองทะเลทรายทรายหยุดพัดและมีลมเล็กน้อยพัดหญ้าแห้งที่อยู่รอบ ๆ ความเงียบบรรยายสถานการณ์ปัจจุบันได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เทียนกวงหมิง มองไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นเนื้อหมูครึ่งตัวบนโต๊ะของผู้ขาย เขาเดินไปโยนหินวิญญาณระดับเทพเจ้าแล้วอุ้มหมูออกไป
เพียงไม่นานหลังจากที่ เทียนกวงหมิงจากไปก็มีคนแอบเข้าไปและเก็บหินวิญยาณระดับพระเจ้า
เขามองไปที่ร่างของพระอ้วนและพูดอย่างดูถูกว่า “ ชิ ตามที่คาดไว้เจ้าไม่ใช่คนดี คนนั้นดีมาก เขายังจ่ายเงินให้ข้าสำหรับสิ่งที่เขาเอาไป !! ”
มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่ในทะเลทรายที่เชื่อในศาสนาพุทธ ท้ายที่สุดแล้วที่นี่กฎแห่งป่ายืนอยู่เหนือสิ่งอื่นใดและศาสนาก็ไร้ประโยชน์
หลี่อู่หยา ประพฤติตัวดีมากและซ่อนตัวอยู่ไกล ๆ เขาหนีตลอดทางไปที่ทะเลสาบข้างพื้นที่หญ้า
น้ำในทะเลสาบค่อยๆกระเพื่อมอย่างช้าๆ แต่ หลี่อู่หยา ไม่มีเวลาหรือพลังงานที่จะมองดู เขาจ้องมองไปที่เมืองและรอคอยชัยชนะของ เทียนกวงหมิง
“ ผู้อาวุโสท่านต้องชนะ ! ” หลี่อู่หยากำหมัดแน่นและส่งเสียงเชียร์ เทียนกวงหมิง
ไม่ว่าเขาจะมีประโยชน์หรือไม่ก็ตามนี่ก็เป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้
เทียนกวงหมิง เดินมาพร้อมกับหมูในมือ เมื่อเขาเห็น หลี่อู่หยา เขาโยนหมูให้เขา “ ล้างมันแล้วข้าจะทำบาร์บีคิวให้เจ้ากิน ”
หลี่อู่หยา ส่งเสียงเชียร์ “ ผู้อาวุโสท่านชนะแล้ว ! ”
เทียนกวงหมิงกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “ พระรูปนั้นอ้วนเหมือนหมูและเขาจะสังหารข้าได้ยังไง ? ”
หลี่อู่หยา ถือหัวหมูครึ่งหัวอย่างมีความสุขและล้างมันในทะเลสาบ
เพียงไม่นานหมูก็ถูกทำความสะอาด
ท้องของหลี่อู่หยาร้องและมองไปที่ เทียนกวงหมิง ด้วยความลำบากใจ
“ เจ้าเป็นคนขี้อาย ? เจ้าไม่ได้กินอาหารในหนึ่งวันและเจ้าต้องกินหมูตัวนี้อย่างน้อยครึ่งหนึ่ง ” เทียนกวงหมิง หัวเราะออกมาดัง ๆ
หลี่อู่หยาพยักหน้าอย่างแน่วแน่ “ ดังนั้นมาจุดไฟกันเถอะ ! ”
“ ไม่จำเป็นต้องทำ มันง่ายมาก ” เทียนกวงหมิง เปิดฝ่ามือของเขาและพลังปราณก็ปรากฏตัวขึ้น มันห่อเนื้อและใช้แสงจากดวงอาทิตย์เขาเริ่มปิ้งบาร์บีคิว
เพียงสามวินาทีหมูก็เริ่มสุกและน้ำมันเริ่มหยดจากมัน
เทียนกวงหมิงหยิบเกลือหยาบออกมาและกระจายไปทั่วเนื้อหมูเพื่อทำบาร์บีคิวอย่างรวดเร็ว
กลิ่นหมูโชยตลบอบอวลไปทั่ว!
หลี่อู่หยากลืนน้ำลายและมองไปที่หมูย่าง
สามนาทีต่อมาเนื้อหมูกรอบนอกนุ่มใน เทียนกวงหมิง ส่งให้เขาชิ้นหนึ่งในขณะที่เขาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ให้ตัวเอง
” กิน กินให้อิ่ม เรากำลังจะต้อนรับศึกใหญ่อีกครั้ง ” เทียนกวงหมิง กล่าวอย่างสงบและลงเล็กน้อย
“ เอาล่ะข้าจะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ก่อปัญหาให้กับผู้อาวุโส ! ’ หลี่อู่หยาพยักหน้าและก้มหัวลงด้วย
หลี่อู่หยา พ่นเนื้อหมูออกมาและมองไปที่ เทียนกวงหมิง อย่างไร้เดียงสา
“ หมูนี่อาจมีปัญหา ” เทียนกวงหมิงพ่นหมูออกจากปาก แล้วพูด
“ ข้าไม่คิดว่ามันเพราะหมู ! ” หลี่อู่หยาสลายตัว
เทียนกวงหมิง มองไปที่หัวหมูที่ดูดีในขณะที่เขาจัดการกับรสชาติที่แย่มากในปากของเขา เขาเดินไปที่เมืองอย่างหมดหนทาง
“ ไปร้านอาหารกัน ”
เทียนกวงหมิง กล่าวอย่างใจเย็น
สำหรับหัวหมูครึ่งตัวนั้น เทียนกวงหมิง โกรธมากเขาทุบมันเป็นฝุ่นด้วยหมัดเดียว
ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าของร้านขายเนื้อไม่ดีจนไม่สามารถเปิดเผยทักษะการทำอาหารชั้นยอดของเขาได้ !
ในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดปรากฎพระอาณาจักรตำนานเก้ารูปและกำลังมุ่งหน้าไปสังหารเทียนกวงหมิง
พวกเขาทั้งหมดได้รับข่าวจากพระอ้วนและรู้ว่า เทียนกวงหมิง บุกเข้ามาถึงอาณาจักรตำนานแล้ว !
เขาทะลุไปยังอาณาจักรตำนานและสามารถประพฤติตัวหยิ่งผยองต่อวัดต้าหลินของพวกเขาได้ ?
บอกตรงๆผู้คนในอาณาจักรตำนานขั้น 1 จะไม่ติดอันดับ 100 อันดับแรกของ วัดต้าหลิน ด้วยซ้ำ
พระอีกเก้ารูปอยู่ในขั้นที่หกเป็นอย่างน้อย
มีเพียงไม่กี่คนที่ล้อมรอบเมืองและล้อมรอบเทียนกวงหมิง เหมือนสัตว์ร้ายที่ติดอยู่
“ เขาสังหารพระวัดต้าหลินของเราไปมากมายและสมควรตาย ! ” พระอารมณ์ร้อนกล่าวอย่างเย็นชา
“ ข้าไม่รู้ว่าจะยังมีคนในดินแดนพระพุทธองค์โบราณที่กล้ายั่วยุวัดต้าหลินของเรา
“ เขาหยิ่งจริงๆ ” ชายชรากล่าว
“ พระพุทธองค์ยิ้มและโกรธได้ด้วย วันนี้เราจะแสดงให้ปีศาจดูว่าพระพุทธองค์นั้นน่ากลัวเพียงใดเมื่อท่านโกรธ !! ” พระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งมีกายทองคำส่องแสงมองไปที่ผืนทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดและกล่าว
คนเหล่านี้ต่างพุ่งเข้าหา เทียนกวงหมิง และทุกคนสาบานว่าจะสังหารเขา
ด้านหน้าของกำแพงโลก ดินแดนพระพุทธองค์โบราณ เทียนซิน และอีกสองคนข้ามและเข้าไปใน ดินแดนพระพุทธองค์โบราณ
เมื่อเทียนซินเข้ามาเขาได้กลิ่นคำสอนของศาสนาพุทธในพลังวิญญาณและพูดว่า “ เทียนกวงหมิงตายหรือยัง ? ”
“ ไม่ว่าเขาจะตายหรือมีชีวิตอยู่ก็ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือเด็ก ทุกอย่างจะดีตราบเท่าที่เด็กยังมีชีวิตอยู่ ” ลูซิเฟอร์กล่าว
“ เทียนกวงหมิงควรจะอยู่ต่อไปได้สักพัก เขาคงไม่ตาย แต่ข้าหวังว่าพวกเขาจะทำร้ายเขาได้ ” อาสึนะ กล่าว
“ ข้าก็หวังเช่นนั้นเช่นกัน ! ” เทียนซิน พูดอย่างนั้น แต่ในใจเขายังคงค้นหานาฬิกาเรือนนั้นต่อไป
” เจอแล้ว ! ” ทันใดนั้นเทียนซินก็พูดขึ้น
อาสึนะ มองอย่างเงียบ ๆ
“ เขาอยู่ในทะเลทรายในระยะไกล ! ” เทียนซิน เอื้อมมือออกไปและชี้
“ ถ้าอย่างนั้นมาเร็ว เราเร็วกว่าเขาหลายเท่าและเราพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไปที่นั่น ” ลูซิเฟอร์กล่าว
“ ข้าจะไปก่อน ! ” ร่างกายของอาสึนะเหมือนสายฟ้าและเหมือนหมอกเหมือนลม นางก็หายไป
ปีกบนหลังของลูซิเฟอร์เปิดออกและด้วยการระเบิดเขาพุ่งผ่านอากาศไปยัง เทียนกวงหมิง
สำหรับ เทียนซิน เขารีบบินไป
เพียงก้าวเดียว 100 ไมล์ก็หายไป ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาครอบคลุมอีก 100 ไมล์
เพื่อช่วยเด็กคนนั้น เทียนซิน ใช้ทักษะทั้งหมดของเขา
ภายในธนาคารแห่งจักรวาล หลี่เซียนเต่า ให้ความสนใจกับทั้งหมดนี้และขมวดคิ้ว
“ น่าเสียดายที่ข้าไม่มีวรยุทธ์การเคลื่อนย้ายและการบ่มเพาะของข้าไม่อนุญาตให้ข้าข้ามดินแดนไกล ๆ ” หลี่เซียนเต่า ถอนหายใจ
หากเขามีวรยุทธ์เช่นนั้นเขาจะส่งพวกนั้นไปยังเทียนกวงหมิงและให้เขานำหลี่อู่หยา กลับมา
“ ธนาคารแห่งจักรวาลมียอดเขาที่ถูกผนึกไว้มากมาย หวังว่ายอดเขาต่อไปจะทำให้ข้าประหลาดใจ ” หลี่เซียนเต่า คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
เขามองไปที่ภาพของ เทียนกวงหมิง ที่นำ หลี่อู่หยา กลับมา
พวกเขาออกจากความเขียวขจีและมีทรายอยู่รอบตัว แสงแดดที่แผดจ้าทำให้เม็ดทรายร้อนมาก โชคดีที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องเดินบนพื้นดิน
แต่เทียนกวงหมิงบินเพียงชั่วครู่และรู้สึกได้ถึงพลังงานจำนวนมากที่สั่นสะเทือนในระยะไกล
มันเหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังทุบไปที่ช่องว่างทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นกลอง
เทียนกวงหมิง มองไปข้างหน้าและเห็นพระทองคำที่ส่องแสงบินผ่านไป เบื้องหลังของเขาคือร่างยักษ์ของพระอรหันย์กายทองคำ ข้างกายมีเสือดุร้าย
นี่คือ…พระอรหันต์ปิณโฑละ !
*****เข้าสู่ช่วงรู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม พระอรหันต์ปิณโฑละ (ปักถะโล ) 賨頭盧尊者 คือพระปิณโฑละ ท่านเป็นพระที่ปราบเสือ เสือนั้นเปรียบเสมือนกิเลสในใจตน (เป็นพระทางจีนค่ะ)
คอมเม้นต์