แผนที่มันไม่ใหญ่เกินไป มันครอบคลุมพื้นที่เพียง 500 กิโลเมตรเท่านั้น

 

มันบังเอิญที่จุดเริ่มต้นของแผนที่คือที่ที่หลิวหยุนหยางและนักเรียนใหม่คนอื่น ๆเคยได้ไปออกล่า

 

นี่หมายความว่าพื้นที่ที่แสดงบนแผนที่นั้นเหมาะสำหรับผู้ที่เชี่ยวชาญการต่อสู้หรือนักสู้ที่มียศสูงกว่า

 

หลิวหยุนหยางได้เป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้หรือไม่? ความแข็งแกร่งของเขาได้มาถึงมาตรฐานของผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้แล้ว และวิธีการของเขาก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่องเช่นกัน ดังนั้นเมื่อถึงเวลาเขาก็อ่านแผนที่อย่างรวดเร็ว และเขาได้ตั้งสติเกี่ยวกับความคิดนี้แล้ว

 

หลังจากไปเยี่ยมหยางยี่รุ่ยซึ่งพักฟื้นที่บ้านของเขาเอง และแจ้งให้เฉินหยงและคนอื่น ๆ หลิวหยุนหยางเก็บอุปกรณ์ที่เขาซื้อและมุ่งหน้าออกจากประตูฐาน

 

เขามีมีด คันธนูที่พับเก็บได้ ลูกศร 36 ลูก บาร์พลังงานสองสามอัน และยารักษาโรคบางอย่าง

 

“เจ้าต้องออกไปล่า เด็กน้อย!”หลิวหยุนหยางแทบจะไม่ได้ก้าวออกมาจากประตู เมื่อเขาเห็นซูจงกำลังเดินมา

 

“เจ้าต้องยอดเยี่ยมจริงๆ หากเจ้าสามารถเอาชนะไป่ยู่ชุยได้!” ในขณะที่เขาพูด ซูจงวางมือไว้ตรงหน้าอกของหลิวหยุนหยาง “ดูนี่ มันเป็นเหรียญผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้!“

 

“เหรียญนี้บวกกับความแข็งแกร่งของเจ้าจะทำให้ผู้หญิงหยุดมองเจ้า เมื่อเจ้าเดินไปตามถนนสายหลักของเมืองฉางอัน!“ซูจงถูหัวโล้นของเขาแล้วประกาศเสียงดัง “เมื่อคิดย้อนกลับไปหลายปีที่ผ่านมา ข้าก็หล่อและมีความสามารถนะ! ฮ่า ทุกคนต่างก็หลงใหลข้า!“

 

หลงใหล? แน่นอนสิ!

 

หลิวหยุนหยางค่อนข้างชอบซูจง แต่ก็พบว่าการหลงตัวเองของเขานั้นตลก

 

เขายอมรับเหรียญติดหน้าอก “ข้าคิดว่าจำเป็นต้องมีแหล่งกำเนิดแกนพลังงานที่ถูกกระตุ้นขึ้นมาเพื่อให้สามารถเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ได้”

 

“ทำไมเจ้าถึงเป็นเด็กที่ไม่ยืดหยุ่นเอาซะเลย? แน่นอนว่าเป็นวิธีธรรมดาที่สุด แต่กองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นก็ให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพมาก “

 

ซูจงตบหัวของเขา “ถ้าเจ้าสามารถเอาชนะผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ได้ เจ้าก็สามารถเป็นที่หนึ่งได้เช่นกัน มันง่ายอย่างนั้นแหละ “

 

“เก็บสิ่งนี้ให้ปลอดภัย เจ้าต้องพาข้าไปดื่มในภายหลัง โอ้ ข้าลืม! อยู่ห่างจากเด็กหลินชางเจียนคนนั้นไว้ เขาเป็นคนบ้า!” ซูจงหัวเราะอย่างเต็มที่ ” เจ้ารู้อะไรมั้ย เจ้าอาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ที่อายุน้อยที่สุดที่เคยอยู่ที่ฐาน 7!“

 

“เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีนักสู้เยาวชนกี่คนที่นี่? ฮ่าฮ่าฮ่า!“

 

ซูจงหัวเราะขณะที่เขาเดินจากไป เมื่อหลหยุนหยางติดตราไว้บนหน้าอกของเขา ทหารเกือบทั้งหมดที่ดูแลสถานที่ก็มองดูเขาด้วยความชื่นชม

 

ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ … ทุกคนเข้าใจชัดเจนมากว่าคำนี้หมายถึงอะไร!

 

หลิวหยุนหยางเพิ่งก้าวออกจากเมือง เขาได้ยินเสียงบี๊บหลายครั้งจากอุปกรณ์สื่อสารของเขา เมื่อเขาเปิดมันเขาได้ยินเสียงที่ไพเราะ “ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ที่เคารพ ธนาคารธงชาติของดาพันธมิตรพร้อมให้บริการคุณ “

 

“เราได้ออกบัตรแพลทินัมให้คุณแล้ว โปรดมาและรับมันเมื่อคุณมีเวลา วงเงินเครดิตของคุณคือ 10 ล้านดาหยวน!“

 

ธนาคารธงชาติอาจเป็นธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในดาพันธมิตร เมื่อเปรียบเทียบกับธนาคารที่แม่ของเขาทำงานอยู่นั้นที่เป็นข้ออ้างขอโทษของธนาคาร

 

หลิวหยุนหยางไม่เคยสมัครบัญชีที่นั่น เขากลายเป็นสมาชิกวีไอพีของธนาคารแบบนี้ได้อย่างไร นอกจากนี้พวกเขายังให้วงเงิน 10 ล้านให้กับเขาอีกด้วย!

 

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

 

เมื่อหลิวหยุนหยางไตร่ตรองเรื่องนี้ ข้อความอื่นก็ถูกส่งมา “ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้หลิวหยุนหยางรถยนต์อัญมณีดาพันธมิตรพร้อมให้บริการคุณ เราหวังว่ามันจะดีที่สุด!“

 

“ในมุมมองของคุณในการมีส่วนร่วมกับดาพันธมิตร บริษัทของเราจะมอบรถขนส่งด่วนรุ่น อัญมณี คิว9 ให้คุณ คุณสามารถมารับได้ทุกเวลาที่คุณต้องการ!“

 

รถยนต์อัญมณี? เขาได้มันฟรี? มันเยี่ยมมาก!

 

กลุ่มดาพันธมิตรมีข้อจำกัดบางประการเกี่ยวกับยานพาหนะในเมืองหลัก หนึ่งต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อรถยนต์ แต่รถยนตร์อัญมณีถูกมอบให้เขาฟรี หึ หึ แบบนี้ก็ไม่เลว …

 

“ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้หลิวหยุนหยางที่เคารพนับถือ นี่คือโรงแรมประกายแพรวพราวเครือข่ายดาพันธมิตร คุณได้เป็นสมาชิกแพลตินัมของสถานประกอบการของเรา “

 

“ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้หลิวหยุนหยางที่เคารพนับถือ นี่คือบริษัทดาการบันเทิง ดาราภายใต้สังกัดของเราจะให้คุณทุกอย่างที่ดีที่สุด … “

 

ตอนแรกหลิวหยุนหยางก็ร่าเริง บริษัทขนาดใหญ่ทั้งหมดเหล่านี้ดูเหมือนจะเร่งรีบที่จะคิดหาวิธีที่แปลกใหม่เพื่อเอาชนะเขา อย่างไรก็ตามไม่นานหลิวหยุนหยางก็รู้สึกเบื่อหน่าย เขาเหนื่อยและเบื่อฟังโฆษณาเหล่านั้นทั้งหมด

 

ทำไมอุปกรณ์สื่อสารของเขายังมีฟังก์ชั่นประเภทนี้อยู่?

 

“ฮิฮิ … ขอแสดงความยินดีที่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ หยุนหยางตัวน้อย หากเจ้าว่าง มาเยี่ยมพี่สาวที่กองทัพผืนป่าหลวง ข้าชอบที่จะพูดคุย! จีเทียน “

 

อย่างน้อยข้อความนี้มาจากคนที่เขารู้จัก อุปกรณ์สื่อสารในมือของเขาเป็นของขวัญจากเธอ

 

หลังจากผ่านไป 15 นาทีในที่สุดหลิวหยุนหยางก็ได้ยินบางสิ่งที่เขาสนใจ มันเป็นข้อความจากซือหยาง

 

“ดีมาก เด็กน้อย ! ข้ารู้มาตลอดว่าเจ้าไม่ใช่คนธรรมดา ให้ตายสิ เจ้ากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้เร็วเกินไปสักหน่อย เฉียนเฉียนบอกให้ข้าบอกข้อความว่านางพบคนที่คู่ควรกับเจ้าเพียงไม่กี่คน อย่าลืมมาเยี่ยม เมื่อเจ้ากลับไปที่ฉางอัน!“

 

ถึงแม้ว่าข้อความของซือหยางนั้นจะยาวไปหน่อย แต่ก็ทำให้หลิวหยุนหยางยิ้มได้ ข้อความของคนนี้นั้นจริงใจ

 

เมื่อเขาเข้าไปในป่าหลิวหยุนหยางปิดฟังก์ชั่นข้อความของอุปกรณ์สื่อสาร โดยปกติเขาไม่ได้รับแม้แต่ข้อความเดียวในสองสัปดาห์ แต่ตอนนี้เขาได้รับข้อความนับไม่ถ้วนในช่วงเวลาสั้น ๆ

 

มันช่างน่ารำคาญจริงๆ!

 

ตามที่เขาคิดเกี่ยวกับคนที่เขารู้จัก หลิวหยุนหยางอดคิดไม่ได้แต่เขาคิดถึงแม่และน้องสาวของเขา เขาไม่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของพวกเขาผ่านอุปกรณ์เลย ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่

 

เมื่อพิจารณาถึงสถานะทางสังคมพวกเขาไม่สามารถเป็นเจ้าของอุปกรณ์สื่อสารได้ แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้แล้ว เขาก็สงสัยว่าเขาจะสามารถแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่

 

หลิวหยุนหยางรู้สึกเหมือนคิดถึงบ้านเพียงเล็กน้อย เขาเพิ่งออกจากบ้านเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่เขารู้สึกเหมือนเคยไปนานมาแล้ว เขาหวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเมื่อกลับบ้าน!

 

ในขณะที่หลิวหยุนหยางถูกเบี่ยงเบนความสนใจ ภาพเงาดำพุ่งเข้าหาเขาราวกับสายฟ้า เมื่อถึงเวลาที่หลิวหยุนหยางรับรู้ มันก็เข้าสู่อ้อมแขนของเขาแล้ว

 

“อ๊าก!“

 

เมื่อได้ยินเสียงนี้เงาดำก็ถอยกลับไป ทันทีที่มันทำ หมัดของหลิวหยุนหยางชกเข้าไปอย่างแรง

 

มันเป็นงูวงแหวนสีดำ หรือเป็นงูวงแหวนสีดำที่ถูกบดเป็นเนื้อ! หลิวหยุนหยางรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับงูวงแหวนดำ ดังนั้นเขาจึงมองลงไปที่แขนของเขาโดยสัญชาตญาณ

 

หากเขาได้รับบาดเจ็บในตอนนี้ เขาจะได้รับความเสียหายก่อนที่เขาจะเข้าสู่สนามรบ

 

แขนของเขาเรียบ แต่บริเวณที่เขาถูกงูกัดแหวนสีดำรู้สึกเจ็บเล็กน้อย แม้ว่ามันจะรู้สึกราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่กระแทกเข้ามา แต่ผิวของเขาก็ไม่บุบสลาย

 

งูวงแหวนดำมีฟันที่แหลมคมมาก แม้ว่างูวงแหวนดำที่เพิ่งกัดหลิวหยุนหยางเป็นงูตัวเล็ก ๆ แต่เขาก็ยังไม่สามารถประมาทพลังของมันได้

 

โชคดีที่มันไม่สามารถทิ้งร่องรอยไว้ได้

 

ร่างกายของหลิวหยุนหยางนั้นแข็งแกร่งหรือไม่? เมื่อหลิวหยุนหยางจ้องที่แขนที่มันวาว เขาจึงนึกถึงแผนภาพที่เจ็ดของพิมพ์เขียวมังกรวานร

 

การพิมพ์เขียวของมังกรวานรจะสามารถทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นได้หรือไม่?