บทที่ 220 – อยู่ดีๆก็กลายเป็น….

 

 

 

 

“ ไม่ใช่ว่าเราแข็งแกร่ง แต่เจ้าอ่อนแอเกินไป ! ” อาสึนะ เดินมาและกล่าวโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

 

ใบหน้าของเทียนกวงหมิงเปลี่ยนเป็นสีดำและเขาไม่ได้พูดอะไร

 

“ คำตอบที่สมบูรณ์แบบ ! ” เทียนซิน มองไปที่การแสดงออกอย่างงุนงงของ เทียนกวงหมิง

 

เทียนกวงหมิง เย้ยหยันอย่างเย็นชาและหยุดโต้เถียงกับพวกเขา เขาหยิบพู่กันจักรพรรดิสวรรค์ออกมาและใช้ พลังปราณ ที่เขาเพิ่งฟื้นคืนมาเพื่อเปิดใช้งานพื้นที่ภายใน

 

หลี่หวู่หยา หลุดออกมาและมองไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าตกตะลึง เขามองไปที่เทียนกวงหมิงที่อ่อนแอและถามด้วยความกังวล “ ผู้อาวุโส ท่านสบายดีไหม ? ”

 

เทียนกวงหมิง โบกมือ “ ไม่ต้องกังวลข้าจะไม่ตาย มันไม่มาก เป็นเรื่องดีที่เจ้าสบายดี ”

 

” ข้าขอโทษ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะข้า ” หลี่หวู่หยา มองไปที่เทียนกวงหมิงที่บาดเจ็บด้วยความรู้สึกผิดและน้ำตาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

 

ไม่ว่าเขาจะแกล้งทำเป็นเก่งแค่ไหนหลี่วูหยามาจากตระกูลที่ล่มสลาย บิดามารดาและสมาชิกในตระกูลของเขาทั้งหมดถูกสังหารตายและเขาอายุเพียง 10 ขวบที่ต้องทนทุกข์ทรมานในโลก

 

หากนาฬิกาไม่ช่วยชีวิตเขาเขาคงเสียชีวิตไปนานแล้ว ไม่ว่าเขาจะถูกจับและขังไว้ใต้หอคอยลงทัณฑ์ ก็ไม่มีวันได้เห็นแสงสว่างของวันอีกเลย

 

เพื่อมีชีวิตอยู่เขาแย่งอาหารจากผู้คนเหมือนสุนัขจรจัด เขากลายเป็นขอทานและอยู่ร่วมกันกับนาฬิกา

 

นาฬิกาบอกกับหลี่วู่หยาว่ามีสถานที่หนึ่งที่เรียกว่าธนาคารแห่งจักรวาลที่ส่งคนมาช่วยเขา

 

จากนั้น หลี่หวู่หยา ก็ปฏิบัติต่อธนาคารแห่งจักรวาลและผู้คนที่พวกเขาส่งมาในฐานะผู้ช่วยชีวิตของเขา

 

จากนั้นเมื่อเขาหยุดอยู่ที่ทางเข้าเมืองเมื่อเขาสิ้นหวังที่สุดเทียนกวงหมิงก็ร่อนลงจากท้องฟ้า เขาสังหารพระหลายรูปพร้อมกันและช่วยชีวิตเขาไว้ ในขณะนั้นเขารู้สึกว่า เทียนกวงหมิง เป็นฮีโร่ของเขา

 

เทียนกวงหมิง พาเขาไปกินและหนีไปและยังสังหารคนมากมายที่ถนนเผิงไหลตะวันออก จากนั้นเขาก็พาเขาเข้าไปในทะเลทรายเพื่อทำบาร์บีคิวที่น่าขยะแขยง และตอนนี้เพื่อช่วยเขาเทียนกวงหมิงก็หมดแรงและนอนลงข้างๆ

 

หลี่หวู่หยา รู้สึกประทับใจจริงๆ เขาร้องไห้และกอด เทียนกวงหมิง น้ำตาไหลลงบนเสื้อผ้าของ เทียนกวงหมิง

 

“ ไฮ้ !! เจ้าร้องไห้ทำไม ? เจ้าอายุมากแล้ว การร้องไห้มันไม่ดี ” เทียนกวงหมิง ตะลึง เขาไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้

 

เด็กร้องไห้และกอดเขาและพูดคำพูดที่อบอุ่น … เด็กคนนั้นถึงกับเช็ดน้ำตาและน้ำมูกของตัวเองบนร่างกายของเขา

 

เทียนกวงหมิง ต้องการที่จะโกรธ แต่เขาไม่รู้ว่าจะโกรธอย่างไร

 

เขารู้เกี่ยวกับการรักษาของ หลี่หวู่หยา

 

เป็นเรื่องยากมากสำหรับเด็กอายุ 10 ขวบที่จะยอมรับเรื่องทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ

 

เมื่อ เทียนกวงหมิง ปลอบใจ หลี่หวู่หยา เขาก็ร้องไห้มากขึ้นและนั่นทำให้ เทียนกวงหมิงไม่รู้จะทำยังไง

 

“ หยุดมองแล้วช่วยข้าด้วย ! ” เทียนกวงหมิง มองไปที่ เทียนซิน

 

“ ข้าไม่ชอบเด็ก ” เทียนซินปฏิเสธ

 

“ อูฐหัวโล้นที่ตายแล้ว ! ” เทียนกวงหมิง สาปแช่งและมองไปที่ลูซิเฟอร์

 

“ ข้าดูเหมือนคนที่รู้วิธีปลอบใจคนไหม ” ลูซิเฟอร์กล่าวอย่างเย็นชา

 

เทียนกวงหมิง มองไปที่ อาสึนะ อย่างทำอะไรไม่ถูก

 

“ อาสึนะ เจ้าคิดจะมีบุตรไหม ? ” เทียนกวงหมิง กล่าว

 

อาสึนะ ต้องการช่วยในขณะที่นางสงสาร หลี่หวู่หยา

 

แต่เมื่อ เทียนกวงหมิง พูดอย่างนั้นนางก็หันกลับและจากไป ก้นของนางบิดไปทางซ้ายและขวาและขายาวของนางก็เคลื่อนไปข้างหน้าในระยะไกล

 

เทียนกวงหมิง เต็มไปด้วยความเสียใจ เขาไม่รู้จะพูดอะไร

 

“ อย่าร้องไห้ ข้าต้องทำอย่างไรเพื่อที่เจ้าจะไม่ร้องไห้ ” เทียนกวงหมิง คว้าตัว หลี่หวู่หยา อย่างช่วยไม่ได้และถาม

 

“ วางข้าลง ” หลี่หวู่หยา กล่าวด้วยเสียงแหบแห้ง

 

เทียนกวงหมิง วาง หลี่หวู่หยา ลง

 

หลี่วูหยาคุกเข่าลงทันทีและตะโกนว่า “ อาจารย์ ศิษย์หลี่หวู่หยาทำความเคารพท่าน ”

 

เทียนกวงหมิงตะลึง !

 

เขามาที่นี่เพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ !

 

ทำไมจู่ๆเขาถึงมีสาวกจากที่ไหนไม่รู้ ?

 

เทียนซิน มองไปที่เขาและชมเชย “ เด็กคนนี้ฉลาดมาก ”

 

“ แน่ล่ะ ถ้าเขาโง่เหมือนเทียนกวงหมิง เขาจะไม่มีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้จริงมั้ย ? ” ลูซิเฟอร์พูดอย่างใจเย็น

 

“ นั่นอาจเป็นเช่นนั้นจริงๆ ถ้าเขาโง่เหมือนเทียนกวงหมิง เขาคงต้องตายหลายครั้งแล้ว ” อาสึนะ พยักหน้าเห็นด้วย

 

เทียนกวงหมิง ตกอยู่ในอาการอึ้งและไม่สามารถพูดออกมาดังๆได้ หลี่หวู่หยา กำลังติดกับเขาและเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเห็นด้วย

 

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเทียนกวงหมิงไม่สามารถเอาชนะเขาได้

 

เขาชอบเด็กคนนี้และเด็กคนนี้ก็อบอุ่นด้วย แน่นอนที่สำคัญคือ หลี่หวู่หยา เป็นแขกของ หลี่เซียนเต่า

 

เนื่องจากเขาเป็นแขกของนายท่าน เขาจึงไม่สามารถเอาชนะเด็กได้ !

 

เทียนกวงหมิง ไม่รู้ว่าเขาต้องทำอะไร

 

“ ไปขอร้องให้พระหัวโล้นเป็นอาจารย์ของเจ้า การฝึกฝนของเขาสูงมากและเขาก็ฉลาดแกมโกงสุดๆ เขาดูเป็นคนใจดี แต่เขาค่อนข้างแข็งแกร่งในการต่อสู้ เขาจะรับเจ้าเป็นศิษย์ของเขาแน่นอน ” เทียนกวงหมิง ชี้ไปที่ เทียนซินและกล่าว

 

เทียนซินไม่ต้องการโต้แย้งนอกจากนี้เขายังต้องการที่จะเห็นว่าหลี่วูหยาต้องการพบเขาเป็นนายท่านของเขาหรือไม่ ?

 

“ ไม่ข้าชอบเจ้า ! ” หลี่หวู่หยา กล่าวอย่างหนักแน่น

 

เขาไม่แม้แต่จะมองไปที่ เทียนซิน

 

เทียนซิน ยกย่องว่า “ เด็กฉลาดเขารู้และเขาไม่ลังเลใจ ”

 

“ เทียนกวงหมิง กำลังจะได้บุตรชายจริงๆ ”

 

ลูซิเฟอร์ยิ้มกว้าง เทียนกวงหมิงก็เหมือนบิดา ตราบใดที่ เทียนกวงหมิง พยักหน้าเขาก็จะมีบุตรชาย

 

มันค่อนข้างคุ้มค่า อย่างไรก็ตาม เทียนกวงหมิง ก็ชอบสีเขียวเช่นกัน

 

“ ถ้าอย่างนั้นเจ้าสามารถเลือกคนเย็นชาคนนี้ได้ ข้าไม่สามารถเอาชนะเขาได้ ” เทียนกวงหมิงไปโปรโมทลูซิเฟอร์

 

ลูซิเฟอร์มองอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไร

 

“ ไม่ข้าแค่ต้องการให้ท่านเป็นอาจารย์ของข้า ” หลี่หวู่หยา กล่าว

 

เทียนกวงหมิง หายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “ ดูเหมือนว่าข้าต้องแนะนำเทพธิดาของข้าให้เจ้ารู้จัก ไปถาม อาสึนะ นางสวยราวกับนางฟ้าในวังพระจันทร์ หลังจากที่เจ้ากลายเป็นสาวกของนางเจ้าจะสามารถเรียนรู้ได้มากมาย ”

 

“ ลืมไปเลยข้าไม่อยากมีบุตรชายอายุเท่านี้ก่อนแต่งงาน ” อาสึนะปฏิเสธทันที

 

ใบหน้าของ เทียนกวงหมิง แข็งตัว อีกสองคนไม่ได้ปฏิเสธเขาแล้วทำไมเจ้าถึงปฏิเสธเขาล่ะ ?

 

เจ้าไม่ต้องการบุตรชายที่อายุมากขนาดนั้น แต่ข้าก็ไม่ต้องการเช่นกัน

 

สาวกคนหนึ่งมีปัญหามาก เทียนกวงหมิง ยังไม่มีความมั่นใจในการเป็นอาจารย์ที่ดี

 

“ อาจารย์โปรดรับการคารวะของข้า ! ” หลี่วู่หยาร้องเสียงดัง เขายกมือขึ้นสูงและโค้งคำนับ

 

เทียนกวงหมิง ไม่รู้จะตอบกลับอย่างไร

 

“ เร็ว ๆ หน่อยได้ไหม ” เทียนซินทำลายเทียนกวงหมิง ปกติแล้วเขาไม่ได้เด็ดขาดหรือ ?

 

ทำไมตอนนี้เขาถึงลังเล ?

 

เทียนกวงหมิง จ้องที่ เทียนซิน อูฐหัวโล้นตัวนี้มีเจตนาที่ไม่ดีเช่นนั้นและแค่อยากให้เขาวางภาระให้เขามากขึ้นเพื่อที่จะได้หัวเราะเยาะเขาสินะ

 

ลูซิเฟอร์พูดอย่างเย็นชา “ เจ้ากำลังเสียเวลา ถ้า วัดต้าหลิน ส่งผู้เชี่ยวชาญมาเจ้าจะเป็นคนแรกที่ตาย ”

 

ใบหน้าของ เทียนกวงหมิง เปลี่ยนเป็นสีดำ ก้อนน้ำแข็งเย็นนี้ช่วย หลี่หวู่หยา

 

“ ข้าจะพาเจ้าไป ลุกขึ้นได้แล้ว ” เทียนกวงหมิง ทำอะไรไม่ถูกและทำได้เพียงแค่พยักหน้าตกลงอย่างไม่เต็มใจ

 

ไม่มีเหตุผลเลยเขามีศิษย์อีกหนึ่งคน เทียนกวงหมิงเหมือนได้เป็นบิดาคนแล้วรู้สึกว่าซับซ้อนจริงๆ