บทที่ 243 – ข้าวเขี้ยวมังกร

 

 

 

 

 

หลี่เซียนเต่ามองไปที่ล่อและถามว่า ” เจ้าเป็นน้องของ ปีศาจกบ ซึ่งเป็นหนึ่งในสัตว์อสูรทั้งเจ็ด ? “

 

ล่อพยักหน้า “ นายท่านข้าเคยเป็นหนึ่งในเจ็ดในอดีต แต่ตอนนี้ข้าเป็นภูเขาของท่านแล้ว เรียกข้าว่า นายล่อ ก็ได้ ”

 

หลี่เซียนเต่า หัวเราะ “ ข้าไม่ต้องการรถม้า ”

 

“ นายท่านอย่าประมาทข้า แม้ว่าข้าจะไม่ค่อยแข็งแรง แต่ข้าก็เร็วมาก ข้าเข้าใจวรยุทธ์อวกาศแล้วและถ้าการบ่มเพาะของข้าเพิ่มขึ้นข้าก็จะเคลื่อนย้ายได้ ” นายล่อแนะนำตัวเองอย่างเต็มที่และพยายามเลื่อนตำแหน่งตัวเองในสายตาหลี่เซียนเต่า

 

ความจริงที่ว่าเขากลายเป็นราชาสัตว์อสูรจากล่อบ้านหมายความว่าเขาฉลาดจริงๆ เขารู้ว่าใครควรภักดีและจะเป็นเพื่อนกับใคร

 

เห็นได้ชัดว่า หลี่เซียนเต่า เป็นนายท่านคนใหม่ของเขาและเนื่องจาก หลี่เซียนเต่า แข็งแกร่งมากถ้าตอนนี้เขาไม่อวดตัวเขาแล้วเขาต้องรอถึงเมื่อไหร่

 

ในขณะที่นายล่อกำลังพูด เทียนซิน ก็นำราชาสัตว์อสูรตัวอื่นเข้ามา

 

“ เจ้าลุกขึ้นก่อนก็ได้ ” หลี่เซียนเต่า บอกให้เขาลุกขึ้นแล้วมองไปที่ ปีศาจกบ และสัตว์อสูรอีกเจ็ดตัว

 

พวกมันทั้งหมดเป็นอสูร แต่มีออร่าที่อ่อนแอ เห็นได้ชัดว่า 8,000 ปีของการจองจำได้ทำร้ายร่างกายพวกเขาอย่างรุนแรง

 

“ ปีศาจกบน่าจะบอกเจ้าว่าเขาได้เซ็นสัญญาในนามของพวกเจ้าทุกคน พวกเจ้าทุกคนคิดอย่างไร ? ” หลี่เซียนเต่าถาม

 

” ข้าเต็มใจที่จะยอมรับว่าท่านเป็นเจ้านายของข้า ” นายล่อพูดทันที

 

“ พี่ใหญ่ทำเช่นนั้นเพื่อช่วยพวกเรา เรายินดีที่จะยกย่องท่านในฐานะเจ้านายของเรา ” วัวป่าเถื่อนกล่าว

 

“ ข้าไม่ขัดข้อง นับเป็นโชคดีที่สามารถมีชีวิตออกมาได้ ” ตัวนิ่มกล่าว

 

“ ถูกแล้วตัวนิ่มพูดถูก มันเป็นเรื่องดีที่ได้ออกมามีชีวิต ” นกอินทรีเทพเจ้าลดศีรษะที่หยิ่งผยองลง

 

“ นายท่าน ท่านวางแผนจะทำอะไรกับเรา ?  ” สุนัขกลืนสวรรค์ถาม

 

คนอื่น ๆ มองไปที่ หลี่เซียนเต่า พวกเขาอยากรู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างไรเมื่อพวกเขาอยู่เคียงข้างเขา

 

หลี่เซียนเต่า มองไปที่พวกเขาและโบกมือ “ พวกเจ้าทุกคนยังอ่อนแอเกินไป เนื่องจากเจ้ายอมรับว่าข้าเป็นนายของเจ้าแล้วทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี ออกไปหาบ้านบนภูเขาเพื่อบ่มเพาะและฟื้นตัวซะ ”

 

เหล่าอสูณต่างก็ดีใจ ใครจะรู้ว่าสิ่งแรกที่ หลี่เซียนเต่า ทำคืออนุญาตให้พวกเขาฟื้นตัว มันทำให้พวกเขารู้สึกใกล้ชิดกับเขามากขึ้น

 

กบปีศาจนำพวกเขาออกไป หลี่เซียนเต่า มองไปที่ เทียนซิน และถามว่า “ เจ้ารู้ความลับของ วัดต้าหลิน หรือยัง ? ”

 

เทียนซิน พยักหน้า “ ข้าใช้วรยุทธ์ควบคุมวิญญาณและได้สัมผัสทุกอย่างแล้ว ”

 

“ เหตุผลหรือความลับอะไรที่ทำให้ วัดต้าหลิน จาก เก้าแดนนภา สร้างแผนในสิบแดนโลก เป็นเวลา 10,000 ปี ? ” หลี่เซียนเต่า ขมวดคิ้วและถาม

 

ตอนนี้เขาได้กวาดล้างวัดต้าหลิน แล้วเนื่องจากมีสมบัติเขาจะเอาไปเอง

 

ตอนนี้ หลี่เซียนเต่า ขาดสมบัติ

 

เขาก็ไม่มีอาวุธที่เหมาะสมเช่นกัน เขาใช้พลังดาบกับศัตรูและถ้าเขามีอาวุธที่แข็งแกร่งจริงๆความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าๆตัว

 

แต่น่าเสียดายที่สิ่งประดิษฐ์สวรรค์ที่เขาได้มานั้นไม่เหมาะกับเขา

 

ดาบเล่มเดียวที่มีคืออาวุธชีวิตของกาเบรียล หลี่เซียนเต่า จะใช้อาวุธชีวิตของผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเองได้อย่างไร ?

 

นี่คือสาเหตุที่หลี่เซียนเต่าต่อสู้มือเปล่า

 

เทียนซินกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ เหตุผลที่ วัดต้าหลิน สร้างวิหารใน สิบแดนโลก เพื่อสมบัติโบราณ ! ”

 

“ สมบัติโบราณ ? ” หลี่เซียนเต่า คิ้วขมวดขึ้น

 

“ ถูกแล้ว ข้าวเขี้ยวมังกร!” เทียนซิน กล่าว

 

ดวงตาของ หลี่เซียนเต่า สว่างขึ้นและเขาจ้องไปที่ เทียนซิน“ เจ้าแน่ใจหรือ ? ”

 

เสี่ยวฉีอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ เทียนซิน ด้วยความตกใจ

 

“ มันคือข้าวเขี้ยวมังกร จริงๆหรือ ” เสี่ยวฉีอดไม่ได้ที่จะถาม

 

เทียนซิน พยักหน้า “ ข้าทำให้ผู้คนของวัดต้าหลินจมดิ่งในสติและพบว่าภายในสามเดือน ข้าวเขี้ยวมังกร จะปรากฏใน สิบแดนโลก สิ่งเดียวคือเราไม่รู้คือ มันจะอยู่ในโลกไหน ”

 

หลี่เซียนเต่าพึมพำ “ ในสมัยโบราณแม้ว่าจะปรากฏในคนปกติพวกเขาอาจมีอายุถึง 800 ปี คนที่บ่มเพาะจะทะยานขึ้น เผ่าพันธุ์แม่มดโบราณใช้มันเพื่อครองโลก ร่างกายของพวกหล่อนแข็งแรงพอที่จะผ่านทางช้างเผือกและฉีกดวงดาวออกไปได้ ”

 

“ ใช่แล้วนั่นคือยุคที่โลกทั้งสามมีความเท่าเทียมกัน ” เสี่ยวฉีพยักหน้านางรู้เรื่องในยุคนั้น

 

ในช่วงยุคนั้นดินแดนทั้งสิบเป็นของเผ่าพันธุ์แม่มด เผ่าพันธุ์แม่มดไม่ได้บ่มเพาะและฝึกฝนร่างกายของพวกนางเท่านั้น พวกนางใช้ความแข็งแกร่งของร่างกายในการเดินทางไปที่สิบแดนโลก

 

สำหรับ เก้าแดนนภา นั้น เก้าแดนนภา เป็นของเผ่าพันธุ์มนุษย์และมีช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ของตัวเองกับผู้ปกครองและจักรพรรดิมากมาย

 

สิบแดนโลก และ เก้าแดนนภา สามารถแข่งขันกับ โลกเซียน ได้และพวกเขาไม่ได้มองว่ามันเป็นเป้าหมาย

 

การบินขึ้นสู่โลกเซียนเป็นสิ่งที่ผู้คนรู้สึกไม่สนใจ

 

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะ ข้าวเขี้ยวมังกร

 

ข้าวเขี้ยวมังกร เป็นสิ่งพิเศษในตอนนั้น

 

เมื่อปลูกลงดินจะดูดซับแก่นแสงจันทร์ ข้าวเขี้ยวมังกร แต่ละเม็ดจะมีพลังงานทางจิตวิญญาณมหาศาลและใครๆก็เห็นว่ามันดูเหมือนมังกร

 

เมื่อมันสุก ข้าวเขี้ยวมังกรจะมีขนาดใหญ่มาก มีคนเปรียบฟันของลูกมังกรอายุ 10 ปี นั่นคือที่มาของชื่อ

 

ดังนั้นหากใครปลูกข้าวเขี้ยวมังกร ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะขาดพลังงานทางจิตวิญญาณ

 

ข้าวเขี้ยวมังกร หนึ่งเม็ดสามารถเติมเต็มความสูญเสียทั้งหมดและยังช่วยให้การบ่มเพาะของเจ้าเพิ่มขึ้นอีกด้วย

 

ทุกคนในยุคนั้นกินข้าวเขี้ยวมังกร แล้วร่างกายของพวกเขาจะไม่ดีได้อย่างไร ?

 

แม้ว่าพวกเขาจะบ่มเพาะไม่ได้ แต่คนปกติก็มีชีวิตอยู่ได้ถึง 800 ปี นั่นเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์อย่างแท้จริงแล้ว

 

น่าเสียดายที่ช่วงเวลาเหล่านั้นสิ้นสุดลงเนื่องจากการสูญพันธุ์ของ ข้าวเขี้ยวมังกร

 

ส่วนมันหายไปได้อย่างไรไม่มีใครรู้

 

ยุคนั้นนานมากแล้วที่ไม่มีใครสามารถตรวจสอบอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้

 

แต่หนังสือและบันทึกมากมายกล่าวว่าโลกแห่งเซียนก่อให้เกิดมันขึ้นมา

 

พวกเขาทำลาย ข้าวเขี้ยวมังกร !

 

เก้าแดนนภา และ สิบแดนโลก ร่วงหล่นลงจน เก้าแดนนภา ต้องการ โลกเซียน เพื่อให้พลังงานท้องฟ้าและสิบแดนโลกต้องการเก้าแดนนภา เพื่อให้พลังงานทางจิตวิญญาณแก่พวกเขา

 

สถานะของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเช่นนั้น

 

โลกเซียน, เก้าแดนนภา, สิบแดนโลก !

 

สถานที่ทั้งสามแห่งที่อยู่ในระดับเดียวกันกับอีกแห่งหนึ่งถูกแยกออกจากกันอย่างเห็นได้ชัด

 

หากผู้เชี่ยวชาญเผ่าแม่มดพบพวกเขาอาจจะสู้กับพวกจากโลกเซียนเพื่อแก้แค้นใช่มั้ย ?

 

“ วัดต้าหลินรู้ได้อย่างไรว่าข้าวเขี้ยวมังกร อยู่ในสิบแดนโลก ?  ” หลี่เซียนเต่า ถาม

 

” พระชั้นนำท่านหนึ่งจาก เก้าแดนนภา ยอมสละชีวิตเพื่อดูการถือกำเนิดของ ข้าวเขี้ยวมังกร และเขายืนยันว่ามันอยู่ใน สิบแดนโลก พระรูปนั้นตายทันทีและทิ้งอัฐฐิที่ตกทอดมายังดินแดนพระพุทธองค์โบราณ ตอนนี้ห่างจากเวลาที่พระบอกไว้เพียงสามเดือนเท่านั้น ” เทียนซิน กล่าว

 

” ดูเหมือนจะไม่เป็นของปลอม การสละชีวิตเพื่อจุดสูงสุดสู่โชคชะตาเป็นวิธีการที่น่าอัศจรรย์ที่สุดดังนั้นมันจะไม่เป็นของปลอมแน่ ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้า