คำอธิบายนี้เกือบจะทำให้ไป่ยู่ชุยอาเจียนเป็นเลือด ร่างกายที่แข็งแกร่ง บ้าชิบ! เจ้ามันทุเรศที่พยายามหลอกลวงข้า!

 

ทันใดนั้นไป่ยู่ชุยก็ตะโกนไปที่ชั้นสอง “เอาขวดน้ำมาให้ข้าที!“

 

ทั้งนักสู้ที่อยู่บนชั้นสองและกลุ่มนักรบหนุ่มจากกลุ่มของหลิวหยุนหยางก็เฉยเมยเจ้าต้องการดื่มน้ำจริงหรือไม่? เจ้าคิดว่าจะมีการหยุดพักครึ่งเวลาระหว่างการต่อสู้ในครั้งนี้งั้นหรอ?

 

แต่ถึงอย่างนั้นใตนบางคนที่เข้าใจว่าไป่ยู่ชุยต้องการที่จะโยนขวดลงไป

 

“มันไม่เร็วไปหรอ หลิวหยุนหยาง? ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะว่องไวกว่าท้องฟ้าแห่งสายฝนน้ำแข็งของข้า!”” ไป่ยู่ชุยดูเหมือนมั่นใจมากในขณะที่เขายึดติดกับขวดน้ำ

 

ในขณะที่เขากำลังพูดเขาโยนขวดขึ้นไปในอากาศทันทีที่มองฝ่ามือของเขาและเริ่มโจมตี

 

เมื่อถึงเวลาที่รีบกรูกันออกไปยังน้ำก็กลายเป็นสีน้ำเงินเข้ม

 

หลิวหยุนหยางรู้สึกถึงอันตรายอันใหญ่หลวงที่ปรากฏขึ้น เมื่อเขาเห็นเม็ดน้ำแข็งสีฟ้าจำนวนมากพุ่งเข้าหาเขาเหมือนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยฝนน้ำแข็ง

 

แม้ว่าขวดน้ำจะไม่มากนัก แต่ปริมาณของเม็ดน้ำแข็งที่สามารถก่อตัวได้มากกว่า 1,000 เม็ดครอบคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า

 

พลังงานเย็นที่เจาะทะลุนั้นถูกบรรจุอยูใ่นแต่ละเม็ด หากเม็ดเหล่านี้กระทบร่างกายของนักสู้มันจะนำไปสู่ความหายนะโดยไม่มีความหวังในการบรรเทา

 

ตอนนี้ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเม็ดน้ำแข็ง

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า !”สีหน้าของไป่ยู่ชุยซีดมาก เขาได้ใช้พลังงานจากแหล่งพลังงานในร่างกายของเขาไปหมดแล้ว

 

ตอนนี้มันจะไม่ใช้ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้หรือนักสู้พื่อเอาชนะเขา แม้แต่คนที่แข็งแกร่งธรรมดาก็สามารถชกเขาได้ด้วยหมัดเดียว

 

เขาจะต้องพักผ่อนเป็นระยะเวลาหนึ่งหลังจากเขากลับถึงบ้าน

 

อย่างไรก็ตามเขามีความยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะชนะการแข่งขันในนัดนี้ถึงแม้ว่าประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งร่างกายและจิตใจจะอ่อนล้าแล้วก็ตาม

 

เขาจะต้องนอนบนเตียงอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ แต่โชคดีที่เด็กที่น่ารังเกียจนั้นจะถูกห่อหุ้มด้วยเม็ดน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วน

 

ผู้คนบนชั้นสองต่างพากันเงียบสนิท คนส่วนใหญ่ไม่สามารถจัดการกับท้องฟ้าแห่งสายฝนน้ำแข็งได้ แต่การต่อต้านมันไม่ยากเกินไป

 

“เราไม่ควรประเมินความสามารถของตนเองมากไป” ทุกคนรอบๆรู้ว่าเขากำลังพูดถึงใครกันแน่

 

หญิงสาวที่มีความสามารถนั้นส่ายหัวและก้าวถอยหลัง “ข้าคิดว่าเราจะได้เห็นการแสดงที่ดี แต่ในที่สุดมันก็จบลงด้วยความแข็งแกร่ง”

 

“ความแข็งแกร่งเป็นปัจจัยในการตัดสินใจอยู่เสมอ!” หญิงสาวชุดดำกล่าวอย่างใจเย็นราวกับว่าเธอกำลังพูดถึงสิ่งที่ธรรมดาที่สุด

 

ทันใดนั้นท้องฟ้าแห่งสายฝนน้ำแข็งก็ตกลงมาในขณะที่เกิดเสียงเม็ดที่กระทบกันนั้นมันไม่น่ายินดีเท่าไรนัก เม็ดน้ำแข็งบางส่วนแตกหัก แต่ก็มีบ้างที่ทะลุผ่านทางซึ่งทำมาจากเหล็กบางส่วน

 

“เขาอยู่ที่ไหน?“บางคนก็ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

 

คนที่พวกเขากำลังหาที่ไม่ใช่ไป่ยู่ชุย พวกเขากังวลเกี่ยวกับหลิวหยุนหยางที่น่าจะได้รับผลกระทบจากเม็ดน้ำแข็งนับไม่ถ้วนในตอนนี้ แต่หลิวหยุนหยางก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!

 

ไป่ยู่ชุยมีสีหน้าที่มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นจากใยหน้าที่เย็นชาของเขา แต่ผู้ชมคิดว่านี่มันแปลกเกินไป

 

ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเม็ดน้ำแข็งปกคลุมเด็ก แต่ก็ไม่มีร่องรอยของเขา

 

เขาจะสามารถหายไปในอากาศได้หรือไม่?

 

หญิงสาวชุดดำจ้องไปที่พื้นที่ว่างในขณะที่เธอพึมพำกับตัวเองว่า “มันจะเป็นไปได้อย่างไร?“

 

“ใช่ เป็นไปได้อย่างไร?  คนบางคนหายไปในอากาศได้อย่างไรกัน?“

 

ทุกคนตกตะลึงเมื่อทันใดนั้นเงาหนึ่งก็บินลงมาจากชายคาของชั้นสองและเท้าขนาดใหญ่กระทืบอย่างแรงกับไป่ยู่ชุย

 

ไป่ยู่ชุยมองดูว่าเท้าของหลิวหยุนหยางปรากฏออกมาจากในอากาศและมีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเขาตกลงมาจนกระทั่งมันถูกต้องต่อหน้าเขา

 

สิ่งที่เขาต้องการทำคือหลบมันอย่างรวดเร็ว

 

อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ที่เขาเคยใช้ทำให้เขาหมดพลังและร่างกายทั้งหมดของเขา การจะหลบอย่างรวดเร็วมันเป็นไปไม่ได้ แม้แต่การเคลื่อนไหวที่ง่ายที่สุดก็ดูเหมือนจะยากสำหรับเขาในตอนนี้

 

ปัง!

 

เมื่อเท้าของหลิวหยุนหยางกระแทกอย่างแรงบนใบหน้าของไป่ยู่ชุย ไป่ยู่ชุยก็รู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเขาถูกทุบด้วยแผ่นเหล็กขนาดใหญ่

 

มันเจ็บปวดมาก …

 

ร่างหายของไป่ยู่ชุยได้พัฒนาขึ้นอย่างมากเมื่อเขาใช้แหล่งกำเนิดแกนพลังงานและกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ หากไม่เป็นเช่นนั้นเท้าของหลิวหยุนหยางอาจทำให้เขาหายไปอย่างสมบูรณ์

 

ไป่ยู่ชุยถูกทุบลงกับพื้นต่อหน้าทุกคน เท้าของหลิวหยุนหยางกดลงอย่างหนักบนใบหน้าของเขา

 

ปัง!

 

หลิวหยุนหยางยกขาของเขาขึ้นและเตะเสยไปที่ไป่ยู่ชุย คราวนี้เขาไม่แสดงความเมตตาใดๆ

 

ทุกคนได้ยินเสียงที่แตกเมื่อหลิวหยุนหยางเตะแขนของไป่ยู่ชุย ในตอนนี้จำนวนคนที่สังเกตความโชคร้ายของไป่ยู่ชุยนั้นน้อยกว่ามาก

 

ผู้ชมส่วนใหญ่ได้ดูการสืบเคลื่อนตัวลงมาของหลิวหยุนหยางจากชั้นสอง

 

เมื่อพิจารณาถึงสภาพร่างกายการขึ้นไปบนชั้นสองจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา อย่างไรก็ตามความสามารถที่จะปรากฏตัวขึ้นเหนือชั้นสองในทันทีท่ามกลางการโจมตีด้วยน้ำแข็งของไป่ยู่ชุยเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้

 

ดวงตาของอาจารย์ผู้สอนลูกำลังเป็นประกาย ถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะเป็นฝีมือที่ง่ายสำหรับเขา แต่คนที่มีปัญหาคือชายหนุ่มที่ยังไม่ได้ก่อตั้งแหล่งกำเนิดแกนพลังงาน

 

เขาต้องรวดเร็วขนาดไหนในการทำเช่นนั้น?

 

ถ้าเขาก่อแหล่งกำเนิดแกนพลังงานนั้นความเร็วของเขาก็จะรวดเร็วขึ้น เร็วเหลือเกิน …

 

“อย่างที่ข้าด้พูดไปแล้ว หัวหน้าผู้สอนความเร็วของเด็กคนนี้เป็นสิ่งที่หน่วยทหารวายุต้องการ เจ้าคิดเห็นอย่างไร? เจ้าจะปล่อยให้เขาเข้าร่วมหน่วยทหารวายุหรือไม่?” เจ้าหน้าที่กองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นรูปร่างผอมแนะนำอย่างรีบเร่ง

 

เขาเพิ่งจะจบประโยคของเขา แต่เมื่อมีเสียงแหบห้าวพูดขึ้นว่า “หยุดความคิดไร้สาระนั่นซะ! เด็กคนนี้ฝึกฝนพิมพ์เขียวมังกรวานรได้ เขาเป็นสมาชิกของหน่วยทหารภูผา!“

 

“หากเจ้ากล้ารุกล้ำคนของพ่อ วานรหลิง พ่อจะฆ่าเจ้า!“

 

ทันทีที่มีการโต้เถียงห้องควบคุมทั้งหมดก็กลายเป็นมีชีวิตชีวา ชายรูปร่างผอมคนนี้ไม่ได้ล้อเล่น เขาหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่คนอื่นซึ่งดูเหมือนหมียักษ์ “ข้ากลัวเหลือเกิน! เข้ามาสิเจ้าเฒ่าหมี มาดูกันว่าเจ้าจะฆ่าข้าได้ไหม!“

 

พวกเขาสองคนผลัดกันโจมตีกัน ผู้สังเกตการณ์ไม่ได้พยายามเข้าไปแทรกแซง แต่พวกเขามีความสุขมากกับสถานการณ์ในตอนนี้

 

“พอได้แล้ว! หากเจ้าสองคนพูดอีกคำหนึ่งเจ้าจะต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนในภูเขาล่วงลับหมายเลขหนึ่ง” ทันทีที่หัวหน้าผู้สอนลูพูดเช่นนั้น ทั่วทั้งห้องเริ่มเงียบสงบ เจ้าหน้าที่ที่ทำเสียงอึกทึกต่างพากันก้มศีรษะลง

 

“เล่นเหตุการณ์นั้นอีกครั้ง! ช้าลง 10 เท่า!” หัวหน้าผู้สอนลูสั่ง ช่วงเวลาที่ไป่ยู่ชุยทำให้การเคลื่อนไหวของเขาปรากฏบนหน้าจอ

 

อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันช้ากว่า 10 เท่า

 

ทุกอย่างบนหน้าจอดูเหมือนจะเป็นการคลาน แม้แต่คนธรรมดาก็สามารถมองเห็นรูปน้ำแข็งและบินออกไปได้อย่างชัดเจน

 

ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเม็ดน้ำแข็งมีความสวยงามมากเมื่อมองดูที่ความเร็วนี้ มันเกือบจะทำให้น่าสลดใจ

 

หลิวหยุนหยางบินขึ้นไปในอากาศท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามเช่นนี้ แม้ว่าภาพจะช้าลง 10 เท่า แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็เร็วเหมือนที่เขาเคยทำมาก่อนหน้านี้

 

ความเร็วของเขาเร็วกว่าความเร็วปกติของนักสู้ธรรมดา!