บทที่ 228 – พี่สาว

 

 

สิ่งประดิษฐ์สวรรค์โคโรน่า = สิ่งประดิษฐ์สวรรค์โคมระย้า

 

 

หลี่เซียนเต่า พูดคุยเกี่ยวกับการทำอาหารของเขา ทักษะของเขาค่อนข้างดีและเขาก็ดีกว่า เทียนกวงหมิง มาก

 

นี่เป็นความมั่นใจเล็กน้อยที่ หลี่เซียนเต่า มี !

 

แต่ก่อนที่จะทำอาหาร หลี่เซียนเต่า ก็มุ่งหน้าออกไป เขาใช้เส้นลมปราณวิญญาณพระเจ้า 300 เส้นเพื่อแลกสวนของ เสี่ยวฉี

 

นอกบ้านของเสี่ยวฉี ดวงดาวต่างกระพริบบนท้องฟ้าและมีแสงดาวกระจัดกระจายอยู่ที่พื้น มันส่องไปยังภูเขาระยะไกลให้ความรู้สึกลึกลับ

 

ดาวตกข้ามท้องฟ้า

 

ในขณะนี้ หลี่เซียนเต่า ถือข้าวผัดเนื้อหอมสองจานและส่งพวกเขาไปที่เสี่ยวฉี

 

เสี่ยวฉีมองมาที่มันแล้วยิ้ม “ นี่คือมื้อเย็นที่ท่านชวนข้ากินเหรอ ? ”

 

หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างมั่นใจ “ มันดูไม่ดีเหรอ ? ”

 

เมล็ดข้าวโปร่งแสงและเนื้อวัวมีกลิ่นหอม นอกจากนี้ยังมีกุ้ยช่ายผักพริก ฯลฯ ไม่ว่าจะในแง่ของรสชาติหรือรูปลักษณ์ก็เป็นชั้นยอด

 

“ มันดูดี แต่ข้าคิดว่าท่านจะทำอาหารหลาย ๆ อย่างให้ข้าเสียอีก ” เสี่ยวฉีกล่าว

 

“ อย่าคิดมากในการทำอาหารของข้า ข้าวผัดเนื้อนี้ข้ามีประสิทธิภาพสูงกว่าปกติอยู่แล้ว สิ่งที่ข้ารู้วิธีทำอาหารได้ดีก็คือข้าวผัด !! ” หลี่เซียนเต่า ไม่ได้ซ่อนอะไรเลย

 

“ รสชาติดี ” เสี่ยวฉีกินใส่ปากเคี้ยว

 

“ ข้าคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน ” หลี่เซียนเต่ามองไปที่ใบหน้าของเสี่ยวฉีและดวงดาว

 

“ วันนี้ท่านทำตัวแปลกๆนะคะ ” เสี่ยวฉีมองไปที่หลี่เซียนเต่าและกล่าว

 

นางรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง หลี่เซียนเต่า กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ลับหลังนาง

 

ส่วนมันคืออะไรเสี่ยวฉีไม่รู้

 

หลี่เซียนเต่ายิ้มและไม่ได้ซ่อนมันจากนาง “ หลังจากที่เรากินเสร็จข้ามีเซอร์ไพรส์สำหรับเจ้า ”

 

เสี่ยวฉี มองไปที่ หลี่เซียนเต่า และหัวใจของนางก็เต้นถี่ขึ้น

 

สิ่งที่ถือเป็นเซอร์ไพรส์ ?

 

“ ถูกต้องข้าจะจุดไม้นี้และถือได้ว่าเป็นดินเนอร์ใต้แสงเทียน ” หลี่เซียนเต่า ไม่พบเทียนเลยและสามารถใช้แค่ไม้เท่านั้น

 

เสี่ยวฉีพูดว่า “ ทำไมข้ารู้สึกว่าเราเหมือนชาวนากินข้าวรอบกองไฟกันนะ ”

 

ใบหน้าของ หลี่เซียนเต่า เปลี่ยนเป็นสีดำและเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

 

แผนดินเนอร์ใต้แสงเทียนของเขาล้มเหลว!

 

ข้าวผัดเนื้อวัวหนึ่งชามเสร็จไวจริงๆ

 

หลังจากเสี่ยวฉีเสร็จแล้วนางก็มองไปที่หลี่เซียนเต่าด้วยความคาดหวัง

 

หลี่เซียนเต่า เอื้อมมือไปปิดตาเสี่ยวฉี “ หลับตาสิ ! ”

 

เสี่ยวฉีหลับตาตามคำสั่ง

 

หลี่เซียนเต่า โบกมือและสวนดอกไม้ก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

 

ดอกไม้หลากสีสั่นไหวตามสายลม พวกเขามาในทุกสีและสว่างขึ้นบนท้องฟ้ายามค่ำคืน

 

เสี่ยวฉีลืมตาขึ้นและมองด้วยความประหลาดใจ นางเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ “ สวนดอกไม้ของข้า ? ”

 

“ ใช่แล้ว ” หลี่เซียนเต่าพยักหน้า

 

“ ท่านแลกมันเมื่อไหร่คะ ? ” เสี่ยวฉีถามด้วยความประหลาดใจ

 

“ วันนี้ ” หลี่เซียนเต่ากล่าว

 

“ ท่านซ่อนมันจากข้าและบอกให้ เทียนกวงหมิง, เทียนซิน และคนที่เหลือออกไปเพราะเรื่องนี้ ? ” เสี่ยวฉีก็งอน

 

“ เส้นปราณวิญญาณพระเจ้าเพียง 300 เส้นเอง ข้าจะต้องนำมันคืนให้เจ้าอย่างแน่นอน ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างหนักแน่น

 

เสี่ยวฉีมองไปที่หลี่เซียนเต่าอย่างไม่สบอารมณ์จากนั้นจ้องไปที่สวนดอกไม้ของนางด้วยดวงตาที่เอ่อล้น

 

“ ไปดูกันเถอะ ข้าไม่เคยเห็นดอกไม้วิเศษพวกนี้มาก่อน ” หลี่เซียนเต่า ยืนขึ้นและสลัดฝุ่นบนร่างกายของเขา

 

เสี่ยวฉีบินขึ้นทันที

 

ดอกไม้สวยงามมากและในขณะที่หลี่เซียนเต่าเดินเข้ามาเขาก็เห็นดอกบัวหิมะสีขาวบริสุทธิ์ที่น่าจะเติบโตบนภูเขาหิมะ มันบานและใหญ่กว่าหัวของ หลี่เซียนเต่า นี่เป็นบัวหิมะอายุ 10,000 ปีเป็นอย่างน้อยและมีค่ามาก

 

หลี่เซียนเต่าเห็นดอกบ๊วยชั้นดีที่ให้กลิ่นหอม

 

หลี่เซียนเต่า ยังเห็นดอกบัวแฝดสองก้านเชื่อมต่อกัน มันสวยงามมาก

 

ดอกไม้ในสวนมีอายุอย่างน้อย 10,000 ปี พวกมันสดใสและมีสุขภาพดีมาก

 

หลังจากมองเพียงแวบเดียวก็จะมีคนตื่นตาและไม่เต็มใจที่จะละสายตาไปจากมันเลย

 

เสี่ยวฉีวิ่งไปรอบ ๆ สวนของนางอย่างมีความสุข

 

โดยส่วนตัวนางปลูกดอกไม้ทั้งหมดภายในนี้และตอนนี้นางกลับมาแล้ว

 

อย่างที่เสี่ยวฉีบอกถ้านางเอาพวกนี้ออกไปขายคนจำนวนมากจะแย่งชิง

 

เส้นปราณวิญญาณพระเจ้า 300 เส้น คุ้มค่ามาก !!

 

“ ขอบคุณค่ะ ท่านหลี่เซียนเต่า ! ” ดอกสาลี่สีขาวเสี่ยวฉียิ้มและตะโกนเสียงดัง

 

หลี่เซียนเต่า ยิ้มและไม่พูดอะไร เขาชื่นชมทุกสิ่งอย่างเงียบ ๆ

 

ตั้งแต่เขาได้รับธนาคารแห่งจักรวาลมา หลี่เซียนเต่า ไม่เคยเห็น เสี่ยวฉี มีความสุขขนาดนี้

 

เส้นปราวิญญาณพระเจ้า 300 เส้นแลกกับรอยยิ้มที่มีความสุขของนางหลี่เซียนเต่ารู้สึกว่ามันคุ้มค่า !

 

ขณะที่หลี่เซียนเต่ากำลังเก็บลูกไก่ ดินแดนพระพุทธองค์โบราณอยู่ในความสับสนวุ่นวาย

 

วัดต้าหลินประสบความสูญเสียอย่างหนัก

 

ผู้คนหลายสิบคนเสียชีวิต : อาณาจักรที่เหนือกว่าอาณาจักรเซียนมนุษย์และอาณาจักรตำนาน … หลายคนเสียชีวิต

 

กุญแจสำคัญคือพระชราในอาณาจักรตำนานขั้น 33 ก็เสียชีวิตเช่นกัน !

 

นี่คือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงยุ่งเหยิง

 

ทุกคนที่ตายไปก่อนหน้านั้นเทียบไม่ได้กับพระชรารูปนั้นด้วยซ้ำ

 

ขณะที่พระชราตาย สิ่งประดิษฐ์สวรรค์โคมระย้าของวัดต้าหลินพยากรณ์ทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อพยายามหาตัวฆาตกร

 

แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรมันก็ชี้ไปที่ดินแดนนิรันดร์ เท่านั้น

 

ฆาตกรมาจากดินแดนนิรันดร์ !

 

สำหรับสถานที่เฉพาะนั้นไม่มีความคิดและไม่สามารถระบุตำแหน่งได้

 

พระชราจำนวนมากของวัดต้าหลินถูกรวมตัวกันด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

 

“ ตอนนี้เราควรทำอย่างไร ” พระอาวุโสกล่าว

 

“ เราจะสู้กับไฟด้วยไฟ เราได้ควบคุมดินแดนพระพุทธองค์โบราณเป็นเวลา 10,000 ปีและไม่มีใครกล้ารุกรานเรา เราได้ซ่อนความแข็งแกร่งของเราไว้เพื่อให้คน ๆ นี้กล้าทำตัวหยิ่งผยองไว้ใต้เปลือกตาของเรา ช่างน่าสมเพชเสียจริง ! ” พระอารมณ์ร้อนเดือดดาล

 

“ พระอาวุโสที่หนึ่ง นี่ไม่ใช่เวลาที่จะโกรธ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่ไหน ” พระชราขมวดคิ้ว

 

“ พวกเขาอยู่ในดินแดนนิรันดร์ ” พระอาวุโสที่หนึ่งชี้ไปที่โคมระย้าและกล่าว

 

“ ดินแดนนิรันดร์มีขนาดใหญ่มากและไม่ได้เล็กไปกว่าดินแดนพระพุทธองค์โบราณของเรา เจ้าจะไปหาพวกเขาที่ไหน ? ” พระชราขมวดคิ้ว

 

“ ถ้าอย่างนั้นเราจะทำอย่างไรดี ? ” พระอาวุโสที่หนึ่งโกรธ

 

“ วัดต้าหลินของเราสูญเสียผู้คนไปหลายสิบคนและเหล่าสาวกก็เสียชีวิตอย่างน่าอนาถ อย่าคิดที่จะลดความสำคัญของเรื่องนี้ ” พระอาวุโสที่หนึ่งยืนขึ้นด้วยความโกรธ

 

“ นั่งลง ! ” พระผู้เป็นเจ้าอวาสสูงสุดของวัดต้าหลินตะโกนอย่างเย็นชา

 

พระอาวุโสที่หนึ่งนั่งลงและนิ่งเงียบและเงียบลงลึก ๆ

 

“ พวกเขาอยู่ในดินแดนนิรันดร์ แต่มาที่ดินแดนพุทธองค์โบราณ เพื่อช่วยหลี่หวู่หยา นั่นหมายความว่าเขาให้ความสำคัญกับหลี่วูหยา ” พระเพิ่มการวิเคราะห์

 

“ แต่สมาชิกในตระกูลของ หลี่หวู่หยา ถูกสังหารหมดแล้ว ” พระอาวุโสที่หนึ่งขมวดคิ้ว

 

“ แต่พี่สาวของ หลี่หวู่หยา ถูกพวกเราคุมขังไว้ในหอลงทัณฑ์ เพียง แต่ หลี่หวู่หยา ไม่รู้ ” พระผู้ดูแลกล่าว

 

“ ส่งข่าวออกไป ใน 10 วัน บุตรสาวของเส้นทางปีศาจจะถูกลงโทษด้วยสายฟ้า ส่งข่าวไปยังดินแดนนิรันดร์ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาจะไม่มา ” เจ้าอาวาสสูงสุดกล่าวอย่างเย็นชา