“ท่านแน่ใจหรือว่าต้องการอีกลูก ข้าขอเตือนท่านว่ามันไม่มีประโยชน์อื่นใด มันจะไม่แตกต่างจากพีชทั่วไป “

 

ผู้เข้าร่วมประชุมพยายามพูดหลิวหยุนหยางซ้ำ ๆ แต่เขาโบกมือให้ “ข้ากินเร็วเกินไป และลืมที่จะสัมผัสมันอย่างถูกต้อง คราวนี้ข้าจะกินช้าๆเพื่อลิ้มรสมัน!“

 

แม้ว่าลูกพีชดาวเสาร์เกรดเจ็ดนั้นอร่อยมาก แต่ก็มีเหตุผลสำคัญที่ทำให้หลิวหยุนหยางเต็มใจจ่ายเงินให้กับอีกอันหนึ่ง เขาเชื่อว่าคะแนนนั้นไม่ใช่เรื่องยากที่จะได้รับ

 

ซุนเมียวเมียวและคนอื่น ๆ รู้สึกถึงคลื่นแห่งความหึงหวงเมื่อพวกมองเขาดูเขา หลิวหยุนหยางเป็นเหมือนพวกเขา เขาสามารถกินลูกพีชดาวเสาร์เกรดเจ็ดสองลูกได้อย่างไร ในเมื่อส่วนที่เหลือของพวกเขามีเพียงบาร์พลังงานระดับเดียว?

 

“หึๆ เด็กคนนี้มีความมุ่งมั่นมาก! เขาต้องการลูกพีชดาวเสาร์เกรดเจ็ดสองลูกแต้มรวม 20,000 แต้มในคราวเดียว ผู้เฒ่าซูแน่ใจแล้วว่าชื่นชมเจ้า!“ซูจงจับมือของเขาไปทางของหลิวหยุนหยาง เนื่องจากเขาคิดว่าเด็กคนนี้ช่างน่าทึ่งขนาดไหน

 

หลิวหยุนหยางยอมรับภาพลักษณ์ที่อิจฉาของเขาโดยไม่ต้องสนใจใด ๆ เขาคิดว่าเขาต้องดูเหมือนคนตะกละแน่ๆ

 

 

การได้รับคะแนนด้วยความพยายามไม่ใช่โดยการบันทึกทีละนิด

 

 

ในไม่ช้าก็มีรถเข็นอีกคัน และจานสีเงินที่มีดาวเสาร์ลูกพีชเกรดเจ็ดขนาดเท่าฝ่ามือก็ถูกส่งมอบให้กับเขา

 

 

เมื่อหลิวหยุนหยางได้รับลูกพีชดาวเสาร์เกรดเจ็ดเขาก็ต้องการที่จะใส่มันเข้าไปในปากของเขา อย่างไรก็ตามเขาใช้เวลาในกัดช้าๆเพื่อลิ้มรสผลไม้

 

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า…เห็นประโยชน์ของคะแนนในตอนนี้หรือยังเด็ก ๆ ? ถ้าเจ้าต้องการการกินที่ดี การแต่งตัวที่ดีและเรียนรู้เทคนิคดีๆแล้ว เจ้าต้องต่อสู้เพื่อรับคะแนนเพิ่มเติม เจ้าสามารถหาพวกมันได้ในป่าข้างหน้าเจ้า “

 

 

“สัตว์ร้ายที่น่ากลัวระดับ ดีมีมูลค่า 100 คะแนน สัตว์ร้ายน่ากลัวระดับ ซีมีมูลค่า 1,000 คะแนน และสัตว์ร้ายน่ากลัวระดับ บีมีมูลค่า 10,000,000 คะแนน! อย่าแม้แต่ที่จะคิดเกี่ยวกับสัตว์ร้ายระดับ เอเลย!“ซูจงพูดชักชวนอย่างดัง ขณะที่เขาลูบหัวโล้นของตัวเอง

 

 

“โอ้ ข้าลืม! กองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นจะช่วยให้เด็ก ๆได้รับอาวุธโลหะผสมไทเทเนียมฟรี เจ้าสามารถไปรวบรวมพวกมันได้ เจ้าจะได้รับอาวุธเหล่านี้ฟรีเพียงครั้งเดียว!“

 

 

“อย่าไปฟังเขาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า นอกจากนี้ยังมีวิธีการอื่นเพื่อให้พวกเจ้าได้รับคะแนน เจ้าสามารถเก็บรายการยาคุณภาพสูงได้” ชายที่ดูมืดมนที่พูดเกี่ยวกับหลิวหยุนหยาง กล่าวในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน “นอกจากนี้ 2.5 กิโลเมตรแรกของป่าเป็นส่วนหนึ่งของเขตปลอดภัย ที่นั้นมีสัตว์ร้ายระดับ ดี เท่านั้น “

 

 

“จะเป็นการดีที่สุดของเจ้า ควรจำกัดกิจกรรมของเจ้าไว้ในโซนปลอดภัย!“

 

 

ซูจงและคนอื่น ๆ ที่กิน และเมาเพื่อความพึงพอใจก็ลุกขึ้นจากไป ผู้ถูกชักชวนส่วนใหญ่พบว่ามารยาทของซูจงนั้นน่ารำคาญ เขาใช้ไม้จิ้มฟันโลหะเพื่อแคะฟันของเขา ขณะที่ตบท้องของเขาและพูดว่า “ให้ตายสิ มันช่างน่าพอใจจริงๆ!“

 

 

หลิวหยุนหยางไม่เคยคิดเกี่ยวกับการต่อสู้กับสัตว์ร้ายที่น่ากลัวมาก่อน แต่เมื่อพิจารณาถึงภัยคุกคามที่สัตว์ร้ายถูกวางไว้และพลังที่พวกเขามีเพื่อทำลายโลก เขาเข้าใจว่าเขาและคนอื่น ๆในฉางอันก็ไม่มีทางเลือก

 

 

พวกเขาต้องต่อสู้หากพวกเขาต้องการความอยู่รอด

 

 

“ท่านคือความภาคภูมิใจของเมืองฉางอันนะพี่ใหญ่!” หยางยี่รุ่ยบอกหลิวหยุนหยางในขณะที่เขากำลังเดินขึ้นเขา “ชนชั้นสูงจากสำนักงานใหญ่ของ ฉางอันได้กล่าวถึงเรื่องนี้ และเราหวังว่าท่านจะเป็นผู้นำของเรา “

 

 

คำพูดของหยางยี่รุ่ยทำให้หลิวหยุนหยางหยุดนิ่งไปหลายวินาที เมื่อเขาดูการแสดงออกอย่างจริงใจของหยางยี่รุ่ยและอีก 10 คนจากกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้น เขาเข้าใจว่าพวกเขาหมายถึงอะไร

 

พวกเขาต้องการแค่พักพิงต้นไม้ที่ขนาดใหญ่ซึ่งก็คือหลิวหยุนหยาง

 

หลิวหยุนหยางไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดปกติกับความรู้สึกของคนอื่น ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า “ก็ได้ จากวันนี้เราจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน “

 

“พี่หยุนหยาง เนื่องจากเราเป็นผู้ติดตามของท่าน ข้าคิดว่าเราควรมีชื่อที่สดใสและดังกึกก้อง กลุ่มหยุนหยางเป็นยังไงพี่“

 

หยางยี่รุ่ยมองไปที่หลิวหยุนหยางอย่างคาดหวัง

 

กลุ่มหยุนหยางฟังดูเหมือนเป็นชื่อที่ดี หลิวหยุนหยางคิดเกี่ยวกับมันและตอบว่า “เราจะเรียกตัวเองว่า กลุ่มตะวันเก่งกล้า!“

 

กลุ่มตะวันเก่งกล้าจะมีสมาชิกทั้งหมด 17 คนรวมถึงหลิวหยุนหยาง

 

หนึ่งในชนชั้นสูงทุกคนจากกองบัญชาการกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นของฉางอันจะเข้าร่วมกลุ่ม หลิวหยุนหยางแต่งตั้งหยางยี่รุ่ยเป็นรอง

 

เขารู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงแต่งตั้งหยางยี่รุ่ยที่กระตือรือร้นเพื่อช่วยเขาจัดการทุกอย่างและช่วยเขาให้พ้นจากปัญหา ความสนใจหลักของหลิวหยุนหยางยังคงอยู่

 

ประโยชน์ของการอยู่ในกลุ่มตะวันเก่งกล้าจะเห็นได้อย่างรวดเร็ว

 

“พี่ใหญ่หยุนหยาง อาวุธเหล่านี้ถูกจัดทำโดยฐาน ข้าจะเลือกชุดสำหรับแต่ละคน ท่านสามารถลองพวกเขา และดูว่ามีอะไรที่เหมาะสมหรือไม่ ” ชายหนุ่มที่ฉลาดคนหนึ่งชื่อเฉินหยงกล่าว มีข่าวลือว่าพ่อของเขาเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ในเมืองฉางอัน

 

หลิวหยุนหยางไม่ได้ถามว่าเป็นบริษัทแบบไหน

 

เขาเห็นดาบ หอก มีด … มีอาวุธทั้งหมด 18 ชนิด ทุกชนิดคมมาก!

 

หลังจากไตร่ตรองมาซักพักแล้ว หลิวหยุนหยางก็เลือกมีดที่มีด้ามจับหนา

 

แม้ว่าเขาจะไม่รู้เทคนิคมีดใด ๆ แต่เขาก็ตัดสินใจว่าเขาชอบมีดมากกว่า

 

“พี่ใหญ่หยุนหยางก่อนที่ข้าจะมาที่นี่ ข้าได้เรียนรู้เทคนิคการใช้มีดที่เรียกว่า มีดทำลายห้าเสือ คู่มือลับอยู่ที่นี่ ถ้าท่านมีเวลาท่านก็สามารถดูได้ ” ในขณะที่เขาพูดเฉินหยงก็ส่งคู่มือมีดให้หลิวหยุนหยาง

 

มีดทำลายเสือห้าตัว … หลิวหยุนหยางจำได้ว่าเจอสิ่งนี้ เมื่อเขาหาเทคนิคการฝึกฝนออนไลน์ มันมีราคาสูงกว่า 2,000 คะแนน

 

หลิวหยุนหยางสามารถใช้คะแนนของเขาเองเพื่อซื้อได้ แต่เนื่องจากนี่เป็นของขวัญจากน้องชายของเขา เขาจึงสามารถเก็บคะแนนบางส่วนได้ นอกจากนี้หลิวหยุนหยางเชื่อว่าการยอมรับข้อเสนอนี้จะทำให้ชายหนุ่มที่ฉลาดดูมีความสุข

 

“ขอขอบคุณ น้องชายหยง เมื่อข้าอ่านมัน เราสามารถศึกษาเทคนิคร่วมกันได้นะ “

 

ตามที่หลิวหยุนหยางได้คาดไว้ เมื่อเขายอมรับคู่มือเฉินหยงก็ยิ้มกว้างยิ่งขึ้น “ขอบคุณครับพี่หยุนหยาง โปรดช่วยแนะนำข้าในอนาคตด้วย!“

 

ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดกันจินเฟยเฟยก็เดินไปและพูดว่า “ทุกอย่างจัดการเรียบร้อย พี่หยุนหยาง ท่านต้องการอะไรอีกไหม“

 

จินเฟยเฟยเป็นผู้หญิงที่พยายามสร้างความประทับใจระหว่างทางตอนไปที่ฐาน ทันทีที่กลุ่มตะวันเก่งกล้าก่อตั้งขึ้น เธอยืนยันในการทำความสะอาดห้องของหลิวหยุนหยาง ถึงแม้ว่าหลิวหยุนหยางจะทำการเมินเกี่ยวกับความกระตือรือร้นของหญิงสาว แต่ในที่สุดเขาก็ยอมรับข้อเสนอของเธอ

 

“โอ้ เฟยเฟย ข้าจะทำความสะอาดห้องด้วยตัวเองในอนาคต “

 

“ท่านคือผู้นำของกลุ่มตะวันเก่งกล้า กลุ่มจะคาดหวังกับท่านในอนาคต ดังนั้นความพยายามทั้งหมดของท่านควรมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝน ข้าสามารถดูแลเรื่องเล็ก ๆ เช่นนี้ได้ “

 

จินเฟยเฟยดูเหมือนจะทำภารกิจนี้ด้วยความเต็มใจ

 

เธอพูดเรื่องนี้ไปมากแล้ว ดังนั้นหลิวหยุนหยางจึงคิดว่ามันจะไม่สุภาพที่จะทำให้เธอผิดหวังอีกครั้ง เขาพยักหน้าโดยไม่พูดอะไรอีก

 

หลิวหยุนหยางอาจดูเด็ก แต่เขามีหลักการของตัวเองเมื่อพูดถึงการจัดการตัวเองในสังคม ทุกคนใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง แต่ต้องยอมรับความคิดเห็นและความคิดของคนอื่นเพื่อให้เข้ากับพวกเขา

 

“พี่ใหญ่หยุนหยาง ทุกคนพร้อมที่จะรับคะแนน ท่านคิดว่าเราควรจะไปพรุ่งนี้ไหม” หยางยี่รุ่ยรองประธานของหลิวหยุนหยางถามเมื่อเขาวิ่งไป

 

พวกเขาจำเป็นต้องได้รับคะแนนเป็นธรรมชาติ นั่นไม่ใช่เป้าหมายของกลุ่มใช่มั้ย นอกจากนี้หลิวหยุนหยางก็ต้องการคะแนนเช่นกัน

 

“มาทำงานด้วยกันก่อน ในอนาคตเราจะจัดสรรคะแนนตามการสนับสนุนส่วนบุคคลของเรา แน่นอนว่าเราจะต้องทำให้แน่ใจว่าพี่น้องทุกคนที่จะรับคะแนนขั้นพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการเอาชีวิตรอดของเรา ” แม้ว่าหลิวหยุนหยางไม่ต้องการทุ่มเทความพยายามมากเกินไปในการจัดการกลุ่มตะวันเก่งกล้าเขาก็รู้สึกว่าเรื่องสำคัญเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขทันที

 

หลังจากขึ้นโครงร่างทั่วไป หลิวหยุนหยางให้เฉินหยงและคนอื่น ๆ ออกไปเพื่อที่เขาจะได้เริ่มฝึกฝน

 

ของเหลวแหล่งที่มาจะถูกส่งออกในสามเดือน!