บทที่ 235 – คำถามที่โกรธเกรี้ยว

 

เปลี่ยนจากพี่สาว เป็น น้องสาว นะคะ

 

 

 

หลี่หวู่หยา หันหน้าไปทางเขาและสิ่งแรกที่เขาเห็นคือใบหน้าที่เหนื่อยล้าของน้องสาวของเขา เมื่อก่อนนางน่ารักมาก แต่ตอนนี้ใบหน้าที่ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์กลับเป็นแบบนั้น

 

ลูกบอลแห่งความโกรธลุกขึ้นในใจของหลี่วูหยา แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าสับสนของนางเขาก็ซ่อนความโกรธนั้นทันที

 

หลี่หวู่หยา รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปมากและน้องสาวของเขาไม่สามารถจำเขาได้

 

“ ฉิงเอ๋อร์ ไม่ต้องกลัว พี่ชายจะพาเจ้าออกไป ! ” หลี่หวู่หยา กล่าวอย่างหนักแน่น

 

“ พี่ชาย ฉิงเอ๋อร์คิดถึงท่าน ” หลังจากที่หลี่ฉิงเอ๋อร์ได้ยินเสียงของหลี่หวู่หยานางก็ร้องไห้และตะโกน นางพยายามอย่างเต็มที่ที่จะดิ้นรนและหลุดพ้นจากโซ่ตรวน

 

แต่การดิ้นรนของนางทำให้นางได้รับบาดเจ็บเท่านั้น

 

หลี่หวู่หยาเห็นเช่นนั้นก็โกรธจริงๆ พระหัวโล้นทุกคนบอกว่าพวกเขามีเมตตา แต่จริงๆแล้วพวกเขาได้มัดเด็ก 10 ขวบไว้ด้วยโซ่หนักเช่นนี้

 

หลี่หวู่หยา ฟาดฟันด้วย ดาบเจ้าเหนือหัว และโซ่เหล็กก็พังทลาย ร่างของหลี่ฉิงเอ๋อร์ล้มลงอย่างไร้เรี่ยวแรง

 

หลี่หวู่หยารีบเข้าไปกอดนางแล้วเขาก็ถามว่า “ ฉิงเอ๋อร์เจ้าสบายดีไหม ? ”

 

“ พี่ชายอยู่นี่แล้ว  ฉิงเอ๋อร์ไม่กลัวแล้ว ” หลี่ฉิงเอ๋อร์ยิ้มอย่างอ่อนแรงและนางก็นอนขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของหลี่หวู่หยา นางตัวสั่นและเห็นได้ชัดว่าประสบการณ์ของนางในหอคอยลงทัณฑ์ ไม่ค่อยดีนัก

 

“ เจ้าปีศาจตัวหนาเจ้ากล้าที่จะสังหารในวัดต้าหลินของข้าและทำตัวสนิทสนมกับบุตรสาวของปีศาจ เจ้าคิดว่าไม่มีใครเหลืออยู่ในวัดต้าหลินของข้าแล้วงั้นรึ ? ” ใครบางคนตะโกน พระชรารูปหนึ่งยืนอยู่กลางอากาศด้วยใบหน้าที่เย็นชา เขายังเป็นคนที่ อาณาจักรตำนานขั้น 33

 

ดวงตาของ หลี่หวู่หยา กระพริบอย่างรุนแรง เขากอดหลี่ฉิงเอ๋อร์ด้วยมือข้างหนึ่งและจับดาบไว้อีกข้าง เขาชี้ไปที่พระและพูดอย่างหยิ่งผยองว่า “ อูฐหัวโล้นตัวนี้เป็นใคร ”

 

“ เหอะ ข้าเป็นพระวินัยของวัดต้าหลินกังเซิง ! ” กังเซิง กล่าวอย่างเย็นชาและจ้องไปที่ หลี่หวู่หยา เขาพบว่าเขาคุ้นเคยจริงๆ

 

“ เจ้าคือใคร ? ” กังเซิงขมวดคิ้วและถามว่า “ เจ้ามีความสัมพันธ์อะไรกับบุตรสาวของเส้นทางปีศาจ ? ”

 

“ ข้าเป็นใครน่ะเหรอ ? ” หลี่หวู่หยา หัวเราะอย่างดูถูก

 

“ วัดต้าหลินไม่ได้ตามหาข้า บุตรชายของเส้นทางปีศาจเหรอ ? ” หลี่หวู่หยา เย้ยหยัน

 

“ ตอนนี้ข้ายืนอยู่ต่อหน้าพวกเจ้าทุกคนแล้วเจ้าจำข้าไม่ได้เหรอ ? ” หลี่หวู่หยา จ้องไปที่ กังเซิง ด้วยสายตาประหลาดใจ เขาขับไล่เจตนาสังหารอย่างหนาออกจากร่างกายของเขา

 

“ อะไรกันเจ้าเป็นบุตรชายของเส้นทางปีศาจ ? ” กังเซิง ตกใจและเขามองไปที่ หลี่หวู่หยา ด้วยความไม่เชื่อ

 

พระอาวุโสลำดับที่1 ก็เหมือนกันเขาประหลาดใจ “ เป็นไปได้อย่างไร ”

 

นั่นเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ

 

เจ้าอาวาสวัดต้าหลินขมวดคิ้ว “ ไม่กี่วันที่ผ่านมาเจ้าเป็นเพียงเด็กอายุ 10 ขวบและตอนนี้เจ้าอายุมากแล้วกับการฝึกฝนในระดับตำนาน พลังปีศาจของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น ตามที่คาดไว้เจ้าคือบุตรชายของเส้นทางปีศาจ ! ”

 

หลี่หวู่หยา หัวเราะออกมาดัง ๆ “ ตั้งแต่พวกเจ้าทุกคนประกาศให้โลกรู้ว่าข้าเป็นแล้วทำไมข้าไม่เปลี่ยนเป็นบุตรชายของเส้นทางปีศาจ ? ถ้าข้าไม่ทำข้าจะไม่ทำให้พวกเจ้าทุกคนผิดหวังเหรอ ? ”

 

“ เจ้าเด็กโอหัง เพราะเจ้าเองก็ยอมรับว่าเจ้าเป็นแล้วเจ้าจะโทษเราได้อย่างไรที่เผยแพร่มันไปทั่วโลก ” พระอาวุโสลำดับที่1 ตะหวาด

 

“ บุตรแห่งเส้นทางปีศาจ ? ” หลี่หวู่หยา หัวเราะอย่างเย็นชา

 

“ ใช่แล้วข้าเป็นบุตรชายของเส้นทางปีศาจพวกเจ้าทุกคนอยากจะสังหารข้าตอนที่ข้ายังเด็ก ! ”

 

“ ดังนั้นเมื่อเจ้าสังหารข้า เจ้าสังหารตระกูลของข้า ! “

 

” ดังนั้นเมื่อเจ้าสังหารตระกูลของข้าเจ้าก็ขังน้องสาวที่ไร้พลังของข้าไว้ใต้หอคอยลงทัณฑ์ !! “

 

“ เจ้าเรียกนางว่าบุตรสาวของเส้นทางปีศาจด้วย !”

 

“ พระหัวโล้นทุกคนรู้วิธีพูดจริงๆ คำพูดของเจ้าเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด เจ้ากำลังโกหกโลกโกหกพระพุทธเจ้า ! ”

 

หลี่หวู่หยา หยิบดาบเจ้าเหนือหัว และชี้ไปที่พวกเขาทั้งหมดด้วยสายตาที่ดุร้าย มันยากที่จะซ่อนความโกรธของเขาและเขาก็ตั้งคำถาม

 

“ ตอนข้าอายุ 10 ขวบข้าสังหารคนหรือเปล่า ? ”

 

“ น้องสาวของข้าบริสุทธิ์มากนางสังหารใครหรือเปล่า ”

 

“ งานของบิดา มารดา ของข้าต้องเปิดขึ้นและมันก็เป็นเพียงเส้นปราญวิญญาณพระเจ้า พวกเขาทำให้เจ้าขุ่นเคืองหรือไม่ ? ”

 

“ อะไรทำให้เจ้ามีสิทธิ์สังหารพวกเขาทั้งหมด !! ”

 

“ อะไรให้สิทธิ์เจ้าในการกวาดล้างตระกูลของข้าทั้งหมด !! “

 

“ อะไรทำให้เจ้ามีสิทธิ์ขังน้องสาวของข้า !! ”

 

“ เจ้ามีสิทธิ์อะไร ” หลี่วูหยาตะโกนด้วยความโกรธและเสียงของเขาสั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า คำถามที่ค้างอยู่ในใจถูกถามทีละคำถาม

 

พระของวัดต้าหลินเงียบ แต่ไม่ละอายใจ

 

“ ดูว่าพลังปีศาจอยู่รอบตัวเจ้ามากแค่ไหนเจ้ายังชั่วร้ายยิ่งกว่าปีศาจ แม้ว่าข้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลและเพื่อนของเจ้าข้าก็จะต้องสังหารเจ้า คนที่เป็นเพื่อนกับปีศาจก็เป็นปีศาจเช่นกัน ! ” พระอาวุโสลำดับที่1 กล่าวอย่างเย็นชา เขาไม่กลัวสิ่งที่ หลี่หวู่หยา ถาม

 

“ ข้าน่าเกลียดขนาดนั้นเลยเหรอ ” หลี่หวู่หยา หัวเราะอย่างเย็นชา

 

“ ข้ามีตระกูลที่สวยงามบิดามารดาที่เปี่ยมด้วยความรักคู่หนึ่ง แต่พวกเจ้าทุกคนทำลายสิ่งนั้น เจ้าผลักข้าไปสู่สิ่งนี้และตอนนี้เจ้าตั้งคำถามว่าทำไมข้าถึงกลายเป็นสิ่งนี้ ? เจ้าไม่เคยหยุดคิดเลยว่าเจ้าทำสิ่งต่างๆอย่างไรและข้าก็เป็นคนที่ผิดเสมอ ” หลี่หวู่หยา ส่ายหัวด้วยความรังเกียจ

 

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าวิธีคิดของพระหัวโล้นเหล่านี้ได้รับการแก้ไขแล้ว

 

พวกเขาดื้อรั้นในสิ่งที่พวกเขารู้สึกว่าถูกต้องและไม่มีวันไตร่ตรอง หากมีบางอย่างผิดปกติมันจะเป็นเจ้าไม่ใช่พวกเขา

 

“ ช่างเป็นเรื่องตลกวัดต้าหลินของข้าเป็นที่ที่มีอำนาจสูงสุดในดินแดนพระพุทธองค์โบราณดังนั้นเราจะผิดได้อย่างไร ? เจ้าเป็นบุตรชายของเส้นทางปีศาจและนั่นคือความจริง การสังหารตระกูลของเจ้าจะเป็นพรสำหรับคนอื่น ๆ อีกหลายล้านคน ถึงแม้เราจะเป็นพระ แต่ก็ไม่กลัวที่จะสังหาร ” พระอาวุโสลำดับที่1 ก้าวไปข้างหน้าและตอนนี้เขาอยู่ห่างจาก หลี่หวู่หยา เพียงไม่กี่ร้อยเมตร

 

“ เป็นอย่างนั้นเหรอ ? ” หลี่หวู่หยามองไปรอบ ๆ และแสยะยิ้ม “ งั้นวันนี้ข้าจะทำให้วัดต้าหลินของเจ้าหายไปจากประวัติศาสตร์ของดินแดนพระพุทธองค์โบราณ ”

 

“ แค่เจ้าคนเดียวเหรอ ” เจ้าอาวาสของวัดต้าหลิน มองไปที่ หลี่หวู่หยา อย่างสงบ

 

” ข้าด้วย ! ” เทียนกวงหมิงวิ่งเข้ามาและลงจอดข้างหลี่หวู่หยา

 

” อาณาจักรตำนานขั้น 20 เจ้าอยู่ที่นี่เพื่อตายหรือไง ? ” พระอาวุโสลำดับที่1 หัวเราะอย่างเย็นชา

 

หลี่หวู่หยา ส่งน้องสาวของเขาให้เทียนกวงหมิง “ อาจารย์ช่วยข้าดูแลนางด้วย ข้าจะจัดการเรื่องนี้ ! ”

 

เทียนกวงหมิงรู้ว่าการบ่มเพาะของเขาต่ำ เขาหยิบหลี่ฉิงเอ๋อร์ที่หวาดกลัวขึ้นมา “ ไม่ต้องห่วงข้าจะดูแลนางเอง ”

 

“ น้องสาว เขาเป็นอาจารย์และผู้ช่วยให้รอดของข้า ติดตามเขาและดูข้าแก้แค้นแทนบิดามารดาและสมาชิกในตระกูลคนอื่น ๆ ของเรา !! ” หลี่ฉิงเอ๋อร์สัมผัสใบหน้าของนางและกล่าวอย่างอบอุ่น

 

หลี่ฉิงเอ๋อร์เป็นเด็กฉลาดและปีนขึ้นไปบนเทียนกวงหมิง นางพยักหน้า “ โชคดีพี่ชาย สังหารพระปลอมเหล่านี้ซะ ”

 

หลี่หวู่หยา ยิ้มกว้าง เขาหันกลับมาพร้อมกับ ดาบเจ้าเหนือหัว ออร่าของเขาพุ่งทะยาน

 

“ วันนี้บุตรชายของเส้นทางปีศาจ หลี่หวู่หยา มาที่นี่เพื่อกวาดล้าง วัดต้าหลิน !! ” หลี่วูหยาตะโกนเสียงดัง

 

“ แค่เจ้าคนเดียว…เจ้าไม่มีโอกาสหรอก ! ” พระอาวุโสลำดับที่1 หัวเราะอย่างเย็นชา

 

“ ข้าก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน ! ” เสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดแพร่กระจายออกไป เงาดำขนาดยักษ์ได้ทุบเข้าที่ยอดเขาแห่งหนึ่งทำให้มันพังทลายลง ก้อนหินบินไปทุกหนทุกแห่งและทำให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ !!