ราคาของยาปลอมตัวสำหรับร่างกายเกรดหนึ่งคือ 100,000 ดาหยวน ดังนั้นยาปลอมตัวเกรดสองจึงไม่แพงเกินไป

 

อย่างไรก็ตามการตัดสินโดยการแสดงออกของซือหยาน หลิวหยุนหยางจึงเดาว่าราคาอาจสูงกว่าที่เขาคิด

 

เขาพึมพำบางสิ่งบางอย่างกับตัวเองก่อนจ้องมองซือหยาน และพูดว่า “20 ล้าน!“

 

ตัวเลขนี้โผล่ขึ้นมาในใจของหลิวหยุนหยาง หากผลรวมเล็กน้อยจะไม่ทำให้ซือหยานตื่นเต้นเช่นนี้

 

ซือหยานหัวเราะเบา ๆ “การเดาของเจ้ามันหัวโบราณเกินไป การใช้ยาปลอมร่างกายเกรดสองไม่สามารถแม้แต่จะใช้ร่วมกับยาปลอมร่างกายเกรดหนึ่งได้มันมีค่าใช้จ่าย 100 ล้านดาหยวน!“

 

ในขณะที่ซือหยานพูดหมายเลขนี้ หลิวหยุนหยางก็รู้สึกว่าสมองของเขาส่งเสียงพึมพำว่านี่มันน้อยเกินไป

 

สำหรับหลิวหยุนหยาง 100 ดาหยวนเป็นจำนวนที่เขาฝันได้เท่านั้น

 

“ลีเสี่ยวหย่งเป็นคนที่โชคร้ายมาก คราวนี้เขาเกือบจ่ายเป็นเลือด ฮ่า… นี่อาจจะทำให้เขาเสียเงินออมทั้งปี เขาอาจดึงความสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่บางอย่างเพื่อรับยาปลอมตัวเกรดสองนี้ “

 

ซือหยานพูดอย่างขุ่นเคืองทันที “เขาสมควรได้รับแน่นอน!“

 

“ยาปลอมตัวเกรดสองทำอะไรได้บ้างท่านพี่ซือ?” หลิวหยุนหยางถามเขาอย่างจริงจัง เมื่อเขามองซือหยาน

 

“มันช่วยเพิ่มความสำคัญของร่างกาย” ซือหยานเหลียวมองไปที่หลิวหยุนหยางเล็กน้อยอย่างอิจฉาก่อนที่เขาจะพูดว่า “ยานี้จะช่วยให้เจ้าประหยัดมากในการเดินทางที่ไม่มีจุดหมาย หากเจ้าใช้ยาปลอมตัวเกรดหนึ่ง เจ้าควรรู้ว่าหลังจากที่บุคคลนั้นใช้ได้เพียงครั้งเดียว เขาจะไม่สามารถใช้ได้อีกเป็นครั้งที่สอง  และครั้งที่สองจะไม่มีผลใด ๆ ทั้งสิ้น”

 

“ยาปลอมตัวเกรดสองมีข้อเสียเปรียบนี้ ข้าได้ยินมาว่ามันมีส่วนประกอบของเลือดสัตว์ร้าย”

 

“เจ้าได้เห็นด้วยตนเองว่าสัตว์ร้ายที่น่าเกรงขามเป็นอย่างไร ข้าเชื่อว่าเจ้าสามารถบอกได้ว่ามันยากแค่ไหนที่จะได้รับเลือดสัตว์ที่สำคัญนั่น”

 

หลิวหยุนหยางพยักหน้า แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเลือดเสือโคร่งขนาดยักษ์มีสาระสำคัญอย่างไร แต่เขาก็ยังสงสัยว่ามันจะได้มาจากร่างกายของสัตว์ร้ายอย่างไร

 

แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย

 

“จริงๆแล้วความสำคัญของเลือดสัตว์ร้ายมีค่า 100 ล้าน ยาปลอมตัวเกรดสองนี้เป็นสิ่งที่ยากมากที่จะได้รับ แม้แต่ในเมืองฉางอัน แค่รีบแล้วใช้มันซะ!“

 

“โอ้ ใช่อย่าลืมสิ่งนี้ ไม่ว่าเจ้าจะมีความเจ็บปวดรุนแรงเพียงใดเจ้าต้องพยายามอดทนอย่างเต็มที่ ิเจ้าต้องไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เมื่อเปรียบเทียบกับยาปลอมตัวเกรดหนึ่ง ยาปลอมตัวเกรดสองมีราคาแพงจริง ๆ”

 

หลิวหยุนหยางมองดูกล่องในมือของเขาแล้วพยักหน้า “ขอบคุณท่านพี่ซือ ข้าจะไปใช้ตอนนี้”

 

เมื่อเขาเห็นหลิวหยุนหยางพยักหน้าให้เขา ซือหยานก็ส่ายหัวแล้วเริ่มเดินจากไป “เอาล่ะเด็กน้อย เตรียมตัวกันให้ดี ข้าจะรอเจ้าข้างนอก หวังว่าเจ้าจะทำให้ข้าประหลาดใจ”

 

หลิวหยุนหยางผู้ที่มีความมั่นใจในตัวเองหัวเราะ “ไม่ต้องกังวลไปท่านพี่ซือ ข้าจะทำให้ท่านประหลาดใจแน่”

 

ขณะที่เขาเปิดกล่อง และมองดูขวดเล็กที่ทำจากคริสตัลทองคำ หลิวหยุนหยางก็รู้สึกอีกครั้งว่ายาปลอมตัวเกรดสองที่มีค่าเป็นอย่างไร

 

เขามองของเหลวข้างในซึ่งมีปริมาณไม่หนักเกินสอง สามกรัมแล้วส่ายหัว ปริมาณของเหลวที่น้อยนี้มีมูลค่ามากกว่า 100 ล้านดาหยวน

 

คำแนะนำของผู้ใช้นั้นเหมือนกันกับยาปลอมตัวเกรดหนึ่ง ความแตกต่างระหว่างทั้งสองแบบ คือคู่มือการใช้ยาปลอมตัวเกรดสองมีความประณีตมากกว่า

 

หลิวหยุนหยางลดจิตใจของเขาเป็น 0.1 และยกระดับร่างกายของเขาให้สูงสุด

 

จากประสบการณ์ในอดีตของเขาเขารู้ว่าเขาต้องปรับคุณสมบัติของตัวเอง เมื่อฉีดยาปลอมตัวเกรดสองเข้าสู่ร่างกาย

 

อย่างไรก็ตามหลิวหยุนหยางยังรู้สึกเหมือนเข็มกำลังแทงเขาอยู่ตลอดเวลา

 

พลังไม่แรงเกินไป แต่ทันทีที่ปรากฏ หลิวหยุนหยางรู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มที่จะเผาไหม้อย่างช้า ๆ

 

บังเอิญที่ความรู้สึกนั้นทนทานไม่ได้

 

อย่างไรก็ตามสมองของหลิวหยุนหยางนั้นคลุมเครือ ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยเข้าใจเวลา แม้ว่าเขาจะไม่ได้หลับ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเขามีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งรอบตัวอย่างไร

 

หนึ่งชั่วโมง สองชั่วโมง สามชั่วโมง …

 

 

***

 

 

ซือหยานกำลังนั่งดื่มไวน์รออยู่ที่ห้องโถงของโรงแรมที่มีความเจริญรุ่งเรืองเล็กน้อย การแสดงออกอย่างสงบของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความหงุดหงิด

 

จากการคาดการณ์ของเขา เขาคาดการณ์ว่าหลิวหยุนหยางจะสามารถทนยาเกรดสองได้หนึ่งชั่วโมง นั่นคือสิ่งที่เขาคาดหวัง แต่ผลลัพธ์แบบนี้ยากที่จะยอมรับได้

 

สองชั่วโมงนี่มันนานผิดปกติ!

 

ซือหยานไม่เคยคิดแม้แต่น้อยว่าจะถึงสามชั่วโมง หลังจากนั้นสถิติที่ยาวที่สุดสำหรับการใช้ยาระดับสองในดาพันธมิตรนั้นใช้เวลาเพียงสามชั่วโมง

 

แม้ซือหยานจะเคยใช้มาแล้วก็ตาม สิ่งที่เขาทำได้ก็คือการซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง และจ้องมองเพดานอย่างเงียบ ๆ

 

สามชั่วโมงผ่านไปแล้ว แต่หลิวหยุนหยางก็ยังไม่ออกมา มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขาหรือไม่

 

เนื่องจากซือหยานพิจารณาว่าจะไปดูหรือไม่ กูเฉียนเฉียนก็รีบเข้ามาในโรงแรมทันที

 

ผู้หญิงคนนั้นมีความรักอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นสิ่งที่เธอคิดคือผู้ชายที่รักอยู่ต่อหน้าเธอ เมื่อเธอเห็นท่าทางที่กระวนกระวายของซือหยาน เธอถามอย่างอ่อนโยน “มีอะไรผิดปกติรึเปล่า?“

 

“หลิวหยุนหยางไปใช้ยาปลอมตัวเกรดสอง และยังไม่ออกมาน่ะ” ซือหยานกล่าวในทันที

 

“ยาปลอมตัวเกรดสอง? เขาได้รับมาจากไหน” กูเฉียนเฉียนรู้อย่างชัดเจนว่ายาปลอมตัวเกรดสองที่มีค่าเป็นเท่าไหร่ ดังนั้นเธอจึงประหลาดใจที่ได้ยินชื่อ

 

“ลีเสี่ยวหย่งใช้เงินของตัวเองเพื่อซื้อมัน ดังนั้นเขาจะหลีกเลี่ยงการไปทำสามภารกิจของระดับ เอ หลิวหยุนหยางกำลังดูดซับคุณสมบัติยาอยู่ในตอนนี้”

 

ทันใดนั้นน้ำเสียงของซือหยานก็เป็นห่วงมากขึ้น “มันผ่านมาสามชั่วโมงแล้วตั้งแต่เขาเริ่ม แต่เจ้าเด็กบ้านั่นก็ยังไม่ออกมา ข้าหวังว่าเขาจะไม่พยายามทนนานเกินไปนะ …”

 

“สามชั่วโมงนี่มันนานเกินไปหรอ?” กูเฉียนเฉียนถามด้วยความสับสน

 

ซือหยานกุมหัวของเขา การพูดถึงยาปลอมแปลงร่างกายกับกูเฉียนเฉียนนั้นเหมือนกับการเล่นดนตรีให้วัวฟัง*

 

“เอาหล่ะ ข้าจะไม่พูดอะไรอีก พูดไปเจ้าก็ไม่เข้าใจ”

 

ถ้าซือหยานยันกล้าพูดแบบนี้กับเธอก่อนหน้านั้น กูเฉียนเฉียนจะไม่ยอมปล่อยให้เขาไป แม้ว่าในครั้งนี้เธอเพียงแต่ให้รอยยิ้มความเข้าใจแก่เขาและนิ่งเงียบ

 

“ซือหยานบอกน้องชายของเจ้าฟังว่าถึงแม้ว่าเขาจะเลือกเข้าร่วมกองทัพมังกรตื่น แต่ข้าก็ยังคงเป็นเพื่อนของเขาต่อไป” คำพูดของจี๋เทียนถูกส่งผ่านอุปกรณ์สื่อสารของเขา

 

ซือหยานเห็นด้วยทันทีเพราะคำพูดของเธอไม่มีอะไร คำตอบของเขานั้นเร็วจริงๆ กูเฉียนเฉียนบีบมือเขาไว้

 

สี่ชั่วโมง ห้าชั่วโมง …

 

เมื่อเวลาผ่านไปหกชั่วโมงซือหยานก็ไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขารีบเปิดประตูของหลิวหยุนหยางอย่างใจร้อน และพบว่าเขาหายใจออกอย่างโล่งอก

 

“โธ่ เขาแค่ผล็อยหลับไป!” กูเฉียนเฉียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

ซือหยานพยักหน้า จากนั้นเขาเคาะกำปั้นของเขากับหัวของหลิวหยุนหยางและตะโกนว่า “ไอ้เด็กบ้าคนนี้เลือกเวลานอนได้เหมาะสมมากเลยนะ!“

 

พวกเขาสองคนออกจากห้องของหลิวหยุนหยางอย่างเงียบ ๆ

 

พวกเขารีบออกไปค่อนข้างเร็ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทราบว่าหลิวหยุนหยางไม่ได้ใช้ยาระงับความรู้สึกในกล่องเล็ก ๆ

 

“ข้าก็สงสัยว่าทำไม เจ้านั่นถึงยังทำไม่เสร็จสักที ปรากฎว่าเขากำลังนอนหลับ ฮ่า ฮ่า …เขาหลับไปในขณะที่ใช้ยาปลอมตัว มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถทำสิ่งนั้นได้!“

 

ในขณะที่ซือหยานคุยกับกูเฉียนเฉียน เขาก็รู้สึกดีขึ้น

 

กูเฉียนเฉียนพยักหน้าและหัวเราะเบา ๆ “กระบวนการในการใช้ยาปลอมแปลงร่างกายนั้นมีความเพียรอย่างมาก เป็นเรื่องปกติที่เขาจะนอนหลับทันทีหลังจากที่เขาหยุด”

 

“ไปกัน ไปเดินเล่นกันเถอะ บ้าจริง ข้าไม่รู้ว่ายาปลอมตัวที่เจ้าคนโกงจัดการเพื่อบริโภคได้มากแค่ไหน อย่าไปรบกวนเขาเลย”

 

ซือหยานยันจ้องหน้าคนรักก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะคล้องแขน และเดินออกจากโรงแรม

 

เมื่อหลิวหยุนหยางตื่นขึ้นมาท้องฟ้าก็มืดไปหมดแล้ว ก่อนที่เขาจะเปิดไฟได้เขาก็ลืมตาขึ้น และเห็นสายฟ้าผ่า

 

ร่างกายทั้งหมดของเขารู้สึกเหมือนมีพลังที่ไม่สามารถใช้งานได้หมด พลังนั้นพลุกพล่านไปทั่วตัวเขา สายตาของเขาเปล่งประกายราวกับมีไฟฟ้าอยู่ในนั้น

 

หลิวหยุนหยางตรวจสอบคุณสมบัติของเขา

 

สถานที่นี้ไม่เหมาะสำหรับการฝึกฝน ดังนั้นเขาสามารถใช้วิธีนี้เพื่อตรวจสอบสถานะปัจจุบันของเขาเท่านั้น

 

พลังงาน: 7.8

ความเร็ว: 2.0

จิตใจ: 1.7

ร่างกาย: 3.0

เ

มื่อแผงปรากฏตัวคุณสมบัติในนั้นทำให้หลิวหยุนหยางตกใจ เขาไม่ได้คาดหวังความก้าวหน้าของตัวเองในการปรับปรุงมากนัก

 

พลังงานของเขาถึง 7.8!  นั่นหมายความว่ากำลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 3,900 กิโลกรัม ความรุนแรงของความแข็งแกร่งนี้ได้ผ่านมาตรฐานขั้นต่ำ 1,500 กิโลกรัมสำหรับนักสู้แนวหน้า

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับพลังการปรับปรุงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือร่างกายของเขาซึ่งกลายเป็น 10!

 

เป็นไปได้อย่างไรกัน?

 

การปรับปรุงอย่างมากของหลิวหยุนหยางนั้นเป็นผลมาจากยาปลอมตัวเกรดสอง เขาจะต้องดูดซับพลังงานของมันอย่างสมบูรณ์

 

ตู้ม! หลิวหยุนหยางชูกำปั้นขึ้นไปในอากาศ พลัง 3,900 กิโลกรัมของเขาทำให้อากาศรอบ ๆ กำปั้นของเขามีลมแรงมาก

 

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับมันเขาเพิ่มความเร็วของเขาเป็น 10 ทันใดนั้นเขารู้สึกถึงแรงกระตุ้นที่จะรีบออกจากห้อง

 

เมื่อเขาปรับจิตใจของเขาให้สูงสุด เตียงที่มีน้ำหนักประมาณ 50 กิโลกรัมก็ลอยขึ้นอย่างเงียบ ๆ …

 

หลิวหยุนหยางที่ผ่านการทดสอบความสามารถของเขาอย่างขยันขันแข็ง ทันใดนั้นก็รู้สึกหิวมากความหิวนี้ยากที่จะต้านทานได้

 

ทันทีที่เขาเปลี่ยนสถานะกลับเป็นปกติเขาก็รีบลงไปที่ห้องอาหารของโรงแรม

 

“เอาทุกอย่างที่กินได้มาให้ข้า!“

 

เขาต้องการกิน กิน และกิน!

 

เมื่อซือหยาน และกูเฉียนเฉียนกลับมาพวกเขาก็ตกตะลึง กองจานเปล่าขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นต่อหน้าหลิวหยุนหยางซึ่งกำลังพุ่งลงมาตามแท่งพลังงานขนาดเท่าแขนมนุษย์

 

“ท่านมีอะไรที่กินได้อีกไหม? ข้าต้องการอีกหนึ่งที่!“

 

หลิวหยุนหยางโบกมืออย่างเร่งรีบ

 

 

---

*เหมือนการแสดงให้คนที่ไม่เข้าใจได้ชม