หลิวหยุนหยางถือบาร์พลังงานระดับหนึ่งโดยมีความตั้งใจที่จะกินมัน เพราะตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาสามารถกินวัวทั้งตัวได้แล้ว

 

เมื่อเขาตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เขาก็หิวมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องอธิบายว่าเขารู้สึกอย่างไรในขณะนี้ เนื่องจากการเคลื่อนไหวจากพิมพ์เขียวมังกรวานร ต้องใช้พลังงานจำนวนมหาศาล

 

“ข้าจะปล่อยให้ระดับดีชั้นสูงกินบาร์พลังงานระดับหนึ่งได้อย่างไร?” ผู้เฒ่าวูนำบาร์พลังงานระดับหกที่เก็บไว้ออกมา “วันนี้ข้าจะให้อาหารกับหยุนหยาง!” มีเสียงเบา ๆ ลอยออกมา

 

นักเรียนที่ได้ยินเสียงพูด และเห็นครูใหญ่ที่เหี่ยวย่นของโรงเรียนมัธยมเมืองตงลูเดินมา

 

ครูใหญ่ไม่ได้มีส่วนร่วมมากนักในโรงเรียนมัธยมเมืองตงลู เชียงเฉินชาน และ เหลียนฉางเฟิงทำให้เขากลายเป็นหุ่นเชิดที่ไม่มีอำนาจ

 

อย่างไรก็ตามสถานการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว เชียงเฉินชานได้เตะแผ่นเหล็กที่เป็นของหลิวหยุนหยาง ดังนั้นครูใหญ่จึงจะสามารถโดดเด่นในที่สุด

 

กลิ่นหอมได้เริ่มออกมาจากบาร์พลังงานทองคำระดับหกก่อนที่มันจะถูกส่งมอบ ซึ่งแตกต่างจากบาร์พลังงานระดับสี่ซึ่งมีเนื้อสัตว์ร้ายเพียง 1/10 เท่านั้น ส่วนบาร์พลังงานระดับหกถูกสร้างขึ้นมาจากเนื้อสัตว์ร้ายอย่างสิ้นเชิง

 

หลิวหยุนหยางไม่พยายามแสดงความสุภาพ เขาเพิ่งได้รับความโปรดปรานอย่างมากจากครูใหญ่ลี การมีหนึ่งในบาร์พลังงานระดับหกของเขาไม่ใช่ก็เรื่องใหญ่

 

เมื่อบาร์พลังงานระดับหกไปถึงท้องของเขา หลิวหยุนหยางก็รู้สึกร้อนแรงในท้องของเขา หลังจากกินซุปหนึ่งชาม เขาก็รีบไปที่ห้องที่มีพิมพ์เขียวของมังกรวานรแขวนอยู่

 

“พวกเจ้าทุกคนควรเรียนรู้จากหยุนหยาง ดูว่าเขาจริงจังกับการฝึกฝนมากแค่ไหน!” ครูใหญ่ลีบอกนักเรียนคนอื่น ๆ เมื่อเขาเห็นหลิวหยุนหยางตรงไปที่ห้องพิมพ์เขียวมังกรวานร

 

หลิวหยุนหยางไม่ได้ให้ความสนใจกับการสนทนาของนักเรียนคนอื่น เขาอยากเปลี่ยนพละกำลังภายในร่างกายให้เป็นพลังงาน

 

เมื่อเขายืนอยู่ตรงหน้าพิมพ์เขียวของมังกรวานร เขาจ้องมองลงบนแผนภาพที่สอง

 

มันเป็นมังกรสีแดงที่มีสี่กรงเล็บยื่นออกไปด้านนอกและร่างใหญ่ที่ขดตัว!

 

มันเป็นรูปมังกรขดตัว

 

เมื่อเขาจ้องมองที่มังกร หลิวหยุนหยางรู้สึกว่าสมองของเขาเริ่มเจ็บปวด และเขาก็ไม่เห็นอะไรชัดเจน

 

หลิวหยุนหยางเปิดตัวควบคุมคุณสมบัติขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเห็นคุณสมบัติทั้งหมดของเขาปรากฏอยู่ในใจ

 

พลังงาน: 1

ความเร็ว: 0.7

จิตใจ: 1.1

ร่างกาย: 0.9

 

เขากำลังจะเพิ่มคุณสมบัติจิตใจของเขา เมื่อเขาหยุดพักสักครู่ และสังเกตเห็น 1.1 คุณสมบัติจิตใจของเขาเพิ่มขึ้น 0.1

 

นี่อาจเป็นเพราะเขาฆ่ายุงนั่นหรือ

 

หลิวหยุนหยางไม่ได้คิดมากในเรื่องนี้ เขาปรับจิตใจของเขาเป็น 3.6 ทันที เมื่อเขาเผชิญหน้ากับแผนภาพรูปมังกรขดตัวอีกครั้ง ภาพมันก็ชัดเจนขึ้น

 

หากการแยกโลกของปีศาจวนรเปิดใช้งานกล้ามเนื้อของเขาแล้ว การก่อตัวมังกรขดตัวจะทำให้ผิว และเนื้อของเขาเข้มแข็งขึ้น

 

กรงเล็บมังกรทั้งสี่นั้นเทียบเท่ากับแขนขาทั้งสี่ของมนุษย์ วิถีที่กรงเล็บทั้งสี่ถูกกวัดแกว่งดูเหมือนจะทำให้ผิวหนัง และเนื้อทั้งร่างของมังกรหด

 

ต้องขอบคุณการรับรู้ของหลิวหยุนหยาง เขาเพียงแค่จ้องมองมันเป็นเวลาเพียง 30 นาทีก่อนที่เขาจะเข้าใจเทคนิคการก่อตัวมังกรขดตัว

 

อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกฝนรูปแบบมังกรขดตัวในสภาพร่างกายปัจจุบันของเขา ขอบคุณประสบการณ์ของเขาเมื่อวันก่อน หลิว หยุนหยางรู้ว่าเขาต้องปรับร่างกายของเขาเป็น 3 และแยกคะแนนคุณสมบัติที่เหลือระหว่างพลังงาน และจิตใจ

 

การฝึกฝนของเขาดำเนินไปอย่างราบรื่นอีกครั้ง หลิวหยุนหยางกระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยสองเท้ามังกร ในทันใดนั้นที่เขาเหน็บอยู่ในอ้อมแขนของเขาราวกับคันธนู ความแข็งแรงคล้ายกับความตึงเครียดได้แผ่กระจายไปทั่วทุกตารางนิ้วของผิวหนังและเนื้อหนังของเขา

 

ความตึงเครียดที่เกิดจากการเคลื่อนไหวแบบดึงกลับนี้ไม่เป็นที่พอใจ แม้จะมีร่างกายปัจจุบันของเขา แต่หลิวหยุนหยางยังคงรู้สึกถึงการฉีกขาดที่ยิ่งใหญ่

 

มันรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งที่ถูกฉีก ติดอยู่ด้วยกัน และฉีกอีกครั้งแล้วกลับมารวมกันอีกครั้ง!

 

หลิวหยุนหยางรู้สึกว่าตัวเองเข้าสู่กระบวนการซ้ำ ๆ แต่เขาก็ยังคงมีวัตถุประสงค์ในใจของเขาแม้ว่าซึ่งจะสานต่อ

 

หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง …

 

ในท้ายที่สุดหลิวหยุนหยางได้รวมการเคลื่อนย้ายการแยกโลกของปีศาจวานร และรูปแบบของมังกรขด และฝึกฝนพวกมันเข้าด้วยกัน การเพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อของเขา และการกระชับ และการคลายผิวของเขาทำให้หลิวหยุนหยางมีความรู้สึกแข็งแรง

 

การเคลื่อนไหวแขนของเขาสร้างเสียงที่เหมือนแส้ นี่เป็นเพราะเขาหดแขนของเขาอย่างรวดเร็วจริงๆ เสียงถูกสร้างขึ้นจากผิวหนังของเขาถูกดึง

 

หลิวหยุนหยางรู้สึกหิว เขารู้สึกอยากที่จะออกไป และกินอาหารมากมาย แต่เขาเปิดใช้งานตัวควบคุมคุณสมบัติในหัวของเขา และปล่อยให้คุณสมบัติทั้งหมดของเขากลับสู่ปกติ

 

แม้ว่ามันจะรู้สึกดีที่ได้เพิ่มร่างกายของเขา และฝึกฝนคุณสมบัติจิตใจของเขาต่ำเกินไป เขาจึงรู้สึกเหมือนว่าสมองของเขาทำงานได้ไม่ดีพอ

 

ในทันใดที่ใจเขาสงบลง หลิวหยุนหยางก็รู้สึกเสียใจ ความจริงที่ว่าจิตใจของเขาชัดเจนขึ้นนั่นหมายความว่าเขาสามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดในร่างกายของเขาได้มากขึ้นสามเท่า

 

ความเจ็บนั่น! มันช่างเลวร้ายจริงๆ!

 

หากเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างนี้มาตลอด หลิวหยุนหยางเชื่อว่าเขาจะไม่สามารถอดทนต่อไปได้

 

การปรับคุณสมบัติจิตใจของเขาด้วยวิธีนี้ทำให้เขาได้รับผลประโยชน์มากมาย เมื่อได้รับการฝึกฝน

 

ผิวหนัง และเนื้อสัมผัสที่ยืดออกของเขาทำให้เขารู้สึกไม่สบายตัวเล็กน้อย แต่เขาก็รู้สึกเหมือนผิวหนังของเขาเป็นชั้นหนัง

 

มันยาก แต่ก็ไม่ยาก

 

เขาสงสัยว่าพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นเท่าไหร่ต้องขอบคุณบาร์พลังงานระดับหก

 

พลังงาน: 1.2

ความเร็ว: 0.7

จิตใจ: 1.1

ร่างกาย: 1.4

 

การเพิ่มพลังของเขานั้นมันจำกัด ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงความเร็วของเขา แต่คุณสมบัติร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นจริง 0.5 ดวงตาของหลิวหยุนหยางเป็นประกายเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้

 

ผลรวมของคุณสมบัติของเขาได้มาถึง 4.4 คะแนน! นั่นหมายความว่าตราบใดที่เขายังคงพยายามต่อไปความแข็งแกร่งของเขาจะสามารถไปถึงระดับของนักสู้ป้องกันตัวชั้นหนึ่งได้

 

นักศิลปะการสู้ชั้นหนึ่ง … นี่เป็นเป้าหมายระยะยาวที่หลิวหยุนหยางกำหนดไว้สำหรับตัวเอง เขาต้องการที่จะไปถึงระดับของการต่อสู้ป้องกันตัวชั้นหนึ่งเมื่อเขาอายุครบ 30 ปี

 

อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะได้รับพละกำลังเพื่อให้ได้มาตรฐานของนักสู้ชั้นหนึ่งโดยใช้พลังของเขา

 

หลิวหยุนหยางเปิดประตู และเห็นผู้คนมากมายยืนอยู่ข้างนอก พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่เขาคุ้นเคยเช่น เฉินยู่หลางและนักเรียนจากชั้นเรียนอื่น ๆ ที่เขาไม่รู้จัก

 

“หลิวหยุนหยางออกมาแล้ว!”

 

“ในที่สุดเขาก็ออกมา! มันสามชั่วโมงผ่านมาแล้ว!”

 

เพื่อนร่วมชั้นที่หลิวหยุนหยางเคยคุ้นเคย ตอนนี้มองเขาด้วยความเคารพนับถืออย่างแปลกประหลาด นี่คือระยะทางที่สร้างขึ้นโดยการเปลี่ยนสถานะของเขา

 

เดิมพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นธรรมดา แต่กระพริบตาราวกับว่าพวกเขากำลังจะเริ่มดิ้นรนเพื่อชีวิตของพวกเขาเอง หลิวหยุนหยางก็พุ่งสูงขึ้นไปข้างหน้าด้วยก้าวเดียวและกลายเป็นหนึ่งในชนชั้นสูงที่พวกเขาชื่นชม

 

นอกจากนี้ตัวแทนของกองทัพมังกรตื่นยังได้บอกว่าหลิวหยุนหยางจะกลายเป็นชนชั้นสูงระดับ ดี …

“หยุนหยาง เจ้ามันบ้า! บ้าเอ้ย เมื่อเจ้าเริ่มเจ้าใช้เวลาครึ่งวันในการฝึกฝน!” เฉินยู่หลางซึ่งเป็นคนแรกที่เดินเข้าไปชกที่ไหล่ของเพื่อนอย่างสนุกสนาน

 

หลิวหยุนหยางชอบความรู้สึกนี้ “พวกเจ้ารออะไรอยู่เหรอ?” เขาถามเฉินยู่หลางขณะที่เขาหัวเราะ

 

“ทุกคนต้องการศึกษาพิมพ์เขียวมังกรวานรน่ะ” เฉินยู่หลางเกาหัว “ตอนนี้เมื่อเรามาถึงจุดนี้ ทุกคนก็อยากลองสักหน่อย”

 

“แล้วทำไมพวกเจ้าไม่เข้ามาล่ะ? ข้างในมีพื้นที่เยอะมากเลย!“

 

“เจ้าเป็นนักเรียนชั้นยอด พวกเราจะไม่กล้ารบกวนการฝึกฝนของเจ้า เราจะเข้าไปเมื่อเจ้าฝึกฝนเสร็จ” เมื่อเขาพูดเสร็จ เฉินยู่หลางก็โบกมือไปหานักเรียนที่อยู่ข้างหลังเขาแล้วพูดว่า” รีบเข้ามาเร็ว พวกเรา”

 

เด็กนักเรียนกว่า 100 คนพุ่งเข้ามาในห้องเรียนเหมือนฝนตกหนัก เมื่อทุกคนเดินผ่านหลิวหยุนหยาง การแสดงออกอย่างแข็งขันของพวกเขาก็ยิ่งมั่นคงมากขึ้น

 

ถ้าหลิวหยุนหยางสามารถทำได้ พวกเขาก็ทำได้เช่นกัน!

 

เฉินยู่หลางกำลังจะเข้าไป แต่หลิวหยุนหยางก็ดึงเขาออกมา “หลิวชางมาเรียนหรือยัง“

 

“หลิวชางไม่ได้อยู่ที่นี่ บางทีนางอาจมีเหตุฉุกเฉินกับครอบครัวนางก็ได้ ” เฉินยู่หลางยักไหล่ “ชายที่ไม่มีหัวใจอาจไม่จำเป็นต้องเป็นคนซื่อสัตย์ หากเจ้าเป็นกังวลเกี่ยวกับนาง ทำไมเจ้าไม่ไปบ้านของนางล่ะ?“

 

ที่จริงแล้วหลิวหยุนหยางไม่ได้สนใจผู้หญิงอย่างหลิวชาง แต่ผู้หญิงที่ใจดีก็ทำให้เขาไปไม่เป็นไปหลายครั้ง ถ้าเธอยังมาเรียนไม่ได้ก็ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ หลิวหยุนหยางรู้สึกกังวลเล็กน้อย

 

ทันใดนั้นท้องของเขาก็ดังกึกก้องไปด้วยความหิว มันยังคงเป็นเวลาสองชั่วโมงก่อนที่จะให้บริการอาหารที่โรงเรียน ดังนั้นหลิวหยุนหยางจึงเดินออกจากบริเวณโรงเรียนอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อเขาค้นกระเป๋าเขาพบแค่ห้าดาหยวนเท่านั้น เขาไม่รู้ว่าอาหารประเภทไหนที่เขาสามารถซื้อด้วยเงินจำนวนนี้

 

ใช่ เขาต้องไปที่ธนาคาร!

 

ชือหยานให้บัตรแก่เขา และเขาก็ยังไม่ได้เปิดใช้งาน แต่ในฐานะรายชื่อชนชั้นสูงระดับจีต้องมีการใช้งานบางอย่าง

 

แม้ว่าเมืองตงลูจะเป็นสถานที่เล็ก ๆ แต่ธนาคารก็มีความทันสมัยมาก พนักงานรักษาความปลอดภัยในเครื่องแบบดูเหมือนจะมองทุกคนด้วยความรังเกียจ

 

“เจ้าพยายามจะทำอะไร? มีบัตรเหรอ?” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งอยู่ในช่วงอายุ 40 ปีของเขาสังเกตเห็นว่าหลิวหยุนหยางกำลังพยายามเข้ามาที่ธนาคาร และไล่เขาราวกับว่าเขากำลังสอบสวนอาชญากร

 

หลิวหยุนหยางสามารถบอกได้ว่าชายคนนั้นดูถูกเขา ชุดนักเรียนของเขามันเก่าแล้วจริงๆ

 

“ถ้าเจ้าไม่มีบัตรก็หันหลังแล้วออกไปซะ” ในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูด เขาก็ทำเป็นดูบัตรในมือ และพูดอย่างเย่อหยิ่ง “เจ้าจะได้รับบัตรแค่ที่นี่ ถ้าเจ้ามี 5,000 ดาหยวน เข้าใจแล้วใช่ไหม“

 

หลิวหยุนหยางตามธรรมชาติไม่ได้มี 5,000 ดาหยวน อย่างไรก็ตามเมื่อเขาจำสิ่งที่ตัวแทนกองทัพมังกรตื่นบอกเขาได้ เขาก็กลับมามั่นใจ

 

“แล้วถ้าเป็นบัตรใบนี้ล่ะ?“

 

“ฮิฮิ… บัตรแดง ธนาคารของเราไม่เคยออกบัตรประเภทนี้มาก่อน หากเจ้ากำลังพยายามฉ้อโกงเราอย่างน้อยต้องแน่ใจว่าเจ้าต้องเข้าใจกฎของธนาคารก่อนนะ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองบัตรแดงในมือของหลิวหยุนหยางอย่างดูถูก

 

ขณะที่หลิวหยุนหยางเริ่มรู้สึกผิดหวัง ชายคนหนึ่งแต่งตัวในชุดสูทที่ดูเหมือนนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จเดินมาหาเขาอย่างรวดเร็ว

 

“ผู้จัดการจาว!” เมื่อยามรักษาความปลอดภัยเห็นชายคนนั้นวิ่งเข้ามาเขาก็หันมาสนใจ เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามสร้างความประทับใจที่ดี

 

ชายในชุดสูทดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นพนักงานรักษาความปลอดภัย เขาก้มลงและยิ้มอย่างสุภาพที่หลิวหยุนหยาง “เจ้ามาที่นี่เพื่อจุดประสงค์ทางธุรกิจใช่ไหม“

 

“ข้าต้องการเปิดใช้งานบัตรใบนี้” หลิวหยุนหยางพูดอย่างสงบ ขณะที่เขาหันไปเผชิญหน้ากับผู้จัดการ

 

“มากับข้าหน่อยครับ ท่านเป็นลูกค้าชั้นยอดดังนั้นท่านควรได้รับการดูแลเป็นพิเศษ!” ขณะที่ชายในชุดสูทพูด เขาก็เรียกให้หลิวหยุนหยางเข้ามา

 

หลิวหยุนหยางพยักหน้า เขามองไปที่บัตรที่ดูสีฉูดฉาดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังพยายามยัดใส่กระเป๋าของเขาก่อนที่เขาจะเดินเข้ามา

 

ไม่จำเป็นต้องให้ความสนใจกับคนที่ไม่มีความสำคัญเหมือนเขา

 

การไตร่ตรองของเขาเกือบทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคุกเข่าลง

 

ศุลกากรของธนาคารมีความชัดเจน แม้แต่ผู้จัดการก็ไม่กล้าทำลูกค้ารายสำคัญ แต่ยามรักษาความปลอดภัยก็ดูถูกคนหนึ่ง เขาต้องการความตายงั้นเหรอ?

 

ประตูโลหะที่ใช้พลังงานไฟฟ้าเปิดขึ้นโดยอัตโนมัติ และให้ความรู้สึกเย็นสบายสดชื่นต่อหน้าพวกเขา อย่างไรก็ตามสิ่งที่หลิวหยุนหยางให้ความสำคัญแทนคือแสงที่สว่างจ้า