บทที่ 258 – ช่างกล้า

 

 

 

 

 

เทียนหยาถูกล้อมรอบไปด้วยคนสามคนที่อยู่ตรงกลางและไม่มีทางที่นางจะหลบหนีได้

 

หลังจาก อ้าวเจว่ และ ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน เย้ยหยันอย่างเย็นชาพวกเขาก็หันไปหาเทียนหยา

 

การจ้องมองของอ้าวเจว่นั้นเฉียบคม เขายังคงเกลียดเทียนหยาสำหรับสิ่งที่นางพูดในตอนนี้

 

เล็กๆ น้อยๆ ภูมิใจที่จะแก้แค้นพวกเบื้องบน … สิ่งเหล่านี้คือจุดอ่อนของ อ้าวเจว่

 

สมาชิกของ นิกายอ้าวเทียน รู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสาเหตุที่มีคนเพียงไม่กี่คนที่ชอบเขา

 

แต่ อ้าวเจว่ มีความสามารถและความเร็วในการฝึกฝนของเขาก็รวดเร็ว แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว

 

ด้วยความแข็งแกร่งแม้ว่าเขาจะมีข้อบกพร่องขนาดใหญ่อื่น ๆ แต่ผู้คนก็สามารถทนกับเขาได้

 

อย่างไรก็ตามสาวกที่มีความสามารถนั้นหาได้ยาก

 

นี่คือเหตุผลที่ นิกายอ้าวเทียน มีความหวังสูงสำหรับเขาและส่งเขาลงไปต่อสู้เพื่อ ข้าวเขี้ยวมังกร

 

เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ เจ้าเป็นคนบ้านนอก ส่งข้าวเขี้ยวมังกรมาแล้วข้าจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่ ”

 

เทียนหยากล่าวว่า “ เจ้าจะตัดแขนและขาออกแล้วบอกว่าจะปล่อยให้ข้ามีชีวิตอยู่หรือ ? ”

 

อ้าวเจว่ มองไปที่ เทียนหยา อย่างเย็นชา ความโกรธในใจของเขาพุ่งขึ้นไปที่หัวของเขา

 

“ เจ้ากำลังล้อเลียนข้าหรือเปล่า ? ” อ้าวเจว่ มองไปที่ เทียนหยา ด้วยความรังเกียจ นางอยู่ที่ อาณาจักรแสวงเต๋า เท่านั้นและถ้าเขาใช้ออร่าของเขาเล็กน้อยเขาสามารถสังหารนางได้แล้ว

 

นังถังขยะในถังขยะ…นางมีสิทธิ์อะไรถึงเยาะเย้ยเขา ?

 

เทียนหยาส่ายหัว อันที่จริงนางรู้สึกประหม่ามาก แต่เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้นางเริ่มสงบลงและคิดว่าจะหนีอย่างไร

 

“ ข้าไม่ได้ล้อเลียนเจ้า ข้าแค่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ ข้าวเขี้ยวมังกร ถ้าข้าส่งให้เจ้า ” เทียนหยา มองไปที่ ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน และ หลิวหมิงเย่ ด้วยความกังวล

 

“ เจ้ากำลังพยายามจะทำให้พวกเราแตกกัน ! ” การจ้องมองของปีศาจน้อยเส้นทางฮั่นเทียน เริ่มเย็นชาและเขาชี้ง้าวไปข้างหน้า เขานั่งบนม้ามังกรและเห็นสิ่งที่ เทียนหยา กำลังวางแผน

 

นางมองเขาอย่างไร้เดียงสาและกระพริบตา “ ข้าไม่ได้พยายามทำแบบนั้น ข้าแค่พูดความจริง ”

 

“ เจ้าต้องส่งมอบข้าวเขี้ยวมังกรมาแล้วเราจะตัดสินใจกันเอง ” หลิวหมิงเย่ เปิดปากของนางและนางไม่ได้ช่วยเทียนหยา

 

นางเป็นอัจฉริยะดาบจากนิกายดาบสังหารสวรรค์และนางช่วยเทียนหยาอย่างไร้จุดหมาย เป้าหมายที่แท้จริงของนางคือข้าวเขี้ยวมังกร

 

“ ถูกแล้ว เจ้ายังเด็กเกินไปที่จะพยายามทำให้พวกเราแตกกัน มอบข้าวเขี้ยวมังกรมามิฉะนั้นข้าจะสังหารเจ้าตอนนี้ อย่าคิดว่าข้าไม่กล้า ข้าเกลียดเด็กที่สุด ” อ้าวเจว่ กล่าวอย่างเย็นชา เจตนาสังหารในดวงตาของเขาเข้มข้นมาก

 

เทียนหยากลืนน้ำลายและชี้ไปที่ระยะไกล “ ถ้าข้าให้เจ้าแล้วจะเป็นอย่างไรถ้าพวกเขามาและไม่เหลืออะไรเลย ? ”

 

” ใคร ? ” ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน ไม่รู้สึกอะไรเลย

 

เทียนหยา รู้เรื่องนี้เพราะข้าวเขี้ยวมังกร

 

“ ปู่ของเจ้า ! ” มีคนตะโกนเรียก เมื่อเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่มีคนบินผ่านมา

 

นี่คือยักษ์ที่ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า เขาชกอากาศด้วยหมัดเปล่าของเขาและปลดปล่อยออร่าที่ไม่มีใครเทียบได้

 

“ กู่หลิง ! ” ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน ร้องอุทาน

 

“ เจ้าไม่ได้อยู่ในทุ่งหญ้าเหรอ ” ปีศาจน้อยขมวดคิ้วและถาม อารมณ์ของเขาเดือดพล่านทันที

 

การมาถึงของ กู่หลิง ทำให้สถานการณ์ทั้งหมดเปลี่ยนไป

 

กู่หลิงสูงกว่าสามเมตรและหันหน้าไปทางเทียนหยาซึ่งสูงประมาณหนึ่งเมตรเขานั่งยองๆและพูดอย่างน่ารักว่า ” สารเลวน้อย ส่งข้าวเขี้ยวมังกรให้ข้าแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างสงบ จะไม่มีใครทำร้ายเจ้าข้าขอสาบานในนามของ นิกายจิตวิญญาณเทพเจ้า ”

 

ดวงตาของเทียนหยาสว่างขึ้น “ จริงหรือ ? ”

 

“ แน่นอนว่ามีเพียงไม่กี่คน และอ่อนแอมาก ” กู่หลิง มองไปที่ อ้าวเจว่, หลิวหมิงเย่ และปีศาจน้อยและพูดอย่างดูถูก

 

“ ไอ้เวร ! ” อ้าวเจว่ กัดฟัน เขาต้องการแทงหอกในมือไปข้างหน้า

 

“ กู่หลิงอย่าคิดว่าข้าจะแทงทะลุร่างวิญญาณพระเจ้าของเจ้าไม่ได้นะ ! ” หลิวหมิงเย่ กล่าวอย่างเย็นชา

 

“ ข้าอยากจะตัดหัวของเจ้าออกไปจริงๆ ” ปีศาจน้อยเส้นทางฮั่นเทียนกัดฟันและพูด

 

“ ข้าอยากจะตัดหัวของเขาออกด้วย ” เสียงที่ 4 ดังขึ้น มันช่างเย้ายวนราวกับความงามชั้นยอดที่กระซิบอยู่ข้างหูของเจ้า

 

“ พี่สาวไม่จำเป็นต้องกังวล กู่หลิงหยิ่งเกินไปและจะถูกลงโทษในครั้งนี้ ” เสียงอ่อนโยนตามมา

 

บุรุษและสตรีนางหนึ่งเดินออกมาจากเงามืด บุรุษผู้นี้อ่อนโยนมากและสตรีก็มีเสน่ห์

 

แต่หลังจากที่พวกเขาปรากฏตัวกู่หลิงก็พูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า “ พวกขายเรือนร่างมาที่นี่แล้ว ”

 

พวกเขาสองคนโกรธมากพวกเขาจ้องไปที่กู่หลิงด้วยความรำคาญ

 

โดยเฉพาะบุรุษที่ต้องการต่อสู้กับ กู่หลิง ทันที

 

“ ข้าเกลียดกู่หลิง แต่เขาพูดถูก ” อ้าวเจว่ มองไปที่ทั้งคู่อย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดอย่างใจเย็น

 

ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน และ หลิวหมิงเย่ ไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่พวกเขาก็ไม่สนับสนุนทั้งสองคนเช่นกัน

 

ชื่อเสียงของ นิกายอารมณ์ปรารถนา ใน เก้าแดนนภา นั้นยุ่งเหยิง ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาเปิดกว้างเกินไป

 

พี่น้องมองหน้ากันและรู้ว่าพวกเขาต้องกลืนกินความสูญเสียนี้ พวกเขาเยาะเย้ยอย่างเย็นชาและเดินไปด้านข้าง

 

ทัศนคติของพวกเขาชัดเจนว่าพวกเขาต้องการแบ่งปัน ข้าวเขี้ยวมังกร

 

กู่หลิงไม่ได้มองพวกเขาและจ้องมองไปที่นักบวชที่ขี่วัวแทน

 

“ เจ้าคือใคร ? ” กู่หลิง ขมวดคิ้ว

 

เขาไม่รู้จักบุคคลนี้

 

ปีศาจน้อยเส้นทางฮั่นเทียน ขมวดคิ้วและถามว่า “ มีใครรู้จักพี่ชายคนนี้บ้างไหม ? ”

 

“ ข้าไม่รู้จัก ” อ้าวเจว่ยิ้มกว้าง

 

หลิวหมิงเย่ ส่ายหัวและมองเขาอย่างเคร่งขรึม นางรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอย่างมากจากนักบวชคนนี้

 

พี่น้องก็ขมวดคิ้วผู้เชี่ยวชาญคนอื่นปรากฏตัวอย่างไร ?

 

“ ข้าชื่อ จางเทียนชิ นักบวชเล็ก ๆ ในดินแดนนิรันดร์ ทักทายเพื่อน ๆ ชาวโลกด้านบน ” จางเทียนชิ โบกมือและพูดเบา ๆ

 

“ เจ้าเป็นชาวดินแดนนิรันดร์ ? ” ดวงตาของกู่หลิงเบิกกว้างและเขามองเขาด้วยความไม่เชื่อ

 

“ มีชาวพื้นเมืองในดินแดนนิรันดร์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ? ” ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียน ตกใจมาก

 

“ ความแข็งแกร่งของเจ้ามาถึงจุดสูงสุดของโลกแล้ว ทำไมเจ้าไม่มุ่งหน้าไปที่ เก้าแดนนภาและเลือกอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยขยะพวกนี้แทน ” อ้าวเจว่ ไม่เข้าใจ

 

“ นั่นเป็นเพราะเขาเป็นผู้พิพากษาในสิบแดนโลกใช่ไหม ? ” พลังงานดาบพุ่งสูงขึ้นเหมือนมังกร

 

“ ทายาทแห่งดาบมหาคงคา ข้ารู้จักเจ้า ” นักบวชจางพยักหน้า

 

ทายาทของดาบมหาคงคาเป็นชายวัยกลางคนที่มีผมสีขาว เขามองไปที่นักบวชจางแล้วมองไปที่เทียนหยา เขายื่นมือออกไป “ ให้ข้าวเขี้ยวมังกรกับข้าแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป มิฉะนั้นข้าจะสังหารเจ้าตอนนี้และกู่หลิงจะไม่สามารถหยุดข้าได้ ”

 

กู่หลิงจ้องไปที่ทายาทดาบมหาคงคาด้วยความโกรธ แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำ

 

นั่นเป็นเพราะเขาพูดถูก

 

กู่หลิงไม่สามารถปิดกั้นดาบมหาคงคาของเขาหรือปกป้องเทียนหยาได้เช่นกัน

 

เทียนหยา ถูกคุมไว้ด้วยพลังงานดาบและพลังงานที่มองไม่เห็นก็ชี้มาที่นาง

 

ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด

 

“ ส่งมันมา ! ” เขากล่าวอย่างเย็นชา

 

“ ไม่งั้นเจ้าจะตาย ! ”

 

เทียนหยารู้สึกแย่มาก แต่นางก็ยังกัดฟัน“ ข้ามอบมันให้กับปู่เทพเท่านั้น ! ”

 

ภายในธนาคารแห่งจักรวาลหลี่เซียนเต่ากำลังหลับอยู่ แต่เขาก็ถูกปลุกขึ้นมา เขาเบิกตากว้างและตะโกนว่า “ เจ้าพยายามจะสังหารคนที่ข้าปกป้องงั้นรึ ? ช่างกล้า ! ”

 

ร่างกายของหลี่เซียนเต่าหายไปทันที