บทที่ 261 – ความแข็งแกร่งของดาบหนึ่งเล่ม

 

 

 

 

 

ทุกคนจ้องไปที่เทียนหยา!

 

ตอนที่เทียนหยาพูดชื่อหลี่เซียนเต่าตั้งใจจะสังหารคนคนนั้นจริงๆ !

 

ทุกคนจ้องมองไปที่ เทียนหยา และนางก็รู้ถึงน้ำหนักของคำพูดของนาง

 

ดังนั้นนางจึงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนที่นางจะพูดว่า “ กู่หลิง ! ”

 

กู่หลิงตกใจและจ้องไปที่เทียนหยาด้วยความไม่เชื่อ เขาไม่ได้ทำร้ายนางและต้องการปกป้องเทียนหยาแทน

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

คนอื่น ๆ ถอนหายใจโล่งอก!

 

นี่เป็นเพราะหลี่เซียนเต่า มองไปที่ กู่หลิง!

 

กู่หลิง ต้องการอธิบาย แม้ว่าเขาจะสูงสามเมตรและแข็งแกร่ง แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถเอาชนะ หลี่เซียนเต่า ได้

 

นี่เป็นเพราะ หลี่เซียนเต่า สังหารทายาทดาบมหาคงคา และ อ้าวเจว่ ได้ง่ายเกินไป

 

หลี่เซียนเต่าไม่ได้อวดความแข็งแกร่งของเขาซึ่งเป็นสาเหตุที่ กู่หลิง ต้องการอธิบายและช่วยตัวเอง

 

แต่ในวินาทีถัดมาเทียนหยากล่าวว่า “ กู่หลิงต้องการปกป้องข้า เขาไม่ต้องการสังหารข้าและแค่ต้องการข้าวเขี้ยวมังกร ”

 

กู่หลิงวางหัวใจลงและมองไปที่นางด้วยความรำคาญ “ ครั้งต่อไปที่เจ้าพูด เจ้าสามารถเติมประโยคให้เต็มได้หรือไม่ เจ้าทำให้ข้ากลัวตายจริงๆ ”

 

เทียนหยาหัวเราะคิกคักนางทำสิ่งนี้โดยตั้งใจ

 

ใครบอกให้พวกเจ้ามาฉกข้าวเขี้ยวมังกรของข้ากัน ?

 

หลี่เซียนเต่าไม่สนใจกู่หลิงและถามว่า “ นอกจาก กู่หลิง แล้วข้าต้องปล่อยใครอีกบ้าง ”

 

ในขณะนั้นปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ต้องการให้ เทียนหยา ช่วยชีวิตเขา

 

เขาติดต่อกับหลิวหมิงเยว่ อย่างลับๆ

 

“ ถ้าเราร่วมมือกันเจ้ามั่นใจไหม ? ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ถาม

 

หลิวหมิงเยว่ จากสำนัก ดาบสังหารสวรรค์ มองไปที่ท่าทางที่ยืดตัวของ หลี่เซียนเต่า และส่ายหัว “ ข้าไม่มั่นใจ ถ้า กู่หลิง เข้าร่วมกับเราบางทีเราอาจจะมีโอกาส ”

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน สื่อสารกับ กู่หลิง

 

“ พี่กู่หลิง มาร่วมมือกันสังหารบุคคลลึกลับนี้ก่อนที่เราจะแบ่ง ข้าวเขี้ยวมังกร กัน ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ถามด้วยความจริงใจ

 

“ ไปซะ ! ” กู่หลิง ตอบเขาด้วยคำเดียว

 

“ เจ้าเป็นคนที่มีมารยาทมากกว่านี้ไม่ได้หรือ ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน โกรธเกรี้ยว เขาเป็นคนดีและเรียกเขาว่าพี่ชายและนั่นคือสิ่งที่เขาตอบ ?

 

“ ไปเสีย ! ” กู่หลิง คิดถึงเรื่องนี้และใช้คำที่มีอารยะมากขึ้น

 

อสูรน้อยโกรธมากจนอยากจะกระอักเลือด เขามองไปที่ กู่หลิง ด้วยความโกรธ ตอนนี้เจ้าปลอดภัยแล้วและเจ้าละทิ้งคนที่เจ้ารู้จักทั้งหมด ?

 

“ คนพาล หัวขโมย หน้าด้าน จิ๊กโก๋ ! ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียนสาป

 

“ เจ้ากำลังด่ากู่หลิงหรือเปล่า ? ” หลิวหมิงเยว่ ขมวดคิ้ว

 

“ เพื่อนคนนั้นปลอดภัยและจะไม่สนใจเรา ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียนรู้สึกโมโห

 

เทียนหยากล่าวชื่อที่สอง

 

“ พี่สาวหลิวหมิงเยว่ ช่วยข้าครั้งหนึ่ง ” เทียนหยารู้วิธีขอบคุณผู้คนสำหรับความช่วยเหลือของพวกเขา

 

ถ้าไม่ใช่เพราะดาบของ หลิวหมิงเยว่ นางคงจะตาย นี่คือเหตุผลที่นางพูดชื่อของหลิวหมิงเยว่ต่อไป

 

นางรู้สึกยินดีและก้าวออกไปจากปีศาจน้อยทันที

 

“ ความร่วมมือของเราสิ้นสุดลงแล้ว ! ” หลิวหมิงเยว่ กล่าวอย่างเย็นชา

 

นางเดินไปหาเทียนหยาและขอโทษ “ ข้าช่วยนางไว้ แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้น ข้าขอโทษสำหรับการต่อสู้เพื่อข้าวเขี้ยวมังกร ข้าจะกลับไปและละจากสิ่งนี้ ”

 

หัวใจของปีศาจน้อยเย็นชา

 

คำพูดของเขายังคงดังก้องด้วยคำพูดที่เย็นชาของ หลิวหมิงเยว่

 

“ ตอนนี้เจ้าปลอดภัยแล้วและเจ้าไม่ต้องการช่วยข้าแล้วหรอ ? ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียนตั้งคำถาม

 

“ ไปซะ ! ” หลิวหมิงเยว่ ตอบคำเดียวทำให้ปีศาจน้อยโกรธมากจนอยากจะกระอักเลือด

 

“ หน้าด้าน จิ๊กโก๋ ! เจ้าหมาสองตัวเป็นขยะ !! ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน สาปแช่งด้วยความโกรธ

 

เทียนหยา ชี้ไปที่นักบวชจาง “ เขาน่าทึ่งจริงๆ เขาช่วยข้าและไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับ ข้าวเขี้ยวมังกรด้วย ”

 

หลี่เซียนเต่า พยักหน้าเข้าหาเขา

 

นักบวชจางลงจากวัวและโค้งคำนับต่อหลี่เซียนเต่า “ ทักทายผู้อาวุโส ! ”

 

“ เมื่อเรื่องนี้จบลงเราจะคุยกัน ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างใจเย็น

 

“ เยี่ยมมาก ” นักบวชจางรีบถอยกลับทันทีและมองอย่างเงียบ ๆ

 

เหลือคนเพียงสองกลุ่ม

 

คู่พี่น้องจาก นิกายอารมณ์ปรารถนา และ ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน กำลังสาปแช่งในความเงียบ

 

เทียนหยาชี้ไปที่พี่น้องและพูดว่า “ พวกเขามา แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไรเลย”

 

พวกเขาสองคนไม่ได้ทำอะไรเลยแม้แต่น้อยและก้มหัวให้ หลี่เซียนเต่า ด้วยความเคารพ

 

“ ผู้อาวุโสแม้ว่าเราต้องการข้าวเขี้ยวมังกร แต่เราก็ไม่ได้เข้าร่วมพวกเราเฝ้าดูจากด้านข้าง ” พี่สาวกล่าว.

 

พี่ชายเอาแต่เงียบและไม่พูดอะไร

 

หลี่เซียนเต่า มองไปที่พวกเขาอย่างสงบ เขาไม่ชอบคนอย่างพวกนี้ แต่เนื่องจาก เทียนหยา พูดอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจพวกเขา

 

หลี่เซียนเต่า มองไปที่ ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน

 

“ เหลือ แต่เจ้า ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างใจเย็น

 

“ ข้าไม่ได้โจมตีหรือกลั่นแกล้ง ท่านหญิงเทียนหยา ด้วยซ้ำ ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียนรู้สึกผิด (***โอ้โห กลัวจนเปลี่ยนเป็นท่านหญิงกันเลยทีเดียว)

 

เทียนหยาเอื้อมมือออกไป “ เจ้าเห็นแผนของข้าและชี้ให้เห็นด้วย ”

 

เจ้าเด็กนี่จำรายละเอียดได้ดีจริงๆ …

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน อยากจะตบตัวเอง ทำไมเขาถึงรำคาญที่จะพูดมาก ?

 

“ นั่นไม่ควรมีโทษถึงตายใช่ไหม” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ถาม

 

“ ดาบเล่มเดียว…รับดาบหนึ่งเล่มจากข้า ถ้าเจ้าไม่ตายก็จงลืมมันซะ ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างเย็นชา

 

” ตกลง ! ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน กล่าวอย่างหนักแน่น

 

เขาไม่เชื่อว่า หลี่เซียนเต่า แข็งแกร่งถึงขนาดที่จะสังหารเขาด้วยดาบเดียวได้ในทันที ?

 

เขาเป็นอันดับต้นๆของรุ่นเยาว์ในเส้นทางฮั่นเทียนหากเขาไม่สามารถจับดาบได้แม้แต่เล่มเดียวนั่นก็มากเกินไปหน่อยแล้ว !

 

หลี่เซียนเต่ามองไปที่ความมั่นใจของปีศาจน้อยและยิ้ม เขายกมือขึ้นและสร้างดาบด้วยนิ้วของเขาก่อนที่จะชี้ไปข้างหน้า

 

นี่คือสิ่งที่หลี่เซียนเต่าทำในช่วงสามเดือน เขาเข้าใจตราประทับจำนวนมากซ้อนกันหลายสิบครั้งเพื่อรับดาบนั้น

 

แม้แต่หลี่เซียนเต่าก็ไม่รู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของดาบเล่มนี้

 

กุญแจสำคัญคือความแข็งแกร่งของดาบนั้นจะส่งผลให้เกิดฟ้าผ่าหรือไม่ ?

 

ตราประทับแข็งแกร่ง แต่หลี่เซียนเต่า ควบคุมพลังงานดาบได้อย่างจำกัด

 

ตราประทับถือกำเนิดจากโลกและนั่นหมายความว่าดาบของหลี่เซียนเต่าได้ดูดซับพลังแห่งสวรรค์และโลกไปพร้อมกัน

 

เนื่องจากเขาใช้พลังแห่งสวรรค์และโลกในการต่อสู้เขาจะเกิดสายฟ้าได้อย่างไร ?

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน คงไม่เข้าใจเช่นนั้น

 

เขาอยู่บนหลังม้ามังกรถือง้าวและดูสง่าผ่าเผยจริงๆ พลังทั้งหมดในร่างกายของเขาระเบิดออกมา

 

ตราบใดที่พลังดาบของหลี่เซียนเต่ามาปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ก็มั่นใจในการทำลายมัน

 

การจะสังหารเขาในการโจมตีครั้งเดียวนั้นไร้เดียงสาเกินไป !

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน รู้สึกดีใจจริงๆ

 

แต่ในวินาทีต่อมาทุกอย่างก็จบลง

 

ดาบของ หลี่เซียนเต่า ไม่ได้เรียบง่าย

 

ดาบนี้เปลี่ยนพลังของสวรรค์และโลกให้เป็นพลังงานดาบที่เฉือนลงมา

 

“ ไม่ ข้าสามารถปิดกั้นมันได้ ! ” ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียนส่งเสียงร้อง เขาเชื่อมั่นในตัวเอง เขาควบแน่น พลังปราณ ทั้งหมดของเขาเข้าด้วยกันในการโจมตีครั้งเดียว

 

ง้าวลอยขึ้นไปในอากาศและโจมตีพลังงานดาบ

 

สายฟ้าปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

 

ปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ใช้พละกำลังที่เกินขีดจำกัดและสายฟ้าฟาดใส่เขาโดยตรง

 

ในทันใดนั้นดาบของหลี่เซียนเต่าก็พุ่งเข้ามาหาเขา

 

ทั้งคนและม้าถูกผ่ากลาง

 

หลี่เซียนเต่า ได้สังหารปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ด้วยดาบของเขาจริงๆ

 

แม้ว่าเขาจะใช้พลังที่เกินขีดจำกัดของโลก แต่เขาก็ไม่สามารถเทียบได้กับ หลี่เซียนเต่า

 

เมื่อคนอื่นเห็นสิ่งนี้พวกเขาทั้งหมดก็เงียบ

 

นี่มันแรงเกินไปแล้วไม่ใช่เหรอ ?