บทที่ 262 – จุดสิ้นสุดของพายุ

 

 

 

 

 

แสงจันทร์กระจายไปทั่วดินแดนอันเงียบสงบ พลังงานทางจิตวิญญาณและแสงสีเงินพุ่งสูงขึ้น

 

พลังงานดาบของ หลี่เซียนเต่า หั่นเปิดหุบเขาที่ลึกมากในพื้นดิน

 

มีศพครึ่งตัวอยู่ที่ด้านข้างของหุบเขา

 

ปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียนและม้ามังกรของเขาถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนโดยหลี่เซียนเต่าด้วยกระบวนท่าเดียว !

 

มันเป็นเพียงพลังดาบเล่มเดียว !

 

มันไม่น่าเชื่อ แต่ทุกคนก็เห็นว่ามันเป็นของจริงด้วยตาของพวกเขาเอง

 

กู่หลิงตกใจมากและเขาก็ไอเพื่อพยายามสงบสติอารมณ์

 

หลิวหมิงเยว่ กระพริบตาและถามว่า ” เจ้าเคยพูดว่าร่างกายวิญญาณพระเจ้าของเจ้าอยู่ยงคงกระพันใช่ไหม ? “

 

กู่หลิงมองไปที่หลิวหมิงเยว่

 

“ ไปลองสิ มาดูกันว่าจะอยู่ยงคงกระพันหรือไม่ ” หลิวหมิงเยว่ แกล้ง

 

ใบหน้าของกู่หลิงเปลี่ยนเป็นสีดำและเขากล่าวว่า “ ใครจะรู้ว่าเซียนดาบหญิงที่สูงและทรงพลังจะแกล้งข้าจริงๆ ”

 

“ ข้าจะเป็นเซียนดาบได้อย่างไร ? ต่อหน้าบุคคลนี้ดาบของข้าสูญเสียความแวววาวไปโดยสิ้นเชิง ” หลิวหมิงเยว่เยาะเย้ยตัวเอง

 

“ อย่าดูถูกตัวเอง คนนี้ประหลาดเกินไป ทำไมเราต้องเปรียบเทียบตัวเองกับคนแบบนี้ ” กู่หลิงส่ายหัวและปฏิเสธการเปรียบเทียบกับหลี่เซียนเต่า

 

พวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำ

 

เมื่อสองพี่น้องเห็นเช่นนี้พวกเขาก็ตกใจมากจนขาของพวกเขาอ่อนลง ทั้งสองคนสบตากันและไม่มีความคิดที่จะต่อสู้กับหลี่เซียนเต่า

 

หากพวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันพวกเขาอาจเต็มใจที่จะลอง แต่ตอนนี้รู้สึกราวกับว่า หลี่เซียนเต่าคือคนที่มาจากเก้าแดนนภาและพวกเขาอาศัยอยู่ในดินแดนต้าหลี่ ช่องว่างมีขนาดใหญ่มากดังนั้นอะไรคือประเด็นในการจะพยายามต่อสู้ ?

 

ไม่แม้แต่จะต่อสู้ แต่พวกเขาก็ล้มเลิกความคิดที่จะวิ่งด้วยซ้ำ

 

พวกเขาเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นและรอให้ หลี่เซียนเต่า ตัดสินใจเกี่ยวกับพวกเขา

 

หลี่เซียนเต่าสังหารปีศาจน้อยแห่งเส้นทางฮั่นเทียน ด้วยดาบเพียงเล่มเดียวและหันกลับมาดู เทียนหยา “ เจ้าพอใจไหม ? ”

 

คำถามของเขาบีบหัวใจของกู่หลิงและคนอื่น ๆ

 

ถ้าเทียนหยาไม่พอใจเขาจะสังหารต่อไปจนกว่านางจะพอใจอย่างนั้นหรือ ?

 

ทุกคนจ้องไปที่เทียนหยากลัวว่าเด็กน้อยจะพูดว่านางไม่พอใจ

 

เจ้าเปี๊ยกพอใจอย่างง่ายดาย นางยิ้มและวิ่งไปข้างหน้าหลี่เซียนเต่ากอดขาของเขา “ ข้าพอใจแล้ว ขอบคุณปู่เทพที่ช่วยข้าอีกครั้ง ”

 

หลี่เซียนเต่ายิ้ม “ ดีที่เจ้าพอใจ ยืนดีๆ ข้าจะคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างก่อน ”

 

เทียนหยาเดินตามหลังหลี่เซียนเต่าและเอื้อมมือไปดึงเสื้อของหลี่เซียนเต่า

 

หลี่เซียนเต่า เดินไปข้างหน้า กู่หลิง และคนอื่นๆและอยู่ห่างออกไป 100 เมตร ระยะนี้ไม่ปลอดภัยและหาก หลี่เซียนเต่า ต้องการสังหารพวกเขาก็ไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ ถ้าเขาโกรธและต้องการสังหารพวกเขาเขาสามารถทำได้ในทันที

 

นี่คือสาเหตุที่กู่หลิงและคนอื่น ๆ มองไปที่หลี่เซียนเต่าอย่างหวาดกลัว

 

หลี่เซียนเต่า ไม่สนใจว่าพวกเขาจะระวังแค่ไหน

 

ถ้าเขาต้องการสังหารพวกเขาจริงๆเขาต้องใช้ดาบเพียงเล่มเดียว ไม่ว่าจะระวังหรือไม่ก็ไม่สำคัญ

 

“ พวกเจ้าทุกคนมาจาก เก้าแดนนภา เพื่อเอาข้าวเขี้ยวมังกร ตอนนี้มันอยู่ในมือของข้า ข้าจะไม่สังหารพวกเจ้าทั้งหมดเพราะเจ้าไม่ได้ทำร้าย เทียนหยา เมื่อเจ้ากลับไปแล้วให้นำคนอื่นๆของเจ้าและออกจาก สิบแดนโลก ในสามวันข้าจะกวาดล้างทุกคนที่ข้ามมายังดินแดนโลกทั้งสิบ ! ” หลี่เซียนเต่าประกาศบางอย่าง

 

เป็นการประกาศฝ่ายเดียว !

 

ไม่ว่าพวกเขาจะเห็นด้วยหรือไม่ หลี่เซียนเต่า ก็ยังคงทำเช่นนั้น สิบแดนโลกเป็นของผู้คนจากสิบแดนโลก

 

จะดีกว่าถ้าผู้ที่มาจาก เก้าแดนนภา ไม่ลงมาและมีส่วนร่วมในปัญหาของพวกเขา

 

กู่หลิง และคนอื่น ๆ พยักหน้า หากไม่มี ข้าวเขี้ยวมังกร พวกเขาก็ไม่สนใจที่จะอยู่ที่นี่เช่นกัน

 

หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและถามว่า “ กู่หลิง เจ้ามาจากแดนนภาไหน ? ”

 

หลี่เซียนเต่าอยากรู้เกี่ยวกับเก้าแดนนภาและมันดีมากที่พวกเขาทั้งหมดมาจากที่นั่น

 

หลี่เซียนเต่าไม่จำเป็นต้องติดต่อกับหนังสือแห่งสงครามจากแดนนภานรก

 

“ ข้ามาจาก แดนนภาจันทรายะเยือก ! ” กู่หลิงกล่าว

 

“ แดนนภาจันทรายะเยือก ! ” หลี่เซียนเต่ารู้ว่าเทพธิดาดวงจันทร์อาสึนะ มาจาก แดนนภาจันทรายะเยือก

 

ตระกูลที่มาจากที่แดนนภาจันทรายะเยือก!

 

“ ใช่แล้วเรามาจาก แดนนภาจันทรายะเยือก และพวกเราหลายคนรู้จัก ข้าวเขี้ยวมังกร ตอนนี้แดนนภาอีกแปดแห่งยังไม่รู้เรื่องนี้ ” กู่หลิงพยักหน้า

 

“ นิกายอื่นๆในเก้าแดนนภาไม่รู้เลยหรอ ? ” หลี่เซียนเต่า รู้สึกสับสน ไม่มีใครรั่วข้อมูลเลย ?

 

“ นี่เป็นเพราะนิกายระดับสูงส่งสาวกหลักของพวกเขาไปทันทีดังนั้นข่าวจึงยังไม่แพร่กระจายไปยังโลกอื่น ” หลิวหมิงเยว่กล่าวเสริม

 

“ เจ้ามาจาก แดนนภาจันทรายะเยือกด้วยเหรอ ? ” หลี่เซียนเต่าถาม

 

“ ใช่แล้วข้ามาจากนิกายกระบี่สังหารสวรรค์ที่มาจากแดนนภาจันทรายะเยือก ” หลิวหมิงเยว่ กล่าวตามความเป็นจริง

 

“ เจ้าสองคนด้วยเหรอ ? ” หลี่เซียนเต่า มองไปที่พี่น้องจาก นิกายอารมณ์ปรารถนา

 

” ข้าเข้าใจแล้ว พวกเจ้าทุกคนสามารถออกไปได้แล้ว ภายในสามวันพวกเจ้าทุกคนจะต้องออกจากสิบแดนโลก ผู้ที่ไม่ออกไปภายในสามวันจะต้องตาย ! ” หลี่เซียนเต่า หยุดถามและแจ้งให้ทุกคนทราบ

 

แม้ว่ากู่หลิงจะแปลกใจว่าทำไม หลี่เซียนเต่า ถึงหยุดถามเนื่องจาก หลี่เซียนเต่า ปล่อยให้พวกเขาออกไปพวกเขาก็มีความสุขมากแล้ว

 

สองพี่น้องเป็นคนแรกที่จากไป พวกเขารู้สึกอึดอัดจริงๆที่อยู่ในพื้นที่เดียวกับ หลี่เซียนเต่า ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อ หลี่เซียนเต่า พูดอย่างนั้นพวกเขาก็จากไปทันที

 

พวกเขาไม่ได้บอกลาด้วยซ้ำ !

 

กู่หลิง และ หลิวหมิงเยว่ กล่าวคำอำลากับ หลี่เซียนเต่า และ เทียนหยา ซึ่งทำให้เกิดความประทับใจ

 

เมื่อพวกเขาจากไป หลี่เซียนเต่า มองไปที่คนขี่วัว

 

นักบวชจางลงจากวัวและพูดเบา ๆ ว่า “ ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสมีความยินดีจะสนทนากับข้าสักครู่ได้หรือไม่ ? ”

 

หลี่เซียนเต่าพยักหน้า ” นำทางไป ที่นี่ไม่ดี ไปที่อื่นกันดีกว่า ”

 

นักบวชจางยิ้มขณะขี่วัวและชี้ไปข้างหน้า “ มีวัดอยู่ใกล้ๆ แม้ว่ามันจะเก่าไปหน่อย แต่อย่างน้อยมันก็ยังให้ที่พักพิงได้ ”

 

” ตกลง ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้า

 

เทียนหยาดึงเสื้อของหลี่เซียนเต่าและยิ้ม “ ปู่เทพ ข้าหิวแล้ว ”

 

หลี่เซียนเต่ากอดนางและพูดว่า “ ปู่เทพจะช่วยทำบาร์บีคิวกระต่ายให้เจ้า ”

 

“ กระต่ายน่ารักมาก ! ” เทียนหยาตกใจมาก

 

“ แล้วเจ้าจะกินมันหรือไม่ล่ะ ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม

 

” ข้าจะกิน ! ” เทียนหยาไม่ได้พูดอะไรนางฝังศีรษะของนางไว้ที่คอของหลี่เซียนเต่า ด้วยความรู้สึกอาย

 

หลี่เซียนเต่าหัวเราะออกมาดังๆกอดเทียนหยาและเดินตามนักบวชจาง

 

หลี่เซียนเต่า ยิงกระต่ายสามตัวและเตรียมพร้อมที่จะทำบาร์บีคิวพวกมันเพื่อที่จะได้มีหนึ่งตัวสำหรับแต่ละคน !

 

หลี่เซียนเต่า อยากรู้อยากเห็นจริงๆเกี่ยวกับ นักบวชจาง เนื่องจากเขาสามารถฝึกฝนจนถึงระดับดังกล่าวใน สิบแดนโลก เขาได้รับความทุกข์ทรมานมากมายและได้รับโชคดีมากมาย

 

การเติบโตของหลี่เซียนเต่าไม่สามารถจำลองแบบได้แล้ว นักบวชจาง ล่ะ ?

 

เขามีตัวตนอะไร ? เหตุใดความแข็งแกร่งของเขาจึงสามารถไปถึงจุดสูงสุดใน สิบแดนโลกได้

 

ต้องรู้ว่าแม้แต่คนอย่าง หลิวฉิงเฟิง ที่ผ่าน อาณาจักรตำนานขั้น 33 ก็ยังไม่ถึงขีด จำกัด

 

นักบวชจางต้องมีเรื่องราวมากมายแน่ !

 

หลี่เซียนเต่า นำกระต่ายมาและเตรียมพร้อมที่จะฟังเรื่องราว